οι              Oι Βιομήχανοι    Τροιζηνίας   στις  αρχές  του  20^ου  αιώνα

  οσο  και αν φανεί  περίεργο   μετά το  1920   η περιοχή  της     Καλαυρίας-Τροιζηνίας,  είχε  τουςσυνειδητοποιημένους  βιομηχάνους   της:  που  δεν ήταν άλλοι    από  τουςΕργοστασιάρχες  ελαίου  / λιτρίβια/ οι οποίοι μάλιστα το 1933   ίδρυσαν   και  επαγγελματικό  σωματείο   με  τίτλο   Σύλλογος  Εργοστασιαρχών Ελαίου  Η  ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ.   Αυτό  προκύπτει  από διάφορα  έγγραφα  και  το καταστατικό  που υπάρχουν   στο  αρχείο της  οικογένειας Κυριάκου Κωστελένου, που ήταν  ένας  από τους  εργοστασιάρχες   της  εποχής  εκείνης. Κατωτέρω  έγγραφο το αντίγραφο  του  πρακτικού  έγκρισης του καταστατικού όπου  πρώτο ιδρυτικό μέλος  αναφέρεται ο  Γεώργιος Αθανασίου    Κωστελένος.

Το  κτήμα ΙΚωστελένου  και  δίπλα του  Ταγκαλάκη  στο   Κρυονέρι

  Οι  ιστορικές  μυλόπετρες  στολίζουν  τα   σημερινά  θερμοκήπι           Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ  ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΣ    ΜΙΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ  ΤΩΝ  ΣΥΝΕΧΙΣΤΩΝ ΤΟΥ  ΕΡΓΟΥ  ΤΗΣ  ΜΕΓΑΛΗΣ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ  ΤΗΣ  ΠΕΡΙΟΧΗΣ  ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ/,Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ   ΕΦΥΓΕ   ΑΠΟ ΤΗ ΖΩH  AΑΡΧΕΣ  ΦΛΕΒΑΡΗ  ΤΟΥ 2021  ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ   ΤΟΥ  ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ   Η ΒΙΟΛΟΓΟΣ  ΚΟΡΗ  ΤΟΥ   ΣΤΑΣΟΥΛΑΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ  ΑΠΟ ΤΟ   ΣΥΖΥΓΟ  ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ  ΓΙΩΡΓΟ   ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟ.

BOUOYMENH   APO TO   SYZYGO THS 

Για να μπορούν  να κάνουν  σύλλογο  θα  πρέπει  να  υπήρχαν  περισσότεροι  από είκοσι: από στοιχεία που  έχουμε  συγκεντρώσει  προκύπτει  ότι τότε   υπήρχαν  τα λιτρίβια   Χαρ. Γρώμαν,  Σ. Κακουράτου, Αν.   Μαρίνου,   Δ.  Μωρόπουλου/σήμερα σουπερ μάρκετ  κρητικός,  Ι. Σακελλαρίου, Γ.Κωστελένου,  Ι. Τομπάζη- μυπάρχει ακόμη    και ο σημερινός ιδιοκτήτης   του   κ.Αρ Παναγιώταρος  σκοπεύει να αναπαλαιώσει-,  Β. Ανδρέου, Σ Πολλάλη,  Γ. Παλυβού, Μεν. Βεσσαλά, Να. Γερασίμου, Γ. Μ    άγειρα-Μπερούκα,  Γκ. Μάγειρα, Ε. Τσούκα  κα. Αλλά  και μέσα στη  Σφαιρία υπήρχαν λιτρίβια- ένα  το μετέπειτα  μπαρ  και  του  Βέττα  στην Πούντα.  Το λιτρίβι  του  βέττα  στην  Πούντα   σήμερα χώρος  πολιτιστικών  δραστηριοτήτων.

Το λάδι ήταν  εξαγωγικό προϊόν του Πόρου. Ο Jassaud αναφέρει ότι γινόταν εξαγωγή λαδιού στην Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη καθώς και στη Γαλλία -μέσω Αθηνών- και του Ηράκλειου της Κρήτης για σαπωνοποιΐα περί τους 1.000 τόνους ετησίως, αξίας 675.000 γαλλικών φράγκων.

Εκτός   των  ελαιουργείων  υπήρχαν   και  άλλες   βιομηχανικές  μονάδες,  σχετικές  με τα εσπεριδοειδή  και όχι  μόνο.

Ο  κ.   Αριστοτέλης   Παναγιώταρος   εκ των ιδιοκτητών  του  κτήματος    Τομπάζη, μας  πληροφορεί  ότι στην Απάθεια ο τομπάζης είχε κτημα δίπλα -δίπλα με τον Δραγούμη της γνωστής οικογενείας, και μαζί βγάζανε λάδι.     Καλό λάδι  έβγαζε   και το   κάτω  κτήμα  όπου ήταν  και το λιτρίβι  Τομπάζη, το οποίο και κέρδισε χρυσό μετάλλιο το 1900 στην παγκόσμια έκθεση στο παρίσι.

Τ    ο  λιτρίβι του  μάγειρα   στην   Μπούγια.

\ΑΡΑΚΑΛΟΎΜΕ όποιος θέλει ας   συμπληρώσειτο ρεπορτάζ  στέλνοντας  σχετκό  σημρίωμα.

                                                                                                                ΒΑΣΙΛΗΣ  ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ      23-9-2018

©KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .