ΜΙΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΙΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Μια σεβαστή και πολύ μορφωμένη δέσποινα, η Μίνα (Βιλελμίνα) Διαμαντοπούλου - γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη- ( 1892-1983) έζησε για πολλά χρόνια στον Πόρο, στη βίλα στο Λιμανάκι της Αγάπης του Νεώριου. Ηταν συγγενής της οικογένειας της Αυστροουγγαρίας Βετσέρα - ανιψιά της ηρωϊδας στην υπόθεση Μάγιερλιγκ, 17 χρονης Μαρίας Βετσέρα.

Ο πατέρας της Μαρίας, είχε παντρευτεί κόρη Μπαλτατζή, από την οποία, κατά τον ένα κλάδο, καταγόταν και η Μίνα Διαμαντοπούλου.

Η Μίνα Διαμαντοπούλου με φίλες της και δεξιά ο Βασιλιάς Παύλος στην οικία Τομπάζη (Πόρος) κατά

τον εορτασμό της εκατονταετηρίδος του Κ.Ε. ΠΟΡΟΣ την 11-9-1949.

(από την προσωπική συλλογή του αρχιτέκτονα Γιώργου Βασιλακόπουλου)

Λέγεται ότι σ ένα χορό στη Βιέννη ο Αυτοκράτορας της Αυστροουγγαρίας Φραγκίγκος-Ιωσήφ, σύζυγος της θρυλικής «Σίσσυ», συμπάθησε τη γυναίκα του Βετσέρα. Γι αυτό και ο άνδρας της Βετσέρα, εξελίχθηκε ταχύτατα στο Διπλωματικό κλάδο, κι έγινε και πρεσβευτής στην Πετρούπολη.

Όταν αργότερα ο γιος του Ιωσήφ και της "Σίσσυ", Ροδόλφος, αγάπησε τη Μαρία Βετσέρα , υπήρξαν αντιρρήσεις, που οδήγησαν στη γνωστή υπόθεση Μάγιερλιγκ.

Τώρα τη βίλα την έχει ο εγγονός της αρχιτέκτων κ. Δημήτρης Α . Διαμαντόπουλος.

Οι συγγενικές σχέσεις

Εμμανουήλ Μπαλτατζής μεγιστάνας στην Κωνσταντινούπολη

. 1799 -1854

│ │

Ν. Τομπάζης Αριστ. Μπέης -Μπαλτατζής Μπαλτατζή + Βετσέρα Φραγκίσκος Ιωσήφ + Σίσσυ

│ Υπουργός Οικονομικών Φουάτ Πασά │ │ (1830 -1916) (1837-1898)

και δήμαρχος Βοσπόρου (1831-1887)

│ +Βιλελμίνα Ράϊνεκ-Μαυροκορδάτου 1831-1904 │ │

│ │ │ │

Αλέξ. Τομπάζης + Ελίζα Μπαλτατζή Μαρία Βετσέρα + Ροδόλφος (Μάγιερλιγκ 30-1-1889)

│ 1866-1964

Μίνα Τομπάζη + Διαμαντόπουλος Χρήστος

1892-1983

│

Αλέξιος Διαμαντόπουλος (1913-1989)

│

Δημήτριος Α. Διαμαντόπουλος

Αρχιτέκτων

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΜΠΑΖΗ

Γιακουμάκης Τομπάζης

Γιακουμάκης Τουμπάζης Νικόλαος 28/2/1759- 26/2/1819

│ │

Ιάκωβος ( Γιακουμάκης) 1782-1829 Εμμανουήλ (Μανώλης) κλικ

+ Αννα Δάκου 1784-1831 + Ξανθή Σαχίνη

│ │

Γεώργιος (κλικ) Νικόλαος 1815-1896 (κλικ)

1809-1892 │ │

│ │

Ελίζα Μπαλτατζή Αλέξανδρος Πόρος (1851-1914) Ιάκωβος Πόρος ( γεν. 1849 - το 1934 ήταν 85 ετών) *** + Κυριακή (1)

Διπλωμάτης (+ 23-7-1914) Κτήμα Γαλατά │

Πρέσβης Βουκουρέστι │ │και 3 κόρες

+ Πετρούπολη Μανώλης (μόνος γιος που είχε πάει στις Ινδίες) + Ελεν (Αμερικανίδα)

│ │ │ . │ .

