ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ο τέως Νομός Πειραιά - η Νομαρχία Πειραιά, ιδρύθηκε και λειτούργησε το 1965. Για προηγούμενα χρόνια δείτε εδώ. Αρχικά εγκαταστάθηκε την οδό Κολοκοτρώνη 100. Πρώτος Νομάρχης, διορισμένος, ήταν ο Γεώργιος Τσιτσάρας. Ο Γεώργιος Τσιτσάρας, καταγωγή από το Καρπενήσι, ήταν ανιψιός της Ελισάβετ Τσιτσάρα, συζύγου του Ποριώτη πρωθυπουργού του 1941 Αλέξανδρου Κορυζή, και εξάδελφος της κόρης του Ελένης (Λένας) κυρίας επί των τιμών της βασίλισσας Φρειδερίκης. Μετά τον Πειραιά, το 1966 διορίστηκε Νομάρχης Αττικής. Ο Γεώργιος Τσιτσάρας διετέλεσε και νομάρχης Αχαΐας δύο φορές:, 3-6-1950 - 4-5-1955 και 14-2-1963 -16-11-1964.
Ακολούθησαν:
1966 Αριστομένης Κακούρης. Το 1964 διετέλεσε Νομάρχης Ιωαννίνων. Μετά τον Πειραιά, τοποθετήθηκε
Νομάρχης Μεσσηνίας.
1967 Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος (δικτατορία). 1958-1964 είχε διατελέσει Νομάρχης Ιωαννίνων.
1968-1969 Στυλιανός Δερμιτζάκης, δικηγόρος.
1970 Φωκίων Μπίτσιος – πέθανε σύντομα και τον αντικατέστησε για μερικούς μήνες ο Νίκος Βλαχογιάννης.
1970 Σεπτέμβριος, ο Ιωάννης Πωλιουδάκης. Τότε η Νομαρχία μεταφέρθηκε Γρηγ. Λαμπράκη 111.
1973 aρχή, ο Ιωάννης Βoϊλας δικηγόρος. Τότε έγινε Νομαρχιακό Διαμέρισμα.
1974 (μετά τη μεταπολίτευση) Παύλος Γερογιάννης, πολιτικός μηχανικός, για 7 χρόνια.
1981 Νικήτας Κωβαίος , για ένα δίμηνο.
1981 Βασίλης Παπαδόπουλος, ΠΑΣΟΚ, μετέπειτα γεν. γραμ. ΥΕΝ.
1985 Ανδρέας Φούρας.
1988 Ευτύχιος Κοντομάρης.
1989 Κωνσταντίνος Γκλέτσος
1990-1993 Παν.Γύφτουλας.
1994 Χρήστος Φωτίου - Οι νομάρχες είναι πλέον αιρετοί.
1998 Μαρία Τσανάκη Σορώτου
2002 - 2010 Γιάννης Μίχας.
Η Νομαρχία καταργήθηκε με το νόμο "Καλλικράτη", ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄), τέλη Μαίου 2010 και χωρίστηκε σε δύο περιφερειακές ενότητες της περιφέρειας Αττικής:
== Πειραιώς με τους δήμους Πειραιώς, Κορυδαλλού, Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Κερατσινίου – Δραπετσώνας και Περάματος. Στέφανος Χρήστου, ο πρώτος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, εκλογή 14-11-10.
== Νησιών με τους δήμους Αίγινας, Τροιζηνίας, Κυθήρων, Αγκιστρίου, Σαλαμίνας, Σπετσών, Ύδρας και Πόρου Δημήτρης Κατσικάρης, ο πρώτος αντιπεριφερειάρχης νήσων, εκλογή 14-11-10.
== 25 Μαίου 2014 Π.Χατζηπέρος
Τι να πρωτοπούμε για τον Πειραιά.
