Στις  σελίδες  αυτές   αναφέρονται   ιστορικά  πρόσωπα   που  γεννήθηκαν  στην περιοχή  Τροιζηνίας, ή που συνέδεσαν τη ζωή τους με αυτήν   για μεγάλο χρονικό διάστημα  και δεν  περιλαμβάνονται αλλού. Σ αυτούς που αναφέρονται  θα πρέπει να προστεθούν  και όσα ιστορικά   πρόσωπα έκαναν  τις διακοπές τους  στον Πόρο, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Κοσμάς  Πολίτης, και  άλλοι:

ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Ειρηνοδίκης  στον Πόρο, το 1930. Παντρεύτηκε  στον Πόρο την  Φλώρα Χατζοπούλου.  Παιδιά τους ο Θάνος,  η Χαρούλα,  η Ασπασία , η  Ρένα που σήμερα ζει στην  Ινδονησία  παντρεμένη με τον Ινδονήσιο πολιτικό και πρώην υπουργό  Χαρσόνο. Εχει 4  αγόρια.

ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ  ΑΝΤΩΝΙΟΣ   βουλευτής   1881-1885

ΒΑΙΑΝΝΗΣ ΑΙΜΙΛΙΟΣ  διετέλεσε πρόεδρος  του Συλλόγου Αρχαιοφίλων Τροιζηνίας.: (1881-1991) Δημοσιογράφος, επιχειρηματίας και συγγραφέας με καταγωγή από Σινασσό Καππαδοκίας, με τεράστια και πολυσχιδή μόρφωση,  απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, άριστος  γνώστης της Γαλλικής, υπήρξε  μεταφραστής του Κεμάλ Ατατούρκ, άριστος γνώστης 7 ξένων γλωσσών, ακμαίος αν και υπέργηρος (έφτασε τα 110 με πλήρη διαύγεια πνεύματος), έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πόρο και εξέδιδε επί 20ετία ('60 - ΄70) την μηνιαία τοπική εφημερίδα ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ με πληθώρα ποικίλης ύλης.

  Ο αείμνηστος  φίλος  μου Αιμίλιος Βαιάννης , γράφει στο Δημοσθένη του στα 1975 με το γνωστό γλαφυρό ύφος του: «Το ιδρυθέν προ 70 περίπου ετών Φαρμακείο Πόρου ...>>>> 

     Για  δε το γάμο  της  «ΜΑΡΙΝΕΛΑΣ  Ι. ΜΟΥΤΖΟΥΒΗ    -  ΧΡΗΣΤΟΥ   Ν. ΠΑΝΟΥ ο γλυκύτατος Αιμίλιος Βαιάννης γράφει στον  «ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ»:     

       Εις την οικίαν του κ. Ν. Πάνου, πατρός μιας οικογενείας  η  οποία απολαμβάνει την  αγάπην την  εκτίμησιν,  τον σεβασμόν όλων των κατοίκων του Πόρου, με επί της τραπέζης της αιθούσης υποδοχών  εκτεθειμένα κοσμήματα και  δώρα ως και λοφίσκους γλυκισμάτων, έλαβεν  χώραν  η ανταλλαγή δακτυλίων αρραβώνος μεταξύ του  κ. Χρήστου Ν. Πάνου, ενός εξαιρέτου νέου, αξιωματικού του   Πολεμικού μας Ναυτικού και της όμορφης, της χαριτω­μένης Μαρινέλας I. Μουτζουβή, φοιτήτριας Νομικής (αγαπητής εγγονής του διευθυντού μας), εντός χαρμόσυνου περι­βάλλοντος πλήθους συγγενών και φίλων.

     Έν συνεχεία, εις μίαν των βεραντών του ωραίου παραλιακού  ξενοδοχείου του Πόρου «Ξενία»  επηκολούθησε  λουκούλειον γεύμα όπου οι  συγγενείς και φίλοι  και  πολλά  όμορφα κορίτσια, απήλαυσαν το εξαίρετον μενού ποτισμένον από κρασιά, μπύρες και σαμπάνιες.

      Πανευτυχείς οι γονείς του ωραίου αυτού ζεύγους, παρηκολούθησαν τα τραγούδια και   τας πάσης φύσεως ευχητηρίους  εκδηλώσεις της παρακαθήμενης νεολαίας,   με επί κεφαλής τον ευτυχή παππούν.

    Θα ζήση εν υγεία, ευτυχία, μακροβιότητι το ωραίον αυτό ζεύγος, διότι θα το παρακολουθούν aι ευχαί, ευλογίαι, θερμαί, πατρικαί του  ενθουσιώδους παππού των, ο  οποίος κα­τά την πρόποσίν του τους ηξίωσε να του χαρίσουν δισέγγονα και τρισέγγονα».

