ΤΟ  ΜΗΚΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ  ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 

    ΜΙΛΗΣΑΜΕ προηγουμένως  για την τηλεπάθεια. Για την επικοινωνία δηλαδή μεταξύ ανθρώπων με ηλε­κτρομαγνητικά κύματα.

    Εύλογα όμως, θα γεννηθεί το ερώτημα: Καλά όλα αυτά. Αλλά σε πιο μήκος κύματος«λειτουργεί» ο ανθρώπινος πομπός;

  Εδώ το θέμα χρειάζεται εντατική έρευνα εργαστηριακή. Κατ' αρχήν είχε καθορισθεί σαν ζώ­νη επικοινωνίας ο χώρος του φάσματος μετά το υπέρυθρο (1-12m). 'Ομως, αυτό αποκλεί­σθηκε όταν εφευρέθηκαν τα ραδιο-λιγκ και τα ραντάρ.

    Και έτσι έπρεπε να είναι. Γιατί η τηλεπαθητική δραστη­ριότητα του ανθρώπου έχει δύο σκέλη:

Η πρώτη αφορά στα ηλε­κτρομαγνητικά κύματα που εκπέμπονται από ουράνια σώ­ματα και τον επηρεάζουν.

Η δεύτερη αφορά στην με­ταξύ ανθρώπων εκπομπή και λήψη, ανάλογα με την ευαι­σθησία κάθε ανθρώπου πομπού -­δέκτη. Κι αυτή η δεύτερη πε­ρίπτωση είναι πολύ μακριά από την πρώτη.

   Ας δούμε την πρώτη:

   Οσον αφορά, λοιπόν, στην πρώτη περίπτωση, η τηλεπαθη­τική δραστηριότητα έχει σχέ­ση με το μήκος κύματος της ακτινοβολίας που εκπέμπεται από το ουράνιο σώμα που εξε­τάζουμε. Αν είναι ορατή την βλέπει. Αν είναι μικρή υπεριώ­δης την «πιάνει» στο ανάλογο κύμα αφού επιδρά στα κύττα­ρα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις υπέρυθρες, τις ραδιοφωνικές κ.λπ. Μια σιγουριά μας δίνει το γεγονός ότι όταν ένας άν­θρωπος πλησιάζει μια τηλεό­ραση χωρίς κεραία η εικόνα, το χρώμα, χαλάει και επανέρ­χεται μόλις απομακρυνθεί. Αυτό σημαίνει  ότι ο άνθρωπος εκπέμπει κάποια κύματα  και επηρεάζει ανάλογα. Ετσι όμως επηρεάζει και ένα συνάνθρωπό του. Ακόμη ότι τα ραντάρ και η TV επηρεάζουν πολλούς ανθρώ­πους.

    Ας δούμε τώρα την άλλη περίπτωση, την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων:

Αν λάβουμε υπ' όψη μας το δυναμικό-ηλεκτρικό πεδίο ­του εγκεφάλου που είναι της τάξης των 5-500mv (χιλιοστά του βολτ) και η οποία εκπέμπεται με μορφή κυμάτων 1-100 κύ­κλων σε κάθε δευτερόλεπτο, τότε η τηλεπαθητική επικοι­νωνία μεταξύ των ανθρώπων εντοπίζεται στην τελευταία άκρη των ΜΑΚΡΩΝ κυμάτων. 'Εχουμε δηλαδή ένα πάρα πολύ μεγάλο μήκος κύματος, με ελάχιστη συχνότητα. Γίνεται, σ' ένα κανάλι πολύ μακριά από τα γνωστά μας ραδιοφω­νικά κύματα. Στα ζώα και στα φυτά σε ακόμη μικρότερη συ­χνότητα.

    Βέβαια τέτοια μέτρηση δεν έχει γίνει ακόμη. 'Ομως, σί­γουρα αποκλείουμε τους χώ­ρους:

· Των υπεριωδών γιατί είναι φονικές (Μόνο το μάτιασμα θα μπορούσε να ευσταθήσει εδώ σε κάποιες μικρές υπεριώ­δεις).

· Του ορατού φάσματος γιατί η σκέψη μας θα φαινόταν.

·  Και  τέλος τους χώρους από τα ραντάρ μέχρι τα Μακρά που λειτουργούν ήδη γνωστοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. Που όπως είπαμε, πολλές φορές συλλαμβάνει το ανθρώπινο νευρικά σύστημα, προκαλώ­ντας ασθένειες ή παρενέρ­γειες. Αν και υπήρξαν άτομα που υποστήριξαν «ότι  άκουγαν  ραδιόφωνο».