Ο Πειραιάς είναι μια πόλη άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα, στην οποία οφείλει την οικονομική και πολιτιστική του ανάπτυξη. Είναι το πρώτο λιμάνι της χώρας και συνεχίζει τη μακρά διαδρομή του στο χώρο διατηρώντας τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου ναυτιλιακού και εμποροβιομηχανικού κέντρου. Εκτός από σημείο εκκίνησης με προορισμό ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα, ο Πειραιάς στηρίζει σε πάρα πολλά σημεία τη γοητεία του. Την πόλη στολίζουν το Δημοτικό Θέατρο, ένα από τα ωραιότερα κτίρια σε λιτή νεοκλασική γραμμή, τα Θεμιστόκλεια Τείχη, το Ναυτικό Μουσείο, η Δημοτική Πινακοθήκη, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το αρχαίο θέατρο, το Βεάκειο θέατρο, το Σηράγιο και άλλοι αρχαιολογικοί χώροι, πάρα πολλά νεοκλασικά μπερδεμένα ανάμεσα στα μοντέρνα κτίρια, ο Προφήτης Ηλίας, η πανέμορφη Καστέλα, με τα διατηρητέα παλιά σπίτια, πολλά από τα οποία έχουν μετατραπεί σε πολυτελή εστιατόρια και μπαρ, αλλά και τα γραφικά λιμανάκια της Πειραϊκής, της Ζέας, του Μικρολίμανου και του Νέου Φαλήρου, ιδανικά καταφύγια από το θόρυβο της πόλης, όπου μπορεί κανείς να γευτεί λαχταριστούς ψαρομεζέδες δίπλα στο κύμα.
Ο Αγιος Ιωάννης Ρέντης υπήρξε ένας δήμος με μεγάλη ιστορία. Το 358 π.Χ. ο Επίκουρος ίδρυσε στο Ρένδιο Πεδίο την περίφημη φιλοσοφική σχολή. Από τον 1ο ως τον 12ο μ.Χ αιώνα ονομαζόταν Δήμος Ελαιέων, εξ αιτίας του ελαιώνα που υπάρχει ακόμη εκεί. Όμως από τον 16ο αιώνα εμφανίζεται και με την ονομασία Ρέντης εξ αιτίας των πηγών που έρεαν εκεί.
Στη δεκαετία του 90 αρχίζει να εξελίσσεται ταχύτατα. Τα τελευταία χρόνια (2000) δημιουργήθηκαν τα στολίδια της πόλης, όπως το Village Park, με 20 αίθουσες κινηματογράφου, το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο εμπορικό κέντρο της Ελλάδας. Ενας πολυχώρος αναψυχής με εστιατόρια, καφετέριες και καταστήματα.
Ένα ακόμη ψυχαγωγικό πάρκο είναι το Alloo Fun park ένα υπερσύγχρονο λούνα-παρκ με παιχνίδια για όλα τα γούστα. Τέλος δημιουργήθηκε το Big Top Theater που φιλοξενεί εναλλακτικά διάφορα πολυθεάματα. To 2010, τέλη Μαίου, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με τη Νίκαια.
Ο Κορυδαλλός είναι μια πόλη που τα ίχνη της εμφανίζονται στους προϊστορικούς χρόνους και στην Ελληνική μυθολογία. Στην αρχαιότητα ήταν ένας από τους 100 δήμους της Αττικής που ίδρυσε ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός Κλεισθένης, τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε ραγδαία. Μεταξύ άλλων δημιουργήθηκε μια δυναμική νέα αγορά, που αναδεικνύεται σε περιφερειακό εμπορικό κέντρο.
Ο Κορυδαλλός διαθέτει πολλά και ενδιαφέροντα ταβερνάκια.
Η Νίκαια κατέχει κομβική θέση ανάμεσα στην πρωτεύουσα και το λιμάνι του Πειραιά.
Στην ιστορική της διαδρομή από το 1992 διαφύλαξε και πρόβαλε τον πλούτο των παραδόσεων, τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα με βάση τα ιδεώδη του Ελληνικού Μικρασιατικού στοιχείου που εγκαταστάθηκε εκεί.
Στη Νίκαια , το Κατράκειο Θέατρο υπόσχεται μαγικές βραδιές στο κατακαλόκαιρο, ενώ το Σπίτι της Άρσης Βαρών αλλάζει το αθλητικό τοπίο της περιοχής. To 2010,τέλη Μαίου, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με το Ρέντη σε ένα Δήμο.
