ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ………….
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ εκδηλώνονται κάθε 100 χρόνια όπως δείχνουν τα στατιστικά
στοιχεία, όσος και ο κύκλος των ηλιακών εκλάμψεων του αστροφυσικού Μιλάνκοβιτς,
περιωρισμένης διάρκειας.
https://www.kathimerini.gr/1067858/gallery/epikairoth
https://www.ka
Ο νέος ιός ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019 ανήκει στην ομάδα corona. Ονομάζονται έτσι επειδή κατά την παρατήρησή τους στο μικροσκόπιο διακρίνεται στην περιφέρειά τους μια φωτεινή άλως που τους κάνει να μοιάζουν με ...εστεμμένους ή όπως οι άγοι αναπαριστώνται με φωτοστέφανο- έχει φωτεινή αύρα - με το στέμμα του ήλιου- είναι μια ελα;χιστογραφία του ίδιου του ήλιου . Είναι παθογενετικός παράγοντας, που δρα μολύνοντας - καταστρέφοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών, και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου σε ιό, όπως και τα περισσότερα ένζυμα- Τα ένζυμα http://www.douni.gr/?section=ingredients&icategory=4&id=49 πρωτεϊνικά μόρια που ελέγχουν όλες τις βιοχημικές αντιδράσεις του οργανισμού δρώντας ως καταλύτες-https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BD%CE%B6%CF%85%CE%BC%CE%BF που χρειάζεται για την επιβίωση του -μεταλλασσόμενος -μέσα σ αυτά, ΠΡΟς ΤΟ ΣΥΜΦΈΡΟΝ ΤΟΥ, ΕΞΕΛΙΣΣΌΜΕΝΟΣ, χωρίς να τρ΄΄εφεται και να αναπνέει,ακολουθώντας το μεταβολισμό του ξενιστή . http://www.douni.gr/?section=ingredients&icategory=4&id=61 Οι ιοί χαρακτηρίζονται, κατά συνέπεια, ως υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα. το μέγεθος των οποίων κυμαίνεται από 0,025 μm μέχρι 0,25 μm. Η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε για πρώτη φορά τον 19o αιώνα και παρατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κατά τον 20ό αιώνα, όταν έγινε δυνατή η κρυστάλλωσή τους. https://el.wikipedia.org/wiki/% CE%99%CF%8C%CF%8 O IΟΣ COVID19 είναι ένας σκληρός εχθρός, αλλά όχι αόρατος, δεν ξεφεύγει από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και τις διαπιστώσεις του. Μόνο που δεν ξέρουμε ακόμα να τον πολεμάμε, ίσως γιατί δεν τον έχουμε γνωρίσει καλά ή δεν τον υπολογίζουμε όπως πρέπει. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΜΒΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ που αισθάνεται! όπως αφήνουν να εννοηθεί οι ειδικοί,και αν δεν έχει κέντρο λήψης αποφάσεων =κάτι σαν εγκέφαλο, δρα ανάλογα με τις χημικέςεντολές του οργανισμού στον οποίο εγκαθίσταται και τις κλιματολογικές συνθήκες, προτιμάει δε τις ευνοικές, δροσιά υγρασία, αποδίδει καλύτερα, όχι με τη ζέστη ,όπως και μεις σε ευνοικό περιβάλλον. Κι ακόμη προτιμάει τις γεροντικές ηλικίες- γηροκομεία, νοσοκομεία που έχουν αδύνατη άμυνα, ασθενικά άτομα, κλ.π. Τα παιδιά που έχουν δυνατό ανοσοποιητικό, αποπέμπουν τον ιό αν τον έχουν και τον μεταδίδουν ευκολότερα ενώ οι γερασμένοι και αδύναμοι τον συγκρατούν και πλήττονται οι ίδιοι πεθαλινοοντς μαζ.ι με αυτόν. Θ ορισμός της ζωής των μιών είναι αμφιλεγόμενος. Ο κόβιντ 19 δρα με δύο τρόπους: 1ον εμποδίζει την παραγωγή λεμφοκυττάρων που τον καταπολεμούν και 2ον καταστρέφει τα κύτταρα στα οποία εγκαθίσταται πολλαπλασιαζόμενος ταχύτατα, μετακινούμενος με το αίμα σε άλλα τρυφερά ζωτικά όργανα https://atlantea.news/ti_einai_ta_kardiaka_enzyma/ Ο σημερινός ορισμός είναι ότι οι οργανισμοί, είναι ανοικτά συστήματα που διατηρούν ομοιόσταση, αποτελούνται από κύτταρα, έχουν ένα κύκλο ζωής, μεταβολίζουν, αναπτύσσονται, προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους, αποκρίνονται σε ερεθίσματα, αναπαράγονται και εξελίσσονται κάτι που ο ιός κάνει παρασιτικά. http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C120/480/3166,12749/ Επιπλέον, προτείνονται αρκετοί βιολογικοί ορισμοί για οριακές περιπτώσεις της ζωής, όπως είναι οι ιοί και τα ιοειδή. Ιστορικά, υπήρξαν πολλές προσπάθειες ορισμού της "ζωής" μέσω πεπαλαιωμένων εννοιών όπως η οδική δύναμη, ο υλομορφισμός, η αυτόματη γένεση και ο βιταλισμός, που διαψεύστηκαν από τις βιολογικές ανακαλύψεις. Η Αβιογένεση περιγράφει τη φυσική διαδικασία με την οποία προκύπτει ζωή από άβια ύλη, όπως απλές οργανικές ενώσεις. Κοινές ιδιότητες όλων των οργανισμών είναι η ανάγκη για ορισμένα βασικά χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για τις βιοχημικές λειτουργίες. ασθενικούς πργανισμούς.έχουν ένα κύκλο ζωής, μεταβολίζουν, αναπτύσσονται, προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους, αποκρίνονται σε ερεθίσματα, αναπαράγονται και εξελίσσονται. Επιπλέον, προτείνονται αρκετοί βιολογικοί ορισμοί για οριακές περιπτώσεις της ζωής, όπως είναι οι ιοί και τα ιοειδή. Ιστορικά, υπήρξαν πολλές προσπάθειες ορισμού της "ζωής" μέσω πεπαλαιωμένων εννοιών όπως η οδική δύναμη, ο υλομορφισμός, η αυτόματη γένεση και ο βιταλισμός, που διαψεύστηκαν από τις βιολογικές ανακαλύψεις. Η Αβιογένεση περιγράφει τη φυσική διαδικασία με την οποία προκύπτει ζωή από άβια ύλη, όπως απλές οργανικές ενώσεις. http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C103/395/2616,10274/ Κοινές ιδιότητες όλων των οργανισμών είναι η ανάγκη για ορισμένα βασικά χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για τις βιοχημικές λειτουργίες. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%89%CE%A Η ζωή στη Γη πρωτομφανίστηκε πριν από 4,28 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά τον σχηματισμό των ωκεανών πριν από 4,41 δισεκατομμύρια χρόνια και μετά το σχηματισμό της Γης πρίν από 4,54 δισ. χρόνια. Η σημερινή ζωή στη Γη ίσως προήλθε από έναν κόσμο βασισμένο στο RNA, αλλά ούτε αυτός ήταν ο πρώτος. Ο μηχανισμός με τον οποίο ξεκίνησε η ζωή στη Γη είναι ανεπιβεβαίωτος , αν και έχει διατυπωθεί πληθώρα υποθέσεων και έχουν διενεργηθεί πειράματα όπως το Πείραμα Miller–Urey και οι έρευνες της ΝΑΣΑ στην Σαντορίνη, κατ επέκταση των ερευνών της στα ηφαίστεια των δορυφόρων ΔΙΑ=ΕΥΡΩΠΗ και ΕΓΚΕΛΑΔΟ =ΚΡΟΝΟΥ.http://www.koutouzis.gr/genealogiko.htm Οι αρχαιότερες γνωστές μορφές ζωής είναι μικροαπολιθώματα βακτηρίων. Σε Αυστραλικούς βράχους 3,45 δισ. ετών βρέθηκαν τέτοιοι μικροοργανισμοί. Το 2016 οι επιστήμονες ανακοίνωσαν συνολικά 355 γονίδια που πιστεύεται ότι προήλθαν από τον τελευταίο καθολικό κοινό πρόγονο ( όλων των ζωντανών οργανισμών, και ήταν ήδη πολύπλοκος οργανισμός και όχι το πρώτο ζωντανό πλάσμα.Από τις αρχέγονες αρχές, η ζωή στη Γη έχει αλλάξει περιβάλλον σε γεωλογική κλίμακα του χρόνου. Για να επιβιώσει στα περισσότερα οικοσυστήματα, η ζωή πρέπει να προσαρμοστεί σε ένα εύρος συνθηκών. Ορισμένοι μικροοργανισμοί, που ονομάζονται ακραιόφιλοι, ευδοκιμούν σε φυσικά ή γεωχημικά ακραία περιβάλλοντα που είναι επιβλαβή για τις άλλες ζωές στη Γη. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που ταξινόμησε οργανισμούς. Αργότερα, ο Κάρολος Λινναίος εισήγαγε το σύστημα της διωνυμικής ονοματολογίας για την ταξινόμηση των ειδών. Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν νέες ομάδες και κατηγορίες ζωής, όπως τα κύτταρα και οι μικροοργανισμοί, και αναθεωρήθηκε η δομή των σχέσεων μεταξύ των ζωντανών οργανισμών. Το κύτταρο θεωρείται η δομική και λειτουργική μονάδα της ζωής.