Κερατσινιώτικα  νέα  >>>>>>>>>>

 

 ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ  ΟΙ …..ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ….ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΩΤΕΣ

 

        ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ :  ΑΠΟ  ΤΑ ΒΡΑΧΑΚΙΑ   ΣΤΙΣ  ΠΡΟΚΥΜΑΙΕΣ

                                                                                                           

 

         Μέχρι το 1960   ολόκληρη  η παραλία του Κερατσινίου  ήταν  τόπος εκδρομής  και αναψυχής.  Εκεί  κολυμπούσαν οι περίοικοι – αλλά και άλλοι -  εκεί,  ιδίως  στο Ικόνιο κοντά στους μύλους,  ψάρευαν διάφοροι με  το καλάμι, την πετονιά ή τη βαρκούλα τους, εκεί γιόρταζαν τα Κούλουμα  ή έπιαναν τη «μαλλιαρή»  της Αναλήψεως.

       Όμως  με  τα χρόνια η περιοχή άλλαξε  όψη, κι αν κανείς βρει μια φωτογραφία εκείνης της εποχής, δε θα μπορέσει να φανταστεί τη  σημερινή  της όψη.   Ένα μόνο κοινό  ενδεικτικό στοιχείο  θα υπάρχει. Η καμινάδα της   ΔΕΗ.

        Αλλά  ας δούμε  την ιστορία του Κερατσινίου- ο Δήμος ιδρύθηκε το 1934:

        Κατά  την αρχαιότητα  στο Κερατσίνι, κοντά στον σημερινό ναό του Αγίου Γεωργίου υπήρχε το τέμενος του Ηρακλέους - δηλαδή το ιερό του Ηρακλέους - όπου γινόντουσαν λαμπρές γιορτές.

        Ο αρχικός οικιστικός πυρήνας βρισκόταν  στην πλαγιά του λόφου Αγίου Γεωργίου, που όμως καταστράφηκαν μετά  την ανέγερση  του φερώνυμου  ναού. Τα ευρήματα  δεξιά και αριστερά της  λεωφόρου  Δημοκρατίας  πείθουν  πείθουν για τη  χρονολόγησή του στην 3η χιλιετία π.Χ. Το όνομά του ήταν πιθανότατα  "ΘΥΜΑΙΤΑΔΑΙ"  και  οι κάτοικοί του ασολούνταν με την αλιεία.

         Από αυτό το γεγονός πήρε το όνομα κι  ο σημερινός λιμήν  Ηρακλέους – Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου - ο μεγαλύτερος,­ από τους όρμους που σχηματίζονται από το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά μέχρι την ακτή Περάματος, με υδάτινη επιφάνεια  640.000 τ.μ., που εξελίσσεται  συνεχώς  σε ενδιαφέ­ρον εμπορικό λιμάνι.

 

                                                ΤΟ ΤΟΠΩΝΥΜΙΟ

         

          Ας δούμε, όμως, πρώτα πως προήλθε το τοπωνύμιο Κερατσίνι. 'Όπως γράψει ο κ. Γιάννης Χατζημανωλάκης, προέρχεται από την παραφθορά του αρχαίου τοπωνυμίου Κέρας, με την προσθήκη του επω­νύμου του κτηματία της περιοχής Τζίνη.

      Με τον τύπο Κερατζίνι ή Τσερατζίνι απαντάται για πρώτη φορά επί τουρκοκρατίας.

*** Κέρας, ονομαζόταν στην αρχαιότητα η δυτική πλευρά του λιμένος Ηρακλέους, ο σημερινός Κερατόπυργος, μπροστά στο Νέο Ικόνιο, όπου κατοικούν πρόσφυγες από την   Μικρά    Ασία.

     Απέναντι ακριβώς, ανατολικά είναι το άκρο Κέος, ή Ακροκέραμος όπου  ως  πριν  μερικά χρόνια είχε  τις  εκβολές του   ο αποχετευτικός αγωγός.

     Λέγεται  ακόμη ότι το Κερατσίνι πήρε  το όνομά  του   από τις πολλές ξυλο- κερατιές (χαρουπιές)  που υπήρχαν εκεί.