Διαμαντόπουλος + Μίνα Νικόλαος (2) Ιάκωβος Υπατία Δωροθέα Αλεξάνδρα

│1894-1986 │ Το 1975 χα Νικολάου Μαυρουδή, συζ. Ιωάννου Βασ.Πάλλη, συζ Ιωάννου Αλεξαντρώφ

Αλέξανδρος Ιωάννα Τομπάζη(1940) - Χριστοπούλου εγγονοί του Ι., Ιωάννης,

│ Αρχιτέκτων (3) │ Λέων, Ιάκωβος Αλεξανδρώφ

│ │ │

Δέσποινα +Νίκος Σιταράς Νικόλαος Αριστείδης(1963) + Μαρία

│ │

Ξένια Αλέξανδρος Ανδρέας (υ) Ειρήνη Ελίζα

***Ο Αλέξανδρος Τομπάζης (1851 – 23-7-1914) μπήκε νωρίς στο διπλωματικό κλάδο και διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Βουκουρέστι και την Πετρούπολη.

Το αρχοντικό Τομπάζη στον Πόρο, ήταν απέναντι από την παιδική χαρά και το Προγυμναστήριο, κοντά στου Κατακουζηνού, το οποίο αγόρασαν οι Γκίνης-Ζαγοραίος.

(1)*** Ο Ιάκωβος Τομπάζης, εγγονός του Μαν. Τομπάζη, γεννήθηκε το 1849, ίδρυσε στην περιοχή εργοστάσιο αιθερίων ελαίων και εσπεριδοειδών. Εκεί όπου το ομώνυμο κτήμα. Βουλευτής 1912-1915. Εγραψε βιβλία για τις «καλλιέργειες και ασθένειες των εσπεριδοειδών» 1877, τους «Αδελφούς Ιάκωβο και Μανόλη Τομπάζη» 1902, και το «Φιλλέληνα γιατρό Ανδρέα Γκός». Δείτε λεπτομέρειες. Αποκαλυπτικό είναι αυτό το γράμμα του προς Κολοκούβαρο.

Λεπτομερέστερα:

Ο Ιάκωβος Τομπάζης, γεννήθηκε στον Πόρο το 1849, ήταν γιος του Νικολάου Τομπάζη (1815-1896) και της Αλεξάνδρας Χρυσικοπούλου, και εγγονός του Υδραίου ναυάρχου Μανώλη Ν. Τομπάζη (1784-1831). Αδέλφια του ήσαν οι: Ξανθή (1843), Μανώλης (1845), Παντελής (1847), Αλέξανδρος (1851) και Αναστασία (1854).

Μετά τις εγκυκλοπαιδικές σπουδές του, γύρω στα 1870 αναγκάστηκε να ασχοληθεί με την κτηματική περιουσία στον Πόρο που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Μετά την εμφάνιση της κομμιώδους νόσου στα εσπεριδοειδή του Πόρου (Λεμονοδάσος και όχι μόνο) αποφάσισε να μεταβεί στη Σικελία για να μελετήσει από κοντά την αντιμετώπιση του προβλήματος που είχε πλήξει και τα δένδρα της νότιας Ιταλίας. Επιστρέφοντας συνεταιρίστηκε με τους Α.Ζίννη και Α.Vazzano για την ίδρυση μονάδας που παρήγαγε αιθέραιο έλαιο και συμπυκνωμένο χυμό από τα λεμόνια. Η επιχείρηση απέτυχε, αλλά ο Ιάκωβος Τομπάζης συνέχισε να ασχολείται με τη Γεωπονία και το περιβόλι του Πόρου, όπου υπήρχαν και μανταρινιές, δώρο όπως λέγεται του ναυάρχου Χέυδεν στον πάππο του Μανώλη Τομπάζη (1784-1831).

Όμως αυτό φαίνεται απίθανο, διότι κι αν ακόμα είναι έτσι, ο Μανώλης Τομπάζης δεν είχε τότε κτήμα εκεί να τη φυτέψει και να καλλιεργήσει μανταρινιές. Ούτε και η περίοδος ήταν κατάλληλη.

