Συνημμένο  στο  http://www.koutouzis.gr/trizinia.htm

    Δικολάβοι, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και άλλα

        Δικολάβος,  ήταν ο εμπειρικός δικηγόρος που  εκπροσωπούσε   και   υπερασπιζόταν   διάδικο, ενώπιον Ειρηνοδικείου, στα  ειδικά  Πταισματοδικεία, ή στα περιοδεύοντα  μονομελή  Πλημμελειοδικεία, ή άλλη αρχή του  τόπου, βάσει  ειδικής άδειας που έπαιρνε  ως πολεμιστής  κυρίως,   χωρίς να έχει άδεια δικηγόρου.

      Αυτό βέβαια   εάν  στην   περιφέρειά του  δεν υπήρχαν  τέσσερις δικηγόροι ή δόκιμοι δικηγόροι. Εάν όμως είχαν  ασκήσει  τρία χρόνια το επάγγελμα του  δικολάβου στο Ειρηνοδικείο, εξακολουθούσαν και μετά  το διορισμό 4 δικηγόρων να εργάζονται. 

     Παλιότερα, αν δεν υπήρχαν  ούτε δικηγόροι, ούτε δικολάβοι, την υπεράσπιση ανελάμβανε  κάθε  πολίτης.

      Οι δικολάβοι υπόκεινταν στις ίδιες υποχρεώσεις  και υπάγονταν πειθαρχικά στο Δικηγορικό Σύλλογο της Περιφέρειάς τους.

       Δικολάβοι  στον Πόρο υπήρξαν:

 1930 ο Γεωρ. Μαρόκος, ο Ευστάθιος Ν. Περιβολιώτης (1935),  ο Απόστολος Ευαγγέλου Γάτσινος ( 1945 - 1965).

    Απ όσα στοιχεία μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε:

    Δικηγόροι  στον Πόρο  ήταν:

1920 οι    Ιωάννης Αντωνιάδης,  Ευάγγελος Κανελλόπουλος.

1930 οι Ι. Αντωνιάδης,  Δημ. Καλλίνικος, Αχ. Παπαντωνίου ( ο δήμαρχος που εκτελέστηκε το 1943).

1966 οι  Σπύρος Δουζίνας, Κώστας Σαμπάνης, Βασίλης Καρράς

      ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΕΙΑ: 

      Από τη μακρινή αρχαιότητα διορίζονταν  πρόσωπα  στα οποία ανετίθετο η διατήρηση   των συμφωνηθέντων ιδιωτών. Ηταν ένας κλάδος δικαστών.

     Στους Ρωμαίους  υπήρχαν οι γραφείς  νομομαθείς, οι νοτάριοι. Στο Βυζάντιο  συμβολαιογράφοι ήταν οι Ταβουλάριοι. 

     Επί Φραγκοκρατίας  διορίζονταν  νοτάριοι.

     Κατά την Τουρκοκρατία  οι πράξεις κάποιας σπουδαιότητας γίνονταν ενώπιον του Τούρκου Δικαστή, του Κατή.

     Οπου δεν υπήρχε  Κατής, χρέη  συμβολαιογράφου έκανε ο Επίσκοπος δια του πρωτοσυγγέλου, ή ο οριζόμενος από την εκκλησία   εκκλησιαστικός νοτάριος.

==  1657 Ο Δ.Βασιλείου

==  1872.  Όπως φαίνεται  από διάφορα συμβόλαια, το 1872 ήταν συμβολαιογράφος στον Πόρο ο Ιωάννης Καντιώτης.

==  1875-1879 ο  Δημ. Παπακυριακού, στη συνοικία Αγ. Γεωργίου. Τα  συμβόλαια  που αφορούσαν παραχωρητήρια  από το Λεμονοδάσος  και  μετά  γίνονταν  στο  Κρανίδι  γιαί  τότε  η  περιοχή  υπαγόταν  στην  ΕρμιονίΔα.

==  1889  ο Θ. Κυριακάκης

==  Το  1893 ο Σπυρίδων Ι. Σωτηριάδης,

==  Την 8/8/1895   ο Διονύσιος Κλάδης,

== Το 1897 ο Ξενοφών Σολωμονίδης ήταν συμβολαιογράφος στον Πόρο, όπως φαίνεται σε διάφορα   συμβόλαια  του έτους   1897.  Αργότερα ο  Εμ. Τζαννετής,

καιι

==  Το 1920 ο Ευάγγελος Πανακόπουλος

==  Το 1935  συμβολαιογράφος  είναι ο Νικ. Λάμψας,   

==  Το 1936 συμβολαιογράφος  είναι και  ο Σπύρος Ρεβεζίκας.