    Ο  πατέρας του  Πρόδρομος  Βαϊάννης  το 1900,  (κι άλλοι  μετά), είχαν  υδροφόρες  και μετέφεραν  νερό από  τον Πόρο  στον Πειραιά, και   υδρευόταν   η περιοχή της πρωτεύουσας-ως το 1930. Το  νερό  το έπαιρναν  από  τις πηγές Σακελλάρη, στο Καραπολίτι.    Στην  παραλία της περιοχής, υπήρχε  τεράστια δεξαμενή - σχεδόν ακέραιη, 100 ετών,  υπάρχει και  σήμερα.

      Ο    Αιμίλιος  είχε μία βαρκούλα που την είχε βαφτίσει  "σουσουράδα"   και είχε πάρει μέρος στην ταινία  « Η  ΚΥΡΙΑ  ΔΗΜΑΡΧΟΣ» -1960    με τον  Νίκο Κούρκουλο   και την  Αθηνά  Τζιμούλη.

 ===  Πέτρος Μ. Βέττας: (1949-2013)  Επιχειρηματίας, δωρητής του δήμου.

ΓΚΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΓΚΟΕΝ  ΑΝΡΥ

Ο  βαθύπλουτος  Γάλλος  επικοικιστής Ανρύ Γκοέν που είχε  στην  κινέζικη  βιβλιοθήκη  του, βιβλιοθηκάριο  τον Μάο Τσε   Τούγκ,  αγόρασε έκταση  και έχτισε   βίλα στο Καραπολίτι- ΑΥΡΑ (κλικ).

ΔΕΪΜΕΖΗΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ 

ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ  ΜΙΝΑ

ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥΣ   ΙΩΑΝΝΗΣ

Ο  Ιωάννης  Καμπούρογλους γεννήθηκε στο Φανάρι της  Κωσταντινούπολης  το 1850. Εζησε   αρκετά χρόνια  στον Πόρο.  Πέθανε  εκεί το  1903.   Λόγιος,   δημοσιογράφος, εξέδωσε  εφημερίδες,έγραψε  πολλά  ποιήματα  και διηγήματα ( μετέφρασε  και  40 ξένα )με το ψευδώνυμο «Φλόξ». Ο  Πόρος βαφτίστηκε   από τους λογοτέχνες  σαν  «νησί  του Καμπούρογλους».

ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ

 === Κατίνα Γ. Καρρά-Χατζοπούλου:  (1903-1985) καθηγήτρια του Ελληνικού σχολείου Πόρου. Με κληροδότημα δώρισε σημαντικό χρηματικό ποσό στον  δήμο Πόρου για ανοικοδόμηση του κτηρίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.

 ΚΙΖΑΝΗΣ  ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΚΙΟΣΣΕΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Ο  Δημήτριος Κιοσσές  Δημήτριος  του Ν. (1905- 1985 )  γεν. στον Πόρο. Ναύαρχος  Αρχηγός  Γενικού  Επιτελείου Ναυτικού.  Στο Β Παγκόσμιο πόλεμο, ως  πλωτάρχης, υπήρξε κυβερνήτης  του  θρυλικού  πολεμικού  πλοίου «Κριεζής», που  πήρε μέρος στη νικηφόρα απόβαση της Νορμανδίας, την 6-6-44, μαζί με άλλα ελληνικά  πλοία. Δείτε πλήρες  βιογραφικό.

 ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

 ΚΡΙΕΖΗΣ  ΑΝΤΩΝΙΟΣ

  ===  Γιώργος & Καλομοίρα Κωστελένου: (1900-1980, 1916-2006) Εύποροι κτηματίες, δώρισαν μεγάλο μέρος της κτηματικής περιουσίας τους στο δήμο  Πόρου.

ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Ο   Δημήτριος   Λαμπράκης, δημοσιογράφος εκδότης – έχτισε τη  γνωστή  βίλα το 1950.

*οικογένεια Λαμπράκη: οικογένεια ευπόρων παραθεριστών στο νησί, με αξιόλογη προσφορά από τον Χρήστο και κυρίως από τη μητέρα του Έλζα  Λαμπράκη κατά τη σύσταση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πόρου το 1978 και σε πολλά άλλα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου.

 ΜΕΞΗΣ  ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

ΜΙΧΑΗΛ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο  Γεώργιος  Μιχαήλ  εμποροπλοίαρχος, έζησε στο Σουέζ  και   υπήρξε   ευεργέτης  του   ναών Αγίου Γεωργίου, Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Πόρου. Το έτος 1904 ο Γεώργιος Μιχαήλ με επιστολή του προς τον Δήμαρχο Πόρου Β. Ζαχαριάδη προσέφερε ποσόν 50.000 δραχμών, προκειμένου να οικοδομηθεί ο δεύτερος δημοτικός ενοριακός ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.Το 1907 κάλεσε τον τότε νεαρό ζωγράφο Κ. Παρθένη και αγιογράφησε τον μητροπολιτικό ναό Αγ. Γεωργίου Πόρου.