Δραπετσώνα
Η Δραπετσώνα χτισμένη στον όρμο της Δραπετσώνας, που στην αρχαιότητα είχε στρατηγική σημασία, προέρχεται από τον αρχαίο Δήμο «ΘΥΜΑΙΤΑΔΑΙ». Οι πηγές αναφέρουν την ύπαρξη αρχαίου ναού στην περιοχή, καθώς και κάποιου οικισμού του οποίου οι κάτοικοι ασχολούνταν με την αλιεία.
Στην είσοδο της Δραπετσώνας, αριστερά, ο σταθμός των τραίνων και πιο πέρα στην Ηετιωνία ακτή το Καστράκι, που βρίσκεται πάνω από το λιμάνι.
Εκεί βρισκόταν και το εργοστάσιο λιπασμάτων, από τα κτίρια του οποίου έχουν κριθεί «διατηρητέα» η Μονάδα υαλουργείου, η Μονάδα Αμμωνίας, το Ινστιτούτο Ερευνών και η ΔΕΗ-ΚΗΣ, ενώ παράλληλα γίνεται ανάπλαση της περιοχής. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με το Κερατσίνι σε ένα Δήμο.
Κατά την αρχαιότητα στο Κερατσίνι, κοντά στον σημερινό ναό του Αγίου Γεωργίου υπήρχε το τέμενος του Ηρακλέους - δηλαδή το ιερό του Ηρακλέους - όπου γινόντουσαν λαμπρές γιορτές.
Ο αρχικός οικιστικός πυρήνας βρισκόταν στην πλαγιά του λόφου Αγίου Γεωργίου, που όμως καταστράφηκαν μετά την ανέγερση του φερώνυμου ναού. Τα ευρήματα δεξιά και αριστερά της λεωφόρου Δημοκρατίας πείθουν πείθουν για τη χρονολόγησή του στην 3η χιλιετία π.Χ. Το όνομά του ήταν πιθανότατα "ΘΥΜΑΙΤΑΔΑΙ" και οι κάτοικοί του ασχολούνταν με την αλιεία.
Από αυτό το γεγονός πήρε το όνομα κι ο σημερινός λιμήν Ηρακλέους – Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου - ο μεγαλύτερος, από τους όρμους που σχηματίζονται από το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά μέχρι την ακτή Περάματος, με υδάτινη επιφάνεια 640.000 τ.μ., που εξελίσσεται συνεχώς σε ενδιαφέρον εμπορικό λιμάνι. Δήμος έγινε το 1934. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με τη Δραπετσώνα σε ένα Δήμο.
Γραφικότατο ανέκαθεν το Πέραμα, από την εποχή που στην παραλία του υπήρχαν τα εκατοντάδες μικρά καρνάγια που έδωσαν τη θέση τους σε άλλα μεγαλύτερα ναυπηγεία, τα διάφορα μπουζουκομάγαζα, καθώς και τα πεύκα στην πλαγιά όπου πήγαιναν εξοχή πολλοί κάτοικοι του Πειραιά και των γύρω Δήμων.
Σήμερα είναι μια σύγχρονη πόλη με το μοναδικό βαγόνι- αντίκα από ο τραινάκι του Περάματος στη μέση, σε πολλά σημεία της οποίας μπορεί να βρει κανείς γραφικά ταβερνάκια.
Στα καρνάγια του Περάματος θα βρείτε ακόμη τους παλιούς μαστόρους να σκαλίζουν ξύλινα σκαριά, έτοιμα να πέσουν στο νερό.
Ξακουστή για την ιστορική ναυμαχία του 480 π.Χ. και πατρίδα του μεγάλου τραγικού ποιητή Ευριπίδη, αλλά και του ομηρικού Αίαντα, τόπος διαμονής και δημιουργίας του ποιητή Αγγελου Σικελιανού και φιλοξενίας του Γεώργιου Καραϊσκάκη, η Σαλαμίνα έχει βαθιά στις ρίζες της την πολιτιστική παράδοση. Το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού, απέχει μόλις ένα ναυτικό μίλι από τον Πειραιά και έχει σήμερα 23.000 κατοίκους, αποτελεί ένα σύγχρονο οικιστικό κέντρο με έντονη κίνηση ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Στη Σαλαμίνα μπορεί επίσης να επισκεφθεί κανείς σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους και βυζαντινά μοναστήρια όπως της Παναγίας της Φανερωμένης. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με τα Αμπελάκια σε ένα Δήμο.