==  1950 Ο Μιχαήλ Κυπριωτάκης   και ο Σπύρος Ρεβεζίκας.

    Αργότερα  ο  Αγγελος Λίγγρης.

==  2008  συμβολαιογράφοι Καλαυρίας είναι οι κ.κ. Σταύρος Ρείζης,  Σοφία Μανέτα, Φωτεινή Κυπριωτάκη, Μαρία  Λαδά και Αργυρώ  Νάκου.

Δικαστικός  κλητήρας  ο Νκόλαος Μιχ. Σχίζας (1935), ο Ευάγγελος Κωστόπουλος (1960).  Τώρα τον Πόρο εξυπηρετεί  η Νίκη Πανουτσακοπούλου.

     Το 1829  υπήρχε στον Πόρο  Ειρηνοδικείο, Ηταν το πρώτο Ειρηνοδικείο της Ελληνικής Επικράτειας. Ειρηνοδίκης  ήταν  ο Ν. Φλογαϊτης.

     Το  1872   Ειρηνοδίκης  ήταν  ο Βασίλειος Παπαχατζής.

     Το 1887 Ειρηνοδίκης ήταν ο Σαράντος Φαλτήρας που έκανε  και χρέη συμβολαιογράφου.

          Υπήρχε και   1   αναφορογράφος,

     Από το 1930 και για πολλά χρόνια  Ειρηνοδίκης ήταν ο Παν. Αθανασούλης

     Σήμερα 2008  είναι η κα  Αγγελική  Αναστασιάδου

       Η Ιστορία του Ειρηνοδικείου:

       Με το ψήφισμα αρ. 8.268 στις 15 Δεκεμβρίου 1828 της Κυβέρνησης Καποδίστρια, που υπογράφεται από τον ίδιο τον Κυβερνήτη και το Γραμματέα της Επικρατείας, Σπ. Τρικούπη, ιδρύονται τα Δικαστήρια και καθορίζονται τα καθήκοντα των Ειρηνοδικών ( Γ.Ε.Ε., Αρ. 95, έτος Γ΄, στις 10 Δεκεμβρίου 1829).
       Πρώτος Ειρηνοδίκης της Αίγινας εκλέγεται ο Γεώργιος Λογιωτατίδης, δημογέρων, φιλικός, πρωτεργάτης και αρχηγός των επαναστατικών επιχειρήσεων του Αγώνα. (Γ.Ε.Ε., αρ. 71, έτος Δ΄, στις 16 Οκτωβρίου 1829).

        Στο Ειρηνοδικείο Αίγινας εκδικάζονταν υποθέσεις και των τριών άλλων νησιών του Αργοσαρωνικού, Καλαυρίας (Πόρου), Ύδρας και Σπετσών. Μαζί με το αρχείο του Ειρηνοδικείου Αίγινας, παραδόθηκε και το υλικό του Ειρηνοδικείου Ύδρας, καθώς και τμήμα των Ειρηνοδικείων Πόρου και Σπετσών.

        Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι υποθέσεις των δύο τελευταίων νησιών εκδικάζονταν από τον Ειρηνοδίκη Αίγινας. Με απόφαση του Ειρηνοδίκη, που βασίστηκε σε ετήσια στατιστικά στοιχεία των εκδικαζομένων υποθέσεων, κρίθηκε σκόπιμο να απεξαρτηθεί το Ειρηνοδικείο Πόρου και Σπετσών από εκείνο της Αίγινας, όχι όμως και το Ειρηνοδικείο 'Ύδρας, το οποίο δεν πληρούσε τα απαραίτητα στατιστικά στοιχεία.

      Έτσι, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1970, έγινε η επανασύσταση των Ειρηνοδικείων Πόρου και Σπετσών και απεστάλησαν πίσω στα νησιά τα αρχεία τους, ενώ το αρχείο Ύδρας παρέμεινε στην Αίγινα. Μεγάλο, όμως, τμήμα των αρχείων των δύο νησιών παρέμεινε στο αρχείο Ειρηνοδικείου Αίγινας εκ παραδρομής.

