Ο Ερωτας και μεις
ΤΩΡΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Χιλιάδες χρόνια τώρα, η γέννηση του έρωτα ξεκινούσε από τα μάτια:
== Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλη κατεβαίνει, κι από τα μάτια στην καρδιά ριζώνει και δε βγαίνει.
*** Πρωίαν σε είδον, μαλλιά ξεπλεγμένα…..
Και πάρα πολλά άλλα.
== Από το βλέμμα περάσαμε στα γράμματα, αλλά κι εδώ έπαιζαν ρόλο πάλι τα μάτια. Ιδιαίτερα όταν ανταλλάσσονταν φωτογραφίες.
== Από τα γράμματα στο τηλέφωνο, όπου άρχισε να παίζει ρόλο η χροιά της φωνής, η αίσθηση της ακοής.
Είναι πάμπολες οι περιπτώσεις που αναπτύχθηκε έρωτας κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας, ύστερα από ένα τηλεφωνικό λάθος, και που κατέληξε στο γάμο.
Αλλά και πολλές οι περιπτώσεις που ό,τι δημιούργησε το τηλέφωνο, το κατέστρεψε η προσωπική συνάντηση, γιατί τύχαινε κάποιος από τους δύο να είναι άσχημος, ή ανάπηρος – π.χ. να έχει ένα χέρι.
== Κι από το τηλέφωνο περάσαμε στο ιντερνετ - το πιο εξελιγμένο μέσο επικοινωνίας - μέσω του οποίου πολλά ζευγάρια οδηγήθηκαν και οδηγούνται στο γάμο.
Αλλά τα μάτια παίζουν πάντα το σημαντικό ρόλο τους.
Όμως τι είναι ο έρωτας;
«Σχιζοφρενής» ο ερωτευμένος εγκέφαλος...
Βρέθηκαν τα αίτια για τα ακραία συναισθήματα
Ο έρωτας είναι τρέλα, μίγμα μανίας, άνοιας και ιδεο-ψυχαναγκαστικής διαταραχής που απομονώνει τον ερωτευμένο από τον περίγυρό του, μεταβάλλει συμπεριφορά και χαρακτήρα, κάνει το γνωστό... άγνωστο. Οι νευρολόγοι, πλέον, διαθέτουν απεικονίσεις του ερωτευμένου εγκεφάλου στην παραληρηματική φάση του.
Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο έρωτας είναι βιολογική ανάγκη διαφορετική από τη σεξουαλική διέγερση. Μοιάζει με την πείνα, τη δίψα, την ανάγκη για ναρκωτικό, και λιγότερο με ενθουσιασμό ή φιλική αγάπη.
Τα συναισθήματα
Η έρευνα εξηγεί γιατί ο έρωτας μπορεί να εμπεριέχει τόσο ακραία και αντίθετα συναισθήματα, όπως ευφορία, άγχος και θυμό γιατί όταν χάνουμε το αντικείμενο του πόθου μας, ο έρωτας ενισχύεται. «Οταν είσαι ερωτευμένος χάνεις τον έλεγχο, τη λογική», εξηγεί η δρ Χέλεν Φίσερ, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο Ράτζερς.
Για τη μελέτη, η δρ Φίσερ, η δρ Λούσι Μπράουν της ιατρικής σχολής Αλβέρτος Αϊνστάιν και ο δρ Αρθουρ Αρον, ψυχολόγος του STATE UNIVERSITY OF NEW YORK ανέλυσαν 2.500 τομογραφίες εγκεφάλου 17 φοιτητών που διένυαν τους πρώτους μήνες ή εβδομάδες του ερωτικού τους πάθους. Οι φοιτητές κοιτούσαν τη φωτογραφία του ή της αγαπημένης τους ενώ υποβάλλονταν σε μαγνητική τομογραφία. Αυτές οι εικόνες συγκρίθηκαν με άλλες που ελήφθησαν, ενώ οι εθελοντές κοιτούσαν τη φωτογραφία κάποιου γνωστού τους.