[4] Υπάρχουν δύο είδη κυττάρων, τα προκαρυωτικά και τα ευκαρυωτικά, εκ των οποίων και τα δύο αποτελούνται από κυτταρόπλασμα περικλεισμένο μέσα σε μεμβράνη και περιέχουν πολλά βιομόρια όπως πρωτεΐνες και νουκλεϊκά οξέα. Τα κύτταρα αναπαράγονται με διαδικασία κυτταρικής διαίρεσης, με την οποία το αρχικό κύτταρο διαιρείται σε δύο ή περισσότερα θυγατρικά κύτταρα. Επί του παρόντος υπάρχουν γνώσεις για τη ζωή στη Γη, αλλά η ζωή δεν περιορίζεται εδώ και πολλοί επιστήμονες πιθανολογούν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Η τεχνητή ζωή είναι μια προσομοίωση σε υπολογιστή ή ανθρωπογενής ανακατασκευή μίας ζωντανής κατάστασης, που χρησιμοποιείται για να εξεταστούν τα συστήματα που διέπουν τη φυσική ζωή. Ο θάνατος είναι η οριστική παύση όλων των βιολογικών λειτουργιών που συντηρούν έναν οργανισμό, και επομένως, πρόκειται για το τέλος της ζωής του. Η Εξαφάνιση είναι η διαδικασία με την οποία μια ολόκληρη ταξινομική ομάδα ή υποομάδα ειδών σταδιακά παύει να υπάρχει. Τα απολιθώματα είναι τα διατηρημένα λείψανα ή ίχνη οργανισμών. Κατά γενική αποδοχή οι ιοί μεταλλάσσονται και εξελίσσονται, αν και δεν υπάρχει γενική συμφωνία για το αν μπορούν να θεωρηθούν έμβια συστήματα. Η μελέτη του γενετικού υλικού διαφόρων ιών έδειξε περισσότερες ομοιότητες με το γενετικό υλικό των ξενιστών τους παρά με το γενετικό υλικό άλλων ιών. Ακόμη το γεγονός ότι τα γονιδιώματα των ιών έχουν σημαντικές ομοιότητες με ορισμένα κυτταρικά γενετικά στοιχεία, όπως τα πλασμίδια και τα μεταθετά στοιχεία, υποδεικνύει ότι οι ιοί προέρχονται από τμήματα κυτταρικού νουκλεϊκού οξέος με εξειδικευμένη δομή. Ως προς τη δομή τους οι ιοί είναι σωματίδια που αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβλημα, μέσα στο οποίο υπάρχει το γενετικό τους υλικό. Αυτό είναι συνήθως ένα μόριο νουκλεϊκού οξέος, (DNA, ή RNA) που μπορεί να είναι με μονό ή διπλό κλώνο, κυκλικό (αλυσίδα), γραμμικό ή και σε χωριστά τμήματα. To πρωτεϊνικό περίβλημα ονομάζεται καψίδιο, είναι ποικίλου σχήματος (ελικοειδές, ραβδοειδές, πολυεδρικό ή συνδυασμός) και αποτελείται από πολλές υπομονάδες ενός είδους πρωτεΐνης, ενώ η διάμετρός του ποικίλλει μεταξύ 10 και 300 νανομέτρων. Μερικοί ιοί που προσβάλλουν ζωϊκά κύτταρα έχουν εξωτερικά του καψιδίου ένα μεμβρανώδη φάκελο, περίβλημα, που αποτελείται τόσο από υλικό του ιού όσο και του ξενιστή, δηλαδή από λιπίδια, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, όπου σε μερικά συνυπάρχουν και προεξοχές που μοιάζουν με αγκάθια. Μερικοί από τους ιούς που προσβάλλουν κύτταρα βακτηρίων (βακτηριοφάγοι ή απλά (φάγοι) έχουν πιο περίπλοκα καψίδια, που αποτελούνται από πολύπλοκες κεφαλές και ουρές, με τις οποίες προσκολλώνται στα βακτήρια. Αναπαραγωγή Η ζωή των ιών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από τα κύτταρα που προσβάλλουν. Οι έρευνες του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο που προσβάλλεται από έναν ιό (ξενιστής) περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών πληροφοριών του ιού. Γίνεται κατά κάποιον τρόπο κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα απαιτούμενα υλικά για την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Τα νέα τμήματα των ιών που παράγονται απελευθερώνονται τελικά από το κύτταρο, ενώ το ίδιο αποσυντίθεται. Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιοί δεν αυτοδιπλασιάζονται, χαρακτηρίζονται ως ενδοκυτταρικά παράσιτα, το γενετικό υλικό των οποίων κατευθύνει τα ένζυμα και τα ριβοσώματα, χρησιμοποιώντας τα δομικά συστατικά του κυττάρου- ξενιστή για να συνθέσει πολλαπλά αντίγραφα του γονιδιώματος του ιού και του καψιδίου του, μεταλλάσσοντάς το σε τέτοιο σςημείο πουν μπορεί πλέον να εκτελεί τον αρχικό σοπό της λειτουργίας του προκαλώντς πολυοεργανική ανεπάρκεια. Αυτά τα δομικά υλικά του ιού αυτοσυγκροτούνται σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αντίγραφα του αρχικού ιού, που ελευθερώνονται από το κύτταρο-ξενιστή, έτοιμα να μολύνουν ένα νέο ξενιστή. Οι ιοί διπλασιάζονται ανάλογα με το είδος του γενετικού υλικού. Αν το γενετικό υλικό είναι δίκλωνο DNA, η αντιγραφή του γίνεται από τον μηχανισμό του κυττάρου-ξενιστή. Ορισμένοι ιοί, όμως, διαθέτουν ως γενετικό υλικό μονόκλωνο κυκλικό DNA. Όταν το κυκλικό αυτό DNA εισχωρήσει στο κύτταρο, ένα κυτταρικό ένζυμο συνθέτει μια συμπληρωματική αλυσίδα. Έτσι, ο μονόκλωνος κύκλος γίνεται δίκλωνος και συνεχίζει η αναπαραγωγή με τη δίκλωνη μορφή. Με την παρέλευση σύντομου χρονικού διαστήματος ορισμένοι κύκλοι αρχίζουν να συνθέτουν μονόκλωνους κύκλους που εξελίσσονται σε πλήρεις ιούς. Μέσω αυτού του μηχανισμού τοποθετείται η ίδια, μονόκλωνη αλυσίδα στους απογόνους. Οι RNA ιοί, επειδή όπως είναι γνωστό το κύτταρο δε διαθέτει μηχανισμούς για τη σύνθεση RNA από RNA ή DNA από RNA, έχουν εξελιχθεί ώστε να διαθέτουν το απαιτούμενο ένζυμο για τον διπλασιασμό του γενετικού τους υλικού. Ο ιός της πολιομυελίτιδας, για παράδειγμα, λειτουργεί ως εξής: Όταν ο ιός μολύνει ένα κύτταρο, το RNA του λειτουργεί σαν μήνυμα για τη σύνθεση του ενζύμου διπλασιάση που μπορεί να αντιγράψει το RNA του ιού συνθέτοντας αρχικά μια συμπληρωματική αλυσίδα RNA και έπειτα καινούργιες αλυσίδες RNA του ιού. Περίπλοκη είναι η διαδικασία διπλασιασμού των ρετροϊών. Οι ρετροϊοί είναι μια κατηγορία RNA ιών που προκαλούν καρκίνο στα ζώα και στον άνθρωπο. Εκτός από μονόκλωνο RNA περιέχουν και ένα ένζυμο, την αντίστροφη μεταγραφάση, που μπορεί να συνθέσει DNA με μήτρα το RNA. Μαζί με τo RNA ενός τέτοιου ιού εισέρχεται στο κύτταρο και η αντίστροφη μεταγραφάση. To ένζυμο συνθέτει μια αλυσίδα DNA συμπληρωματική με τo RNA και δημιουργείται έτσι ένα υβρίδιο DNA-RNA.
Κατά γενική αποδοχή οι ιοί μεταλλάσσονται και
εξελίσσονται, αν και δεν υπάρχει γενική συμφωνία για το αν μπορούν να θεωρηθούν
έμβια συστήματα. Η μελέτη του γενετικού υλικού διαφόρων ιών έδειξε περισσότερες
ομοιότητες με το γενετικό υλικό των ξενιστών τους παρά με το γενετικό υλικό άλλων ιών. Ακόμη το γεγονός ότι τα γονιδιώματα των ιών
έχουν σημαντικές ομοιότητες με ορισμένα κυτταρικά γενετικά στοιχεία, όπως τα
πλασμίδια και τα μεταθετά στοιχεία, υποδεικνύει ότι οι ιοί προέρχονται από
τμήματα κυτταρικού νουκλεϊκού οξέος με εξειδικευμένη δομή.
Ως προς τη δομή τους οι ιοί είναι σωματίδια που
αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβλημα, μέσα στο οποίο υπάρχει το γενετικό
τους υλικό. Αυτό είναι συνήθως ένα μόριο νουκλεϊκού
οξέος, (DNA, ή RNA) που μπορεί να είναι με μονό ή διπλό κλώνο, κυκλικό
(αλυσίδα), γραμμικό ή και σε χωριστά τμήματα. To πρωτεϊνικό περίβλημα ονομάζεται
καψίδιο, είναι ποικίλου σχήματος (ελικοειδές, ραβδοειδές, πολυεδρικό ή
συνδυασμός) και αποτελείται από πολλές υπομονάδες ενός είδους πρωτεΐνης, ενώ η
διάμετρός του ποικίλλει μεταξύ 10 και 300 νανομέτρων. Μερικοί ιοί που
προσβάλλουν ζωϊκά κύτταρα έχουν εξωτερικά του καψιδίου ένα μεμβρανώδη φάκελο,
περίβλημα, που αποτελείται τόσο από υλικό του ιού όσο και του ξενιστή, δηλαδή
από λιπίδια, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, όπου σε μερικά συνυπάρχουν και
προεξοχές που μοιάζουν με αγκάθια-ακίδες.
