ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ  ΟΙ …..ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ….ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΩΤΕΣ
 

      Οι  προϊστορικοί   Κερατσινιώτες  έζησαν  στο σπήλαιο   του  Σχιστού που βρίσκεται στις νοτιοδυτικές παρυφές του όρους Αιγάλεω, πιο πάνω από το νέο  Νεκροταφείο.  Το σπήλαιο αποτελείται από δύο ευρύχωρους θαλάμους.

 

        Φωτό από το  ΕΘΝΟΣ

 

      Εκείνοι που  πραγματοποιούν  την  ανασκαφή, Φάνης Μαυρίδης - Λίνα Κορμαζοπούλου και η ομάδα τους (Ορέστης Αποστολίκας, Αντιγόνη Παπαδέα, Γ. Κοτζαμάνη, Π. Καρκάνας κ.ά.) χρονολογούν την πρώτη κατοίκηση του σπηλαίου από την ενδέκατη έως και την έβδομη χιλιετία π.Χ., ανεβάζοντας κατά περίπου μία χιλιετία τις μέχρι τώρα γνωστές περιπτώσεις πρώιμης κατοίκησης της Αττικής.

      Οι  ανασκαφείς παρατηρούν πως είναι η σχεδόν μοναδική για την Αττική  ανακάλυψη στρωμάτων που φωτίζει την ιστορία της κατοίκησης της χώρας μας εκείνη τη «σκοτεινή» ακόμη, από αυτήν την άποψη, περίοδο. Οι προηγούμενες ανακαλύψεις, του Πανός ή "Λυχνοσπηλιας"  στην Πάρνηθα  και  του σπηλαίου του  Προφήτη  Ηλία  Ριζούπολης αναφέρονταν περισσότερο στο τέλος της Νεολιθικής εποχής και της Πρώιμης Χαλκοκρατίας. Της ίδιας εποχής και τα ευρήματα στη  Σπηλιά της Αρετούσας   στον Πειραιά.

 

      Το νεκροταφείο  Σχιστού

 

     Η χρονολόγηση έγινε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, και δεν αποκλείεται να «κατέβει» και άλλο.

     Όπως λένε  οι ερευνητές, «αποδεικνύεται η παρουσία ομάδων κυνηγών - τροφοσυλλεκτών κατά το ύστερο Πλειστόκαινο και το πρώιμο Ολόκαινο, δηλαδή περίπου από το τέλος της Ανώτερης Παλαιολιθικής και κατά τη διάρκεια της Μεσολιθικής, ενώ πιστοποιούνται και βαθύτερα στρώματα που θα ανασκαφούν στο μέλλον».

       Η δεύτερη φάση κατοίκησης προσδιορίζεται «μεταξύ της Μέσης Νεολιθικής και της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (περίπου 6η-3η χιλιετία π.Χ.)».

      

        Εσωτερικό

 

       Οι άνθρωποι των περιόδων αυτών «κατασκεύαζαν εργαλεία από πρώτες ύλες όπως ο ραδιολαρίτης και διάφορες ποικιλίες πυριτόλιθου. Ενα οστέινο αντικείμενο, που θυμίζει αγκίστρι και μπορεί να χρονολογείται τόσο στη Μεσολιθική όσο και στη Νεολιθική φάση χρήσης του σπηλαίου», εντοπίστηκε κατά τις ανασκαφές, οι οποίες έχουν ξεκινήσει από το 2006.

        «Τα κύρια είδη διατροφής, λένε,  ήταν ο λαγός, ένα είδος ελαφιού και ένα εξαφανισμένο σήμερα είδος αλόγου.

        »Τα φυτικά κατάλοιπα περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων, δημητριακά και όσπρια σε άγρια μορφή, σημαντικά για την κατανόηση της μετάβασης στο νεολιθικό παραγωγικό στάδιο στο Αιγαίο».

      Από τη Νεώτερη και Τελική Νεολιθική περίοδο προέρχονται και ευρήματα κεραμικής. Κεραμικά ευρήματα και ειδώλια έχουμε και από την ύστερη αρχαϊκή, κλασική και πρώιμη ελληνιστική εποχή. .

      Το σπήλαιο Σχιστού που αποτελείται από δύο ευρύχωρους θαλάμους, φαίνεται πως υπήρξε  και σημαντικός  χώρος   άσκησης  λατρείας κατά την κλασική περίοδο.  

