Από τις διάφορες ιστορικές μαρτυρίες και τις μυθολογίες των διαφόρων λαών προκύπτει ότι όλοι σχεδόν οι αρχαίοι λαοί, ακόμη και οι αρκετά
προηγμένοι, δεν απέδιδαν μεγάλη σημασία στην αιμομιξία.
Στην αρχαία Αίγυπτο οι γάμοι μεταξύ αδελφών, όχι μόνο επιτρεπόντουσαν
αλλά και ενθαρρύνονταν, σαν μίμηση
του γάμου των δύο θεών Οσιρι και
Ισιδας που ήταν αδέλφια. Αυτή την τακτική ακλούθησαν και οι
Πτολεμαίοι, παρ όλο που ήταν Ελληνικής καταγωγής. Εγιναν πάρα πολλοί αιμομικτικοί γάμοι μεταξύ τους,
αποκορύφωμα των οποίων ήταν η Κλεοπάτρα η Μεγάλη,(50 π.Χ) που παντρεύτηκε διαδοχικά τα δυο της αδέλφια, και είχε ερωτικές
σχέσεις με τον Αντώνιο και τον Καίσαρα.
ΓΙΑ
ΑΙΜΟΜΙΞΙΕΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΩΝ ΒΛΕΠΕ
" ΔΑΝΑΟΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ-ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ" ΤΕΛΟΣ
Από άλλες ιστορικές μαρτυρίες πληροφορούμεθα ότι οι Ινδοί, οι Αιθίοπες, οι Σκύθες, οι
Τάταροι συνήθιζαν τους
αιμομικτικούς γάμους, και πατέρας
παντρευόταν την κόρη, γιος τη μητέρα, και αδελφός την αδελφή. Το ίδιο
έκαναν και οι Πέρσες: ο βασιλιάς
Καμβύσης παντρεύτηκε την αδελφή
του, και ο σατράπης Σισιμίθρας τη
μητέρα του. Αλλά και οι Εβραίοι, προ
του Μωσαϊκού Νόμου, έκαναν αιμομικτικούς γάμους: Ο πολύς Αβραάμ και η
Σάρα, που «γέννησαν» τον Ισαάκ, ήταν αδέλφια
από τον ίδιο πατέρα, και οι κόρες του ανιψιού του Λωτ, είχαν σαρκικές
σχέσεις με τον πατέρα τους. Μετά την
καθιέρωση του Μωσαϊκού Νόμου ένα άνδρας παντρευόταν υποχρεωτικά τη χήρα
του αδελφού του.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην αρχαία Ελλάδα, κατά τους ιστορικούς
χρόνους, η αιμομιξία ήταν απαγορευμένη.
Ομως κατά τους προϊστορικούς δεν
φαίνεται να απαγορευόταν. Ετσι
αναφέρονται πολλές αιμομιξίες Θεών (Διος και Ηρας), ηρώων και προϊστορικών βασιλέων και άλλων διάσημων προσώπων. Μερικές
περιπτώσεις είναι ο γάμος του Λυγκέα με
την πρώτη του εξαδέλφη Υπερμήστρα, κόρη
του Δαναού, του Αμφιτρύωνα με την πρώτη του
εξαδέλφη Αλκμήνη (γονείς του
Ηρακλή), οι σαρκικές σχέσεις
του Οιδίποδα με τη μητέρα του
Ιοκάστη, του Θυέστη βασιλιά του Αργους, με την κόρη του Πελοπία, σχέση από την οποία γεννήθηκε ο Αίγισθος (1200 π.Χ) κ.α.
Μια περίπτωση αιμομιξίας είναι
εκείνη από την οποία γεννήθηκε ο
Αδωνις, που λατρευόταν και σαν θεός.
Η Σμύρνα, κόρη του Θεία, βασιλιά της περιοχής του Λιβάνου, ερωτεύτηκε τον
πατέρα της με τέτοιο ακόλαστο πάθος,
που για να κοιμηθεί μαζί του, έβαλε την
παραμάνα της να του πει πως μια
πλούσια κυρία τον είχε ερωτευθεί, αλλά δεν ήθελε να δείξει το πρόσωπό της. Για αυτό ήθελε να
τον συναντάει πάντα σε σκοτεινό δωμάτιο. Ο Θείας δέχτηκε, αλλά κάποτε
ανακάλυψε ότι επρόκειτο για την κόρη του, και έσπευσε να την
κατακρεουργήσει. Αυτή κρύφτηκε και
από τη σχέση αυτή γεννήθηκε ο
Αδωνις, που αργότερα νεκραναστήθηκε.