Μερικοί από τους ιούς που προσβάλλουν κύτταρα βακτηρίων (βακτηριοφάγοι ή απλά (φάγοι) έχουν πιο περίπλοκα καψίδια, που αποτελούνται από πολύπλοκες κεφαλές ουρές, με τις οποίες προσκολλώνται στα βακτήρια.
Αναπαραγωγή
Η ζωή των ιών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό
από τα κύτταρα που προσβάλλουν τους ξενιστές.σουν όσο ζουν και αυτά
αν κάτι άλλο δεν τους σκοτώσει..
Οι έρευνες
του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο που προσβάλλεται από έναν ιό
(ξενιστής) περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών πληροφοριών του ιού. Γίνεται κατά
κάποιον τρόπο κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα απαιτούμενα υλικά
για την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Τα νέα τμήματα των ιών
που παράγονται, απελευθερώνονται τελικά από το κύτταρο και εγκαθίστανται
αλλού , ενώ ο παλαιός ιός και το κύτταρο
αποσυντίθενται.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιοί
δεν αυτοδιπλασιάζονται, χαρακτηρίζονται
ως ενδοκυτταρικά παράσιτα, το γενετικό υλικό των οποίων κατευθύνει τα
ένζυμα και τα ριβοσώματα, χρησιμοποιώντας τα δομικά συστατικά του
κυττάρου-ξενιστή για να συνθέσει πολλαπλά αντίγραφα του γονιδιώματος του ιού και
του καψιδίου του. Αυτά τα δομικά υλικά αυτοσυγκροτούνται σε εκατοντάδες ή
χιλιάδες αντίγραφα του αρχικού ιού, που ελευθερώνονται από το κύτταρο-ξενιστή,
έτοιμα να μολύνουν ένα νέο ξενιστή.
Οι ιοί διπλασιάζονται ανάλογα με το είδος του γενετικού
υλικού. Αν το γενετικό υλικό είναι δίκλωνο DNA, η αντιγραφή του γίνεται από τον
μηχανισμό του κυττάρου-ξενιστή. Ορισμένοι ιοί, όμως, διαθέτουν ως γενετικό υλικό
μονόκλωνο κυκλικό DNA. Όταν το κυκλικό αυτό DNA εισχωρήσει στο κύτταρο, ένα
κυτταρικό ένζυμο συνθέτει μια συμπληρωματική αλυσίδα. Έτσι, ο μονόκλωνος κύκλος
γίνεται δίκλωνος και συνεχίζει η αναπαραγωγή με τη δίκλωνη μορφή. Με την
παρέλευση σύντομου χρονικού διαστήματος ορισμένοι κύκλοι αρχίζουν να συνθέτουν
μονόκλωνους κύκλους που εξελίσσονται σε πλήρεις ιούς. Μέσω αυτού του μηχανισμού
τοποθετείται η ίδια, μονόκλων η αλυσίδα στους απογόνους.
Οι RNA ιοί, επειδή όπως είναι γνωστό το κύτταρο δε
διαθέτει μηχανισμούς για τη σύνθεση RNA από RNA ή DNA από RNA, έχουν
εξελιχθεί ώστε να διαθέτουν το απαιτούμενο ένζυμο για τον διπλασιασμό του
γενετικού τους υλικού. Ο ιός της πολιομυελίτιδας, για παράδειγμα, λειτουργεί
ως εξής: Όταν ο ιός μολύνει ένα κύτταρο, το RNA του λειτουργεί σαν μήνυμα
για τη σύνθεση του ενζύμου διπλασιάσει που μπορεί να αντιγράψει το RNA του
ιού συνθέτοντας αρχικά μια συμπληρωματική αλυσίδα RNA και έπειτα καινούργιες
αλυσίδες RNA του ιού
Ο
-
Ο κορονοϊός του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου τύπου 2, γνωστός με το διεθνές όνομα SARS-CoV-2 (Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) και επίσης γνωστός ως κορονοϊός της Ουχάν και αρχικά ως νέος κορονοϊός 2019 novel coronavirus, 2019 είναι ένας κορονοϊός με γονιδίωμα μονόκλωνου RNA θετικής πολικότητας/ηλεκτρισμός.
Ο ιός είναι η αιτία της ασθένειας του κορονοϊού 2019 (COVID-19) και είναι μεταδοτικός μεταξύ των ανθρώπων. Δεν υπάρχει εμβόλιο κατά του ιού αυτήν τη στιγμή. Ο SARS-CoV-2 έχει γενετικές ομοιότητες με τους κορονοϊούς του SARS (SARS-CoV) (79,5%) και της νυχτερίδας (96%), γεγονός που καθιστά πιθανή την προέλευση του από τις νυχτερίδες που μέσω κάποιου άλλου ζώου πέρασε στον άνθρωπο - πιστεύεται ότι εμπλέκεται και ένας ενδιάμεσος ξενιστής, όπως ο παγκολίνος/φολιδωτό νυκτόβιο θηλαστικό που τρέφεται κυρίως μεμυρμήγκια και τερμίτες, τα οποία τρώνε με τη μακριά τους γλώσσα. Συνήθως είναι μοναχικά ζώα, τα οποία συναντώνται μόνο για να αναπαραχθούν. Γεννούν από ένα μέχρι τρία μικρά κάθε φορά, τα οποία μεγαλώνουν μέσα σε δύο χρόνια. Οι παγκολίνοι κινδυνεύουν από το κυνήγι για τις φολίδες του.
Συμπτώματα της COVID-19.
Ο SARS-CoV-2 είναι υπεύθυνος για την εξελισσόμενη πανδημία κορονοϊού 2019-20, μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης διεθνούς ενδιαφέροντος που αφορά την δημόσια υγεία. Ο κορονοϊός αυτός πρωτοεμφανίστηκε στην πόλη Ουχάν, της κινεζικής επαρχίας Χουμπέι, από όπου και πήρε την ανεπίσημη ονομασία του.
corona). Οι κορονοϊοί είναι ιοί με περίβλημα και φέρουν ως γονιδίωμα ένα μονόκλωνο RNA θετικής(+) πολικότητας. Το γονιδίωμα των κορονοϊών έχει μέγεθος περίπου 26 με 32 χιλιάδες βάσεις, το μεγαλύτερο μεταξύ των ιών RNA.
Οι χαρακτηριστικές ακτίνες αποτελούνται από πρωτεΐνικά πεπλομερή, τα οποία καθορίζουν τον τροπισμό του ιού. Για παράδειγμα, στον ιό του ΣΟΑΣ οι πρωτεΐνες S=μια γλυκοπρωτείνη που βρίσκεται στο πλάσμα αίματοςπου συμμετέχει στην παραγωγή βιταμίνης Κ στο ήπαρ και συμμετέχει στη διαδικασία πήξης του αίματος και προλαμβάνει τη θρόμβωση΄,προσκολλούνται στο μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης . Το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης αποτελεί έναν από τους σμαντικότερους ρυθμιστές της αρτηριακής πίεσης. Άλλες πρωτεΐνες είναι οι Ε φυσική πρωτείνη ορού γάλακτος, στο έλυτρο χρησιμοποιείται στη Βιολογία και Ιατρική με διάφορες έννοιες. ... στα νεύρα, Μ μυών, των χόνδρων, στη μεμβράνη, και Ν για μυϊκό όγκο στο πυρηνικό καψίδιο. Το πρωτεϊνικό στέμμα των κορονοϊών, σε αντίθεση με αυτό άλλων ιών, αντέχει στις συνθήκες του γαστρεντερικού συστήματος. ρωτεΐνη S Η φάβα απειλεί να «εκθρονίσει ΤΗ ΣΟΓΙΑ https://athenslab.gr/diagnostikes-exetaseis/proteini-s-drastikotita-428 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B5%CE%90%CE%BD%CE%B7
Οι περισσότεροι κορονοϊοί προκαλούν στον άνθρωπο συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, και μπορούν να προκαλέσουν και πνευμονία. Είναι η αιτία του 10-15% των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Ένας κορονοϊός ήταν υπεύθυνος για μια έξαρση κρουσμάτων σοβαρού οξέως αναπνευστικού συνδρόμου (ΣΟΑΣ, διεθνώς γνωστό ως SARS), η οποία άρχισε το 2002 στην Κίνα. Ένα άλλο είδος κορονοϊού προκάλεσε το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής το 2012 (MERS). Μέχρι το 2019 είχαν καταγραφεί 2.468 κρούσματα με 851 θανάτους (θνητότητα περίπου 34,5%). Στα τέλη του 2019, εμφανίστηκε ένας νέος κορονοϊός, o κορονοϊός της Ουχάν (γνωστός επίσημα ως SARS-CoV-2, ο οποίος προκάλεσε πανδημία. Οι κορονοϊοί έχουν σχετιστεί επίσης με γαστρεντερίτιδα.
ΓΙΑΜΑΡΕΛΟΣ ΙΟΣ Δύο
ζημιές: τα μισά τα
αδρανοποιεί και δεν
παραγουν λεμφοκύτταρα ΄στα άλλα
τα φουντώνει για να
πολλαπλασιαστεί για να επιτεθεί
και να σκοτώσει
τον οργανιαμό-αυτοκαστρέφονται . ΛΕΥΚΙΝΗ
https://www.myprotein.gr/blog/sympliromata/leucine-epistimi-pisw-apo-to-pio-spoudaio-aminoksi/
Αυτό το αμινοξύ είναι αναγκαίο για τον σχηματισμό των πρωτεϊνών του κάθε
ιστού. Τα αμινοξέα, εάν δεν μεταβολισθούν προς κάτι άλλο, μετατρέπονται σε
ουρία.