      Στον πρώτο θάλαμο παρατηρούνται τεχνικές επεμβάσεις (πλατώματα, αναχώματα, βαθμίδες λαξευμένες στον βράχο) και στον δεύτερο υπήρξαν τα κινητά ευρήματα στα οποία αναφερθήκαμε.

      Η σωστική ανασκαφή έγινε το 2000 από τους Δ. Χατζηλαζάρου και Α. Ζαμπίτη για την Εφορεία Παλαιοντολογίας - Σπηλαιολογίας.

                                                           (Πηγή  τελευταίων στοιχείων  ΕΘΝΟΣ)

 

   Δείτε  για αρχαιότητες Πειραιά,  Δραπετσώνας , Κερατσινίου  Περάματος

 

          ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ  ΝΑΟΣ  ΤΗΣ  ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ  ΣΤΟ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

 

 

    Οι βράχοι με τις κόγχες, τα "κουτάκια".

 

   Τον  αρχαίο  ναό της Αφροδίτης, που βρίσκεται  κοντά στη γέφυρα Σκαραμαγκά, στον οικισμό ΑΦΑΙΑ,  επιδιώκει να αναδείξει  ο Δήμος Χαϊδαρίου.

   Ο ιστορικός χώρος του ναού της Αφροδίτης Σκαραμαγκά  είναι ένας  χώρος με ιδιαίτερη  σημασία  καθώς διαδραματίστηκαν  πολλά γεγονότα σε όλη την ιστορική διαδρομή που καλύπτει γεωγραφικά το κομμάτι της ιεράς Οδού μέχρι  το χώρο   των Ελευσίνιων μυστηρίων.

****  Ξεκινώντας από την Αθήνα, μετά το Χαϊδάρι και το Δαφνί, φθάνουμε στα υψώματα του Σκαραμαγκά. Από κει  αντικρίζουμε τη θάλασσα.

      Στη δεξιά πλευρά του δρόμου όπως κατεβαίνει η παλαιά Ιερά Οδός, 1500 μέτρα από το Δαφνί, είναι το ιερό της Αφροδίτης με πολλές κόγχες στα βράχια, τα "κουτάκια" όπως τα λένε οι κάτοικοι  του οικισμού, για τα αφιερώματα.   

       Από  κει προχωράμε σε μια μικρή ελαιόφυτη πεδιάδα και μετά απ' αυτήν, κοντά στη θάλασσα ,είναι τα ερείπια από το "Χάνι του Σκαραμαγκά".  Εκεί υπάρχει σπίτι με καφενείο που βλέπει στη θάλασσα κι από   κει ξεκινούν 2 δρόμοι που σε 2 - 3 ώρες  πεζοπορία από αυτούς φτάνεις στον Πειραιά.
      (Ένας μέσα από φαράγγι πήγαινε κοντά στο Κερατσίνι, και ο άλλος στο Πέραμα και μέσα από τον Κερατόπυργο στον Πειραιά).

       Μετά τον Σκαραμαγκά φθάνουμε στους Ρειτούς, που είναι δύο λιμνοθάλασσες στις οποίες υπάρχουν υδρόμυλοι, και έχουν την πηγή τους στους βράχους. Οι αρχαίοι έλεγαν ότι το νερό αυτό είναι συνέχεια του Ευβοϊκού Κόλπου.

       Οι λίμνες ήταν αφιερωμένες α) στη Δήμητρα αυτή που ήταν προς την Ελευσίνα και β) στην Περσεφόνη αυτή που ήταν προς την Αθήνα, και μόνο οι ιερείς της Ελευσίνας είχαν το δικαίωμα να ψαρεύουν εκεί.

       Μετά από τους Ρειτούς είναι η εκβολή χειμάρρου κι από εκεί κατόπιν φθάνουμε στο Θριάσιο Πεδίο.   

       Μπαίνοντας στην Ελευσίνα βλέπουμε αριστερά τη γέφυρα του Αδριανού και αμέσως τον Άγιο Ζαχαρία που είναι χτισμένος πάνω στο Ναό του Τριπτόλεμου. Απέναντι από τον Άγιο Ζαχαρία 100 μέτρα περίπου είναι ο χώρος των Ελευσινίων Μυστηρίων.

                                                                ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

                                                       Δημοσιογράφος - Ερευνητής

 

© KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

  Κεντρική σελίδα