Σπήλαια στην Τροιζηνία
ΕΝΑ ΣΠΗΛΑΙΟ ΣΤΑ ΜΕΘΕΝΑ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ
Την αξιοποίηση του σπηλαίου «Περιστέρι» μετά το Στενό Μεθάνων, δεξιά του νέου δρόμου προς Παλαιοχώρα, επιδιώκουν ο Δήμος και η Ομάδα Φίλων του Βουνού Μεθάνων.
Το σπήλαιο - 2,5 εκατ. ετών- ανακαλύφθηκε πριν μερικά χρόνια κατά τη διάνοιξη τμήματος του δρόμου.
Tο μήκος του σπηλαίου, είναι 250 μ. Αποτελείται από τρεις θαλάμους: στον πρώτο υπάρχει μικρή λίμνη, ο δεύτερος είναι γεμάτος από βράχους που έχουν καταπέσει από την οροφή, στον τρίτο θάλαμο υπάρχει και πάλι νερό. Το σπήλαιο είναι ουσιαστικά ένας υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Το σταλαγμιτικό του φορτίο παρουσιάζει εντυπωσιακούς σχηματισμούς στα "παραπετάσματα" και σε σταλαγμιτικές κολώνες. Φωτογραφίες των δύο τελευταίων θαλάμων δεν έχουν εκδοθεί ακόμη. Γίνονται επαφές με σπηλαιολόγους ώστε να εξερευνηθεί με επάρκεια όλο το σπήλαιο και βεβαίως να φωτογραφηθεί. Σε συνεργασία Δήμου Μεθάνων και Ξενώνα ΑΡΣΙΝΟΗ θα διαμορφωθεί ο χώρος εισόδου, θα βελτιωθεί η πρόσβαση και θα σηματοδοτηθεί η περιοχή.
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΟ ΟΡΘΟΛΙΘΙ
Η μεγάλη σπηλιά στο Ορθολίθι, αλλιώς " σπηλια του Ηρακλή" βρίσκεται κοντά στο μονοπάτι που οδηγεί από την Καλλονή στη θέση Διάσελο, και από εκεί στην κορυφή του βουνού. Η πρόσβαση σ' αυτήν είναι δύσκολη λόγω του δύσβατου εδάφους. Πιστεύεται ότι η επιστημονική έρευνα πιθανόν να αποκαλύψει παλαιοντολογική θέση.
Η μυθολογία αναφέρει ότι στην Τροιζήνα υπήρχε στόμιο σπηλαίου από το οποίο ο Ηρακλής (1250 π.Χ) έβγαλε τον Κέρβερο, από τον Άδη στον απάνω κόσμο.
Από αρχαίο αγγείο που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Πολλοί, λοιπόν, Ελληνες και ξένοι πεζοπόροι, ιστοριοδίφες και φυσιολάτρες, ψάχνουν, όπως μάθαμε, για αυτό το σπήλαιο, όχι γιατί πιστεύουν ότι πράγματι ο Ηρακλής έβγαλε τον Κέρβερο από τον Αδη, αλλά γιατί θεωρούν ότι υπάρχει κάποιος συμβολισμός – όπως σε πολλές μυθολογικές αναφορές άλλωστε συμβαίνει. Πιστεύουν ότι ο μύθος θέλει να καταδείξει ότι ο Ηρακλής ανακάλυψε το δυσμενή μαγνητισμό που εκπέμπει το σπήλαιο, εκείνοι δε που έπλασαν το μύθο, καθόρισαν αυτό το στόμιο του σπηλαίου - υπαρκτό τότε - ως σημείο αναφοράς.
Μερικοί ταυτίζουν το σπήλαιο αυτό με τη Μεγάλη Σπηλιά στο Ορθολίθι, πάνω από το Μεγάλο Ποτάμι, απέναντι από τα Τζαβελέϊκα, βόρεια του Μεταλλείου.
Αλλοι πάλι στρέφονται στο Μιστρέτσι, πάνω από την Αρτιμο του Λεμονοδάσους, όπου υπάρχει σπηλιά και βάραθρο πολλών μέτρων.