Η ουρία είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των
πρωτεϊνών. Παράγεται στο ήπαρ (συκώτι) από τη διάσπαση των πρωτεϊνών, στη
συνέχεια περνάει στην κυκλοφορία του αίματος και αποβάλλεται από τους
νεφρούς σε καθημερινή βάση. Συγκεκριμένα, πάνω από το 90% της ουρίας
απεκκρίνεται από τους νεφρούς και το υπόλοιπο 10% απομακρύνεται από το
γαστρεντερικό σωλήνα και το δέρμα.
Η
έρευνα των ελλήνων επιστημόνων
έδειξε με βάση την
ανάλυση αιματολογικών δειγμάτων των πρώτων ασθενών με κορωνοϊό στη χώρα
μας.Νέα δεδομένα για την αντιμετώπιση της βαριάς πνευμονίας που προκαλεί η
νόσος COVID 19, ανοίγει η ανακάλυψη που έκανε η Ελληνική Ομάδα Μελέτης της
Σήψης για τους βαρέως Πάσχοντες, στα εργαστήρια του Αττικού Νοσοκομείου,
όπως ανέφερε στη σημερινή ενημέρωση ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας. Ο
καθηγητής παθολογίας-λοιμώξεων στη Δ' Παθολογική Κλινική στο Αττικό
Νοσοκομείο Βαγγέλης Γιαμαρέλλος, που είναι και συντονιστής της Ελληνικής
Ομάδας Μελέτης της Σήψης για τους Βαρέως Πάσχοντες δήλωσε αποκλειστικά στο
ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η Ομάδα πήρε αίμα από τους πρώτους αρρώστους στην Ελλάδα, με
μέτρια πνευμονία και σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια.
«Τα αίματα αυτά αναλύθηκαν στο εργαστήριο ανοσολογίας
της Δ' Παθολογικής Κλινικής του Αττικού Νοσοκομείου. Εκεί βρέθηκε για πρώτη
φορά στον κόσμο ο μηχανισμός με τον οποίο ο ιός
αυτός προκαλεί κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος.
ΛΕΥΚΙΝΗ
, και οδηγεί σε αυτή τη βαριά πνευμονία, όπου
ξαφνικά ο άρρωστος νιώθει δύσπνοια και χρειάζεται να διασωληνωθεί για
να κρατηθεί στη ζωή». Από αυτή την ανάλυση, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής,
προέκυψαν δύο σημεία «στόχοι»- δηλαδή, μόρια που κυκλοφορούν στο αίμα, στα
οποία αν παρέμβουμε και τα μπλοκάρουμε με βιολογικούς παράγοντες
(μονοκλωνικά αντισώματα) έχουμε πολλές ελπίδες να θεραπεύσουμε τους βαριά
ασθενείς.Ο καθηγητής παθολογίας-λοιμώξεων στη Δ' Παθολογική Κλινική στο
Αττικό Νοσοκομείο Βαγγέλης Γιαμαρέλλος
Η ανάλυση αυτή, όπως αναφέρει ο καθηγητής,
«παρουσιάστηκε στην Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας
Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες, την Τρίτη και αποτελεί τη βάση για ένα
πρωτόκολλο έγκυρης έναρξης της θεραπείας».
Επίσης υπάρχει διαθέσιμη εξέταση αίματος, δηλώνει ο κ. Γιαμαρέλλος «που μπορεί να διαγνώσει πολύ νωρίς ποιος άρρωστος χρειάζεται θεραπεία και η οποία εξέταση προτείνεται να μπει και αυτή στο πρωτόκολλο».
Την Ελληνική Ομάδα Μελέτης της Σήψης για τους Βαρέως
Πάσχοντες, που δραστηριοποιείται εδώ και 14 χρόνια, πλαισιώνουν
διακεκριμένοι λοιμωξιολόγοι και εντατικολόγοι της χώρας.
ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ
Το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος
Το Αμερικανικό Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human
Genome Project) άρχισε επίσημα το 1990. Τον συντονισμό του ανέλαβε το
αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας και τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας. Αρχικά, το
σχέδιο ήταν να διαρκέσει 15 χρόνια, αλλά σημαντική τεχνολογική πρόοδος
βοήθησε τους επιστήμονες να το
ολοκληρώσουν πέντε χρόνια νωρίτερα.
2 Ποιοι είναι οι κυριότεροι στόχοι του προγράμματος;
* Η αναγνώριση των 100.000
γονιδίων στο ανθρώπινο DNA.
* Ο καθορισμός της σωστής σειράς για τα τρία
δισεκατομμύρια χημικές βάσεις που συνθέτουν το ανθρώπινο DNA.
* Η αποθήκευση αυτής της γνώσης σε βάσεις δεδομένων.
* Η ανάπτυξη εργαλείων για την ανάλυση των δεδομένων.
* Η λύση σε ηθικά, νομικά και κοινωνικά θέματα που θα
προκύψουν από το πρόγραμμα.
Τι είναι το
γονιδίωμα;
Το γονιδίωμα είναι ολόκληρο το DNA σε έναν οργανισμό,
περιλαμβάνοντας τα γονίδιά του. Τα γονίδια μεταφέρουν τις πληροφορίες που
είναι απαραίτητες για τη δημιουργία των πρωτεϊνών που απαιτούνται από όλους
τους οργανισμούς. Αυτές οι πρωτεΐνες καθορίζουν, εκτός των άλλων, την
εμφάνιση του οργανισμού, πόσο καλά το σώμα μεταβολίζει τις τροφές,
καταπολεμά τις μολύνσεις και μερικές
φορές ακόμη και το πώς συμπεριφέρεται.
4 Από τι αποτελείται το DNA;
Το DNA αποτελείται από τέσσερις παρόμοιες χημικές
ουσίες (που ονομάζονται βάσεις και συμβολίζονται με τα γράμματα Α, Τ, C, και
G), οι οποίες επαναλαμβάνονται εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μέσα σε
ένα γονιδίωμα. Το ανθρώπινο
γονιδίωμα, για παράδειγμα, περιέχει τρία δισεκατομμύρια βάσεις.
Η σωστή σειρά όλων των Α, Τ, C, και G είναι πολύ
σημαντική. Η σειρά αυτή καθορίζει τη διαφορετικότητα της ζωής, υπαγορεύοντας
ακόμη και το αν ένας οργανισμός
είναι ανθρώπινος ή ανήκει σε άλλο είδος, όπως μαγιά, φρουτόμυγα ή
ρύζι, τα οποία έχουν τα δικά τους γονιδιώματα και αποτελούν
αντικείμενο μελέτης σε
αντίστοιχα προγράμματα γονιδιώματος.
Όλοι οι οργανισμοί συγγενεύουν μεταξύ τους μέσω
ομοιοτήτων στις ακολουθίες του DNA τους. Γι' αυτό τον λόγο, η γνώση, που αποκτούν οι επιστήμονες από τα μη
ανθρώπινα γονιδιώματα, συχνά οδηγεί σε πολύτιμες πληροφορίες για το
αντίστοιχο του ανθρώπου.
Γιατί είναι
σημαντική η χαρτογράφησή του;
Η γνώση για τις αποκλίσεις του DNA και την επίδρασή
τους μεταξύ των ατόμων μπορεί να
μας οδηγήσει σε επαναστικούς νέους τρόπους διάγνωσης και θεραπείας των
χιλιάδων ασθενειών που μας επηρεάζουν. Δεν αποκλείεται, οι επιστήμονες να
μπορέσουν ακόμη και να εμποδίσουν την εμφάνιση ασθενειών κάποια
στιγμή στο μέλλον. Οι λύσεις,
που μπορεί να μας προσφέρει η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, δεν
περιορίζονται στην υγεία και στην περίθαλψη, αλλά
εκτείνονται και σε τομείς όπως οι πηγές ενέργειας, η γεωργία και ο
περιβάλλοντικός καθαρισμός.
Ποιου DNA χρησιμοποιήθηκε ως αντιπροσωπευτικό δείγμα
ανθρώπου;Το γονιδίωμα που ανακοινώθηκε δεν ανήκει σε έναν μόνο άνθρωπο.
Βασίζεται σε δείγματα 10 ανωνύμων εθελοντών. Είναι όμως αντιπροσωπευτικό του
ανθρώπινου γένους, καθώς τα
γονίδια που είναι κοινά μεταξύ των ανθρώπων φθάνουν το 99,9%.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Μόνη της, η πληροφορία για
την ακολουθία των Βάσεων, που συνθέτουν το ανθρώπινο γονιδίωμα, είναι
άχρηστη. Η πραγματική αξία της είναι ότιαναγνωρίζει τα τμήματα του
γονιδιώματος που συνθέτουν ενεργά γονίδια. Τατελευταία χρόνια, οι
επιστήμονες έχουν αναγνωρίσει μερικές χιλιάδες γονίδια στο ανθρώπινο
γονιδίωμα όχι περισσότερο από το 10% του συνόλου.
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος για τη χαρτογράφηση,
ο αριθμός των γνωστών γονιδίων θα δεκαπλασιασθεί. Η μεγάλη πρόκληση για τους
επιστήμονες πλέον είναι να ανακαλύψουν τι κάνουν όλα αυτά τα γονίδια. Η
μεγάλη πλειοψηφία πραγματοποιεί «βαρετές» λειτουργίες στον οργανισμό.