 

                                    Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ

 

     Από τα μεγαλύτερα γεγονότα της περιο­χής ανά τα έτη της ιστορίας, είναι η ναυμαχία της Σαλαμίνας την 20 Σεπτεμ­βρίου του 480 π.Χ. που έγινε στον δίαυλο μεταξύ Σαλαμίνας και Κερατσινίου. Σε σπηλιές του Κερατσινίου και άλλα από­κρυφα μέρη βρήκαν καταφύγιο όσοι Πέρσες σώθηκαν από την οργή των Ελλήνων. Στους λόφους του Ικονίου, πάνω  από τον Κερατόπυργο  είχε στήσει το   παρατηρητήριό   του  ο Ξέρξης.  Εκεί  υπάρχει   σήμερα ισόπεδος βράχος που ονομάζεται « Ξέρξης». Εκεί υπήρχαν ερείπια  κυλινδρικού  πύργου, πιθανώς  ανεμόμυλου. Με τα ερείπια  αυτά είχε κατασκευασθεί  πυριτιδαποθήκη  που καταστράφηκε όταν εξερράγησαν    τα πυρομαχικά.   Εκεί  υπήρχε  και  η  σπηλιά  του  Δράκου. Βρισκόταν  πίσω από τον Κερατόπυργο  στο Κερατσίνι,  αριστερά  όπως εισπλέουμε  προς τον  όρμο, κάτω  από το  λεγόμενο "θρόνο του Ξέρξη". Εκεί σύχναζαν ζευγαράκια   αλλά και "μαστούρηδες"  της  εποχής. Από το γεγονός αυτό  εμπνεύστηκε και ο Γιώργος  Μπάτης κι έγραψε  το γνωστό μάγκικο   τραγούδι.

 

        Το Κερατσίνι  ήταν Μετόχι της Μονής της Φανερωμένης  της Σαλαμίνας, Το 1822 ο ηγούμενος  για να βρει πόρους το  πούλησε στον Τούρκο Τατάρ   Αχμέτ, κι οι γιοί του το  μεταβίβασαν  το 1830 σε κάποιον   Νικόλαο  Καπετανάκη. (Βλέπε και Αγορατοπονύμια)

 

                                 Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

 

        Το 1827, στις 3 Μαρτίου, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ξεκινώντας από την Ελευσί­να κατέλαβε το Κερατσίνι και  τη Δραπετσώνα, οχυρώθηκε στα Ταμπούρια και στον όρμο Φωρών, και με την βοήθεια στολίσκου των  νήσων απέκρουσε επίθεση 3000 πεζών και 480 ιππέων του Κιουταχή, γεγονός που διευκόλυνε πολύ τις  επιχειρή­σεις κατά των Τούρκων στην περιοχή του Πειραιώς.

                        ΠΑΛΙ ΝΑΥΜΑΧΙΑ

      Στις 16 Οκτωβρίου του 1909, στο στενό Κερατσινίου -Σαλαμίνας έγινε μια μικρή αλλά αιματηρή ναυμαχία μεταξύ Ελλήνων:

     Μεγάλη μερίδα αξιωματικών του Στρα­τιωτικού Συνδέσμου του Ναυτικού, που ήθελε  να  ανατρέψει την κυβέρνηση  του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, που  όπως υποστήριζε, ο Μαυρομιχάλης κατεχρά­σθη την εντολή του Στρατιωτικού Συνδέ­σμου για να έχει κομματικά οφέλη, κατέ­λαβε όλα τα αντιτορπιλικά πλην του «Νίκη» που έκανε επισκευή για την βιαία κατάληψη του Πειραιώς. Επικεφαλής της κινήσεως των αντιτορπιλικών ήταν ο αντιπλοίαρχος Κ. Τυπάλδος.

      'Όταν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το γεγονός, διέταξε τον αρχηγό του Στόλου Ιωάννη Μιαούλη που είχε   στη διάθεση του τρία παλιά Θωρηκτά, να καταστείλει το κίνημα με τον πιο ήσυχο τρόπο.

     Ο Μιαούλης, όμως, απαίτησε απόλυτη ελευθερία, και ακολούθησε πεντάωρη ναυμαχία με πολλές απώλειες.

      Βέβαια οι στασιαστές   διαλύθηκαν.

     Κατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το Κερατσίνι κατελήφθη στις 26 Οκτωβρίου 1916 από τον Γάλλο  ναύαρχο Νταρτί ντι Φουρνέ, για να είναι αγκυροβόλιο του στόλου του αλλά και για να φυλαχτεί ο Ελληνικός   στόλος που είχε κατασχεθεί, σαν εγγύηση για την εφαρμογή των συμ­φωνιών μεταξύ του Βασιλέως   Κωνσταντί­νου και του Γάλλου βουλευτή Πωλ Μπε­ναζέ, ιδίως σε ό,τι αφορούσε την παράδο­ση των  όπλων.

      Στις 10 Μαρτίου του 1923 στο στενό Κερατσινίου - Σαλαμίνας βυθίστηκε λόγω κακοκαιρίας, το πολεμικό-  μεταγωγικό πλοίο «Αλέξανδρος Ζ», με αποτέλεσμα να πνιγούν 287 ναύτες, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί.

     Το 1936 λειτούργησε ο ηλεκτρικός τρο­χιόδρομος, Πειραιώς-Περάματος που περνούσε από το Κερατσίνι, το   θρυλικό  τραινάκι.

