Ο     ανιψιός  του  Ναπολέοντα     Πώλ  Μαρί

 Βοναπάρτε   δολοφονήθηκε   στον   Πόρο;;;

Εχουν   περάσει  190  χρόνια  απ όταν   πάνω  στην της φρεγάτα «Ελλάς», τη ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου/ την οποία το 1831 ανατίναξε ο Ανδρέας Μιαούλης στα  στενά  του  Πόρου, ανοιχτά της  Πλάκας   Ο  Ανδρέας   Μιαούλης/  που  αρμένιζε   στην  περιοχή   του  Πόρου,  σκοτώθηκε  ο  ανιψιός   του  Μεγάλου  Ναπολέοντα  Πώλ  Μαρί    Βοναπάρτε, σε ηλικία  19  χρονών  κι όμως  ένα ερώτημα  απασχολεί ακόμα    κατά  καιρούς τους   ιστορικούς: ήταν  ατύχημα ή  δολοφονία;   αφού ο θάνατός  του  επήλθε  κάτω  από περίεργες  συνθήκες Ομως  ποιος   και  γιατί;.

Πριν  190  χρόνια  αρχές  του   1827  ήρθε στον   Πόρο   ο  ανιψιός  του  Μεγάλου   Ναπολέοντα Πώλ  Μαρί    Βοναπάρτε για να πάρει    μέρος στον Αγώνα, αλλά ένα απρόοπτο δυστύχημα του έκοψε το νήμα της ζωής.

Ο Παύλος Μαρία Βοναπάρτης   γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1808 στο Κανίνο της Ιταλίας  όπου   ήταν  αυτοεξόριστος ο πατέρας πατέρας  του και ήταν το ένατο από τα δεκατέσσερα παιδιά του Λουκιανού Βοναπάρτη  , αδελφού του Μεγάλου Ναπολέοντα.  και της Αλεξανδρινής του Μπλεσμπαμπ .      Μπολόνια.  Την 1  Μαρτίου 1827    εγκατέλειψε μυστικά την πόλη και με ψεύτικο όνομα ήρθε στην Ελλάδα  Φτάνοντας πρώτα στα Ιόνια Νησιά,   από κει  στο  ΝΑαύπλιο   και  τελικά  στον Πόρο   όπου   παρουσιάστηκε  στο  Βρετανό    ναύαρχο Cochrane ,  που  είχε  τη  διοίκηση του ελληνικού στόλου τον τοποθέτησε  στη ναυαρχίδα του    τη  φρεγάτα  ΕΛΛΑΣ και  αποκάλυψε  την  ταυτότητά του .

Το 1825, κατά τη διάρκεια του τελευταίου τμήματος του ελληνικού πολέμου της Ανεξαρτησίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία , εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης στο Λονδίνο διαπραγματεύτηκαν με ένα αμερικανικό ναυπηγείο στην πόλη της Νέας Υόρκης  την κατασκευή δύο φρεγατών που ονομάστηκαν ,  ΕΛΠΙΣ ΚΑΙ Liberator  .Τελικά, η ελληνική κυβέρνηση   πούλησε το  ένα από τα πλοία (το  Liberator )  για να αποληρώσει  το δεύτερο  και  να παραδοθεί στην Ελλάδα.

Απέπλευσε από τη Νέα Υόρκη τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου 1826, με πλήρωμα να  κυρίως τυχοδιώκτες. Στο  σκάφος  επέβαινε  ένας    πράκτορας της ελληνικής κυβέρνησης,ο   Κ.Α. Κοντοσταύλος .

 . Το ταξίδι ήταν κακό, καθώς το πλήρωμα προσπάθησε να δολοφονήσει τόσο τον καπετάνιο όσο και τον πράκτορα της ελληνικής κυβέρνησης σε ένα σχέδιο πώλησης του σκάφους στην Κολομβία .Ομως η εξέγερση   κατεστάλη  και το πλοίο έφτασε στο Ναύπλιο στις 25 Νοεμβρίου 1826. Το πλήρωμα προσπάθησε για δεύτερη φορά να πουλήσει το σκάφος, αυτή τη φορά στον Ιμπραήμ Πασά , ο οποίος ήταν επικεφαλής μιας οθωμανικής- αιγυπτιακής δύναμης, είχε εισβάλει στην Πελοπόννησο .  . Αυτή τη φορά, ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης και μια δύναμη 30 τοπικών ναυτικών διασφάλισαν το πλοίο συνέλαβαν και έστειλαν το  πλήρωμα  στο  δικαστήριο.

After her arriv Μετά την άφιξή του   πλοίου στο Ναύπλιο, τρεις ναύαρχοι (Μιαούλης   Νικόλαος  Αποστόλης    Ανδρούτσος   έκαναν   επίσημη παραλαβή  της φρεγάτας   που μετονομάστηκε  από ΕΛΠΙΣ   σε   ΕΛΛΑΣ και την έφεραν στον  Πόρο.

Σε ηλικία 18 ετών Ο Παύλος Βοναπάρτης   ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Mπολώνιας   (αλλά τον Μάρτιο του 1827, έφυγε από την πόλη κρυφά από τους γονείς του, και πήγε στην Ανκόνα   με και  με άλλο  όνομα τ  για να ρθει  στην  Ελλάδα  και να πάρει μέρος στον Αγώνα  για την ανεξαρτησία των Ελλήνων. Ο Παύλος  έφτασε πρώτα στα Ιόνια νησιά, αργότερα  στο Ναύπλιο  και από κει  στον Πόρο   όπου  συναντήθηκε     με τον Βρετανό Ναύαρχο Κόχραν.