Μερικά, όμως, παίζουν σημαντικό
ρόλο στην ανθρώπινη υγεία.
Ποιες ιατρικές ανακαλύψεις μπορούμε να αναμένουμε στη
συνέχεια;
Βραχυπρόθεσμα, τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, πολύ
λίγες, ίσως και καμία.
Απαιτείται ακόμη πολλή έρευνα στα εργαστήρια για να
προχωρήσουμε σε εφαρμογές.
Μεσοπρόθεσμα, ίσως δούμε περισσότερα γενετικά τεστ για
θανατηφόρες ασθένειες.
Τέτοιου είδους εξετάσεις ήδη μπορούν να γίνουν για
μερικές ασθένειες, όπως η κυστική ίνωση, θανατηφόρος ασθένεια των πνευμόνων, οι αιτίες της οποίας
αποδίδονται σε απλές γενετικές ανωμαλίες.
Οι επιστήμονες ελπίζουν πως η χρήση γενετικών τεστ θα
καταστεί δυνατή για άλλες,
συχνότερες ασθένειες. Οι σκεπτικιστές, βέβαια, επισημαίνουν ότι αυτές οι
ασθένειες, συνήθως, βρίσκονται υπό τον έλεγχο πολλών γονιδίων, ταυτόχρονα,
τα οποία αλληλοσχετίζονται με τρόπους που ίσως δεν αποκωδικοποιηθούν ποτέ.
Μήπως τα
γενετικά τεστ οδηγήσουν σε αύξηση των ασφαλίστρων;
Άνω του 60% των ανθρώπων πεθαίνει από ασθένειες, οι
οποίες σχετίζονται κατά κάποιον τρόπο με γενετικές αιτίες. Αν οι
ασφαλιστικές εταιρείες αρνηθούν ναπροσφέρουν ασφάλιση σε οποιονδήποτε με
«ελαττωματικό» γονιδίωμα θα καταλήξουν σε χρεοκοπία από έλλειψη πελατών...
Το πιθανότερο είναι να απαιτούν από όσους
έχουν την προδιάθεση να εκδηλώσουν κάποια ασθένεια να
κάνουν συχνά τσεκάπ και να
αποφεύγουν ό,τι μπορεί να επιδεινώσει την υγεία τους, όπως π.χ. το κάπνισμα.
Η γνώση του γονιδιώματος θα οδηγήσει σε νέα φάρμακα;
Το πρόγραμμα της χαρτογράφησης μπορεί να οδηγήσει σε
νέα βελτιωμένα φάρμακα με ελάχιστες παρενέργειες. Για να γίνουν πιο
αποτελεσματικά τα νέα φάρμακα, είναι
απαραίτητο να μάθουμε πώς λειτουργούν τα γονίδια μέσα
στα ζωντανά κύτταρα. Όλα τα γονίδια εκτελούν λίγο-πολύ την ίδια εντολή:
υπαγορεύουν στα κύτταρα πώς να μετατρέψουν τα αμινοξέα που υπάρχουν στις τροφές σε νέες χημικές ουσίες, τις
πρωτεΐνες. Η δράση των πρωτεϊνών είναι αυτή που κάνει τη διαφορά μεταξύ ενός
υγιούς και ενός ασθενούς οργανισμού. Έτσι, οι επιστήμονες πρέπει να
πληροφορηθούν όλα τα μυστικά για τη δημιουργία των πρωτεϊνών, και μόνο
τότεμπορούν να ανακαλυφθούν νέα φάρμακα που θα αλληλεπιδρούν με τις
πρωτεΐνες για να θεραπεύσουν εγκαίρως ασθένειες. Ακόμη και όταν
ανακαλυφθούν, όμως, τα απαραίτητα τεστ στα εργαστήρια για τη δράση των
φαρμάκων, θα χρειασθούν τουλάχιστον 10 χρόνια ακόμη ώσπου να είναι ασφαλής η
κυκλοφορία τους στο
εμπόριο. Πώς φτάσαμε στο σπάσιμο του γενετικού κώδικα
Για να φθάσουμε στη χαρτογράφηση του γενετικού κώδικα
και στην ολόκληρωση του Προγράμματος Ανθρώπινου Γονιδιώματος, χρειάσθηκε μια
επίμονη μεθοδική προσπάθεια. Το
ολοκληρωμένο σχέδιο του ανθρώπινου DNA περιλαμβάνει 24 χρωμοσώματα. Οι
επιστήμονες χαρτογράφησαν τα κύρια σημεία του σχεδίου και ύστερα το «έκοψαν»
σε μικρότερα κομμάτια προκειμένου να το ερευνήσουν. Η μέθοδος που
χρησιμοποιήθηκε μοιάζει με την προσπάθεια να χαρτογραφηθούν όλοι οι δρόμοι
των Ηνωμένων Πολιτειών, αρχίζοντας από τους εθνικούς δρόμους και
προχωρώντας σε όλους τους άλλους δρόμους
(περιφερειακούς, επαρχιακούς κ.λπ.).
Η εταιρεία του Γκρεγκ Βέντερ, Celera, ξεκίνησε την
έρευνά της οκτώ χρόνια μετά την εφαρμογή του Προγράμματος Ανθρώπινου
Γονιδιώματος, όταν οι υπολογιστές
ήταν πλέον πολύ πιο γρήγοροι και πολύ πιο ισχυροί. Η προσέγγισή τους
βασίστηκε στον τεμαχισμό του
συνολικού κώδικα και με τη χρήση υπερυπολογιστών επανακατασκεύασαν τη βάση
δεδομένων. Για να επανέλθουμε στο παράδειγμα με τη
χαρτογράφηση των δρόμων των ΗΠΑ, είναι σαν να τράβηξε
κάποιος χιλιάδες αεροφωτογραφίες και να ελπίζει ότι θα μπορέσει να
αναγνωρίσει καθεμιά από
αυτές και να τις τοποθετήσει στη σωστή σειρά.
Το πραγματικό DNA, που χρησιμοποιήθηκε από το Πρόγραμμα
Ανθρώπινου Γονιδιώματος, προήλθε από 12 ανώνυμους εθελοντές. Τέτοιος αριθμός
εθελοντών μπορεί να μας φαίνεται πολύ μικρός για να είναι αντιπροσωπευτικός
της ανθρωπότητας, αλλά η γονιδιακή διαφοροποίηση του καθενός πάνω στη Γη
κυμαίνεται σε ποσοστό 0,1%.
Πάντως, η βάση δεδομένων που παράγεται από τις
συνεχόμενες προσπάθειες, θα περιέχει αρχικά περίπου το 97% του ανθρώπινου γένους με τάση να
προσεγγίσουμε το 99,9%. Αυτό με την πιθανότητα ενός στατιστικού λάθους της
τάξης του 0,1%, το οποίο θεωρητικά μπορεί να υπολογιστεί στο σύνολο του
ανθρώπινου γένους.
Στο φως οι
σελίδες του λεξικού της ζωής
Νέους ορίζοντες ανοίγει η χαρτογράφηση του ανθρώπινου
γονιδιώματος, που ανακοινώθηκε 7
Ιουνίου 2000 στις Ηνωμένες
Πολιτείες και τη Βρετανία. Η καθιέρωση
«προσωπικής» ιατρικής, αποτελεσματικότερων θεραπειών για γνωστές και
άγνωστες ακόμα ασθένειες,
καλύτερα φάρμακα και εμβόλια, είναι μερικές από τις πρώτες
εκτιμήσεις των ειδικών μετά το μεγάλο αυτό επιστημονικό επίτευγμα.
Δύο Έλληνες επιστήμονες από τον
χώρο της γενετικής εξηγούν στα «ΝΕΑ» τη σημασία τουεπιτεύγματος.
«Η ολοκλήρωση της χαρτογράφησης του ανθρώπινου
γονιδιώματος αποτελεί σίγουρα
μια πολύ σημαντική στιγμή στην επιστήμη της Γενετικής»
λέει ο πρύτανης του
Πανεπιστημίου Πατρών, καθηγητής Γενετικής, Σταμάτης
Αλαχιώτης. «Ανοίγει μια
καινούργια εποχή στην επιστήμη και αυτό αποτελεί
επιστέγασμα των μακροχρόνιων
ερευνών και προσπαθειών».
Βιολογική αυτογνωσία
Η χαρτογράφηση του DNA σημαίνει ότι «προσεγγίζουμε
πλέον τη βιολογική
αυτογνωσία. Τα αποτελέσματα αυτού του επιτεύγματος
μοιάζουν με ένα νόμισμα που
έχει δύο όψεις. Μια θετική και μια αρνητική. Και
φυσικά, αυτά τα αποτελέσματα,
είτε θετικά είναι είτε αρνητικά, δεν θα είναι φανερά
από την πρώτη στιγμή. Θα
μας πάρει δεκαετίες επίμονων και δύσκολων ερευνών και
προσπαθειών για να τα
δούμε».
Μέσα από τη χαρτογράφηση του γονιδιώματος, θα οδηγηθεί
η επιστήμη στην
κατανόηση των μηχανισμών της ζωής, τονίζει ο κ. Γιώργος
Θηραίος, διευθυντής
του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας
στο Ίδρυμα Τεχνολογίας
και Έρευνας Κρήτης. Το Ινστιτούτο αυτό είναι από τα
λίγα στην Ελλάδα που
ασχολείται με προγράμματα γονιδιωματικής έρευνας.
«Μπορούμε έτσι να βρούμε
ασφαλέστερους τρόπους θεραπείας παλιών και νέων
ασθενειών, να αναπτύξουμε
ευεργετικές μεθοδολογίες και πρακτικές που θα
βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής
μας».