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ
Κάποιοι που φαίνεται δεν θέλουν να διαθέτει κανένα αξιοθέατο ο Πόρος, "αποφάνθηκαν" ότι το Σπήλαιο ( 2-3 εκατομμυρίων χρόνων) που ανακαλύφθηκε το 1971, κατά τη διάνοιξη του δρόμου προς τη Βαγιονιά, πάνω από το Μοναστήρι, δεν είναι εκμεταλλεύσιμο, και από τότε έμεινε στα....αζήτητα. Κατόπιν αυτού και οι μετέπειτα δημοτικοί άρχοντες του Πόρου αδιαφόρησαν τελείως γι αυτό. Κι όμως η φωτογραφία διαψεύδει όλους τους αρνητές του. Μήπως θα έπρεπε να είναι σαν τα σπήλαια του Δυρού για να το αξιοποιήσουν; Ανάλογα με τα δεδομένα του, θα ήταν και η αξιοποίηση. Θα ήταν, όμως, ένα ακόμα στοιχείο προβολής, ένας ακόμα πόλος έλξης.
Αλλοι δεν έχουν τίποτα και επιδιώκουν την αξιοποίηση και προβολή, κι ο Πόρος που έχει τόσα, να αδιαφορεί;
ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ ΣΤΟ ΚΑΡΑΠΟΛΙΤΙ
Οπως δείχνουν τα παλιά πετρώματα, στο Καραπολίτι Πόρου, λίγο μετά την πηγή του Σταύρου Κουτουζή- εκεί ήταν όλες οι πηγές-στη θέση Χασάπη-Βένου, πρέπει να υπήρχε καταρράκτης με πολλά νερά, τα οποία πριν πάρα πολλά χρόνια «κάθισαν».
Στο σημείο αυτό υπάρχει σήμερα μια σπηλιά, απομεινάρι της παλιάς... καλής εποχής, που στα τοιχώματά της έχει σταλαγμίτες. Σίγουρα στα βάθη της σπηλιάς υπάρχουν περισσότεροι, αφού σε μικρή σήραγγα που ανοίχτηκε σε διπλανό χτήμα, σύντομα αναπτύχθηκαν σταλαγμίτες διότι τα νερά στην περιοχή έχουν πολύ ασβέστιο. Ενδεχομένως κρυμμένοι σταλαγμίτες και σταλακτίτες υπάρχουν και σε άλλα σημεία.
ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Για τους φίλους των φαραγγιών προτείνουμε:
Το Διαβολογέφυρο, το φαράγγι του Αγίου Παντελεήμονα, το φαράγγι του «Θησέα» ή «δρόμος Θησέα» ανάμεσα Τροιζήνας –Σκαπέτι, οι επονομαζόμενες Πόρτες, και το «Φαράγγι του Ερωτα» στο νέο δρόμο Επιδαύρου - Καλλονής.
Ας επιβεβαιώσουμε το «δρόμο του Θησέα»
Όλα ξεκινούν από κάποιες παραδόσεις. Ετσι και ο λεγόμενος «δρόμος του Θησέα». Γιατί όπως λέγεται ο Θησέας, όταν ξεκίνησε να συναντήσει τον πατέρα του Αιγέα, δεν ακολούθησε το δρόμο μέσω Ανω Φαναρίου, αλλά το δρόμο που οδηγούσε στη Ναυπλία, κατά μήκος του Φαραγγιού της Τροιζήνας δεξιά της θέσης «Κάστρο, τοιχείο 3Χ15, που κατασκευάστηκε από τους αρχαίους και χρησίμευε για να οριοθετούν τα σύνορα των πόλεων- έφθασε στο Μεγάλο Ποτάμι, ψηλά από την Καλλονή, πέρασε νότια της Χώριζας, βγήκε στον Καρατζά και συνέχισε. (Δείτε και το μεγάλο χάρτη).
