Τι σας φέρνουν  στο νου αυτές ομοιότητες;

 

***Η Θυσία  του Αβραάμ. Ενώ επρόκειτο κατ εντολή του θεού να θυσιάσει  το γιο του Ισαάκ, τελευταία στιγμή ο θεός άλλάξε γνώμη  και στη θέση του έβαλε ένα αρνί.

***  Η θυσία της Ιφιγένειας. Ενώ η Ιφιγένεια επρόκειτο να θυσιαστεί  στην Αυλίδα από τον πατέρα της Αγαμέμνονα, ύστερα από χρησμό του Μάντη Κάλχα, για να φυσήξει ούριος άνεμος και να  φύγουν  τα πλοία για την Τροία, η Αρτεμις  την άρπαξε και στη θέση της άφησε ένα ελάφι.

 

     Οι ανθρωποθυσίες, δηλαδή  η θυσία ανθρώπων για  θρησκευτικούς ή άλλους συγγενείς λόγους, αποτέλεσε παμπάλαια συνήθεια, η οποία καίτοι πολύ νωρίς κατακρίθηκα και καταδικάστηκε, άργησε πολύ να εκλείψει. Ανθρωποθυσίες ΄χουμε και σήμερα σε ορισμένους λαούς, σε διάφορες αιρέσεις και σε σατανιστικές τελετές.

  Στην αρχαία Ελλάδα  συναντάμε πολλές  ανθρωποθυσίες. Τις πρώτες εντοπίζουμε στην Ιλιάδα, όπου όμως  ο Ομηρος τις αποδοκιμάζει. Ανθρωποθυσίες συναντάμε στη Μεσσηνία, στην Πέλλα της Θεσσαλίας, στην  Κρήτη, στην Αρκαδία, στα Μέθανα.

Εκεί υπήρχαν μέχρι πρότινος τα θυσιαστήρια και τρεις λακκούβες που κατά τον Γερμανό αρχαιολόγο Βέλτερ, εκεί μάζευαν   το αίμα.

     Μαρτυρίες Ιερωμένων αναφέρουν ότι στη   Ρώμη, αλλά και αλλού, γίνονταν  ανθρωποθυσίες  στο Δία μέχρι  και   τον 4^ο μ.Χ. αιώνα.

  Αλλά περισσότερο  από όλους οι Μεξικανοί- Αζτέκοι- ανήγαγαν τις ανθρωποθυσίες, και μάλιστα  πολυάνθρωπες, σε απαραίτητη  εκδήλωση θρησκευτικής λατρείας.

 

*** Ο Αριστόδημος, ονομαστός Μεσσήνιος  ήρωας, κατά τον Α Μεσσηνιακό Πόλεμο 743-724, ύστερα από χρησμό θυσίασε τη κόρη του για να νικήσει  τους Σπαρτιάτες. Όταν αργότερα  έγινε βασιλιάς, έβλεπε συνέχεια στον ύπνο του τη θυσιασμένη κόρη του και τότε πήγε στον τάφο της και αυτοκτόνησε..

***  Ο Περσέας παντρεύτηκε την  Ανδρομέδα, την κόρη του  Κηφέα, βασιλιά των Κηφήνων, και της Κασιόπης, εγγονής του Αιόλου, από την Ιόπη.

     Η γνωριμία του  Περσέα με την Ανδρομέδα ήταν επεισοδιακή.

     Επειδή  η Ανδρομέδα   θεωρούσε τον εαυτό της ομορφότερη  από τις Νηριίδες, την Ηρα και την Αφροδίτη, ο Ποσειδώνας έστειλε  στη χώρα του Κηφέα  πολλές πλημμύρες  και ένα  θαλάσσιο  τέρας, που ζητούσαν να καταπιούν τη χώρα.

    Το Μαντείο αποφάνθηκε ότι  για να σωθεί η χώρα του έπρεπε  να  δώσει την Ανδρομέδα να τη φάει  το τέρας. Ο Κηφέας  δεν υπάκουσε αρχικά στο χρησμό, αλλά τελικά εξαναγκάστηκε από το λαό του, να δέσει την Ανδρομέδα σ ένα παραθαλάσσιο βράχο.

    Εκεί  η  Ανδρομέδα θρηνώντας περίμενε την ώρα που θα την κατασπάραζε το τέρας.

Όμως  για καλή  της  τύχη  πέρασε από κει το πλοίο του Περσέα, ενώ γύριζε με το κεφάλι της Μέδουσας. Ο Περσέας την   πλησίασε, άκουσε την ιστορία της  και ένοιωσε λύπη γι αυτήν.

    Αλλά  η Ανδρομέδα είναι τόσο ωραία που ο Περσέας την ερωτεύεται. Τότε αποφασίζει  να τη σώσει,  αφού πρώτα προσεύχεται στο θεό Ερωτα, και να την κάνει γυναίκα του.  Με την οποία απέκτησε τα παιδιά που είπαμε.

 

 *****  Οι Τάφιοι που λέγονταν και Τηλεβόες,  ήταν πειρατικός λαός που κατοικούσε σ ένα νησί, στα παράλια της Ακαρνανίας  απέναντι από τη Λευκάδα και την Ιθάκη. Το νησί λεγόταν Τάφος, και η θάλασσα    στην περιοχή εκείνη  ονομαζόταν Ταφία, ή Τηλεοβοϊς.

     Μια εποχή  βασιλιάς ήταν ο   Πτερέλαος  που είχε μια κόρη , την Κομαιθώ.        

   Η Κομαιθώ ήταν ιέρεια  στο ναό της Τρικλαρίας Αρτέμιδας. Είχε ερωτευθεί τον Μελάνιππο, αλλά ο  πατέρας της αρνιόταν αυτό  το γάμο .

   Σ όλο αυτό το διάστημα ερωτοτροπούσε με τον αγαπημένο της μέσα στο ιερό της Αρτέμιδας,  η οποία για να τιμωρήσει την ασέβεια, εξολόθρευε ανθρώπους της περιοχής με πείνα και ξηρασία. Τότε οι κάτοικοι  ζήτησαν τη γνώμη του Μαντείου  των Δελφών, το οποίο έδωσε χρησμό να θυσιαστούν  οι δύο εραστές, και αυτό να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, με θύματα τους ωραιότερους νέο και νέα. Από την ανθρωποθυσία αυτή, απάλλαξε τους κατοίκους ο Θεσσαλός ήρωας Ευρύπυλος   το 12^ο  αιώνα π.Χ, όπως γράφει ο Παυσανίας ( VII 19 ),

 

***  Κατά μία εκδοχή  ανθρωποθυσίες γίνονταν  και στα Μέθανα, στην αρχαία ακρόπολη, στη σημερινή  Παλιοχώρα ή Βαθύ.

     Στην κορυφή, πριν από  χρόνια (το 1970) είχα δει , την κάτοψη ενός ναού, της Αθηνάς, διαστάσεων 10 Χ 4 , που   κατά   τον   γερμανό  αρχαιολόγο,  είχε  κτισθεί  επί   λίθινης εποχής.  Εκεί υπήρχαν   τρεις   λακκούβες, σκαμμένες στο βράχο,  στις οποίες, κατά τον Βέλτερ, μάζευαν   το   αίμα   από   τις   ανθρωποθυσίες  που   γίνονταν   εκεί.   Και     θεωρούνταν «αφορισμένες». 

   Πιο παλιά λατρευόταν η Ισιδα. Είδα μια πέτρα που έγραφε «ΙΣΙ».

 

 

 ****  Το θέμα  αυτό έχει αντιγραφεί  από την ESOTERICA χωρίς αναφορά  στη σελίδα μας.

 

© KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

 

 Αρχή