Απώτερος σκοπός της χαρτογράφησης είναι να αποκαλυφθεί
η λειτουργία κάθε
συγκεκριμένου γονιδίου. Εάν η χαρτογράφηση του
ανθρώπινου γονιδιώματος
προχωρήσει σε μια διαδικασία «ρουτίνας», τότε θα
μπορούμε πλέον να μιλάμε για
προσωπική ιατρική, προσθέτει ο καθηγητής και εξηγεί:
«Για κάθε άνθρωπο θα
έχουμε μια προσωπική διάγνωση και φυσικά αυτή οδηγεί με
μαθηματική ακρίβεια
και σε προσωπική θεραπεία, πολύ πιο άμεση και πολύ πιο
αποτελεσματική από ό,τι
οι σημερινές θεραπείες». Ανακάλυψη νέων ασθενειών
Κάτι ακόμα σημαντικό που υπόσχεται η χαρτογράφηση του
γονιδιώματος, είναι η
ανακάλυψη νέων ασθενειών. «Θα μπορέσουμε να τις
εξετάσουμε και θα
προσπαθήσουμε για τη θεραπεία τους. Ασθένειες που μέχρι
σήμερα μάς είναι
παντελώς άγνωστες». Στα θετικά σημεία συμπεριλαμβάνεται
επίσης και η
δυνατότητα κατασκευής νέων αντιβιοτικών, πολύ πιο
αποτελεσματικών από τα
σημερινά. Σε 10 με 20 χρόνια, θα μπορούν να
κατασκευαστούν νέα φάρμακα, που θα
βασίζονται στην ξεχωριστή φυσιολογία κάθε ανθρώπου και
θα έχουν έτσι λιγότερες
παρενέργειες. «Θα έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε νέα
εμβόλια, πολύ καλύτερα
από τα υπάρχοντα. Θα προχωρήσει η διαδικασία ελέγχου
πατρότητας και θα δοθεί
νέα έφεση στη συσχέτιση γονιδίων με ασθένειες και
χαρακτηριστικά. Τέλος, θα
προχωρήσει αποτελεσματικά η γονιδιακή θεραπεία».
Όλα αυτά, είναι η θετική όψη αυτού του επιστημονικού
επιτεύγματος, που
εγκυμονεί όμως και ορισμένους κινδύνους, σύμφωνα με
τους επιστήμονες. Όπως σε
κάθε μεγάλο επιστημονικό επίτευγμα, τα οφέλη και οι
κίνδυνοι εξαρτώνται και
από ανθρώπινους χειρισμούς. «Φοβάμαι ότι ενδεχομένως θα
επικρατήσει η
δικτατορία των γονιδίων. Η βούληση του ανθρώπου μπορεί
να επηρεαστεί από τον
γονιδιακό έλεγχο. Να πέσουμε στην παγίδα και να
αναζητούμε τους τέλειους
ανθρώπους», εξηγεί ο κ. Αλαχιώτης.
Θα δημιουργηθεί επίσης ένα σημαντικό θέμα ηθικής. Η
ιατρική θα είναι σε θέση
να αποκαλύπτει ότι κάποιος άνθρωπος θα αρρωστήσει σε
κάποια ηλικία, ή αρκετά
χρόνια αργότερα. «Θα πρέπει ή όχι να το αποκαλύπτουμε
στον ενδιαφερόμενο; Έχει
ή όχι το δικαίωμα να ξέρει και πώς αυτό θα τον
επηρεάσει;».
ΑΝΟΣΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ;
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι βασικός «παίχτης» στον
αγώνα κατά του κορωνoϊού. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή εναντίον του εισβολέα,
ενώ είναι και σύμμαχος στη θεραπεία. Μερικές φορές όμως στρέφεται εναντίον
μας.
Όπως κάθε ιός, έτσι και ο κορωνοϊός αποτελείται από ένα
κέλυφος που περικλείει το γενετικό του υλικό και μερικές πρωτεΐνες. Για να
πολλαπλασιαστεί χρειάζεται έναν ξενιστή με τη μορφή ενός ζωντανού κυττάρου.
Όταν το κύτταρο-ξενιστής μολυνθεί, ο ιός αρχίζει να πολλαπλασιάζεται με
τεράστια ταχύτητα. Αλλά αυτό δεν περνά απαρατήρητο από τον οργανισμό. Μέσα
σε λίγα μόλις λεπτά το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού αντιδρά: Τα
κοκκιοκύτταρα, τα φαγοκύτταρα και ένα είδος λεμφοκυττάρων, γνωστά ως φυσικοί
δολοφόνοι, ρέουν από το αίμα και τους λεμφαδένες για να καταπολεμήσουν τον
ιό. Πρόκειται για την πρώτη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία
είναι συχνά επαρκής για την καταπολέμηση του εισβολέα. Αποτέλεσμα της
διαδικασίας αυτής είναι το ρίγος και ο πυρετός.
Μερικές φορές όμως ο οργανισμός αντιδρώντας
από λλάθος εκτίμηση, μπορεί να επιτεθεί και σε υγιή κύτταρα οπότε
ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ/ ΛΌΓΩ ΟΜΟΙΌΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ
ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ
ΚΛΠ, τις ΟΠΟΙΕΣ
έχει αλλά και ΜΕΤΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ Ο ΙΟΣ = ο οποίος
παρουσιάζει Οβιδιιακές
μεταμορφώσεις, ΑΛΛΆΖΕΙ ΣΑΝ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ. Ή ΤΟ
ΧΤΑΠΌΔΙ
ΑΝΆΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΠΟΥ
ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ. Αυτό μπορεί να συμβεί και με τον κορωνοϊό. Συνεπώς δοκιμάζονται
και φάρμακα που καταστέλλουν μια υπερβολική ανταπόκριση του οργανισμού στον
ιό, τα οποία είναι ήδη γνωστά από τη θεραπεία αυτοάνοσων νόσων.
Η ταχύτητα αντίδρασης βέβαια του οργανισμού είναι
διαφορετική για τον καθένα και εξαρτάται από το ιστορικό του ασθενή, καθώς
και από τον ιό με τον οποίο έχει έρθει σε επαφή. Επιπλέον το ανοσοποιητικό
μας σύστημα «θυμάται» τα αντισώματα που έχει δημιουργήσει και έτσι είναι
συνήθως προετοιμασμένο
για το ενδεχόμενο μίας νέας μόλυνσης από τον ίδιο
εισβολέα.
ΓΙΑΜΑΡΕΛΟΣ
ΙΟΣ Δύο ζημιές: τα
μισά τα
αδρανοποιεί και δεν
παραγουν λεμφοκύτταρα ΄στα άλλα
τα φουντώνει για να
πολλαπλασιαστεί ΄για να επιτεθεί
και να σκοτώσει
τον οργανιαμό-αυτοκαστρέφονται . ΛΕΥΚΙΝΗ
https://www.myprotein.gr/blog/sympliromata/leucine-epistimi-pisw-apo-to-pio-spoudaio-aminoksi/ το ποιο αμινοξύ είναι αναγκαίο για τον σχηματισμό των
πρωτεϊνών του κάθε ιστού. Τα αμινοξέα, εάν δεν μεταβολισθούν προς κάτι άλλο,
μετατρέπονται σε ουρία.
Για να κατανοήσουμε πώς η λευκίνη ωφελεί τη
σύνθεση πρωτεΐνης των μυών, είναι σημαντικό να καταλάβουμε λίγο από τη
βιολογία που κρύβεται πίσω από την ανάπτυξη των μυϊκών πρωτεϊνών. Η
πρωτεϊνοσύνθεση δεν είναι η αύξηση των υπαρχόντων μυών, αντίθετα είναι η
κατασκευή νέων πρωτεϊνών.
Ξεκινά με τη διαδικασία της μεταγραφής, η οποία
συμβαίνει όταν ένα προσχέδιο DNA μεταφέρεται σε ένα μόριο mRNA, και
λαμβάνεται σε μυϊκά κύτταρα. Στα κύτταρα επαφίεται στο ριβόσωμα (οικοδόμοι
κυ σε ένα μόριο mRNA, και λαμβάνεται σε μυϊκά κύτταρα. Στα κύτταρα επαφίεται
στο ριβόσωμα (οικοδόμοι κυτταρικής πρωτεΐνης) και στις πρωτεΐνες που
συνδέονται με το ριβόσωμα. Αυτό διευκολύνει μια δευτερεύουσα διαδικασία που
ονομάζεται μετάφραση, η οποία συμβαίνει όταν κατασκευάζεται η πρωτεΐνη.
ΓΙ;ΑΜΑΡΕΛΟΣ
ΜΕΛΑΝΙΝΗ Η μελανίνη είναι μια οικογένεια χρωστικών
που παράγονται από μια μεγάλη ποικιλία οργανισμών. Η μελανίνη παράγεται από
το αμινοξύ τυροσίνη. Η μελανίνη είναι πολυμερές και υπάρχουν τρεις βασικοί
τύποι, η ευμελανίνη, η φαιομελανίνη και η νευρομελανίνη.
Παράγεται σε εξειδικευμένα κύτταρα της
επιδερμίδας, τα μελανινοκύτταρα. Τα μελανινοκύτταρα βρίσκονται ανάμεσα στα
κύτταρα της βασικής στιβάδας του δέρματος και τα τριχοθυλάκια (τις ρίζες των
τριχών), καθώς και της ίριδας. Προέρχονται από κύτταρα της νευρικής
ακρολοφίας, κάτι που εξηγεί τόσο το σχήμα, όσο και την ιδιαίτερη λειτουργία
τους:
Έχουν στρογγυλά κυτταρικά σώματα, από όπου
ξεκινούν μακριές, ακανόνιστες αποφυάδες (όπως και στα νευρικά κύτταρα).