     Μένει λοιπόν να εξετασθεί εργαστηριακά ο χώρος των λίγων κύκλων των μακρών μέ­χρι εκεί που αρχίζει το εναλλασσόμενο ρεύμα  ( 100-50)  όσοι είναι και οι κύκλοι του εγκέφαλου. Θα  το δούμε   και   αλλού αυτό το θέμα  Διότι έχουμε ενδείξεις, δεν έχουμε, όμως, αποδείξεις.

      Η περίπτωση να εκμεταλ­λεύεται ο άνθρωπος ένα μεγα­λύτερο μέρος του Φάσματος είναι πολύ πιθανή. Ακόμη δεν είναι απίθανο να υπάρχουν και άλλες συχνότητες που δεν γνωρίζουμε.

      Ωστόσο  η τηλεπαθητική επικοινωνία , είναι μια πραγματικότητα. Που κάνει πολλά αγαπημένα  ζευγάρια να νοιώθουν την ίδια χαρά, την ίδια επιθυμία, ή δυστυχώς και την ίδια πλήξη. Ακόμη  είναι εκείνη η δυσμενής πραγματικότητα που μια γυναίκα σκέπτεται ότι ο άνδρα της  θα τη χτυπήσει, και  κείνος, δυστυχώς, το  πραγματοποιεί.

 

        ΤΑ ΖΩΑ «ΑΚΟΥΝΕ  ΣΕ ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ  ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

 

    Είπαμε πιο πριν ότι τα ζώα «ακούνε» τα τηλεπαθητικά μηνύματα, σε ελάχιστη συχνό­τητα. 'Ετσι ο άνθρωπος δεν μπορεί να «ακούσει» τηλεπα­θητικά έναν σκύλο, ο σκύλος, όμως, «ακούει» τον άνθρωπο. Και καταλαβαίνει πότε ο άν­θρωπος φοβάται. Κι όταν φο­βάται τότε του επιτίθεται γιατί ο σκύλος βγάζει το συμπέρα­σμα ότι για να φοβάται κάτι κακό έχει στο νου του.

 

                           Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ  ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

    Είπαμε και προηγούμενα «περί τηλεπάθειας» ότι δεν υπάρχει πάντα επικοινωνία τη­λεπαθητική μεταξύ δύο ατό­μων. Αυτό συμβαίνει γιατί τα άτομα αυτά δεν εκπέμπουν στην ίδια συχνότητα. Στην ίδια συχνότητα εκπέμπουν συνή­θως τα ψυχικά  συγγενή άτομα, οι ερωτευμένοι που ο ένας προλαβαίνει την επιθυμία του άλλου.  « Από τα μάτια πιάνεται….»  κλπ.

 

                                              Η  ΦΕΡΟΥΣΑ

 

     'Ομως,  μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπισθεί η «φέρουσα» συχνότητα. Διότι αν είχε, Θα μπορούσε να κατασκευασθεί ένα μηχάνημα που να κατέ­γραφε τη σκέψη του ανθρώ­που. Κάτι που γίνεται μόνο με την τηλεπάθεια και σε ειδικές περιπτώσεις, μεταξύ των αν­θρώπων.

      Πρέπει να σημειωθεί ότι η εκπομπή και η λήψη δεν γίνε­ται μόνο από το μέτωπο ή τα μάτια, αλλά από κάθε σημείο που φεύγουν μαγνητικά ρευ­στά π.χ. τα χέρια, τα οποία έχουν φωτογραφηθεί με τη μέθοδο Κιρλιάν.

    Στα μαγνητικά  αυτά  ρευστά  των χεριών  οφείλεται  η μείωση  του πόνου που νοιώθουμε αν χτυπήσουμε  σε κάποιο σημείο  και το πιάσουμε με το χέρι μας, η ευχαρίστηση που νοιώθουμε από ένα χάδι, και σε πολλές περιπτώσεις η θεραπεία  που επιτυγχάνουν πολλοί  με τα χέρια  τους   σε ασθενή άτομα.

 

 

                                                                    Κοπυράϊτ:  ΒΑΣΙΛΗΣ  Π.   ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

                                                                              Δημοσιογράφος- ερευνητής

 

©  KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

Αρχή  σελίδας