Οπως αποδείχθηκε, εστίες δραστηριότητας του «ερωτευμένου εγκεφάλου» βρίσκονται σε περιοχές του υποσυνειδήτου με πολλά κύτταρα που είτε παράγουν είτε προσλαμβάνουν ντοπαμίνη. Το χημικό στοιχείο ανιχνεύεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στον εγκέφαλο όταν αναμένουμε ή επιθυμούμε κάποια ανταμοιβή. Η συμπεριφορά που έχει ο ερωτευμένος είναι πέρα από τα όρια της λογικής.
Γι αυτό έρωτας και μίσος έχουν την ίδια αιτία.
Βέβαια για την ερωτική έλξη, πρέπει πρώτα να δημιουργηθεί η ουσία «Λουλιμπερίνη», αποτέλεσμα άλλων χημικών διεργασιών που προκαλούνται από συγκλίσεις των ζωδίων των ατόμων και των πλανητών τους.
Γι αυτό συμβαίνει συχνότατα, ενώ γνωρίζουμε ή είμαστε κοντά σε κάποιο άτομο, να αδιαφορούμε για αυτό, και ξαφνικά να αισθανόμαστε τρελά ερωτευμένοι μαζί του.
Γιατί τότε είμαστε σωματικά κοντά, αλλά μακριά ζωδιακά.
Στους πιο παθιασμένους δραστηριοποιείται ο «κερκοφόρος πυρήνας»
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στον εγκέφαλο των πιο παθιασμένων δραστηριοποιείται ο «κερκοφόρος πυρήνας». Αυτός βρίσκεται σε αντιδιαμετρικό σημείο του εγκεφάλου από την περιοχή που «εγγράφει» πόσο ελκυστικό -όσον αφορά στη μορφή- είναι το αντικείμενο του έρωτα και συνδέεται με την επιθυμία, τη διαρκή σκέψη και την ανεξήγητη και ακαταμάχητη έλξη που νιώθουμε για έναν και μόνο άνθρωπο, καίτοι περιστοιχιζόμαστε από εξίσου γοητευτικούς επιδόξους συντρόφους.
Η «μανία» του καινούργιου έρωτα αμβλύνεται με το πέρασμα του χρόνου, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στη λειτουργία των κέντρων του εγκεφάλου.
Η απόρριψη
Ενας από τους λόγους που κάθε νέος έρωτας προκαλεί τέτοιο καρδιοχτύπι είναι ο φόβος και η αγωνία μήπως τελικά δεν βρει ανταπόκριση. Οπως διαπιστώθηκε, η απόρριψη, ενώ εξακολουθεί να είσαι ερωτευμένος, αποσυντονίζει τη δραστηριότητα σε όλες σχεδόν τις περιοχές του εγκεφάλου.
Σιγά - σιγά, όμως, η ηρεμία αποκαθίσταται και τα κυκλώματα του εγκεφάλου που συνδέονται με το πάθος μένουν ακέραια, έτοιμα να «ξανανάψουν» όταν θα δούμε τον κατάλληλο.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Η ΛΟΥΛΙΜΠΕΡΙΝΗ
Διαπρεπείς επιστήμονες όπως ο Γάλλος νευροφυσιολόγος Ζαν Ντιντιέ Βενσάν, υποστηρίζουν ότι όλα τα συναισθήματα εξαρτώνται από τις ποσότητες ορμονών που υπάρχουν κάθε στιγμή στον οργανισμό μας.
Όταν ερωτευόμαστε λέει, έχει αυξηθεί στον οργανισμό μας η ορμόνη Λουλιμπερίνη, που παράγει ο εγκέφαλος. Όταν διψάμε έχει αυξηθεί η ακετυλκολίνη. Κι όταν πάψουμε να πεινάμε έχει αυξηθεί η χολεκυστοκινίνη ( πεπτίδιο στο έντερο).
Η νέα βιοχημεία ανακαλύπτοντας συνεχώς την ύπαρξη ορμονών που δεν προέρχονται από τους ενδοκρινείς αδένες, αποδίδει τη δημιουργία τους στον ίδιο τον εγκέφαλο, πιστεύοντας ότι αυτός είναι το κλειδί της συμπεριφοράς μας.