Παράγουν την ευμελανίνηΜεταλλάξεις του ιού
Covid-19 αρχίζουν αμέσως μετά την εισβολή-μόλυνση στον ξενιστή και δρα
μεταλλασσόμενος, αξιοποιώντας τα γενετικά δεδομένα και τα χημικά στοιχεία
του ξενιστή. Αυτό του δίνει το χαρακτηρισμό έξυπνος χωρίς να έχει μυαλό-
κέντρο λήψης αποφάσεων, τον μεταλλάσσει δυτοκαταστροφικά η χημική δομή του
ξενιστή. Γονιδιακή ανάλυση δειγμάτων περισσότερων των 7.500 ατόμων που έχουν
προσβληθεί από την Covid-19 δείχνει ότι ο νέος κορονοϊός που προ-υπήρχε από
καιρό, διαδόθηκε γρήγορα ανά τον κόσμο στο τέλος του περασμένου έτους και
ότι προσαρμόζεται εύκολα στους ανθρώπινους ξενιστές του, σύμφωνα με μελέτη
του Ινστιτούτου Γενετικής του University College London (UCL).
Η μελέτη εντόπισε σχεδόν 200 γενετικές μεταλλάξεις του νέου κορονοϊού
SARS-CoV-2, που σύμφωνα με τους ερευνητές δείχνουν τον τρόπο με τον οποία
εξελίσσεται με την διάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ο Francois Balloux, καθηγητής του UCL και εκ των επικεφαλής της έρευνας,
δήλωσε ότι τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μεγάλο ποσοστό της γενετικής
διαφοροποίησης του SARS-CoV-2 απαντάται στις περισσότερο πληγείσες χώρες.
Αυτό σημαίνει ότι ο ιός διαδιδόταν ήδη εντατικά ανά τον κόσμο στις πρώτες
φάσεις της επιδημίας.
"Ολοι οι ιοί μεταλλάσσονται με φυσικό τρόπο. Οι μεταλλάξεις καθαυτές δεν
είναι κακό πράγμα και δεν υπάρχει κάτι που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο
SARS-CoV-2 μεταλλάσσεται ταχύτερα ή βραδύτερα από το αναμενόμενο", σημειώνει
ο Francois Balloux. "Μέχρι στιγμής, δεν μπορούμε να πούμε αν ο SARS-CoV-2
γίνεται περισσότερο ή λιγότερο θανατηφόρος ή μολυσματικός".
Περισσότερα από 3,68 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν καταγραφεί ως επιβεβαιωμένα
κρούσματα του ιού σε ολόκληρο τον κόσμο και 256.000 έχουν πεθάνει, σύμφωνα
με απολογισμό του Reuters. Κρούσματα έχουν καταγραφεί σε περισσότερες από
210 χώρες και εδαφικές οντότητες από την εμφάνιση της νόσου στην Κίνα τον
Δεκέμβριο 2019.
Η μελέτη του UCL, που δημοσιεύθηκε σήμερα στην επιθεώρηση Infection,
Genetics and Evolution επιβεβαιώνει ότι ο ιός εμφανίσθηκε στο τέλος του
2019, πριν διαδοθεί με ταχύτητα στον κόσμο, σημειώνει ο καθηγητής.
Η μελέτη δεν κατόρθωσε να εντοπίσει το ακριβές σημείο εκκίνησης ή τον τόπο.
Η ερευνητική ομάδα του Francois Balloux χαρτογράφησε τα γονιδιώματα 7.500
δειγμάτων του ιού προερχόμενα από προσβληθέντες ασθενείς σε ολόκληρο τον
κόσμο. Τα αποτελέσματα ενισχύουν τα αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι
ιοί SARS-CoV-2 μοιράζονται έναν κοινό πρόγονο που εμφανίζεται στο τέλος του
2019, οπότε και, σύμφωνα με τα συγκλίνοντα στοιχεία, φαίνεται ότι πέρασε από
έναν ξενιστή του ζωικού βασιλείου στον άνθρωπο.
Αυτό σημαίνει ότι είναι απίθανο ο ιός που προκαλεί την Covid-19 να
κυκλοφορούσε μεταξύ των ανθρώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από τον
εντοπισμό του.
Μελέτη γάλλων επιστημόνων που δημοσιεύθηκε τις τελευταίες ημέρες έδειξε ότι
άνδρας είχε προβληθεί από Covid-19 στις 27 Δεκεμβρίου, έναν σχεδόν μήνα πριν
από την επίσημη καταγραφή των πρώτων κρουσμάτων στην Γαλλία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι το περιστατικό δεν προκαλεί
έκπληξη και κάλεσε τις χώρες να ερευνήσουν για τέτοιες περιπτώσεις.
Ο Francois Balloux δηλώνει ότι οι 198 μικρές γενετικές αλλαγές, ή
μεταλλάξεις που εντοπίσθηκαν στην έρευνα φαίνεται ότι συνέβησαν ανεξάρτητα
περισσότερες από μία φορά. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελεί κλειδί στις
προσπάθειες για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων.
"Μία μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των ιών είναι ότι ένα εμβόλιο μπορεί
να μην πλέον αποτελεσματικό εάν ο ιός έχει μεταλλαχθεί", λέει ο καθηγητής
του UCL . "Εάν επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στα μέρη του ιού είναι
λιγότερο πιθανόν να μεταλλαχθούν, έχουμε καλύτερες πιθανότητες να
αναπτύξουμε φάρμακα που θα είναι μακροπρόθεσμα αποτελεσματικά".
ΦΟΥΡΙΝΗ ΠΟΥΡΙΝΗ Η ΦΟΥΡΊΝΗ ΕΊΝΑΙ ένα κυτταρικό ένζυμο.υπάρχει σε πολλούς
ανθρώπινους στα κύτταρα των ιστών κυρίως στους πνεύμονες , καρδιά, ιστούς,
στο ήπαρ και στο λεπτό έντερο. αλήθεια είναι ότι τα ένζυμα είναι ζωτικής
σημασίας μέρος κάθε φυσιολογικής διαδικασίας στο σώμα
Η πουρίνη είναι μία από τους δύο τύπους βάσεων, ετεροκυκλικής αρωματικής
οργανικής ένωσης, που βρίσκονται στα νουκλεϊκά οξέα και έχουν δομή διπλού
δακτυλίου, όπως είναι η αδενίνη και η γουανίνη. Οι πουρίνες σχηματίζουν
πάντα ζεύγη με τις πυριμιδίνες στους δύο κλώνους του DNA, εξασφαλίζοντας
έτσι ένα μόριο με παράλληλες πλευρές. Οι πουρίνες προκύπτουν από τη συνένωση
ενός πυριμιδινικού δακτυλίου και ενός ιμιδαζολικού δακτυλίου.
Η
έρευνα των ελλήνων επιστημόνων
έδειξε με βάση την
ανάλυση αιματολογικών δειγμάτων των πρώτων ασθενών με κορωνοϊό στη χώρα
μας.Νέα δεδομένα για την αντιμετώπιση της βαριάς πνευμονίας που προκαλεί η
νόσος COVID 19, ανοίγει η ανακάλυψη που έκανε η Ελληνική Ομάδα Μελέτης της
Σήψης για τους βαρέως Πάσχοντες, στα εργαστήρια του Αττικού Νοσοκομείου,
όπως ανέφερε σε ενημέρωση ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας. Ο καθηγητής
παθολογίας-λοιμώξεων στη Δ' Παθολογική Κλινική στο Αττικό Νοσοκομείο
Βαγγέλης Γιαμαρέλλος, που είναι και συντονιστής της Ελληνικής Ομάδας Μελέτης
της Σήψης για τους Βαρέως Πάσχοντες δήλωσε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η
Ομάδα πήρε αίμα από τους πρώτους αρρώστους στην Ελλάδα, με μέτρια πνευμονία
και σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια.
«Τα αίματα αυτά αναλύθηκαν στο εργαστήριο ανοσολογίας
της Δ' Παθολογικής Κλινικής του Αττικού Νοσοκομείου. Εκεί βρέθηκε για πρώτη
φορά στον κόσμο ο μηχανισμός με τον οποίο ο ιός αυτός προκαλεί κατάρρευση
του ανοσοποιητικού συστήματος
ΛΕΥΚΙΝΗ
, και οδηγεί σε αυτή τη βαριά πνευμονία, όπου ξαφνικά ο άρρωστος νιώθει
δύσπνοια και χρειάζεται να διασωληνωθεί για να κρατηθεί στη ζωή». Από αυτή
την ανάλυση, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής, προέκυψαν δύο σημεία «στόχοι»-
δηλαδή, μόρια που κυκλοφορούν στο αίμα, στα οποία αν παρέμβουμε και τα
μπλοκάρουμε με βιολογικούς παράγοντες (μονοκλωνικά αντισώματα) έχουμε πολλές
ελπίδες να θεραπεύσουμε τους βαριά ασθενείς.Ο καθηγητής παθολογίας-λοιμώξεων
στη Δ' Παθολογική Κλινική στο Αττικό Νοσοκομείο Βαγγέλης Γιαμαρέλλος
Οι πουρίνες είναι άφθονες στη φύση και ένας από τους
πιο σημαντικούς ρόλους που έχουν είναι ότι χρησιμεύουν στην κατασκευή του
δεσοξυριβονουκλεϊνικού οξέος (DNA) και του ριβονουκλεϊκού οξέος (RNA)
ζευγαρωμένες με τις πυριμιδίνες. Οι πουρίνες είναι δύο, η αδενίνη και η
γουανίνη, ενώ οι πυριμιδίνες είναι τρεις, η θυμίνη, η κυτοσίνη και η
ουρακίλη. Τόσο οι πουρίνες όσο και οι πυριμιδίνες είναι κυκλικές αρωματικές
ενώσεις που περιέχουν άτομα άνθρακα, αζώτου και υδρογόνου.