Τα χτήματα στο Γαλατά η οικογένεια Τομπάζη τα πήρε με το νόμο ΦΕΚ 1002/1835 του Οθωνα, επί Νικολάου Τομπάζη – 1815-1896, γιου του Μανώλη.

Η ύπαρξη καλλιέργειας μανταρινιών στο κτήμα Τομπάζη από τον λάτρη της Γής Ιάκωβο Τομπάζη, (γεν 1849), εγγονό του Μανώλη, με τίποτα δεν συνδέεται με τη μανταρινιά του Χέϋδεν.

Εκτός αυτού, μέλη της οικογένειας Τομπάζη είχαν φθάσει στις Ινδίες όπου ευδοκιμούσε η καλλιέργεια μανταρινιών.

Ωστόσο, μιας και άνοιξε ο…χορός, ζητούνται πληροφορίες, για την καλλιέργεια της μανταρινιάς στην Ελλάδα, και δη στην Τροιζηνία, όπου τα λεμόνια ήταν ανέκαθεν γνωστά, από αρχαιοτάτων χρόνων. Και γιατί όχι τα μανταρίνια και τα προτικάλια…..

Ο Ιάκωβος Τομπάζης διετέλεσε βουλευτής Ύδρας και έγραψε τις παρακάτω μελέτες: “Αδελφοί Ιάκωβος και Μανώλης Τομπάζης. Συμβολή εις την ιστορίαν της Εθνικής Παλιγγενεσίας” (εκδ.Βιβλιοθήκης Μαρασλή, 1902), “Καλλιέργεια και ασθένειαι των εσπεριδοειδών” (1907) και “Ο φιλέλλην Ελβετός ιατρός Ανδρέας Λουδοβίκος Γκος” (1910).

Παντρεύτηκε την Αριέττα Σκαραμανγκά (1861-1948) με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: την Αλεξάνδρα (1885-1963) σύζυγο Ι.Αλεξανδρώφ, την Υπατία (1887) σύζυγο Ν.Μαυρουδή, τη Δώρα (1888-1956) και τον Μανώλη (1891-1962;) σύζυγο Νάνσυ Ροδοκανάκη και σε δεύτερο γάμο Ελένης Ράνκεν. Πέθανε τον Απρίλιο του 1947 και ετάφη στην Αθήνα.

(2) Ο Νικόλαος Τομπάζης, 1894-1986, διάσημος φωτογράφος έζησε τον περισσότερο χρόνο στις Ινδίες.

Γεννήθηκε το 1894 στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο πατέρας του Αλέξανδρος ήταν πρεσβευτής της Ελλάδας. Το 1917 διορίστηκε ως ανώτερος υπάλληλος της εταιρείας Ralli Brothers (Αφοί Ράλλη) στην Καλκούτα. Οι Ινδίες πρόσφεραν την ευκαιρία στον Τομπάζη να ασχοληθεί, ως δεινός ορειβάτης που ήταν, με την εξερεύνηση των Ιμαλαΐων.

Το έργο του χωρίζεται σε δύο σκέλη: στην περίοδο της Ινδίας και την περίοδο της Ελλάδος. Η πρώτη περιλαμβάνει λήψεις των χρόνων 1917-1945 και συνοδεύεται από λατρευτικά αντικείμενα που ο Τομπάζης αποκόμισε κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών του στα Ιμαλάια, χειροποίητα λευκώματα και χάρτες. Η ελληνική περίοδος χρονολογείται κυρίως από το 1945 ως το 1970, καλύπτει επιλεκτικά όλη του τη θεματολογία-τοπίο, σκηνές από την ελληνική ύπαιθρο, αρχαιότητες, ανασκαφές και πορτρέτα.

(3) Ο Αλέξανδρος Τομπάζης, γιος του προηγούμενου Νικόλαου, εγγονός του Ποριώτη Αλέξανδρου Τομπάζη πατρός της Μίνας Διαμαντοπούλου, γεννήθηκε στο στο Καράτσι του Πακιστάν στις 10 Απριλίου του 1939. Σπούδασε αρχιτέκτων στο ΕΜΠ το 1962, αρίστευσε και τιμήθηκε με το βραβείο Θωμαϊδιο και Χρυσοβέργειο.

Υπήρξε επιστημονικός βοηθός του Κ.Α. Δοξιάδη, και διακρίθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης του.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