Προσαρτημένο   στο  http://www.koutouzis.gr/nomos-peiraia.htm

 

            

       Η  ΝΗΣΙΔΑ  ΔΟΚΟΣ   ΥΔΡΑΣ  ΚΑΙ ΤΟ  ΚΑΣΤΡΟ  ΤΗΣ

                                                                                                

     Η νησίδα  Δοκός απέναντι  από  την Αργολική  ακτή, ανάμεσα Υδρας  Ερμιόνης και Σπετσών, αποτελούσε  ανέκαθεν ένα  καλά κρυμμένο στρατηγικό σημείο. Γι   αυτό και από τα πολύ παλιά  χρόνια  είχε  προσελκύσει  το ενδιαφέρον  των διαφόρων πολέμαρχων.

 

     Οι φωτογραφίες  είναι  από την  http://www.acs.ohio-state.edu/history/isthmia/dokos.html

 

    Είναι  ορεινή , βραχώδης, με  υψόμετρο  308 μ. Εκεί εξορύσσονταν πολύτιμα χρωματιστά μάρμαρα, για πολυτελείς οικοδομές.

    Νότια  έχει  φάρο, και βόρεια καλό αγκυροβόλιο  που  χρησιμοποιήθηκε κατά  τον Αγώνα του 1821,από τα υδραίικα πλοία, σα χειμερινό αγκυροβόλιο.

    Κατά την απογραφή του 2001  η Δοκός βρέθηκε  να έχει  43 κατοίκους.

    Στην ανατολική της πλευρά  υπάρχουν τα ερείπια ενός  μεγάλου Βυζαντινού -  Ενετικού  κάστρου.

    Η νησίδα  απ ότι έδειξαν  έρευνες  είχε κατοικηθεί  από την εποχή του χαλκού, πριν 6.000  χρόνια. Λείψανα  εκείνης της  εποχής βρέθηκαν  κατά μήκος όλης της παραλίας.

   Η Δοκός  λόγω των αρχαιοτήτων που διαθέτει (μυκηναϊκή πόλη, τάφοι, μεσαιωνικό κάστρο, πρωτοελλαδικό ναυάγιο), έχει κηρυχθεί αδόμητη ζώνη. 

    Η περιοχή ερευνήθηκε από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1989-1992) και στο νησάκι Δοκός μπροστά στον φάρο βρέθηκε το αρχαιότερο μέχρι στιγμής γνωστό ναυάγιο στο Αιγαίο. H υποβρύχια ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως δύο λίθινες άγκυρες, μεγάλες ποσότητες κεραμικών και πλήθος λίθινων εργαλείων, σύμφωνα με τα οποία το ναυάγιο χρονολογείται στην ύστερη Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδο (2450/2350-2200/2150  π.Χ). Ίχνη από το ίδιο το πλοίο δε διασώθηκαν.

   Επειδή όπως είπαμε  βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, σε σημείο ελέγχου της ναυσιπλοϊας, οι Βυζαντινοί  κατασκεύασαν  το κάστρο,τον 7ο μ.Χ αιώνα, επί Ηρακλείου  ή  Κωνσταντίνου του Δ, το οποίο  αργότερα χρησιμοποίησαν οι Ενετοί, μέχρι και ο ίδιος ο Μοροζίνι  το 1670.

 

 

   Οι οχυρώσεις του κάστρου- που εκτείνονταν  προς τη βόρεια πλευρά του  νησιού - είχαν γίνει σε μεγάλη έκταση, πράγμα που δείχνει ότι εκεί   έμεναν πολλά άτομα.  Υπήρχαν  πολλά κτίρια  που σήμερα  έχουν μνημειακό  χαρακτήρα.

   Σε ό,τι αφορά στην αρχαιότητα, το νησί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν νησί καταφύγιο,  αλλά νησί με μόνιμους κατοίκους.

   Οσο για τις οχυρώσεις, αυτές ήταν αποτέλεσμα   στρατηγικής  πολιτικής  μεγάλων  οικονομικών δυνάμεων και  όχι  κατακτητικών ομάδων.  Και είχαν  κατασκευαστεί  σε συνδυασμό με το κάστρο της Μονεμβασιάς και  το κάστρο  του  Θερμησίου Ερμιονίδας.

   Εξω  από το Κάστρο  υπήρχαν δύο  ναοί, ο  ένας βασιλικού ρυθμού,  ερείπια των οποίων υπάρχουν σήμερα.

   Η βόρεια παραλία της αποτελεί  σημείο  εκδρομής και κατασκήνωσης.

   Στη νησίδα  υπάρχει γυναικείο μοναστήρι,  η Μονή  της  Αγίας   Ευπραξίας.

   Στο  νησί όπως είπαμε  είναι εγκατεστημένος φάρος. Κατασκευάστηκε το 1923. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα.

 

©   KOUTOUZIS.GR   Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

Αρχή σελίδας

 

 

    ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