Ο υψηλός επισκέπτης, που έμοιαζε πολύ με τον διάσημο θείο του, φανέρωσε  την πραγματική  του  ταυτότητα   και  εντάχθηκε αμέσως στο πλήρωμα της φρεγάτας «Ελλάς», της ναυαρχίδας του ελληνικού στόλου.

Ο   νεαρός   πρίγκιπας    είχε πολύ  συγκινηθεί  από   τον ηρωισμό   της   Λένως Μπότσαρη, κόρης του Νότη Μπότσαρη  και   σαν μαθαίνει  ότι  ο ήρωας  πατέρας  της  έχει  σπίτι   στην  Τροιζήνα   επιδιώκει να τον γνωρίσει. Και το καταφέρνει. Ο  γερόλυκος  Σουλιώτης    εντυπωσιάζεται    από το  νεαρό  πρίγκιπα   και επιδιώκει να τον παντρέψει    κατά πως  λέγεται   με μια  συγγενή  του   Δαμαλίτισσα  από τις οικογένειες    Λογοθέτη    Στρουχέλη.  που  μετά κληρονόμησε  το  σπίτι του     Όμως η μοίρα  είχε ορίσει αλλιώς: Στο  διάστημα  25 Αυγούστου / 6 Σεπτεμβρίου  σ ένα  ταξίδι  προς τις   Σπέτσες , ο  Πώλ   καθώς καθάριζε το όπλο του, τραυματίσθηκε   ΘΑΝΆΣΙΜΑ   από αδέξιο χειρισμό και την επομένη άφησε την τελευταία του πνοή. Ήταν μόλις 19 ετών.

Τότε    δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν φήμες ότι ο θάνατος του νεαρού Βοναπάρτη δεν ήταν τυχαίος, εφόσον μάλιστα επήλθε μέσα  στο πλοίο του Κόχραν, τον οποίο οι Έλληνες υποπτεύονταν ότι εξυπηρετούσε τα κυβέρνησης συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας σε βάρος της  Γαλλίας  με την οποία  είχε  συνεργαστεί. Πάντως, ο αμερικανός φιλέλληνας  γιατρός- χειρουργός  Σάμιουελ Χάου, που ήταν αυτόπτης των γεγονότων  και προσπάθησε να τον  σώσει, διαβεβαιώνει ότι μόλις ο Κόχραν έμαθε ότι το τραύμα ήταν θανατηφόρο «ήρχισε να βηματίζει  εις την καμπίνα του κλαίων ως παιδίον...». Αλλά  αυτές  οι κινήσεις  θα  μπορούσαν να είναι  και θεατρικές, διότι  υπήρχε   προηγούμενο  διαφορών των  Αγγλων  με τον  πατέρα  του Λουκιανό  Βοναπάρτη   οι οποίοι  τον είχαν  συλλάβει  το 1809 όταν  προσπάθησε να  φύγει   για τις ΗΠΑ. Συνελήφθη όμως από τους Άγγλους κατ εντολή του  Ναπολέοντα –επικεφαλής του  Ααγγλικού  στόλου ήταν ο  Κοχραν- και οδηγήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, όπου παρέμεινε μέχρι το 1814. Ο Λουκιανός διαπνεόταν από επαναστατικές ιδέες και γι' αυτό ερχόταν συχνά σεσύγκρουση με τον αδερφό του Ναπολέοντα ήταν μάλιστα  θιασώτης πραξικοπήματος  εναντίον του,Αναμείχθηκε στα πολιτικά, εκλέχτηκε  γερουσιαστής της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας, αλλά διαφώνησε με τις επεκτατικές βλέψεις του αδερφού του, καθώς και με τον γάμο που   σχεδίαζε. Το 1804 αυτοεξορίστηκε στη Ρώμη.

Ο φιλέλληνας αμερικανός  γιατρός Σάμουελ Χάου από το Μπράουν μετά τη λήψη του πτυχίου του της ιατρικής το 1824 της Πρόβιντενς αποφάσισε να προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες στην επαναστατημένη Ελλάδα, στην οποία έφθασε τον ίδιο  χρόνο   και  με τις ευλογίες της τότε  Ελληνικής Κέρνησης  δημιούργησε το πρώτο  κινητό νοσοκομείο  στον Πόρο..

   Το άψυχο σώμα του νεαρού πρίγκηπα μεταφέρθηκε από τους ναύτες απέναντι στις Σπέτσες στη μονή Αγίου Νικολάου. Ο σημερινός επισκέπτης της Μονής μπορεί και  σήμερα ακόμη να δει την πινακίδα στο σημείο όπου επί μια πενταετία οι μοναχοί της Μονής , φυλάξανε τη σορό του μέσα σε ένα βαρέλι με ρούμι.

Όπως    λέγεται  ΚΑΙ  γράφεται, η σορός του νεαρού Βοναπάρτη διατηρήθηκε  στο βαρέλι με ρούμι στη Μονή Αγίου Νικολάου Σπετσών, μέχρις ότου την παρέλαβε το Γαλλικό Ναυτικό. Και    μετά την απελευθέρωση, το 1832, το ταριχευμένο σώμα του Παύλου Μαρία Βοναπάρτη ενταφιάστηκε σε μαυσωλείο στο νησί της Σφακτηρίας, κοντά στους Γάλλους ναύτες που έπεσαν στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου.

                                                                                                                             ΒΑΣΙΛΗΣ    ΠΑΝ.  ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