Και να πως το εξηγεί: εκτός από τα γνωστά οιστρογόνα, προγεστερόνη, τεστοστερόνη, υπάρχουν κι άλλα:
Είναι η αγγειοπρεσίνη, η οξυτοκίνη, η σεροτονίνη και η λουλιμπερίνη. Αυτή η τελευταία αποτελεί την κατ εξοχήν ορμόνη της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλά δεν δρα μόνη της. Η οξυτοκίνη συμβάλλει στη σεξουαλική ικανοποίηση.
Χρησιμοποιεί ένα δρόμο, ικανό να φέρει σε μεταξύ τους επαφή δύο επίπεδα ουσιώδη για την πραγματοποίηση της σεξουαλικής πράξης: τον υποθάλαμο και το μέσο εγκέφαλο. Είναι δηλαδή η νευρική οδός που συνδέει τα δύο εγκεφαλικά κέντρα.
Με τις διάφορες αυτές ουσίες ο εγκέφαλος δραστηριοποιεί τα ανάλογα νευρικά κέντρα και έρχονται στο φως οι διάφορες επιθυμίες, συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις.
Καταλήγοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή η δραστηριοποίηση του εγκέφαλου, για την εμφάνιση της μιας ή της άλλης επιθυμίας, του άλφα ή του β συναισθήματος, έχει απόλυτη σχέση με τις ορατές και μη ορατές ακτινοβολίες που στέλνουν στη γη τα διάφορα ουράνια σώματα.
Ετσι τολμούμε να πούμε ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε το χρόνο που θα εμφανιστεί ένα από αυτά τα συναισθήματα, με βάση τα ζωδιακά στοιχεία ενός ατόμου.
Γεγονός που δεν απέχει από την αλήθεια, αφού είναι γνωστή και επιβεβαιωμένη η αντίδραση του κυττάρου στην κάθε ακτινοβολία. Και παράλληλα γνωστές οι κινήσεις και οι πορείες των πλανητών που περιλαμβάνονται στα ζωδιακά στοιχεία ενός ατόμου.
Τα συναισθήματά μας και τα αισθήματά μας είναι αποτέλεσμα των ερεθισμάτων που μας δίνουν οι πέντε γνωστές μας αισθήσεις, η κατάσταση του σώματός μας, οι ίδιες οι σκέψεις μας από τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, αλλά και οι διάφορες ακτινοβολίες, που λαμβάνουμε συνειδητά ή ασυνείδητα.
Σχετικά μπορούμε να αναφέρουμε, τα συναισθήματα που μας δημιουργεί το δειλινό, η συννεφιά, η νύχτα και διάφορα άλλα.
Φυσικά καθένας έχει τα δικά του συναισθήματα από αυτές τις αιτίες.
Κανένα συναίσθημα δεν εδράζεται στην καρδιά, όπως αποδεικνύουν οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς, αφού κανένας δέκτης νέας καρδιάς, ή και τεχνητής, δεν άλλαξε αισθήματα προς τους συγγενείς του, φίλους του ή άλλους.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΤΟΜΟΥ
Κάθε άτομο έχει μέσα του μια ενστικτώδη αναζήτηση ενός κάποιου ετερόφυλου ατόμου, ενός συντρόφου. Αναζητάει το «ταίρι» του, τον «τύπο» του. Και φαντάζεται πως το θέλει να είναι. Αυτό, για να είναι αρεστό, αγαπητό, να του προσφέρει ικανοποίηση, πρέπει να συμπληρώνει τα ζωδιακά του στοιχεία, να υπάρχει συναισθηματική – αισθηματική ολοκλήρωση. Το «άλλο μισό πορτοκάλι» ή «αδελφή ψυχή» που λέμε.