 === Παπαδόπουλος Ιωάννης: (1870-1940) Βουλευτής της περιοχής   τις δεκαετίες 1920 και 1930, με προσωπικές δαπάνες του οποίου κατασκευάστηκαν το Ρολόι της πόλης στην κορυφή του λόφου του Καστελιού, στα 1927 και το μνημείο Ηρώων στην ομώνυμη πλατεία στα 1932.

===  Παπακυριακού  X. ή Κακαριδάκης: (1788-1869) Πρόκριτος &  δημογέροντας κατά την προεπαναστατική περίοδο, με ενεργό συμμετοχή σε πολλές μάχες του Αγώνα συντηρώντας και στρατιώτες με δικά του έξοδα ,  και αργότερα δραστήριος δήμαρχος με πολύπλευρη προσφορά κατά την επιδημία πανώλης (1837) και με την πιστοποίηση της πολεμικής δράσης  συντοπιτών του για να τύχουν ηθικών και οικονομικών απολαβών. Η κόρη  του   Ελισάβετ Καραμάνου, (1831-1864) συζ. του επιφανούς δημάρχου   Σπ. Καραμάνου χρηματοδότησε την ανακαίνιση του Αγ. Γεωργίου το 1861.

ΠΙΠΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

      Ο κτηματίας Νικόλαος Πιπίνος ( 1823-1907) διετέλεσε επί σειράν  ετών  πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου  Τροιζήνος  και βουλευτής  1859-1861,  1861-1862,1869-1871, 1872-,1875-1879.

 ΣΕΦΕΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΣΑΧΙΝΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ   ΓΕΩΡΓΙΟΣ

 ΣΚΥΛΙΤΣΗΣ   ΠΕΤΡΟΣ

 === Σωτηριάδης Νικόλαος:  (1881-1954) αξ/κός μηχ. ΠΝ. Με κληροδότημα δώρισε την ακίνητη περιουσία του στην Ε.Α.Α.Ν. ώστε με τα  εισοδήματα από τη διαχείρισή της να προικίζονται 2 άπορες Ποριώτισσες  κάθε χρόνο. (το σπίτι του στην Πούντα).

ΤΖΑΝΕΤΟΠΟΥΛΟΣ Νικόλαος  Βουλευτής  1899- 1902

ΤΖΩΡΤΖΗΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Βουλευτής  1885 - 1886.

ΤΟΜΠΑΖΗΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΦΟΥΡΝΙΑΔΗΣ  ΧΡΙΣΤΟΣ

    Καθηγητής των Γαλλικών στο Γυμνάσιο  του  Πόρου ο Χρήστος Φουρνιάδης – 1898/1968- διαπρεπής  ιστοριοδίφης, ανέδειξε τις αρχαιότητες της Τροιζήνας.  Είναι  θαμμένος  στον περίβολο του Αγίου Ιωάννου Τροιζήνας.  

      Στις άοκνες προσπάθειες του Φουρνιάδη οφείλεται   η δημιουργία  του Αρχαιολογικού Μουσείου  του Πόρου.

  ΑΛΛΟΙ  ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ  ΤΡΟΙΖΗΝΙΟΙ

*** Παπαγεωργίου  Ηλίας, δικηγόρος, πολιτευτής, Νομαρχιακός  σύμβουλος Τροιζηνίας για πολλά χρόνια.

*** Τζάκας  Αθανάσιος, Εισαγγελεύς- Πολιτευτής Ενωσης Κέντρου  Γ.Παπανδρέου.

***  Μέξης  Αντώνιος   υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών της Επταετίας.

*** Δωρής  Μιχαήλ του Σ. αρχιτέκτων-πολιτευτής, πρόεδρος ΕΡΤ 2 κ.ά.

*** Καλός Γεώργιος του Βασιλείου.  

      Γεννήθηκε στον Πόρο Τροιζηνίας, στις 18.1.1949-απ24-8-2018. Έγγαμος με την Κυριακή Πολύδωρου Λάτση. Έχει ένα γιο και μία κόρη. Καθηγητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

             ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

    Εξελέγη βουλευτής στην Α’ Πειραιά με τη Ν.Δ στις εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου 1989, του 1990, ενώ τον Οκτώβριο του 1991 εξελέγη Γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1996, και του 2000.

       ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

    Μέλος της Κ.Ε της Ν.Δ. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων, και του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Μέλος της Οργάνωσης Νεολαίας της Ν.Δ (1975-89). Νομαρχιακός Σύμβουλος Αττικής (1978-83). Καθηγητής στον Τομέα Ηλεκτονικής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (έως 1989) και ειδικός συνεργάτης Τηλεπληροφορικής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών της Α.Σ.Ο.Ε.Ε

        ΟΜΑΔΕΣ ΦΙΛΙΑΣ

Ελλάδας-Βελγίου-Λουξεμβούργου-Ολλανδίας

        ΣΠΟΥΔΕΣ

Μαθηματικά και ηλεκτρονική στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Περιφεριακή Ανάπτυξη στο μεταπτυχιακό τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικεύτηκε στην Τηλεπληροφορική στη Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών.

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ  Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική

***  Μπεντενιώτης Μανώλης.

       Ο Μανώλης Μπεντενιώτης γεννήθηκε στην Τροιζήνα  στις 2.1.1944  από αγροτική οικογένεια.

        Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά, διοίκηση και μεταπτυχιακά περιφερειακή ανάπτυξη και προστασία περιβάλλοντος. Παρακολούθησε Θεολογία, φιλοσοφία και διοίκηση επιχειρήσεων.

         Δικηγόρος στον Α.Π. και στο Σ.τ.Ε.  Δημοσιογράφος περιοδικού τύπου.

  -Δίδαξε Δημόσια Διοίκηση και Κοινωνικές Υπηρεσίες στην Υγειονομική Σχολή Αθηνών (Μετα­πτυχιακό Τμήμα) (1985-1988).

   -Δίδαξε πολιτικές επιστήμες στη Στρατιωτική Σχολή Ικάρων (1985-1988).

    'Εχει γράψει βιβλία, μελέτες, άρθρα, έρευνες για την αυτοδιοίκηση, την περιφερειακή ανάπτυξη και κοινωνική ασφάλιση.

 Είναι μέλος:

- της εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. - της εταιρείας Δικαίου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.- του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. - του Συνδέσμου Ελλήνων Περιφερειολόγων.   - του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Είναι  από τα στελέχη της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας

- Από τα στελέχη του δεύτερου ανένδοτου αγώνα.

- Από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ  - Μέλος της Κ.Ε. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (1993-1996). - Αναπληρωματικό μέλος της Κ.Ε. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (1996-1999). - Αναπληρωματικό μέλος του τομέα Ανάπτυξης και Οικονομίας (1996-1999).

    'Εχει λάβει μέρος σε όλους τους αγώνες για τα κοινωνικά δικαιώματα του λαού, για μία ανθρώπινη κοινωνία.

     - Νομαρχιακός Σύμβουλος Απικής (1977­-1979).  -Υποδιοικητής στο ΙΚΑ (1981-1982). -Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΟΜΜΕΧ (1987-1988).

- Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας (23-11-1993 έως 22-1-1996).

    - Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (22-1-1996 έ­ως 22-9-1996).

    - Βουλευτής Πειραιά και Νήσων (1983-1985, 1990-1993, 1993-1996, 1996-2000, 2000-2004).

-          Είναι παντρεμένος με τη μαθηματικό Ελένη Θεοφίλη και έχει δύο παιδιά, τον Αργύρη (1988) και το Βασίλη (1991).

  ===  Γιώργος & Χέλγκα Κανελλάκη:  Δώρισαν το 2006 στο δήμο Πόρου  πλούσια συλλογή κοχυλιών που προέρχεται κυρίως από τους γύρω βυθούς, η οποία αφού αξιολογήθηκε και συμπληρώθηκε από τον τομέα ΓεωλογίαςΠαλαιοντολογίας  του Πανεπιστημίου Αθηνών εκτίθεται στο κτήριο της Χατζοπουλείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πόρου.

           *** Παρακαλούμε όσους θέλουν να συμπληρώσουν ή να μας δώσουν νέα στοιχεία να το κάνουν το συντομότερο.

          ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΠΟΡΟΥ  - ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΡΙΩΤΩΝ  *

         Τα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821 η κατάσταση και στην περιοχή της Τροιζηνίας ήταν  δύσκολη.

  ***   Στην ΚΖ’ Συνεδρίαση της Γ’ Εθνικής Συνέλευσης, στις 9 Απριλίου 1827 «ανεγνώσθη αναφορά των Ποριωτίδων χηρών, ζητουσών περίθαλψιν, επειδή έχασαν τους άνδρας των εις τον πόλεμον» (ΑΕΠ [3] ενθ. αν. τ. 1, σελ. 477). Ήδη το Μάρτιο του 1827 αναφέρονται 140 χήρες (επιστολή Κωνσταντίνου Γ. Δουζίνα, 3 Μαρτίου 1827 στη Γενική Εφημερίδα της 16 Μαρτίου 1827) ενώ κατά την απογραφή του Ιουνίου 1828 έχουν  καταγραφεί 175. 