Πάντως στην Ελλάδα, η αιμομιξία αναγνωρίστηκε σαν εγκληματική και αξιόποινη πράξη. Ωστόσο υπήρξαν περιπτώσεις,
στην Αθήνα, κατά την οποία η χήρα κάποιου, αν δεν είχε παιδιά,
έπρεπε να παντρευτεί υποχρεωτικά
τον αδελφό του ή τον πιο
κοντινό συγγενή του. Υπήρξε δηλαδή μια
χαλαρότητα, όμοια με κείνη του Μωσαϊκού Νόμου.
Παρ όλα αυτά, στα νεώτερα π.Χ.
χρόνια, ο γνωστός Αθηναίος στρατηγός Κίμωνας παντρεύτηκε την
αδελφή του, η κόρη του Θεμιστοκλή
Μνησιπτολέμη, με εντολή του πατέρα της παντρεύτηκε το θείο της-αδελφό του, ο Λεωνίδας της Σπάρτης
παντρεύτηκε τη Γοργώ, κόρη του αδελφού του
Κλεομένη, ο Αναξιμανδρίδης παντρεύτηκε την κόρη της αδελφής
του, κ.α.
Επίσης ιστορικά παρέμειναν
τα αιμομικτικά ζευγάρια των γιων
και των θυγατέρων του Εκατόμνου της Αλικαρνασού, του Μαύσωλου και της
Αρτεμισίας και του Ιδριέως και της Αδας.
Ακόμη του Νέρωνα και της Αγριππίνας.
ΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
Στα σημερινά χρόνια, η αιμομιξία δεν είναι αποτέλεσμα επιθυμίας και των δύο πλευρών. Ωστόσο κάπου συναντάει κανείς και τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά κατά κανόνα, η αιμομιξία επιβάλλεται από τον πατέρα στην ανήλικη κόρη του.
Η
Ελληνική ιστορία έχει να
παρουσιάσει και τέτοιες περιπτώσεις. Στη Λαμία, μάλιστα, το 1984, από την
αιμομικτική σχέση πατέρα και κόρης, γεννήθηκε ένα παιδί που έμοιαζε με ψάρι. (Βλέπε
ΠΕΡΙ ΤΕΡΑΤΩΝ).
Η
Βιολογία που εξετάζει την αιμομιξία, τάσσεται αδίστακτα υπέρ της απαγόρευσής της, διότι έχει αποδειχθεί
ότι οι απόγονοι τέτοιων γάμων είναι
κομιστές διαφόρων «στιγμάτων» και ασθενειών, που προκαλούνται από το
«ξύπνημα» αρχέγονων γονιδίων
που μπορεί να οδηγήσουν και
σε ανθρώπους τέρατα.
Τα πιο συνήθη προβλήματα που μπορεί να
δημιουργήσει η αιμομιξία σε έναν απόγονό της είναι το φαινόμενο της ιχθύωσης και της μέλαινας σαυρίωσης, που είναι δείγμα επιστροφής του ανθρώπου στην εποχή που ήταν ακόμη ψάρι, σαύρα ή
ερπετό, μεμβράνες, όπως
οι χήνες ανάμεσα στα
δάχτυλα των
χεριών και των ποδιών, πολυδακτυλία, επιληψία, κωφαλαλία, λευκισμό, λαχωχειλία, διάφορες
ψυχικές ανωμαλίες, ελαττωμένη
αντίληψη και άλλα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος – ερευνητής
**** Το θέμα αυτό έχει αντιγραφεί από την ESOTERICA χωρίς αναφορά στη σελίδα μας.
ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ
Π. Κ. Άρθρο 345
Αιμομιξία
Η συνουσία μεταξύ συγγενών εξ αίματος ανιούσας και κατιούσας γραμμής
τιμωρείται ως προς τους ανιόντες με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, ως προς του
κατιόντες με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Μεταξύ αμφιθαλών ή ετεροθαλών αδελφών η
συνουσία τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
Συγγενείς κατιούσας γραμμής μπορούν να απαλλαγούν από κάθε ποινή, αν κατά το χρόνο της πράξης δεν είχαν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους.
Ανιούσα γραμμή είναι οι μητέρα-πατέρας, γιαγιά -παππούς, προγιαγιά- προπάππος, ( λέτε να ζουν; ) κατιούσα τα παιδιά, αγόρια- κορίτσια, εγγονοί - εγγονές, δισέγγονα και αδέλφια αμφιθαλή και ετεροθαλή.
Π.Κ. Άρθρο 346
Ασέλγεια μεταξύ συγγενών
Η επιχείρηση άλλης ασελγούς πράξης που γίνεται μεταξύ των συγγενών που αναφέρονται στο άρθρο 345 τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.