Όμως έχει παρατηρηθεί ότι αυτή η αναζήτηση μπορεί να αλλάζει από καιρού εις καιρόν, οπότε μια επιλογή μπορεί μετά από ένα διάστημα να μη μας κάνει. Διότι και εμείς δεχόμαστε άλλες ακτινοβολίες , αλλά και εκείνο. Ετσι ενώ πρόκειται για τα ίδια, οπτικά, πρόσωπα, το δι αυτών «εκδηλούμενο πνεύμα» διαφοροποιείται. Και απωθεί. Γι αυτό και πολλές φορές σκοτώνουμε το σώμα, τον άνθρωπο, που αγαπούσαμε.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με όλους τους ανθρώπους γύρω μας. Κάποια στιγμή θέλουμε να τους κάνουμε παρέα, κάποια όχι, και πάλι από την αρχή.
Οι μακροχρόνιες σχέσεις και επαφές είναι ταιριαστές γιατί αναφέρονται σε πολύ ταιριαστά ζωδιακά στοιχεία. Η σε πνευματικά που δημιουργήθηκαν στο μεταξύ, ή ακόμη και σε υποχρεώσεις (π.χ. παιδιά), που δημιουργούν την ανοχή, μέχρι να επανέλθουν οι ίδιες ζωδιακές σχέσεις, γιατί επανέρχονται. Εντονο πρόβλημα δημιουργείται όταν έχουμε να κάνουμε με άτομα που έχουν ζωδιακά σχέση με Τοξότες, Αιγόκερους, Υδροχόους, Ιχθείς, που έχουν σχέση με Κρόνο, Δία.
Σχέσεις που αναφέρονται σε τέτοια ζωδιακά στοιχεία, ενώ μπορεί να παρουσιάζουν έντονη έλξη στην αρχή τους, μετά 7 χρόνια (1/4 κύκλου Κρόνου, ½ Δία) διαλύονται.
Ρόλο παίζουν ακόμα και τα ονόματα, δηλαδή η «ποσότητα» των Νίκων, των Γιάννηδων, είναι πιο «ισχυροί», πιο ελκτικοί από έναν Παφνούτιο.
Η αστρική σχέση που επικρατεί κάθε ώρα, μέρα, μήνα, έτος παίζει ρόλο μεταξύ και ατόμων ίδιου φύλου, ανδρών ή γυναικών.
Ο έρωτας μεταξύ δύο ατόμων αναπτύσσεται όταν οι κυβερνήτες πλανήτες των ζωδίων τους έχουν σύγκλιση, όπως στο σχήμα.
Όταν αρχίσει η απόκλιση τότε ο έρωτας περνάει και οι ερωτευμένοι χωρίζουν. Στην προκείμενη περίπτωση, ο έρωτας είναι δυνατός, κεραυνοβόλος, αλλά δεν διαρκεί πολύ γιατί ο Κρόνος θέλει 14 χρόνια μέχρι να ξανακάνει αυτή τη σύγκλιση με την τροχιά της Σελήνης. Γεγονός που μπορεί να έχει δυσμενέστατες επιπτώσεις γι τον ένα από τους δύο ερωτευμένους, ακόμη και αυτοκτονία.
Αν τα άτομα αυτά παντρευτούν, και ιδιαίτερα αν αποκτήσουν παιδιά τότε το πράγμα αλλάζει διότι τους «προστατεύουν» άλλα πνευματικά κυκλώματα, όπως των συγγενών τους, που «θεωρούνται τηλεπαθητικοί μάρτυρες της σχέσης τους και του γάμου τους». Ωστόσο προβλήματα απώθησης υπάρχουν.
Οι καλύτερες σχέσεις μεταξύ ετερόφυλων ατόμων είναι εκείνες που έχουν σχέση με πλανήτες με μικρούς κύκλους: Ερμής = Παρθένος + Δίδυμοι, Αφροδίτη = Ταύρος + Ζυγός, Σελήνη= Καρκίνος, Ηλιος = Λέων, Αρης = Κριός + Σκορπιός.
Τώρα τελευταία μιλάμε όλο και πιο πολύ για τη «χημεία δύο ατόμων». Κι αυτό γιατί έχει διαπιστωθεί ότι ο οργανισμός δύο ερωτευμένων εκκρίνει, λόγω της ελκτικής δύναμης που δημιουργούν οι πλανήτες τους, ορμόνες σε μεγάλη ποσότητα όπως η Λουλιμπερίνη, η Φενυλεθυλαμίνη, η Ντοπαμίνη, η Νοραδρεναλίνη, αμφεταμίνες που προκαλούν ευχαρίστηση και ευφορία.
