+ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΟΥΖΙΝΑ
Οι Δουζίναι υπήρξαν αγωνιστές του 21 στην περιοχή του Πόρου και διέθεσαν καϊκια και χρηματικά ποσά για το σκοπό αυτό.
Ο Κωνσταντίνος Δουζίνας υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας (βλέπε....)
Με το υπ αριθ 95 διάταγμα του Οθωνα, απενεμήθη, στις 28 Απριλίου 1844, αργυρό αριστείο, για την προσφορά τους στους αγώνες του Εθνους για την απελευθέρωσή του από τον Τουρκικό ζυγό, τα χρόνια 1821-1829, στους :
Μάνθο Γ.Δουζίνα, Ευστάθιο Δουζίνα, Αλέξανδρο Δουζίνα, και Κυριακούλη Γ. Δουζίνα.
Εξ άλλου καταρτίστηκε πίνακας των πληρεξουσίων Πόρου που εδικαιούντο χαλκούν εθνόσημον και είναι οι ακόλουθοι:
Ιωάννης Γ. Δουζίνας, και Κων.Δ. Δουζίνας.
ΣΗΜ: Στους πίνακες των Ποριωτών αγωνιστών του 1821, οι Δουζίναι, αναφέρονται και με το επώνυμο "ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ" εξ αιτίας του αξιώματος που είχαν.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: Είχε το αξίωμα του Λογοθέτη. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία. Πρώην αξιωματικός ελαφρών στρατευμάτων, στις 15 Μαρτίου 1821 διέθεσε χρήματα ( 26.293 γρόσια) και προμηθεύτηκε πολεμοφόδια για 50 στρατιώτες και αφού τους εξόπλισε, εκστράτευσε στην Κόρινθο. Πήρε μέρος στις μάχες Ακράτας, Δερβενακίων και Λειβαδιάς, και κατά του Ιμπραήμ στο Νιόκαστρο.
+ Μελέτιος Δουζίνας 1790-1822 έπεσε ηρωϊκά στη συμπλοκή στο Χάνι της Κουρτέσσας μαχόμενος στοπλευρό του παπα Αρσένη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: (Θείος του προηγουμένου).Διέθεσε τη σκούνα του για τον Αγώνα και 14.135 γρόσια.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ: 1790-1821 Γιος του προηγούμενου. Μύησε τα αδέλφια του και άλλους Ποριώτες και μπήκαν στον Αγώνα. Διέθεσε 10.600 γρόσια, τέθηκε επικεφαλής, πήγε στην Ακροκόρινθο και βοήθησε το Νικηταρά. Πολέμησε επίσης στο πλευρό του στη Λειβαδιά και τα Δερβένια, κατά του Ομέρ Βρυώνη, όπου και σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 1821.Με τη σύζυγό του Μπήλιω απόκτησε ένα γιο τον Ιωάννη.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Γιος του Δημητρίου.Διέθεσε για τον Αγώνα 8.000 τάλληρα. Συγκέντρωσε 65 στρατιώτες, μερικοί από του οποίους σκοτώθηκαν στην Ακροκόρινθο, τα Δερβένια και τη Λειβαδιά. Το 1824 προήχθη σε χιλίαρχο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Γιος του Δημητρίου.Δαπάνησε για τον Αγώνα 16.800 γρόσια και συντηρούσε 44 στρατιώτες. Πήρες μέρος σε μάχες στην Κόρινθο, τα Δερβένια και τη Ρούμελη.Το 1824 προήχθη σε χιλίαρχο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: Αδελφός του Δημητρίου. Διέθεσε για τον Αγώνα 15.000 γρόσια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: Γιος του προηγουμένου. Υπήρξε αρχηγός αρμάτων και φροντιστής στρατευμάτων. Πολέμησε κοντά στον Υδραίο ναυμάχο Κυριάκο Σκούρτη. Το 1825 αιχμαλωτίστηκε από τους Αιγυπτίους και για δύο χρόνια εθεωρείτο νεκρός. Γύρισε όμως στον Πόρο το 1827, αφού δραπέτευσε, αλλά βρήκε τη σύζυγό του ξαναπαντρεμένη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: Μετέσχε ως πληρεξούσιος του Πόρου στις Εθνοσυνελεύσεις του 1823 και του 1826.Κατατάχθηκε μεταξύ των 143 προσωπικοτήτων που πρόσφεραν ξεχωριστές υπηρεσίες στο Εθνος.