Τα Αμπελάκια αποτελούν ένα ξεχωριστό Δήμο στο χώρο που βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι της Σαλαμίνας, στο βυθό του οποίου υπάρχουν ερείπια αρχαίων κτισμάτων. Εκεί βρίσκεται ο τύμβος των Σαλαμινομάχων. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκαν με τη Σαλαμίνα σε ένα Δήμο.
Αίγινα
Πρώτη καθώς ξεκινάς για το Σαρωνικό, πολύ κοντά στον Πειραιά, η Αίγινα προσφέρεται για σύντομες αποδράσεις. Παλιά αρχοντικά, γραφικά σοκάκια, διάφορα μικρομάγαζα, και έντονη νυχτερινή ζωή συνθέτουν την εικόνα της Αίγινας. Ο επισκέπτης μπορεί να εξερευνήσει αρκετά αξιοθέατα όπως το ναό του Απόλλωνα, το Λόφο Κολώνας, το Ναό της Αφαίας Αθηνάς, που λέγεται ότι σχηματίζει ισόπλευρο νοητό τρίγωνο με το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και με την Ακρόπολη, το Κυβερνείο του Καποδίστρια, τον πύργο του Μαρκέλλου, το σπίτι του Σπ. Τρικούπη, του Κων. Κανάρη, την έπαυλη του Βούλγαρη, το «Κόκκινο κάστρο» του Φίνλεϋ και πάρα πολλά άλλα. Στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, που είναι και ο πολιούχος του νησιού συρρέουν χιλιάδες πιστοί. Απέναντι από το μοναστήρι μπορεί να εξερευνήσει την Παλαιοχώρα.
Το νησί έχει θαυμάσια ψαροχώρια και ορμίσκους με ρηχά, καθαρά νερά.
Αγκίστρι Ένα… τσιγάρο από την Αίγινα, με το καράβι, βρίσκεται το πιο μικρό κατοικημένο νησί του Σαρωνικού. Το Αγκίστρι. Παρθένα φυσική ομορφιά , πράσινο, καθαρές θάλασσες, προσφέρεται για ημερήσιες εκδρομές, για πεζοπορία, για κολύμπι, για ήσυχη απόλαυση με θαυμάσιους θαλασσινούς μεζέδες. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικράτη" έγινε Δήμος.
Ο Πόρος είναι το νησί της γαλήνης και της απλότητας, κατάφυτο από πεύκα που φτάνουν ως τις αμμουδερές παραλίες του. Πολλοί κορυφαίοι λογοτέχνες τον ύμνησαν για την ομορφιά του.
Ο Πόρος ελκύει ιδιαίτερα τους λάτρεις των θαλασσινών σπορ, αφού οι ορμίσκοι του έχουν συνήθως ήρεμα νερά.
Αποτελείται από δύο νησιά την Καλαυρία και τη Σφαιρία που ενώνονται με ένα πολύ γραφικό γεφυράκι. Η Καλαυρία κατοικείτο από το 8.000 π.Χ.
Ο Πόρος πήρε το όνομά του από τον πόρο = πλούτο που διακινιόταν από το διαμετακομιστικό κέντρο της εποχής του χαλκού (3.000 π.Χ) που βρισκόταν στο Κοκορέλι, ή από τον Πόρο το γιο του Καλαυρού.