*** Το 1828 οι εκλεγμένοι επιστάτες του Κοινού του Πόρου ήταν οι Λογοθέτης (ή Λογιώτατος) Κωνσταντής Δουζίνας και Καπ[ετάν] Πάνος Γεωργίου Καλής με Γραμματείς τους Nικόλαο Οικονόμου και Γεώργιο Χριστόδουλου Παπακυριάκου. Το Δημογεροντείο αποτελούσαν οι Σταμάτης πρώην Οικονόμου, Γεώργιος Δημητρίου Κριεζής και Αναγνώστης Κωνσταντή Οικονόμου.  

       ***  Στις 25 Ιουνίου 1828  δημογέροντες της Νήσου Πόρου ήταν οι Α. Δουζίνας, Κωνστ. Δουζίνας, Μάνθος Πιπίνης και ο Γραμματεύς Ιωάννης Αισωπίδης.

***  Τότε προσωρινός Διοικητής Πόρου  ήταν  ο Νικόλαος Κ. Γκίκας.

    ===  Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή της πόλης του Πόρου από τον Καποδίστρια σε επιστολή του προς τον Ρώσο Αντιναύαρχο κόμη Χέϋδεν,  στις 17/29 Ιουνίου 1829: «....Ο Πόρος ήτο προ ολίγου ακόμη εν πτωχόν πολίχνιον μη έχον δρόμον οδεύσιμον, μηδέ κατάστημα τι δημόσιον. Η Υ. Ε εξελέξατο τον λιμένα του ως μέρος αθροίσεως του στόλου και εντός ολίγου η νήσος αύτη αναζωογονήθη. Οικοδομαί ευρύχωροι επιχειρισθείσαι δια των διαταγών του Σ. Μονάρχου σας, επρομήθευσαν έντιμα υπάρξεως μέσα και εις μεγάλον αριθμόν εργατών, και εις πλήθος ενδεών και εξηπορημένων. Εντός ολίγων μηνών χάρις εις την αύξησιν της μεταξύ των κατοίκων γενικής ανέσεως, και εις τους γενναίους χρηματικούς εράνους των αξιωματικών του στόλου, η πόλις του Πόρου διεπνεύσθη με ρυμοτομίας, εκαλλωπίσθη με πλατείας και λιθόστρωτα παραγιάλια, και εν ευρύχωρον σχολείον εκτίσθη εις αυτήν και διωργανίσθη...» (Γενική Εφημερίς αρ. 56-57 της 19 Ιουλίου 1830).

==  Το 1829  υπήρχαν  στον Πόρο: 

      Καγκελαρία,

      Υγειονομολιμεναρχείο, υγειαστυνόμος   Χριστόδουλος

      Ειρηνοδικείον  Ειρηνοδίκης Ν. Φλογαϊτης

      Αμερικανικό νοσοκομείο

      Αποθήκες του ελληνικού Ναυστάθμου

      Αποθήκες  του Ρωσικού Ναυστάθμου

      33 καταστήματα

      3 ελαιοτριβεία  

       15 εκκλησίες   με  16 ιερείς 

       23 κληρικών εκ των οποίων οι 10 είναι πάροικοι

       9 ιατροί  

       2 διδάσκαλοι

       2 πρόξενοι (Γαλλίας, Ρωσίας)

       1   αναφορογράφος,

        μαραγκοί, καζάζηδες και κτίστες

       Δεν αναφέρεται, όμως, ιδιαίτερη καταγραφή των κτηρίων που στέγαζαν τις διοικητικές και άλλες υπηρεσίες του νησιού όπως η Καγκελαρία, το υγειονομολιμεναρχείο, το ειρηνοδικείο, το αμερικανικό νοσοκομείο, οι αποθήκες του ελληνικού και ρωσικού Ναυστάθμου, ούτε και γίνεται μνεία των εκκλησιών και της Μονής της Ζωοδόχου Πηγής.

   Η παράθεση του επαγγέλματος είχε γίνει κυρίως για τους πάροικους. Περιέργως δεν αναφέρονται ως επαγγέλματα στρατιωτικοί, ναυτικοί, γεωργοί, ποιμένες και κτηματίες ούτε για τους γηγενείς ούτε για τους πρόσφυγες.

 ***   Σύμφωνα  με τον  κατάλογο της απογραφής του 1829 χωριζόταν  σε τρία μέρη:

α) στους κατοίκους του Πόρου (883 οικίες και κτίσματα) με 3.618 γηγενείς και 2.672 πάροικους

β) στις καλύβες του νησιού   με 84 πάροικους, και

γ) στις καλύβες στο έξω άντικρυ μέρος (250) με 21 γηγενείς και 1.079 πάροικους  

***  Εντύπωση προκαλεί   η  μη καταγραφή των ονομάτων των συζύγων και η ηλικία τους και στους δύο καταλόγους.  

      Για πολλές γυναίκες πάροικους στον κατάλογο της απογραφής  του 1829 ως επίθετο αναφέρεται η καταγωγή τους π.χ Μαρία Σμυρνιά, Άννα Λιβαδίτισα, Ελένη Αϊαβαλιώτισα, Σμαράγδω Σαντορινιά κλπ.