Από κατοίκους της περιοχής έχουμε ακούσει:
*** Από εκεί περνούσε ο αρχαίος δρόμος για τη Ναυπλία.
*** Κατά μήκος του Φαραγγιού υπάρχουν λεύκες με τέτοια σειρά που σημαίνει ότι κάποιος τις φύτεψε.
*** Εχουν δει πλάκες στρωμένες στο έδαφος, φαγωμένες από τροχούς κάρων, όπως μας λένε, πιθανώς αρχαίων και ρωμαϊκών χρόνων.
*** Ρωτήσαμε μια γιαγιά ( το 2002) τι ήταν εκεί και μας είπε ότι «από εκεί περνούσε το τραίνο» (!!!).
==== Γεγονός πάντως είναι ότι υπάρχει μια πολύ εντυπωσιακή, γραφική, αλλά άγνωστη περιοχή της Τροιζηνίας, οι Πόρτες, ανάμεσα Αδερών και Ορθολιθίου όρους, πάνω στο «δρόμο Θησέα» - εκείνον που ακολούθησε για να πάει στην Αθήνα. Πρωτόγονη βλάστηση περιβάλει τις πηγές με τα γάργαρα νερά και τις πέτρινες βρύσες – κανείς δεν ξέρει πότε και από ποιους κατασκευάστηκαν. Στο σημείο εκείνο υπάρχουν και κτίσματα, μάλλον αρχαία. Ισως και μικρού βυζαντινού μοναστηριού. Για να πάει κανείς εκεί, πρέπει να φθάσει στην Κοκκινιά, να περάσει τα συσκευαστήρια Γρίβα, και να καταλήξει στα ανθοκήπια Μαρίνη. Εκεί ο αμαξιτός δρόμος σταματάει, και πρέπει να συνεχίσει με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι, μια ώρα περίπου, για να φτάσει στις πηγές. Εκεί συναντάει την πηγή της Χρυσής που φάνηκε πολύ χρήσιμη κατά την ξηρασία στα χρόνια της Κατοχής. Εκεί που υπάρχει το μονοπάτι, είχε διανοιχτεί παλιότερα αμαξιτός δρόμος από τη ΔΕΗ, όταν μετέφερε τους πυλώνες. Όμως ο δρόμος δεν συντηρήθηκε, φύτρωσαν πάνω σ αυτόν άγριοι θάμνοι, και έκλεισε. Ψηλότερα στην πλαγιά των Αδερών υπάρχει το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που λειτουργείται κάθε χρόνο.
• Βόθυλας
Το φαράγγι βρίσκεται στο χωριό Νέα Επίδαυρος, κοντά στο μνημείο της Εθνοσυνέλευσης. Ο επισκέπτης φτάνει στο φαράγγι από μονοπάτι που συναντά κατηφορίζοντας προς την παραλία του χωριού, λίγο πριν από τη γέφυρα αριστερά.
• Καταφύκι
Το φαράγγι βρίσκεται στην περιοχή ανάμεσα στην κοινότητα Φούρνων και το Δήμο Ερμιόνης, σε μια περιοχή κατάφυτη από πεύκα. Κατά τους χειμερινούς μήνες ο ομώνυμος χείμαρρος μεταφέρει σημαντικές ποσότητες υδάτων από τους βόρειοανατολικούς ορεινούς όγκους της Ερμιονίδος, σχηματίζοντας ένα σημαντικό οικοσύστημα. Απαιτείται πορεία δύο ωρών περίπου για τη διάσχισή του, αλλά το όμορφο θέαμα ανταμείβει τον επισκέπτη. Στην περιοχή φυτρώνει η αργολική ορχιδέα, ενώ καταγράφονται διάφορα είδη πουλιών, ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο. Στο φαράγγι υπάρχουν πολυάριθμες ανεξερεύνητες σπηλιές, οι οποίες πιθανόν να δημιουργούν και τα περίεργα ακουστικά φαινόμενα που παρατηρούνται.
ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ
Κάπου στα 1980, Τσεχοσλοβάκοι σπηλαιοθεραπευτές επισκέφθηκαν το σπήλαιο του Κιλκίς με σκοπό να εφαρμόσουν μέσα σ αυτό τη θεραπεία του βρογχικού άσθματος.
