ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ (1821-1895)

 

     

     Γιατρός, μεγάλος ευεργέτης του Πόρου, γιος του  ιερέα Δημητρίου Καραμάνου  που  εφημέρευε στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος – ήταν εκεί που είναι η Ευαγγελιστρούλα στη Δεξαμενή.  

    Το 1850 νυμφεύθηκε την 19χρονη Ελισάβετ Παπακυριακού, κόρη του τότε δημάρχου Τροιζήνας Γ. Παπακυριακού,  η οποία  απεβίωσε  το 1864, σε ηλικία  33 ετών.

     Το έτος 1853 χρίστηκε από τον Οθωνα υποψήφιος βουλευτής  αλλά δεν εκλέχτηκε.

     Το 1857 εκλέχτηκε δήμαρχος Τροιζήνος, αξίωμα που διατήρησε με διορισμό  μέχρι την πτώση του Οθωνα το 1862.

     Βουλευτής διετέλεσε τα διαστήματα 14/5/1865 -21-1-1868 ( Πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κουμουνδούρος) και 21/3/1868 – 17/3/1869 (Πρωθυπουργός Δημ. Βούλγαρης).

     

      Ο  Σπυρίδων Καραμάνος, κατά την  48η  συνεδρίαση της Βουλής , την    5 Οκτωβ  1865,  μιλώντας προς την Εθνική αντιπροσωπεία, ετόνισε ότι δεν πρέπει  να πουληθεί  άλλη  Εθνική περιουσία (κτήματα) αντί πινακίου φακής  όπως συνέβη με άλλες προηγούμενες περιπτώσεις.

        Κι όταν ο πρόεδρος της Συνέλευσης  Π. Μαυρομιχάλης του ζήτησε λεπτομέρειες, ανέφερε:

 ==  Για το Λεμονοδάσος του Δαμαλά έδωσαν 75.500 γρόσια, τα μισά σε χρήματα και τα άλλα σε  εθνικά ομόλογα. Ένα κτήμα με ποτιστικές γαίες καλλίστης ποιότητος εκτάσεως 6.000 στρεμμάτων.

==   Η Απάθεια πουλήθηκε αντί 116.500 γροσίων, μετρητά δόθηκαν μόνο 5.000.

       Για τα άλλα  υπογράφτηκαν  εθνικά ομόλογα. Ενα σημαντικό κτήμα, που διαιρείται σε τρία μερίδα  και κάθε 1/3 αποδίδει  25.000  γρόσια ετησίως.

==  Η Κοκκινιά επωλήθη στον  Τσαμαδό αντί  19.000 γροσίων μεγάλο κτήμα με περιβόλια  τρεις νερόμυλους  και άλλα.

==   Τα Μαζώματα  πουλήθηκαν αντί 8.800 γροσίων και οι αγοραστές  τους  από τον πρώτο κι όλας χρόνο πήραν πίσω τα  χρήματά τους.

        Υστερα από αυτά η Συνέλευση απέρριψε την πρόταση   πώλησης  εθνικών κτημάτων.

ΤΟ  ΓΕΦΥΡΑΚΙ  ΠΟΡΟΥ:    Το 1877   με   απόφαση  του  Καραμάνου  ανοίχτηκε στον ισθμό   του  Συνοικισμού, μια μικρή Διώρυγα, μήκους 125 μέτρων, πλάτους 4.80 μ. και βάθους 1-2 μέτρων, για να  μπορούν να περνούν οι βάρκες από τον όρμο του Προγυμναστηρίου που είναι προς το Ασκέλι για το λιμάνι του Πόρου ή   αντίστροφα  προς  το Νεώριο. Για να επικοινωνούν τα δύο  νησιά   χτίστηκε  το γνωστό μας  γεφυράκι.  

Μετά το 1900   δίπλα  στο κανάλι   δημιουργήθηκε  το  νέο  νεκροταφείο    που πριν ήταν   εκεί που  είναι   σήμερα 

 το    κτίριο Συγγρού - πρώην Α Δημοτικό Σχολείο- ,  όπως σημειώνεται   και   στο  τοπογραφικό της 23ης Ιουνίου   1862/ ΦΕΚ 36-1862.

 

 

   Αριστερά  κηδεία   ΄της  εποχής     προ του   αλσυλλίου    και  δεξιά   το  τοπογραφικό

 

Το   1822    στο  συνοικισμό   εγκαταστάθηκαν  κα ι  πρόσφυγες.

 

  1900

          Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο Συνοικισμό   πολλοί   Έλληνες  πρόσφυγες. Τα σπίτια  σιγά- σιγά  επεκτάθηκαν προς τον Άσπρο Γάτο και την Βρυσούλα.

 

 

 

     Στις 8 Απριλίου του 1879, σε κανονικές δημοτικές εκλογές, εκλέχτηκε πάλι δήμαρχος αξίωμα που διατήρησε ως το 1887.

     Μερίμνησε για την ύδρευση του Πόρου, το Λεμονοδάσος, την υγεία και την πρόνοια, την παιδεία  και άλλα.

     Απεβίωσε  στις  15-8-1895, αφού προηγουμένως  με διαθήκη του άφησε όλη την περιουσία του στο Δήμο Πόρου.

           Το μνημείο Σπύρου Καραμάνου  στο Νεκροταφείο Πόρου.

 

       ***   Η Ελισάβετ  ετάφη στο νεκροταφείο του Πόρου, Το μνήμα έχει μια επιτύμβια πεταλούδα και την επιγραφή:

ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΣΠ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ

ΤΟ ΓΕΝΟΣ Γ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ

ΒΙΩΣΑΣΑ ΕΠΙ 14 ΕΤΗ

ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΑΥΤΗΣ

ΒΙΟΝ ΕΝΑΡΕΤΟΝ

ΤΕΘΝΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ 33 ΕΤΟΣ

ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

ΤΗΝ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 1864

ΑΦΕΙΣΑ ΛΥΠΗΝ ΑΜΥΘΗΤΟΝ

ΤΩ ΕΑΥΤΗΣ ΣΥΖΥΓΩ

    Δίπλα  υπάρχει μια άλλη στήλη με έναν άγγελο που τείνει  ένα στεφάνι, του πατέρα του Σπ.  Καραμάνου και γράφει:  

       

ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ

ΟΣΤΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΗΡΕΙΑΝ ΤΟΥ

ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ

ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΘΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

ΒΙΩΣΑΣ Δ ΕΝΑΡΕΤΩΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΦΕΛΩΣ

ΕΠΙ ΕΤΗ 74

ΑΠΕΔΗΜΗΣΕΝ ΕΝ ΚΥΡΙΩ

ΤΗΝ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1865

ΑΦΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΑΓΑΘΗΝ

ΤΟΙΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΙΣ

ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΑΥΤΟΥ ΑΡΕΤΑΣ

 

ΑΛΛΑ  ΠΕΡΙ   ΚΑΡΑΜΑΝΩΝ:

 

1.- Αρχείο Γάμων Μητροπόλεως Υδρας, Αρχιερατική Επιτρο­πεία Τροιζηνίας (1856). Εκ του Ιστορικού αρχείου της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (φάκ. Επισκοπή 'Ύδρας) έτος 1858 πληροφορούμεθα ότι ο ιερεύς Σ.  Καραμάνος με τόπον καταγωγής τον Πόρο  εχειροτονήθη το έτος 1816 και από του έτους αυτού  εφημέρευε  στον ιδιωτικό ιερό  Ναό   Αγ. Σπυρίδωνος Πόρου.

2.- Σε απογραφή των κατοίκων Πόρου του έτους 1829, (ΓΑΚ, Φάκελος 192, τετρ. 61) συμπεριλαμβάνεται και ο Δημήτριος Καραμάνος με  σύζυγο και τρία τέκνα (σ. 61)  με τόπο καταγωγής την Πάτρα.

       Στην ίδια  απογραφή  συμπεριλαμβάνονται   με το επώνυμο Καραμάνος:

===   Σπύρος Χατζηκαραμάνου  (σ. 310)  με σύζυγο και δύο άρρενα τέκνα.

===   Δημητρίου Καραμάνου χήρα με ένα τέκνο (σ. 14)

===   Παυλάκης Καραμάνος με σύζυγο και τέκνο (σ. 14)

===   Γεώργιος Καραμάνος με σύζυγο και κόρη (σ. 15)

===   Αντώνιος Καραμάνος με σύζυγο και 2 τέκνα (σ. 15)

===  Αναγνώστη Καραμάνου χήρα με 2  αγόρια (σ. 32).

      Η   απογραφή δεν έχει γίνει κατ' αλφαβητική   σειρά  των κατοίκων αλλά κατ' αύξοντα αριθμό των οικιών.

       Το γεγονός ότι οι  οικίες των ως άνω Καραμάνων γειτνιάζουν δύνα­ται να μας οδηγήσει  στο συμπέρασμα ότι πιθανώς είχαν  στενή συγγένεια.

 

 ΣΗΜ: Τα στοιχεία  περί Καραμάνων  ελήφθησαν από το  βιβλίο  του  Ποριώτη πρωτοπρεσβυτέρου Ηλία Δροσινού  «Ο  ΔΗΜΑΡΧΟΣ  ΤΡΟΙΖΗΝΙΩΝ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΔΗΜ. ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ»   έκδοση 2001.

 

© ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ- KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 Επιστροφή