Αυτή η χημική αλλαγή φαίνεται από τα μάτια των ερωτευμένων τα οποία λάμπουν.
Όμως αυτές οι ορμόνες δεν παράγονται σε μεγάλες ποσότητες περισσότερο από τρία χρόνια (1/4 του κύκλου του Δία). Τότε ο έρωτας γίνεται βαθιά αγάπη, το πάθος εξατμίζεται. Ο οργανισμός εκκρίνει πλέον την ενδορφίνη Μορφίνη, που προσφέρει την αίσθηση ασφάλειας και οικογενειακής γαλήνης.
Όμως και το χάδι έχει τη δική του χημεία. Τα χάδια, εκπομπή βιοενέργειας, δίνουν σήμα στον εγκέφαλο και εκείνος διατάσσει τον οργανισμό για την έκκριση μιας ορμόνης, της οξυτοσίνης, μιας ουσίας που φέρνει τη σεξουαλική ικανοποίηση. Αλλά και το σάλιο έχει μια ορμόνη που παράγεται στους γεννητικούς αδένες, μεταδίδεται με το φιλί και διεγείρει.
Χημική εξήγηση υπάρχει ακόμη και για την απογοήτευση. Η εγκατάλειψη δεν είναι τίποτε άλλο από στέρηση, που μοιάζει με το σύνδρομο των ναρκομανών. Και ο οργανισμός υποφέρει. Όταν χωρίσει κάποιος, και είπαμε συνεπεία αστρικών αποκλίσεων, ο οργανισμός σταματάει απότομα να εκκρίνει τη μορφίνη, και η στέρηση αυτή προκαλεί χημικές διαταραχές στον οργανισμό μας. Ενας μετριασμός της κατάστασης μπορεί να επέλθει αν καταφέρουμε να κάνουμε παρέα με ένα φιλικό άτομο, έστω και του ιδίου φύλου, με ζώδιο ίδιο με αυτό που μας εγκατέλειψε.
Αυτή η στέρηση είναι εκείνη που πολλές φορές οδηγεί ένα απογοητευμένο άτομο, άμεσα, σε άλλη σχέση, χωρίς πολλές φορές να καταλαβαίνει τι κάνει.
Μπορούμε να δούμε αν κάποιο άτομο θα κάνει ερωτική σχέση, αν ξέρουμε την πορεία του πλανήτη του και παρατηρήσουμε με ποιόν άλλον πλανήτη θα έχει σύγκλιση. Η γνωριμία –σχέση γίνεται ενάμιση μήνα πριν από τα γενέθλια του ενός η του άλλου. Αυτός που βρίσκεται κοντά στα γενέθλιά του κατακτιέται, ο άλλος κατακτά.
Είδαμε τι οδηγεί στο σεξ. Οι διάφορες ορμόνες που είναι αντιπροσωπευτικές της πλανητικής ένωσης που μας διέπει. Όμως η σεξουαλική πράξη δεν είναι μόνο μηχανική ενέργεια. Είναι και ανταλλαγή μαγνητικών ρευστών, που συμπληρώνουν το «είναι» μας με ότι μας λείπει, με ότι μας στέλνει το άλλο αστρικό σώμα - ψυχική.
Γι αυτό και οι μαχαραγιάδες είχαν πολλές νέες γυναίκες, και πίστευαν ότι έπαιρναν «δύναμη» από κάθε γυναικείο νεανικό σώμα.
Ο άνδρας «εκπέμπει μαγνητικά ρευστά» από το κάτω ήμισυ του σώματός του. Και η γυναίκα τα απορροφά. Η γυναίκα εκπέμπει από τον εγκέφαλό της.
Γι αυτό και αν η γυναίκα «στείλει» προς τον άνδρα την ιδέα του σεξ εκείνος δε μπορεί να αντισταθεί, ή υποφέρει αν τελικά η γυναίκα το αρνηθεί.