      == Για τον υγειαστυνόμο Χριστόδουλο και τη συνοδεία του (πάροικοι), η αντίστοιχη εγγραφή δεν αναφέρει επίθετα αλλά μόνο επάγγελμα και θα πρέπει να έχει καταγραφεί ο τόπος εργασίας τους.

      == Για τον Ειρηνοδίκη ο οποίος επίσης δεν είναι αυτόχθονας, υπάρχουν δύο εγγραφές: Ν. Φλογαϊτης ειρηνοδίκης με αρ. 151 και 344. Πιθανολογείται ότι η μία θα πρέπει να αναφέρεται στον τόπο κατοικίας και η άλλη στον τόπο εργασίας του. Οι υπόλοιπες δημόσιου χαρακτήρα υπηρεσίες ίσως να στεγάζονται σε μαγαζία.

     == Ο Jassaud (ένθ. αν.) αναφέρει την ύπαρξη 15 εκκλησιών. O Anderson (ένθ. αν.) αναφέρει επίσης 15 εκκλησίες και 16 ιερείς, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τον απογραφικό κατάλογο του Αυγούστου 1828. Από τον κατάλογο της απογραφής του 1829 συνάγεται η ύπαρξη 23 κληρικών εκ των οποίων οι 10 είναι πάροικοι. Είναι πιθανόν να αναφέρονται και οι μοναχοί της Μονής χωρίς να υποδηλούται η ιδιότητά τους.

      ===  Ο γάλλος πρόξενος  Σαντόν με τον δραγουμάνον του, όπως αναφέρονται στον κατάλογο του 1829, διαμένει στο σπίτι του Νικόλαου Χατζή. Μέχρι τον Ιούλιο του 1828, ο γάλλος πρόξενος ενοικίαζε το σπίτι του Παντελή Ευσταθίου, (βλ. επιστολή Προσωρινού Διοικητή Πόρου Ν. Γκίκα προς Ι. Καποδίστρια της 30 Ιουλίου 1828, με την οποία εσωκλείεται διαμαρτυρία του εκμισθωτή ότι ο ενοικιαστής έφυγε χωρίς να καταβάλει το ενοίκιο-ΓΑΚ, Γεν. Γραμματεία φ. 99). Aπo εγγραφές στον αδημοσίευτο Κόνδηκα του Κοινού του Πόρου, είναι εξάλλου γνωστό, ότι ο Δημήτρης Ελευθερίου Κριεζής ενοικίασε στις 2 Σεπτεμβρίου 1829 το σπίτι του στον Γενικό Φροντιστή και τον πλοίαρχο της ρωσικής ναυαρχίδας Εμμανουήλ ως νοσοκομείο των ρωσικών πληρωμάτων (εγγραφή 449).

        Το ίδιο έτος, ο πρόξενος της Ρωσίας Ιωάννης Βλασσόπουλος ο οποίος, κατά τον κατάλογο της απογραφής, διαμένει στην οικία του Γεωργίου Τριζώνη συγκατοικών με τον ζωγράφον του, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ενοικιάζει το σπίτι του Αναστάση Κιζάνη προς 400 άσπρα (εγγραφή 460).