*** Στην ΚΖ’ Συνεδρίαση της Γ’ Εθνικής Συνέλευσης, στις 9 Απριλίου 1827 «ανεγνώσθη αναφορά των Ποριωτίδων χηρών, ζητουσών περίθαλψιν, επειδή έχασαν τους άνδρας των εις τον πόλεμον» (ΑΕΠ [3] ενθ. αν. τ. 1, σελ. 477). Ήδη το Μάρτιο του 1827 αναφέρονται 140 χήρες (επιστολή Κωνσταντίνου Γ. Δουζίνα 3 Μαρτίου 1827 στη Γενική Εφημερίδα της 16 Μαρτίου 1827) ενώ κατά την απογραφή του Ιουνίου 1828 έχουν καταγραφεί 175.
*** Το 1828 οι εκλεγμένοι επιστάτες του Κοινού του Πόρου ήταν οι Λογοθέτης (ή Λογιώτατος) Κωνσταντής Δουζίνας και Καπ[ετάν] Πάνος Γεωργίου Καλής με Γραμματείς τους Nικόλαο Οικονόμου και Γεώργιο Χριστόδουλου Παπακυριάκου. Το Δημογεροντείο αποτελούσαν οι Σταμάτης πρώην Οικονόμου, Γεώργιος Δημητρίου Κριεζής και Αναγνώστης Κωνσταντή Οικονόμου.
*** Στις 25 Ιουνίου 1828 δημογέροντες της Νήσου Πόρου ήταν οι Α. Δουζίνας, Κωνστ. Δουζίνας, Μάνθος Πιπίνης και ο Γραμματεύς Ιωάννης Αισωπίδης.
ΜΙΧΑΗΛ ΔΟΥΖΙΝΑΣ: Ενας από τους αρχηγούς του Επικουρικού Σώματος που το Μάϊο του 1823 πήγε στην Κρήτη. Διακρίθηκε κατά την άλωση του φρουρίου της Κισάμου 25 Μαϊου 1823 και του οχυρού Καντάνου Σελίνου τον Ιούνιο του 1823. Τον Απρίλιο του 1824 επανήλθε στην Πελοπόννησο όπου και πολέμησε μέχρι το τέλος του Αγώνα.
= 1836 -1838 Δήμαρχος Πόρου Κωνσταντίνος Λ. Δουζίνας.
= 1867 πάλι ο Κ. Λ. Δουζίνας
Μεταγενέστερες προσωπικότητες, Δουζίνας:
*** Γεώργιος (1885-1943).Γεννήθηκε στον Πόρο,Νομικός, ακολούθησε το δικαστικό στάδιο. Το 1920, διορίστηκε από τον Ελ. Βενιζέλο νομάρχης Λακωνίας. Το 1923,στις εκλογές της Δ’ Συντακτικής Συνέλευσης, εξελέγη πληρεξούσιος Τροιζηνίας. Επί κυβέρνησης Αλ.Παπαναστασίου, στο κόμμα του οποίου ανήκε χρημάτισε υπουργός Εθνικής Οικονομίας για ένα μήνα.(19-6 ως 25-7-1924) Στις εκλογές για τη Γερουσία του 1929, εξελέγη γερουσιαστής Αττικο-βοιωτίας.
*** Ως βουλευτής Τροιζηνίας αναφέρεται και ο Χριστόδουλος Δουζίνας (1874 -1886).
***Δημήτριος. φερόμενος ως γιος του προηγουμένου. Μέγας ευεργέτης του Ναού Αγίου Γεωργίου Πόρου, κληροδότησε την περιουσία του στο Δήμο Πόρου.
***Οπως αναφέρεται στο ηρώο πεσόντων του Πόρου ο Εμμανουήλ Κ. Δουζίνας έπεσε μαχόμενος στον πόλεμο του 40.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στη Χατζοπούλειο Βιβλιοθήκη του Πόρου, υπάρχουν περισσότερα στοιχεία με τον τίτλο «Οι Δουζίναι».
ΔΡΟΣΙΝΟΣ
Ιωάννης Χρονία Δροσινός
Ι
Χρονίας – Πολουχρόνιος Ι. Δροσινός γιατρός
Ι
Ιωάννης Χρονία Δροσινός γιατρός-δήμαρχος
Ιωάννης Χρονία Δροσινός
Πολλοί Αμπελακιώτες-Θεσσαλοί επιχειρηματίες –βιομήχανοι- έμποροι στα χρόνια της Σκλαβιάς και ιδίως στα 1780 ως το 1811 είχαν πάει στην Κεντρική Ευρώπη, όπου και διέπρεπαν.