Οι ξένοι επιστήμονες πραγματοποίησαν μια θεραπευτική προσπάθεια για δύο εβδομάδες με παιδιά που νοσηλεύονταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Η ομάδα των ξένων επιστημόνων εργαζόταν στο κέντρο του τμήματος Αλλεργικής και Κλινικής Ανοσολογίας του Νοσοκομείου στο Πανεπιστήμιο της Μολδαβίας.
Θεραπευτικές ιδιότητες «κρύβουν» τα απαράμιλλης ομορφιάς σπήλαια, που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Σύμφωνα με μελέτες, τα σπήλαια δεν έχουν μόνο γεωλογικό, τουριστικό, αρχαιολογικό, παλαιοντολογικό, λαογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά και ιαματικό.
Η επίσκεψη σε ένα σπήλαιο μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία του ανθρώπου, γεγονός το οποίο οφείλεται στις θεραπευτικές ιδιότητες που φαίνεται να έχει το περιβάλλον του σπηλαίου, αλλά και στα ιαματικά νερά των πηγών και των ποταμιών που υπάρχουν σε πολλά από αυτά, τα οποία μπορούν να συμβάλλουν θετικά στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών, όπως το άσθμα, οι αλλεργίες, τα αρθριτικά, οι ρευματισμοί και οι οσφυαλγίες. Επίσης, η λάσπη του σπηλαίου μπορεί να θεραπεύσει το έκζεμα.
Όπως εξηγούν οι σπηλαιολόγοι, στο περιβάλλον του σπηλαίου υπάρχει υψηλή περιεκτικότητα διοξειδίου του άνθρακα που διεγείρει τα αναπνευστικά κέντρα και ωθεί σε βαθύτερες αναπνοές, γεγονός που βοηθά τον ασθενή να εισπνέει μεγαλύτερες ποσότητες των θεραπευτικών στοιχείων που υπάρχουν εκεί. Εξάλλου, οι ιαματικές ιδιότητες των σπηλαίων οφείλονται, όπως εξηγούν οι σπηλαιολόγοι, στα ιχνοστοιχεία του μικροκλίματος τους. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον τόσο από τους απλούς πολίτες, όσο και από τους ειδικούς επιστήμονες, σχετικά με το πρόβλημα αξιοποίησης (χρήσης) των χώρων μέσα στα σπήλαια, για τη διατήρηση και την ενδυνάμωση της υγείας του ανθρώπινου οργανισμού.
Ο άνθρωπος βεβαίως, πριν από πολλά χρόνια, είχε καταλάβει ότι ορισμένοι υπόγειοι χώροι διαθέτουν τέτοιες φυσικο-χημικές ιδιότητες, που στο σύνολο τους επιδρούν θεραπευτικά σε μία σειρά από ασθένειες του ανθρώπινου οργανισμού.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι μέσα στα σπήλαια θεραπευτικές ιδιότητες έχουν κυρίως η θερμότητα του αέρος και τα ρεύματα που δημιουργεί, οι αλλαγές και η σχετική υγρασία, η μη παρουσία όζοντος, το χαμηλό ή και μηδενικό περιεχόμενο μικροοργανισμών, τα ραδιενεργά σωματίδια (προϊόντα ραδίου και ακτίνες γάμμα), και η μη παρουσία σκόνης, ενώ υπάρχουν τα μικρά σταγονίδια υγρασίας, το όξινο περιβάλλον και η παρουσία ασβεστίου και μαγνησίου και μια σειρά άλλοι παράγοντες, φυσικοί και χημικοί, των σπηλαίων που επιδρούν θετικά στην κλιματοθεραπεία.
Οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες, σχετικές με την επίδραση του σπηλαιολογικού περιβάλλοντος στον άνθρωπο, αποδεικνύουν ότι τα σπήλαια συμβάλλουν στη θεραπεία ασθενειών, αλλά και στην αυξημένη ικανότητα αναζωογόνησης του οργανισμού, επιδρώντας θετικά στην υγεία και συμβάλλοντας στη φυσική κατάσταση του ατόμου.