           Η σφραγίδα   του Υποθηκοφυλακείου  Καλαυρίας του 1935

==   Το Υποθηκοφυλακείο Καλαυρίας ιδρύθηκε   το 1856.  Τα υποθηκοφυλακεία ιδρύθηκαν το 1856, με το νόμο «Περί Μεταγραφών» (προηγουμένως τηρούνταν τα βιβλία υποθηκών).

      Στις 9- 10-1933  ήταν  ο Σ. Παπουτζής

      Το 1935   Μεταγραφοφύλαξ - Υποθηκοφύλαξ ο Χ. Βέτας.

      Στις  3-12-1982  Μεταγραφοφύλαξ ήταν  η Βασιλική Αλεξίου- Ανυφαντάκη.

      Σήμερα 2008  άμισθος υποθηκοφύλακας είναι ο  κ. Γιάννης Μπούρτζινος.

==  Το 1829  υπήρχαν  στον Πόρο:   Καγκελαρία  (Κυβερνείο)  Υγειονομολιμεναρχείο, υγειαστυνόμος  ο  Χριστόδουλος,  Αμερικανικό νοσοκομείο,  Αποθήκες του ελληνικού Ναυστάθμου,   Αποθήκες  του Ρωσικού Ναυστάθμου,   33 καταστήματα,  3 ελαιοτριβεία, 2 πρόξενοι  της Γαλλίας και  της Ρωσίας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περιμένουμε την παροχή και άλλων στοιχείων για να συμπληρώσουμε ή να διορθώσουμε  τη σελίδα.

            Τα  πρώτα προικοσύμφωνα   αλλά και μέχρι  το   1850   ήταν για να γελάς. Μετά άρχισαν να προσαρμόζονται   στα  απολύτως απαραίτητα,  αφ ενός,  αλλά  και το αντικείμενο  της προίκας έγινε πιο   σοβαρό  - σπίτι,  χωράφι  κλπ  -και   δεν προκαλούσε το  γέλιο. Τα προικοσύμφωνα  τα επεδίωκαν και οι   δυο πλευρές,  όταν υπήρχε περίπτωση   αθέτησης του  «λόγου».

              Ανωτέρω  δημοσιεύουμε  ένα  απόσπασμα   αυθεντικού   προικοσυμφώνου  του Πόρου ( 28 Μαίου 1739 ), και  κάτω  η  αποκρυπτογράφησή του - διατηρείται  η  ορθογραφία του.

   Κι  ένα  προικοσύμφωνο   της  20ης Ιανουαρίου 1658, αντίγραφο  από εφημερίδα, με το οποίο θα γελάσετε:

===   Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ

     Ο Πιτθέας  είναι ο θεμελιωτής  της δικαιοσύνης, ο πρωτοπόρος της  ρητορικής τέχνης.

    «Μηδενί  δίκην  δικάσεις πριν αμφοίν  μύθον ακούσεις». 

     Δηλαδή  μη  δικάσεις αν δεν ακούσεις  και τις δύο  πλευρές.

    Τη  ρήση  αυτή χρησιμοποιούν  πάρα  πολλοί  στις συζητήσεις  τους, χωρίς βέβαια, στην πλειονότητά τους,  να  γνωρίζουν  την προέλευσή της.

    Η ρήση  αυτή  προέρχεται  από τον αρχαίο Τροιζήνιο  βασιλιά   Πιτθέα, πατέρα της Αίθρας  και παππού  του Θησέα, ο οποίος εθεωρείτο αδέκαστος  δικαστής.

    Η σημασία  της είναι πάρα πολύ  μεγάλη, διότι σε κείνα  τα χρόνια (1240 π.Χ.)  επικρατούσε  το δίκαιο του ισχυρότερου.

    Ο Πιτθέας  δεν δίκαζε μόνος του. Δίκαζε με δύο ακόμη δικαστές,  καθισμένοι  σε  ειδικούς  θρόνους  που βρίσκονταν λίγο πιο έξω από την Τροιζήνα.  Ο βασιλιάς της  Τροιζήνας  εκτός από σοφός, θεωρείται  και θεμελιωτής της  δικαστικής  εξουσίας  και της  δικαστικής λειτουργίας  για μια δίκαιη δίκη. Γιατί πουθενά  αλλού, στην   αρχαιότητα  δεν  αναφέρεται  κάτι  παρόμοιο.

   Ετσι  δε θάταν  υπερβολή να υποστηρίξουμε  ότι  η πραγματική  έννοια της δικαιοσύνης  ξεκίνησε από την Τροιζηνία, από τον Πιτθέα.

 Κεντρική σελίδα