Το 1805 ένας εξ αυτών ήταν ο Ιωάννης Χρονία Δροσινός, που μαζί με τον Δρόσο Ιωάννη Πρασσά, ήταν διευθυντές, με έδρα τη Βιέννη μιας πολυπρόσωπης εταιρείας, société en accommandite, κατά τους γερμανικούς όρους του συμβολαίου του 1805: για Gesellschaft (εταιρεία) und Bruderschaft (αδελφότητα) ή Sozietaet und Bruderschaft. Την αποτελούσαν τρεις επιμέρους πολυπρόσωπες Gesellschaften που τις απάρτιζαν 12, 24 και 16 εταιρείες τεχνιτών και εμπόρων που κατέθεταν μέρος του εταιρικού κεφαλαίου ύψους 679.166 φιορινιών, μοιρασμένου σε 33 23/24 μερίδια. Το συμβόλαιο της εταιρείας αποτελούμενο από 22 άρθρα κατετίθετο στο εμποροδικείο της Βιέννης για έγκριση. Στο ίδιο εμποροδικείο είχε κατατεθεί και η διάλυση του προηγουμένου συμβολαίου του 1795. Φαίνεται πως επρόκειτο για εταιρεία που λειτουργούσε σύμφωνα με το αυστριακό δίκαιο.
Ήταν μια εταιρεία με κύρια έδρα τα Αμπελάκια της Θεσσαλίας και κύρια αποστολή την πώληση των ερυθρών βαμβακονημάτων σε περιοχές της Κεντρικής Ευρώπης.
Φαίνεται, όμως, ότι ο Ιωάννης Χρονία Δροσινός ήταν σημαίνουσα προσωπικότητα στην Κεντρική Ευρώπη.
Ο Κωνσταντίνος Κούμας (1777-1836) ένας από τους μεγαλύτερους διδασκάλους του Γένους μας, που πάνω απ΄ όλα έθετε τη σωτηρία τη Πατρίδος, έγραφε στον φιλέλληνα Friedrich Wilhelm Thiersch.
«Ο Ιωάννης Χρονία Δροσινός μου έδωσε το δίπλωμα της Βασιλικής Ακαδημίας του Μονάχου όπου με κάνουν αντεπιστέλλον μέλος. Αλλά μάθε ότι αυτό μάλλον μ' ελύπησε. Θα μούδινε χαρά αν η κατάστασι της Ελλάδας ήταν αλλοιώτικη. Τι να τις κάνω τις ένδοξες αυτές τιμές αν η Ελλάδα—ό μη γένοιτο—πάθη τίποτε ;»
Ο
Friedrich Wilhelm Thiersch
(17 Ιουνίου 1784 -
25 Φλεβάρη 1860), ήταν ένας Γερμανός κλασικός φιλόλογος, ένθερμος
υποστηρικτής της ελληνικής ανεξαρτησίας. In 1832
he visited
Greece , and his influence is said to have helped secure the throne of the
newly created kingdom for
Otto of Greece . Το 1832 επισκέφτηκε Ελλάδα, και η επιρροή του
λέγεται ότι συνέβαλε στη διασφάλιση του θρόνου του νεοσύστατου βασιλείου του
Οθωνα.
Χρονίας – Πολουχρόνιος Ι. Δροσινός
Ο
τάφος του Χρονία Δροσινού στο Μοναστήρι του Πόρου
Ο Χρονίας ή Πολυχρόνης Δροσινός, από τα Αμπελάκια Θεσσαλίας, υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας, αντιπρόσωπος της Θεσσαλίας και των Αγράφων στη Συνέλευση Ανατολικής Ελλάδας, που έγινε το 1821 στα Σάλωνα (Αμφισσα), και πληρεξούσιος στην Α Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το1822, και Β Εθνοσυνέλευση του Αστρους το 1823 .
Απεστάλη από τον Αρειο Πάγο μετά του μετά του Θεοχ. Κεφαλά στο εξωτερικό για τη σύναψη δανείου αλλά απέτυχε, διότι ο Αρειος Πάγος, του οποίου είχε πληρεξούσιο καταργήθηκε στο μεταξύ. (ΗΛΙΟΣ τ Η)
Στον Πόρο ήρθε σαν αρχίατρος του Βασιλικού Ναυτικού, και παρέμεινε. Με ΒΔ ΦΕΚ 69 3-11-1866 η χήρα του Αικατερίνη πήρε σύνταξη ιατρού Α τάξεως.