    

        Το Κερατσίνι αναγνωρίσθηκε σαν Κοινό­τητα Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου το 1934, αφού αποσπάσθηκε από το Δήμο Πειραιώς. Λίγο αργότερα καταργήθηκε η Κοινότητα και η περιοχή προσαρτίστηκε  στον Δήμο Ταμπουρίων, που τώρα παίρ­νει το όνομα Δήμος Αγίου Γεωργίου. Το 1948 μετονομάστηκε σε Δήμο Κερατσινίου.

 

18/10/1944  Επιστροφή της εξόριστης κυβέρνησης στην Ελλάδα: Υποδοχή του Πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου και του Αντιστράτηγου Ρόναλντ Μ. Σκόμπι στο Κερατσίνι  mam.avarchive.gr

 10/10/1962   Εγκαίνια λιμενικών έργων στον Άγιο Γεώργιο Κερατσινίου από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. mam.avarchive.gr

 20/8/1969 Η νέα ιχθυόσκαλα του Κερατσινίου  mam.avarchive.gr

 

   To  Μάιο 2010 με τον "Καλλικρατη" ενώθηκε  με τη Δραπετσώνα  σε  ένα Δήμο.

  Γνωστοί Κερατσινιώτες: Αλέκος  Χρυσοστομίδης (δείτε έδώ), Παναγιώτης Τσουτάκος (δείτε εδώ), Μάρθα Καραγιάννη, Θύμιος Καρακατσάνης

 

             ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ      ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ   ΚΑΤΑ  ΚΑΙΡΟΥΣ

 

 

     Συνεχίζεται  η  συμβολή  του  μανιώδη  συλλέκτη  αρχιτέκτονα  του  Πόρου κ. Γιώργου Βασιλακόπουλου

   -με καταγωγή  από  την Αλωνίσταινα Αρκαδίας - στην έρευνά μας γύρω  από  τον παλιό -ευρύτερο Πειραιά. Νέο

  υλικό από τις δημοπρασίες που συμμετέχει.

        Πρόγραμμα  του  κινηματογράφου των Ταμπουρίων ΑΙΓΛΗ  ( 1950)  επί   των  οδών  Μ.Κιουρί και  Δράμας,

εκεί που  σήμερα  είναι το σούπερ μάρκετ  του Βερόπουλου.

  1. ΑΒΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ
  2. ΑΓΓΕΛΙΚΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ, ΛΕΩΦ. ΓΡ. ΛΑΜΠΡΑΚΗ
  3. ΑΙΓΛΗ: Χ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΔΡΑΜΑΣ & Μ. ΚΙΟΥΡΙ
  4. ΑΛΟΜΑ: Θ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ & ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
  5. ΑΜΦΙΑΛΗ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ, ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ & ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΥ
  6. ΑΝΘΟΣ: Χ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΛΕΩΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
  7. ΑΡΚΑΔΙΑ: Θ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΑΓΧΙΑΛΟΥ  & ΔΟΓΑΝΗΣ
  8. ΑΡΜΟΝΙΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΛΕΩΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
  9. ΑΣΤΕΡΙΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΛΕΩΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
  10.  ΑΣΤΡΟΝ: ΧΘ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ, ΛΕΩΦ. ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ
  11. ΓΙΟΥΛΑ: ΧΘ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΘΥΜ. ΠΟΛΕΜΟΥ & ΕΠ. ΗΣΑΙΑ 1968 -
  12. ΚΑΜΕΛΙΑ: ΧΘ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ, ΤΣΑΛΔΑΡΗ & ΤΑΥΓΕΤΟΥ
  13. ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΕΥΓΕΝΕΙΑ, ΕΘΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ, ΒΥΡΩΝΟΣ & ΧΙΛΗΣ, Δημοτικός
  14. ΛΟΥΞ: ΧΘ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΠΛ. ΤΑΜΠΟΥΡΙΩΝ, ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ & ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ιδιοκτησία Σκλάβου
  15. ΟΛΥΜΠΙΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ – ΜΙΑΟΥΛΗ
  16. ΠΑΛΛΑΣ: ΧΘ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΚΑΡΑΟΛΗ & ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
  17. ΠΟΛΑ: Θ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ, ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ & ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
  18. ΧΑΡΑ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΑΜΦΙΑΛΗ
  19. ΧΑΡΑΥΓΗ: Θ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΕΥΓΕΝΕΙΑ, ΔΙΓ. ΑΚΡΙΤΑ

     Από την ιστοσελίδα    http://cinemahellas.wordpress.com

 

                                                                                                  ΒΑΣΙΛΗΣ  ΠΑΝ.   ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

 

   ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  ΓΙΑ ΤΟ  ΛΙΜΑΝΑΚΙ

 

©  KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

Αρχή σελίδας

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ  ΣΕΛΙΔΑ