***  Το 1830 οι οικίες του Πόρου δεν   μπορούσαν να συγκριθούν με τo μεγάλο αριθμό καπετανόσπιτων και αρχοντικών των Σπετσών ούτε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της πολυπληθούς, ίσως, ακολουθίας που συνόδευε τους πρέσβεις. Γνωστές, κατά τεκμήριο, ευπρόσωπες οικίες εκείνη την εποχή στον Πόρο είναι του Σπύρου Λινάρδου που χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της Αντικυβερνητικής Επιτροπής (Αντικυβερνητική Επιτροπή προς το Κοινό του Πόρου, 8 Απριλίου 1827 «...να ετοιμάσουν κατάλυμα για την Κυβέρνηση», Αντικυβερνητική Επιτροπή, φ. 216 και Επιτροπή Οικονομίας φ. 86), και των προκρίτων Λογοθέτη Κωνσταντίνου Δουζίνα (τον Δεκέμβριο του 1826 ήταν ήδη έτοιμη), του Ν. Κολοκούβαρου στην οποία εγκαταστάθηκε, ως ευρύχωρη, το πολυάριθμο προσωπικό της Γενικής Γραμματείας που συνόδευε στον Πόρο τον Κυβερνήτη το Φεβρουάριο του 1828, η νεότευκτη του καπετάν Νικολάκη Κ. Γκίκα, φίλου και συνεργάτη του Καποδίστρια κατά την πρώτη περίοδο και πρώτου Προσωρινού Διοικητή Πόρου, στην οποία φιλοξενήθηκε ο Κυβερνήτης, και η επίσης νεότευκτη του στρατηγού Χριστόδουλου Μερτίκα Μέξη, γνωστού ως Ποριώτη, από την πλούσια δράση του κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Οι δύο τελευταίες πυρπολήθηκαν από τους Κυβερνητικούς μαζί με τις οικίες των Χατζή-Αναστάση Μάνεση, Ιωσήφ Φαλάγγα διοικητή του ατμοκίνητου Καρτερία, Δημητρίου Στ. Οικονόμου, Παντελή Ευσταθίου (διετέλεσε Αστυνόμος του Πόρου κατά το διάστημα 19/4/1827-13/2/1828–Αντικυβερνητική Επιτροπή, φ. 220 και Γενική. Γραμματεία, φ. 16), Στεφ. Α. Στεφανή και Νικολάου Ι. Πιπίνου, μετά την πυρπόληση του στόλου από τον Μιαούλη τον Αύγουστο του 1831, ως ανήκουσες στους στασιαστές Συνταγματικούς (εφ. Απόλλων 29 Αυγούστου 1831).

    === Στα 1856  από σύγκριση  των λιθογραφιών του  Linton (William Linton, The scenery of Greece and its islands, illustrated by fifty views sketched from nature executed on steel and described en route, London/N. York 1856) και του Stackelberg, 1834, παρουσιάζεται, με την αραίωση του οικισμού, μια άλλη διάσταση του Πόρου στα μέσα του 19ου αι.

   * ΣΣ Ολα τα πιο  πάνω στοιχεία περιλαμβάνονται  σε έρευνα-μελέτη του  δικηγόρου-ιστοριοδίφη κ. Αντώνη Βιρβίλη

          O  Γκάμπριελ Βέλτερ, ο  Πόρος, η Τροιζήνα, και τα Μέθανα  

       Ο  Πόρος, η Τροιζήνα και τα Μέθανα  ήρθαν το βράδυ  της  Παρασκευής 19-11-10  στην Ευρωπαϊκή Επικαιρότητα  εξ αιτίας της αναζήτησης της «κόρης»  του διάσημου Γερμανού αρχαιολόγου      Γκάμπριελ  Βέλτερ.  Την «κόρη» του Βέλτερ -από το δεύτερο γάμο του με την Μαρία-Μαρίκα Στίνη/!/  από την Κύθνο-, που έμεινε και εργάστηκε  πάνω στα αρχαιολογικά ευρήματα, στον Πόρο, την Τροιζήνα και τα Μέθανα, αναζητούσε ο μεγάλος γιος του   Γκάμπριελ  από τον πρώτο του γάμο και ο εγγονός του Φρανκ που ζουν στην Ολλανδία αφού την θεωρούν μέλος της οικογενείας τους.

     Η αναζήτηση ολοκληρώθηκε την Παρασκευή  το βράδυ στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη,  «Φως στο τούνελ», με αλλεπάλληλες  τηλεφωνικές επικοινωνίες, και  με ταυτόχρονη ενημέρωση στην Ολλανδία και σ άλλες χώρες.

      Δεν επρόκειτο όμως για κόρη του Βέλτερ, αλλά για την «εγγονή» του – στην πραγματικότητα  κόρη  παιδιού της Μαρίκας από τον πρώτο της γάμο που είχε υιοθετήσει: την  59χρονη  σήμερα  κα  Άννα Ολυμπίου,  που ζει στην Αθήνα. Πάντως είναι συγγενείς τους  έστω  και εξ αγχιστείας.

      Η Μαρία - Μαρίκα  τρίτη γυναίκα  στη  ζωή  του  Βέλτερ,  ήταν εκείνη  που διέσωσε και φρόντισε να δημοσιευτούν οι σημαντικότατες  εργασίες του Βέλτερ  για  τον Πόρο, τα Μέθανα και την Τροιζήνα , καθώς και άλλων περιοχών, ώστε να τις έχουμε σήμερα.  Αιγινίτες  πάντως  αφηγούνται  ότι  συχνά  ο Βέλτερ  χειροδικούσε σε  βάρος  της  δεύτερης συζύγου του.  

 Ο Βέλτερ γεννήθηκε στις16-5-1890  στο  Μέτς της Γαλλίας  από Γερμανούς  γονείς  και πέθανε  στην  Αθήνα στις3/08/1954   σε ηλικία 64 ετών.