Ιωάννης Χρονία Δροσινός
γιατρός-δήμαρχος
Ο Ιωάννης Δροσινός ( βουλευτής 1873 -1875) ήταν πρωτότοκος γιος του Χρονία ή Πολυχρόνη Δροσινού.
Στα 1866-1869, περισσότεροι από 500 πρόσφυγες Κρήτες, έφτασαν στον Πόρο. Τότε ο αείμνηστος γιατρός, και δήμαρχος Πόρου Iωάννης Δροσινός (1839-1899) και η μικρή κόρη του Αικατερίνη, μετέπειτα Ζηλιώτου, τους πρόσφεραν πολλά. Ως δήμαρχος, γιατρός αλλά και άνθρωπος, έκανε το παν για να τους φροντίσει. Μεταξύ άλλων διαμόρφωσε κατάλληλα το ισόγειο του σπιτιού του για να μπορούν κάποιοι να μείνουν. Οι Κρήτες το αναγνώρισαν και τον ευχαρίστησαν ποικιλοτρόπως.
*** Δροσινός Δρόσος, έμπορος εκ Θεσσαλίας, μυηθείς στη Φιλική Εταιρία στην Κωνσταντινούπολη από τον Δημ. Υπάτρου, προσέφερε πολλές υπηρεσίες στον Αγώνα του 1821.
*** Ιωάννης Δροσινός μετείχε στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου το 1821.
*** Επίσης αναφέρεται ως βουλευτής ο Βασίλειος Χ. Δροσινός 1892 - 1895.
Πρωτοπρεσβύτερος Ηλίας
Δροσινός
Ο π. Ηλίας Δροσινός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι απόφοιτος του Α΄ Πειραματικού Γυμνασίου, της Ριζαρείου Σχολής, της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διάκονος χειροτονήθηκε τον Απρίλιο του 1983 από τον Μητροπολίτη Χίου Διονύσιο και τοποθετήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης Αιόλου. Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος απο τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και τοποθετήθηκε ως τακτικός Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Αθηνών. Το 1985 του απονεμήθηκε το οφίκκιον του Πρωτοπρεσβυτέρου και του σκευοφύλακος του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών. Το 1988 διορίσθηκε και Διευθυντής-έφορος του Εκκλησιαστικού Μουσείου του ως άνω Ναού.
Από το 1999 υπηρετεί στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών ως Προϊστάμενος του κινήματος αγάπης της Χριστιανικής Αλληλεγγύης και από το 2001 είναι Ιερατικώς Προϊστάμενος και Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του ιστορικού Ενοριακού Ναού Ζωοδόχου Πηγής οδού Ακαδημίας.
Είναι έγγαμος και πατέρας 3 τέκνων.
Συγγραφικό έργο:
· Ο Καθεδρικός Ναός Αθηνών και οι Εφημέριοί του 1842-1942.
· Ο Δήμαρχος Τροιζηνίας Σπ. Καραμάνος.
· Αγία Ειρήνη,η παλαιά Μητρόπολις των Αθηνών 1833-1862.
ΜΑΝΕΣΗΣ
Με το υπ αριθ 95 διάταγμα του Οθωνα, απενεμήθη, στις 28 Απριλίου 1844, αργυρό αριστείο, για την προσφορά του στους αγώνες του Εθνους για την απελευθέρωσή του από τον Τουρκικό ζυγό, τα χρόνια 1821-1829, στον Σπυρίδωνα Α. Μάνεση, που υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας.
Χατζή Αναστάσης Μανεσης 1769-1840, Σπύρος 1798-1886, Γεώργιος 1788-1862, Κωσταντάκης 1798-1865. Εύποροι πλοιοκτήτες με μεγάλη προσφορά στην προπαρασκευή και τη διεξαγωγή της Ελληνικής Επαναστάσεως. Διέθεσαν τα πλοία τους και μίσθωσαν στρατιώτες και πληρώματα για πολλούς από τους χερσαίους και τους ναυτικούς αγώνες.
Αναστάσιος Μάνεσης
ê
Σπυρίδων Α. Μάνεσης το 1844 τιμήθηκε με μετάλλιο από τον Οθωνα
ê
Αναστάσιος Σ. Μάνεσης
ê
Εμμανουήλ Μάνεσης
ê
Ο Κυριάκος Μάνεσης 1902-2002
ê ê ê
Εμμανουήλ Σπυρίδων κόρες