Αυτός είναι άλλωστε και ο μύθος του μήλου της Εύας. Ο όφις είναι οι οφιοειδείς ροπές, οι συγκλίσεις των πλανητών που μοιάζουν έτσι στην κίνησή τους γύρω από τον ήλιο, και το μήλο είναι ένας πλήρης κύκλος του πλανήτη της Εύας, οπότε έκανε σύγκλιση με τον πλανήτη του Αδάμ.
Το σεξ είναι η αντίστροφη κατάσταση του πνευματισμού, και εφ όσον γίνεται «μετάδοση μαγνητικών ρευστών» γίνεται και μετάδοση γνώσεων και ιδεών. Το ίδιο γίνεται και με το φιλί, που είναι μια ψευδοσυνουσία άνω μέρους.
Για τους μηχανισμούς του σεξ μπορούμε να δούμε σεξουαλικές εγκυκλοπαίδειες. Εδώ θα πούμε ότι ο τρόπος πραγματοποίησης του σεξ – στάσεις- είναι κάθε φορά ανάλογος των θέσεων σύγκλισης των πλανητών που διέπουν τη στιγμή εκείνη τα δύο άτομα:
Πολλά άτομα, κυρίως όταν δεν έχουν, τέλεια χημεία, με το ερωτικό σύντροφό τους, σκέφτονται άλλα άτομα για να φθάσουν στη σεξουαλική πράξη, τον οργασμό και την ικανοποίηση(φαντασιώσεις). Στην πραγματικότητα είναι μια πραγματική τηλεπαθητική επικοινωνία με κάποιον που κείνη την ώρα τους «αγγίζει» περισσότερο.
Ενας νορμάλ γάμος – π.χ. δεν συντρέχουν λόγοι εγκυμοσύνης, ή άλλοι - γίνεται διαρκούσης της σύγκλισης των πλανητών του ζευγαριού, στις διχοτόμους των γωνιών που κάνουν οι ημερομηνίες των γεννήσεών τους, με πιθανότερη ημερομηνία εκείνη που είναι πριν από τα γενέθλια του ενός ή του άλλου.
Π.χ. αν ένας άνδρας γεννήθηκε 1- 9 και μια γυναίκα 1-11, ο γάμος τους θα γίνει στις ημερομηνίες 1ον 1-10, στα μισά μεταξύ των δύο ημερομηνιών γέννησης, και πριν από τα γενέθλια της γυναίκας, ή 2ον την 1-6 πριν από τα γενέθλια του άνδρα, ή 3ον την 1-1, ή 4ον τέλος την 1-4, στη μέση πάντα των διαμέτρων που ορίζονται στον κύκλο από τις γεννήσεις των δύο ατόμων με πολύ μικρή απόκλιση. Μεγάλη απόκλιση αποκλείεται. Η ακριβής εύρεση μπορεί να γίνει αν δούμε ποιος πλανήτης είναι πτωτικός και ποιος ανοδικός.
Εκείνοι που παρευρίσκονται στο γάμο, αποτελούν τους «τηλεπαθητικούς» μάρτυρες που πάντα θα προστατεύουν το γάμο. Δηλαδή μια σκέψη κάποιου από τους δύο που παντρεύτηκαν να χωρίσει, θα …. απορρίπτεται τηλεπαθητικά από αυτούς. Γι αυτό και ο γάμος αποτελεί ένα από τα μυστήρια της θρησκείας.
Πάντως όσοι παντρεύονται έχουν κάποια κοινά ονόματα στην οικογένεια, ή άλλα κοινά σε ότι αφορά στα ονόματα και επώνυμα - βλέπε άνω δημοσίευση.
Εκείνο που είναι άξιο παρατήρησης είναι ότι συχνότατα, ένα ζευγάρι, όσο γερνάει, τόσο πιο πολύ μοιάζει στα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Αυτά λένε τα στατιστικά στοιχεία. Μα υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Κοπιράϊτ: ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος- ερευνητής
22-1-06
© KOUTOUZIS.GR Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή www.koutouzis.gr .