Η παλιά πόλη έχει αρκετά σπίτια νεοκλασικού ρυθμού ( βίλα Γαλήνη, Γρίβα, Καρρά), γραφικά σοκάκια και διάσπαρτα πολλά γραφικά ταβερνάκια σ όλη την περιοχή του νησιού. Στον Πόρο μπορείτε να δείτε το Ρολόι και τα δυο εκκλησάκια του 1600 δίπλα του, το σημείο όπου λέγεται ότι βιάστηκε η Αίθρα από τον Ποσειδώνα - δίπλα στο Ρολόι -, τον Αγιο Γεώργιο με τις αγιογραφίες του Παρθένη, το Αρχαιολογικό Μουσείο, τους ανεμόμυλους του 1600, την κατοικία του Καποδίστρια, την θερινή κατοικία του Όθωνα στο Προγυμναστήριο,τον Ασπρο Γάτο, την Πέρλια, το Νεώριο, το Λιμανάκι της Αγάπης, τον παλιό Ρωσικό Ναύσταθμο, τη Βρυσούλα με το εκκλησάκι, τον Προφήτη Ηλία, τα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα, τη γραφική Βαγιονιά, τα ερείπια στο Κοκορέλι, το Ασκέλι, το Μοναστήρι με το "αθάνατο νερό" και τη γραφική παραλία του, πολλά γραφικά εκκλησάκια, το Μπούρτζι ή κάστρο του Εϊδεκ, το νησάκι Ερως ή Δασκαλιό, το Μόδι και τις αρχαιότητες με σκάφος, το Λεμονοδάσος απέναντι και πάρα πολλά άλλα στην Πελοποννησιακή ακτή.
Τροιζηνία
Απέναντι από τον Πόρο βρίσκεται ο Γαλατάς απ όπου πάει κανείς, δυτικά, στην Τροιζήνα, την πατρίδα του ήρωα Θησέα που ήταν γιος του Πόρου και της Αίθρας – εκ κλεψιγαμίας. Η αρχαία Τροιζήνα βρισκόταν Β Δ της σημερινής. Εκεί μπορείτε να επισκεφθείτε τις αρχαιότητες, τα απομεινάρια της Ακρόπολης, τα τείχη, τον πύργο των Ελληνιστικών χρόνων, την Επισκοπή, το Διαβολογέφυρο, τους νερόμυλους στον Ποταμό και στο Βλυχό, το Μοναστήρι της Κεχαριτωμένης, το παλιό βυζαντινό Μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, το Φαράγγι του Θησέα, το Φαράγγι του Ερωτα, τον υδροβιότοπο της Ψήφτας, τη Νεράτζιζα το αρχαίο Φορβάντιο, τις αρχαιότητες της Μαγούλας, της Απάθειας, το γραφικό Βίδι και το κανάλι του, και πάρα πολλά άλλα στους γύρω διάφορους οικισμούς και περιοχές.
Από το Γαλατά, ανατολικά, μπορεί να επισκεφθεί κανείς την Πλάκα με το γραφικό ταβερνάκι- σημείο όπου έγινε η σύρραξη Μιαούλη-Καποδίστρια - , την Παναγία την Ελεούσα, την Αλυκή, τον Αγιο Σεραφείμ, το Λεμονοδάσος με τον μικρό καταρράκτη, την Αρτιμο με την αρχαία ιστορία, το Καραπολίτι με την παλιά δεξαμενή νερού, το βυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίτσας στα Τσελεβίνια, το γραφικό Φουρκαρί με τους δίδυμους ναούς, το παλιό γερμανικό φρούριο στην κορυφή των Αδερών και πολλά άλλα. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκε με τα Μέθανα σε ένα Δήμο.
Μέθανα
Τα Μέθανα, γνωστά από την αρχαιότητα για τις ιαματικές πηγές τους, είναι μια μεγάλη, σχεδόν στρογγυλή, χερσόνησος της Πελοποννήσου στο Σαρωνικό. Τόπος παρθένος, πλούσιος σε αντιθέσεις που συναρπάζουν τον επισκέπτη. Η πόλη βρίσκεται κάτω από το επιβλητικό ηφαίστειο που κατέληξε στη μορφή αυτή μετά από μακραίωνες διεργασίες, όπως αναφέρουν ο Στράβων, ο Οβίδιος και ο Παυσανίας. Η ιστορία των Μεθάνων είναι πολύ παλιά, από την εποχή του λίθου, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα στην Παλαιοχώρα, στον Αγιο Σπυρίδωνα, στο Θρονί, στα Δριτσέϊκα, στην Ογα, στη Χειρόμα, στη Χελώνα, στη Χώριζα, στον Αγιο Κωνσταντίνο, στον Αγιο Γεώργιο, στον Αγιο Νικόλαο και αλλού.