Σημαντικός θεραπευτικός παράγοντας είναι και τα μόρια-σωματίδια, φορτισμένα με αρνητικό ηλεκτρισμό (γεννιούνται με την επίδραση της βαλλοηλεκτρικής του Λενάρντ). Τα σωματίδια αυτά κυκλοφορούν στο περιβάλλον του σπηλαίου και, κατά την επαφή με τις βλέννες του ανθρώπινου οργανισμού, συγκρούονται με το θετικό ηλεκτρισμό των πυρήνων στις μεμβράνες. Παράλληλα, η υψηλή συγκέντρωση ασβεστούχων ιονιδίων (ιόντων ασβεστίου) επηρεάζει θετικά τη σταθερότητα των κυττάρων του οργανισμού. Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις γίνεται σημαντική θεραπεία των αλλεργικών ασθενειών, όπως είναι το άσθμα.
Το υψηλό περιεχόμενο μαγνησίου είναι και αυτό που φέρνει ευεργετικά αποτελέσματα. Στα φαινόμενα που μέχρι στιγμής ανεπαρκώς έχουν ερευνηθεί και στα οποία δίνεται σημαντική σημασία ανήκει και η σταθερότητα του ηλεκτρικού πόλου, διότι ο πετρώδης όγκος επιδρά σαν κλουβί του Φαρανταίη, μη επιτρέποντας ηλεκτρομαγνητικές αστάθειες της εξωτερικής ατμόσφαιρας.
Το υγρό περιβάλλον στους χώρους των σπηλαίων έχει όξινη αντίδραση, γεγονός που από πλευράς μικροβιολογικής σημαίνει ότι οι χώροι των σπηλαίων είναι απολύτως ακατάλληλοι για πολλαπλασιασμό-ανάπτυξη βακτηριδίων.
Σχετικά λίγο γνωστή είναι και η σημασία της ραδιενέργειας που ανακαλύφθηκε, αν και σε ελάχιστες ποσότητες, στα περισσότερα σπήλαια. Στο ερευνητικό κέντρο "Τρέσιν" του Ολόμουτς Μοραβίας, όπου συνεργάζονται οι ειδικοί της πανεπιστημιακής κλινικής και η έδρα Ιατρικής του Πανεπιστημίου, οι μελέτες απέδειξαν ότι οι παράγοντες αυτοί έχουν και επιδρούν θεραπευτικά, ενώ βοηθούν στην άμυνα του οργανισμού.
Αρκετά μεγάλη είναι και η θεραπευτική συνεισφορά των νερών που υπάρχουν στα σπήλαια, τα οποία, όπως έχει αποδειχτεί, έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Οι ιαματικές πηγές μπορεί να θεραπεύσουν δερματικές παθήσεις, αρθριτικά και ρευματισμούς, ενώ η λουτροθεραπεία εντός του σπηλαίου θεραπεύει το βρογχικό άσθμα.
Τα ιαματικά λουτρά σε θερμές πηγές ήταν γνωστά από την αρχαιότητα, μιας και σε πολλές από αυτές παρατηρούνται ερείπια αρχαίων λουτήρων. Σήμερα, αν και αμφισβητούνται από ορισμένους γιατρούς - ενώ από άλλους συνιστώνται - εξακολουθούν να ανακουφίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς ετησίως. Νερά πλούσια σε θειούχα, ασβεστούχα, αλλά και ραδιενεργά άλατα βρίσκονται παντού στον κόσμο, αρκετά και στην Ελλάδα.
Σε κάποιες περιοχές υπάρχουν βράχοι που απ' την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ο κόσμος πιστεύει ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Συνηθισμένο είναι το φαινόμενο το πέρασμα μέσα από κάποιο «τρύπιο» βράχο να θεωρείται ιαματικό.
© ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ- KOUTOUZIS.GR Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή www.koutouzis.gr .