        Η αναγγελία της Κηδείας του έγινε με ελληνοποιημένο το όνομά του ως Γαβριήλ Βέλτερ. ενώ η αγγελία υπογράφεται από τη δεύτερη  σύζυγό του Μαρίκα Βέλτερ (Πρόκειται για την ελληνίδα Μαρίκα Στίνη). Η τελετή έλαβε χώρα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου στην οδό Πανεπιστημίου.

Αρχικά ο  Βέλτερ παντρεύτηκε  την ολλανδέζα   Enna Μωβ, μια βιολιστή, που ταυτίζεται με την ζωγράφο Anton Mauve  το 1936.Απέκτησαν δύο παιδιά  τον Ferréol και τον  Carl.

Το   1938  στην  Αίγινα,  συζούσε  με  μια  αμερικανίδα    που όμως  έφυγε  στην Αμερική  με  τον πόλεμο.   Εκεί ο  Βέρνερ είχε  ένα  σπίτι    που το κατέσχε  το  Ελλληνικό  Δημόσιο. Το 1946 ο  Γαβριήλ ξεκίνησε τη  νέα σχέση  με την Ελληνίδα Μαρίκα Στίνη από  την    Κύθνο, την οποία όπως φαίνεται παντρεύτηκε.

         Όμως ποιος    ήταν  στην  πραγματικότητα  ο  Γερμανός   αρχαιολόγος      Γκάμπριελ  Βέλτερ; Ηταν  ένας φιλέλληνας   που  βοήθησε  στη διάσωση    των  ελληνικών  αρχαιοτήτων    ή και  κάτι  άλλο; ; Τι  λένε  οι  Αιγινίτες  και οι Τροιζήνιοι  που  τον  γνώρισαν  την περίοδο  1938 - 1941; 

Αυτοί,  υπερήλικες  σήμερα,  τον θυμούνται  σαν  έναν κ άνθρωπο  που  τους  έδινε  δουλειά  με  διπλό μεροκάματο= έσκαβαν  για  αρχαία. Λένε  ακόμη ότι  διάφορα  αρχαία  που  έβρισκε  τα  συσκεύαζε  προσεκτικά  σε ξύλινες  κούτες  και τα έστελνε  στο  μουσείο.

Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αμφιλεγόμενες πληροφορίες για τον Βέλτερ. Κάποια  δημοσιεύματα      του  χρεώνουν  βρώμικο ρόλο κατά τη διάρκεια κυρίως της κατοχής, του κατασκόπου και άλλα  Η. ιστοσελίδα http://culturearea.blogspot.gr/2011/10/blog-post_9361.html αναφέρει πως όταν ο Βέλτερ έσκαβε απαγόρευε σε Έλληνες να είναι κοντά.  Η  ακόμη ότι  δεν έπαιρνε  στη  δουλειά  αριστερούς. Λέγεται  και  γράφεται   ότι κατέδιδε  ακόμα  και τους  δικούς  του, πως  όταν  αποχωρούσαν  οι  Γερμανοί από την  Αίγινα  ο Γερμανός  διοικητής Χόφμαν  τον υποχρέωσε  να φορέσει τη  στολή των  ΝΑΖΙ, ότι το Ελληνικό  κράτος δήμευσε  την  περιουσία του  στην Αίγινα και την εκποίησε- το μισό  κτήμα  έχει πάρει ο τραπεζικός  Κοπανίτσας- ότι ο  Βέλτερ   πέθανε  στη φυλακή  το 1954. Αν είναι έτσι   πως το 1952   το Ελληνικό  κράτος  του  επέτρεψε  να  κάνει  ανασκαφές  στη  Χαλκίδα, και  πως  επετράπη  τέτοιας  μορφής  κηδεία,  χωρίς να  αναφέρεται κάτι  άλλο για τη  δράση  του; Αντίθετα   η   Αθηνά Καλογεροπούλου  σε  άρθρα της στην  ίδια  εφημερίδα «Ελευθερία» Αθηνών  τον Ιούνιο του 1960  αναφέρει τη μεγάλη  συμβολή του   στις  ανασκαφές στην αρχαία Τροιζήνα, για το βυζαντινό ναό που έχει κτιστεί με υλικά της αρχαιότητας-  την  εκκλησία της Επισκοπής, και το  σχέδιο του ναού, σχέδιο που κυκλοφόρησε το 1941 στο βιβλίο του  Τροιζήνα και Καλαυρεία.  /Το  άρθρο  βελτιώθηκε με  τη  βοήθεια  του Στέφανου  Μίλεση/ Ποια   είναι  η αλήθεια;

 Πάντως οι  σημερινοί    Ελληνες  αρχαιολόγοι βασίζονται  πολύ  στους  χάρτες  και   τα γραπτά  του  Βέλτερ.

©KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

Αρχή σελίδας