Αξιοθέατα είναι και το νησάκι όπου ήταν τα κυκλώπεια τείχη, το κάστρο του Φαβιέρου στο στενό, το σπήλαιο Περιστέρι, το Βαθύ, η Καμένη Χώρα, και άλλα.
Με τις πεντακάθαρες ακρογιαλιές τα Μέθανα είναι ιδανικά για ήσυχες και φτηνές οικογενειακές διακοπές. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκαν με το Γαλατά και την υπόλοιπη Τροιζηνία σε ένα Δήμο.
Ύδρα
Ένα από τα σπουδαιότερα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας είναι η κοσμοπολίτικη Ύδρα, με την ιδιότυπη αρχιτεκτονική, τα όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια, τις δαντελωτές παραλίες και την πλούσια ιστορική, ναυτική και πολιτιστική παράδοση. Αυτοκίνητα δεν κυκλοφορούν και για τις μετακινήσεις σας μπορείτε να επιλέξετε τα γνωστά γαϊδουράκια. Το γραφικό λιμάνι της Ύδρας με τις πολεμίστρες και τα κανόνια κατακλύζεται καθημερινά από μικρά και μεγάλα κότερα, ψαροκάικα και κρουαζιερόπλοια απ' όλον τον κόσμο. Τα πέτρινα αρχοντικά των αγωνιστών της Επανάστασης, του Μιαούλη, του Βούλγαρη, του Κουντουριώτη, του Κριεζή, το αξιόλογο ιστορικό αρχείο-μουσείο αποτελούν μερικά μόνο από τα αξιοθέατα του νησιού. Μια επίσκεψη στο ιστορικό αρχείο-μουσείο Ύδρας αξίζει τον κόπο.
Εχει 6 μοναστήρια και 300 εκκλησίες.
Λίγο πιο έξω από την Υδρα, δυτικά, βρίσκεται το νησάκι Δοκός όπου είναι εγκατεστημένος ο φάρος. Κατασκευάστηκε το 1923. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα.
Όλη η περιοχή των ακτών και των κοντινών νησιών ήταν πυκνοκατοικημένη κατά την πρώιμη εποχή του χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.) και στο Δοκό υπήρχαν οικισμοί και τάφοι σε εκείνη την περίοδο.
Η περιοχή ερευνήθηκε από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1989-1992) και στο νησάκι Δοκός μπροστά στον φάρο βρέθηκε το αρχαιότερο μέχρι στιγμής γνωστό ναυάγιο στο Αιγαίο. H υποβρύχια ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως δύο λίθινες άγκυρες, μεγάλες ποσότητες κεραμικής και πλήθος λίθινων εργαλείων, σύμφωνα με τα οποία το ναυάγιο χρονολογείται στην ύστερη Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδο (2450/2350-2200/2150). Ίχνη από το ίδιο το πλοίο δε διασώθηκαν.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΞΕΡΟΝΗΣΙ "ΣΑΝ ΤΖΟΡΤΖΗ"
31/12/1962 Ύδρα
23/4/1965 Περιφορά του Επιταφίου στην Ύδρα.
20/6/1971 Εορτασμός της συμπλήρωσης 150 ετών από την επανάσταση του 1821 με τα «Μιαούλεια» στην Ύδρα
Σπέτσες
Τα πολλά νεοκλασικά αρχοντικά, τα μικρά πευκοδάση και τα καθαρά ήρεμα νερά χαρίζουν στις Σπέτσες μοναδική γοητεία. Παλιά λεγόταν Πιτυούσα που σήμαινε πευκόφυτη. Πρωτοκατοικήθηκε την εποχή του χαλκού.
Το νησί της ηρωίδας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας αποτέλεσε, όπως είναι γνωστό, σημαντική ναυτική δύναμη την περίοδο της Τουρκοκρατίας και πρωτοστάτησε στην Επανάσταση του 1821. Χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν όλο το χρόνο στο κοσμικό νησί. Στους δρόμους των Σπετσών δε θα συναντήσετε αυτοκίνητα. Τα γραφικά μόνιππα θα σας μεταφέρουν στο παλιό λιμάνι με τα αρχοντικά, στην ιστορική πλατεία Ντάπια, στο σπίτι της Μπουμπουλίνας, στην Αναργύρειο και Κοριαλένιο Σχολή, και στο εκκλησάκι της Παναγίας της Αρμάτας.