**** Αλλοι νόμοι, προβλέπουν και άλλα, πχ. άρθρο 5, παρ 3 του Ν 821/ 1978 «περί αφαιρέσεων και μεταμοσχεύσεων βιολογικών ουσιών ανθρώπινης προέλευσης», που αναγνωρίστηκε και ο λόγος της εκούσιας διακοπής της κυήσεως (ευγονικός) - άμβλωση - από αιμομιξία.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΜΟ:
Σχετικά με το γάμο ο Αστικός Κώδικας προβλέπει:
Αρθρο 1356. Από συγγένεια εξ αίματος.- Εμποδίζεται - κωλύεται - ο γάμος με συγγενείς εξ αίματος, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα, και σε πλάγια γραμμή ως και τον τέταρτο βαθμό. (Τα πρώτα ξαδέρφια έχουν συγγένεια εξ αίματος σε πλάγια γραμμή τέταρτου βαθμού).
Αρθρο 1357. Από αγχιστεία.- Εμποδίζεται -κωλύεται - ο γάμος σε συγγενείς εξ αγχιστείας, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα, και σε πλάγια ως και τον τρίτο βαθμό.
Διεκδικούν το δικαίωμά τους…στην αιμομιξία!
Εξωφρενικό, αλλά αληθινό:
Αποφασισμένο να προσφύγει στο δικαστήριο δηλώνει ένα ζευγάρι αδελφών στη Γερμανία, που παρά τις διώξεις και τις ποινές κάθειρξης που τους έχουν επιβληθεί για διάπραξη αιμομιξίας, μάχονται να ακυρώσουν τον νόμο που καθιστά την ενδογαμία έγκλημα, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Independent».
Ο 29χρονος σήμερα Πάτρικ Στούμπινγκ, ο οποίος υιοθετήθηκε σε ηλικία 4 ετών από οικογένεια Ανατολικοβερολινέζων, βρήκε τη φυσική του οικογένεια μόλις ενηλικιώθηκε. Ήταν όμως μια μοιραία συνάντηση, καθώς έτυχε να ερωτευθεί την αδελφή του, Σουζάνα, και να αποκτήσει μαζί της τέσσερα παιδιά - εκ των οποίων το ένα έχει δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια και τα άλλα δύο πάσχουν από διανοητική αναπηρία εξαιτίας της αιμομιξίας.
Ο Πάτρικ και η Σουζάνα συναντήθηκαν το 2000. Ο πατέρας τους είχε πεθάνει, ενώ η μητέρα του Αν-Μαρί απεβίωσε από καρδιακή προσβολή, έξι μήνες μετά την επανένωση της οικογένειας. Το πένθος "έφερε πιο κοντά" τα δύο αδέλφια, τα οποία έκτοτε διώκονται για αιμομιξία.
Ο αδελφός, άνεργος μηχανικός ο οποίος έχει ήδη εκτίσει κάθειρξη δυόμισι ετών, υπεβλήθη τελικά σε επέμβαση στείρωσης, ενώ την ευθύνη της αδελφής του έχει αναλάβει η κρατική πρόνοια. Τα δύο αδέλφια, που συνεχίζουν να είναι μαζί, υποστηρίζουν ότι δεν θα είχαν γεννήσει τόσα παιδιά εάν δεν τους είχαν πάρει τον πρωτότοκο γιο τους, και δηλώνουν ότι μοναδική επιθυμία τους είναι "να ζήσουν μαζί ως οικογένεια".
"Θέλουμε να καταργήσουμε το νόμο που θεωρεί την αιμομιξία έγκλημα" δηλώνει ο Στούμπινγκ, ο οποίος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να επιστρέψει στη φυλακή επειδή συνεχίζει την αιμομικτική σχέση με την αδερφή του. "Δεν αισθανόμαστε ένοχοι γι’ αυτό που συμβαίνει μεταξύ μας" αναφέρουν τα δύο αδέρφια σε κοινή τους δήλωση.
Να σημειωθεί ότι στη Γερμανία, ήδη ολοένα και περισσότερες φωνές αξιώνουν την κατάργηση του νόμου - ο οποίος θεσπίστηκε πριν από έναν αιώνα περίπου και αποτελούσε μέρος του προγράμματος «εθνικής καθαρότητας» των Ναζί - ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες - όπως το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Γαλλία – η αιμομιξία δεν θεωρείται εγκληματική ενέργεια.
1oς 2006
© KOUTOUZIS.GR Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή www.koutouzis.gr .