29/08/1954 Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Κινήσεως Νέων στις Σπέτσες.
3/12/1961 Θεμελίωση ξενοδοχείου στις Σπέτσες από τον Υφυπουργό Οικονομικών Δημήτριο Αλιμπράντη.
6/5/1965 Κηδεία του Βίλχελμ βαν Βίνενταλ στις Σπέτσες.
18/2/1968 Ο νέος δρόμος Αθηνών- Πόρτο Χέλι
10/9/1972 Εορτασμός της επετείου της Ναυμαχίας των Σπετσών στις Σπέτσες
Κύθηρα
Τα Κύθηρα, το νησί της Κυθέρειας Αφροδίτης, σημείο συνάντησης του Ιονίου με το Μυρτώο και το Κρητικό πέλαγος, αποτελεί ιδανικό τόπο ήμερων διακοπών.
Καταπράσινα, με καθαρές θάλασσες, απλωτές αμμουδιές, οροπέδια που άλλοτε ανηφορίζουν σε υψηλές κορυφές, κι άλλοτε κατηφορίζουν απότομα προς τη θάλασσα, σχηματίζοντας κρυφούς όρμους, τα Κύθηρα είναι μια ιδιότυπη μείξη διαφορετικών πολιτισμών, με επιρροές από το Αιγαίο και το Ιόνιο, με ετερόκλητα αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Στην αρχαιότητα τα Κύθηρα ήταν αφιερωμένα στην Αφροδίτη όπου γεννήθηκε για να πάει μετά στην Κύπρο.
Παλιά λεγόταν Πορφυρούσσα, και επί Ενετοκρατίας ονομάστηκε Τσιρίγο.
Σήμερα διατηρεί τη φυσιογνωμία του παρά την τουριστική ανάπυξη που αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Παραδοσιακοί οικισμοί, κάστρα, μοναστήρια, εκκλησίες, αρχαιότητες και πεντακάθαρες παραλίες μαγεύουν τον επισκέπτη.
Το Μεσαιωνικό Κάστρο δεσπόζει στο νησί πάνω από το Καψάλι, ενώ εντυπωσιακά είναι το γεφύρι στο Λιβάδι, και η Παλαιοχώρα στον Αυλαίμονα, μια νεκρόπολη του 13ου αιώνα που μπορεί να συγκριθεί με το Μιστρά.
Πολύ ενδιαφέρονται είναι το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας και ο καταρράκτης στο Μυλοπόταμο. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ενώθηκαν ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄), με τα Αντικύθηρα σε ένα Δήμο.
Αντικύθηρα
Αν είστε από τους φανατικούς ερημίτες, αποτολμήστε μία επίσκεψη στα Αντικύθηρα. Έχουν μόνο 50 κατοίκους και η εξερεύνηση τους θα είναι πραγματική αποκάλυψη για τους ριψοκίνδυνους.
Σαν βράχος ριγμένος μέσα στη θάλασσα στέκουν εκεί ανάμεσα Κυθήρων και Κρήτης. Οι κάτοικοι τα ονομάζουν «Λιούϊς». Οι κάτοικοι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους είναι Κρητικής καταγωγής.
Τα Αντικύθηρα έγιναν διάσημα στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν ήρθε στο φως από τους σφουγγαράδες το ναυάγιο ενός ρωμαϊκού πλοίου του 1ου π.Χ αιώνα με πλούσια ευρήματα, όπως ο έφηβος των Αντικυθήρων, και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων , η πρώτη υπολογιστική μηχανή.
Πρωτεύουσα του νησιού και λιμάνι είναι ο Ποταμός. Αξίζει να επισκεφθεί κανείς την αρχαία Αίγυλα, στο Πολύκαστρο, 1,5 χιλιόμετρο από τον Ποταμό, όπου σώζονται λείψανα τειχών, ίσως των Αθηναίων από τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Tέλη Μαίου του 2010, με τον "Καλλικρατη" ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α΄),ενώθηκαν με τα Κύθηρα σε ένα Δήμο.
©KOUTOUZIS.GR Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή www.koutouzis.gr .