Ο ΚΟΜΠΙΤ 19
Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι πουρίνες ήταν
μεταξύ των μορίων που υπήρχαν στην Γη πριν από την αρχή της ζωής. Η
απομόνωση των πουρινών από μετεωρίτες που σχηματίστηκαν όταν γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα δείχνει
ότι αυτά τα μόρια θα μπορούσαν να είναι παρόντα και σε άλλα ηλιακά
συστήματα.
https://www.healthyliving.gr/2017/07/16/poies-trofes-periexoun-pourines-pinakas/
Οι πουρίνες βρίσκονται σε όλους τους ζωντανούς
οργανισμούς, από τους απλούστερους ιούς έως τα πιο σύνθετα πολυκυτταρικά
πλάσματα. Χωρίς αυτές, τα χρωμοσώματα και το γενετικό υλικό των ιών και των
βακτηριδίων δεν θα υπήρχαν. Τα ζωντανά κύτταρα δεν θα μπορούσαν να παράγουν
ενέργεια ή να συνθέτουν τα περισσότερα από τα μόρια που χρειάζονται για να
λειτουργήσουν. Πολλές γνωστές φυτικές ενώσεις, όπως η καφεΐνη και η
θεοβρωμίνη ανήκουν στις πουρίνες.Οι πουρίνες είναι σχεδόν παρούσες σε όλα τα
τρόφιμα εκ φύσεως. Υπάρχουν τουλάχιστον 10-15 mg πουρινών σε μισή κούπα
σχεδόν όλων των τροφών. Αυτή η ποσότητα πουρινών θεωρείται μικρή. Ορισμένα
τρόφιμα μπορεί να περιέχει 500-1.000 mg ή ακόμη περισσότερο σε μισή κούπα.
Ως επί το πλείστον, οι πολύ υψηλότερες τροφές πουρίνης περιλαμβάνουν το
κρέας των εσωτερικών οργάνων των ζώων, όπως π.χ. είναι ο συκώτι, ο σπλήνας
και η καρδιά. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι φυτικές τροφές συνήθως συνήθως δεν
περιέχουν πολλές πουρίνες. Η μαγιά μπύρας και η σπιρουλίνα έχουν από τις
μεγαλύτερες ποσότητες. Πάντως, το 70% των πουρινών προέρχεται από τα κύτταρα
του σώματός μας και το 30% από τα τρόφιμα που τρώμε.
Η ανάλυση αυτή, όπως αναφέρει ο καθηγητής,
«παρουσιάστηκε στην Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας
Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες, την Τρίτη και αποτελεί τη βάση για ένα
πρωτόκολλο έγκυρης έναρξης της θεραπείας».
Επίσης υπάρχει διαθέσιμη εξέταση αίματος, δηλώνει ο κ.
Γιαμαρέλλος «που μπορεί να διαγνώσει πολύ νωρίς ποιος άρρωστος χρειάζεται
θεραπεία και η οποία εξέταση προτείνεται να μπει και αυτή στο πρωτόκολλο».
Πόσο ανθεκτικός μπορεί να γίνει ο οργανισμός στον
κορωνοϊό
Οι μέχρι τώρα
έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει ανοσία στον κορωνοϊό ωστόσο δεν
διαρκεί για πάντα.
Τα καλά νέα: είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ανοσία. Αυτό
δείχνουν τουλάχιστον τα δεδομένα μέχρι στιγμής. Πειράματα έδειξαν ότι ο
κορωνοϊός δεν κατάφερε να μολύνει για δεύτερη φορά πιθήκους του γένους
«μακάκος ρήσος», ένα είδος που παράγει αντισώματα συγκρίσιμα με εκείνα του
ανθρώπου.
Τα κακά νέα: δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσο διαρκεί η
ανοσία. Ο Αχίμ Χεράουφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας,
Ανοσολογίας και Παρασιτολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης, εκτιμά ότι η
ανοσία διαρκεί τουλάχιστον ένα χρόνο. Μέσα σε αυτό το έτος, κάθε νέα επαφή
με τον ιό δρα σαν ένα νέο εμβόλιο, το οποίο με τη σειρά του θα μπορούσε να
παρατείνει την ανοσία.
Οι ερευνητές συλλέγουν ήδη πλάσμα από υγιείς πλέον
ασθενείς, που είχαν προσβληθεί από τον κορωνοϊό. Στόχος τους είναι η εξέλιξη
μίας θεραπείας μέσω παθητικής ανοσίας. Οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί έχουν
δείξει θετικά αποτελέσματα, αν και το δείγμα είναι μέχρι στιγμής μικρό.Στην
καλύτερη περίπτωση η παθητική ανοσία υποστηρίζει το ανοσοποιητικό του
ασθενούς όταν αυτό έχει ήδη ενεργοποιηθεί και στραφεί εναντίον του ιού,
σημειώνει ο Χεράουφ: «Όσο περισσότερο προσπαθήσει ο ασθενής να καταπολεμήσει
με το δικό του ανοσοποιητικό την μόλυνση πριν ξεκινήσει η παθητική ανοσία,
τόσο το καλύτερο», καθώς όπως αναφέρει μόνο μέσω μίας ενεργούς ανοσίας
μπορεί κανείς να προστατευθεί μακροπρόθεσμα.
ο κορονοιός αυτός εκμεταλλευεται
τους
νόμους του
μεταβολισμουβολισμού των
ζώων με τον οποίο έχει
άσε σχέση
και ο ήλιος. ΔΕΙΤΕ
ΚΑΊ
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ
Ο ήλιος έχει σχέση
και με τον
μεταβολισμό.Οι χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν τον χειμώνα μάς κάνουν να
κλεινόμαστε στο σπίτι και να τρώμε περισσότερο, δεν είναι όμως μόνο αυτός ο
λόγος που παίρνουμε κιλά τους πιο κρύους μήνες του έτους. Σύμφωνα με νέα
έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά, ένας απρόσμενος λόγος
που παίρνουμε κιλά τον χειμώνα είναι και η απουσία ηλιοφάνειας.
Αλλά μή ο ήλιος δεν επιδρά
στο
δχηματισμό της βιταμίνης
D και σε όσα άλλα φαινόμενα μεταβολισμού, λειτουργίας του οργανισμού, αλλά και
δράσης των φαρμάκων;
ΜΙΑ Απίστευτη πραγματικά… επιπλοκή του κορωνοϊού σε δύο κινέζους
γιατρούς, οι οποίοι είδαν το δέρμα τους να μαυρίζει, όταν «χτυπήθηκαν» από
τον φονικό ιό!Οι δύο Κινέζοι γιατροί στην πόλη Ουχάν, οι 42χρονοι καθηγητές
Γι Φαν και Χου Γουαφένγκ, που έδωσαν σκληρή μάχη με τον κορωνοϊό και
κατάφεραν να τον νικήσουν διαπίστωσαν ότι το δέρμα τους είχε γίνει πιο
σκούρο, γεγονός που οφείλεται στο ότι ο Covid- 19 είχε προκαλέσει σοβαρές
βλάβες στο ήπαρ τους με αποτέλεσμα να επηρεαστεί το χρώμα του δέρματός
τους
ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ
Το γενετικό υλικό μπορεί να υποστεί αλλαγές με πολλούς
διαφορετικούς τρόπους. Το γεγονός αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Σκεφθείτε με
πόσους τρόπους μπορεί να αλλάξουν οι λέξεις που υπάρχουν σ' αυτή τη σελίδα.
Οι αλλαγές στην αλληλουχία του DNA, που ονομάζονται μεταλλάξεις, δημιουργούν
συνήθως ένα διαφορετικό φαινότυπο χωρίς όμως αυτό να είναι πάντοτε
απαραίτητο,με όλες τις εντω
μεταξύ αποκτηθείσες γνώσεις
και διαπιστώσεις αναγκών του είδους. Αυτό εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο η αλλαγή επιδρά στο
γονιδιακό προϊόν, δηλαδή στην πρωτεΐνη του.
Οι γενετιστές κατατάσσουν τις μεταλλάξεις σε δύο
μεγάλες κατηγορίες: Τις γονιδιακές και τις χρωμοσωμικές. Ο τυπικός αυτός
διαχωρισμός σχετίζεται με την έκταση της αλλαγής. Αν αυτή αφορά μικρό αριθμό
βάσεων, στις οποίες συμβαίνει αντικατάσταση, προσθήκη ή έλλειψη, τότε
ονομάζεται γονιδιακή μετάλλαξη. Αν αφορά αλλαγές σε μεγαλύτερο τμήμα του
χρωμοσώματος, ονομάζεται χρωμοσωμική ανωμαλία.
Οι μεταλλάξεις συμβάλλουν στη δημιουργία γενετικής
ποικιλότητας στον πληθυσμό και ευθύνονται για πολλές κληρονομικές ασθένειες,
καθώς και για πολλές περιπτώσεις καρκίνου. Μεταλλάξεις μπορεί να συμβούν σε
οποιοδήποτε γεννητικό ή σωματικό κύτταρο ενός οργανισμού. Μόνο οι
μεταλλάξεις των γεννητικών κυττάρων, εν τούτοις, μπορεί να μεταβιβαστούν από
τη μια γενιά στην επόμενη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι σωματικές
μεταλλάξεις είναι λιγότερο σημαντικές για την υγεία. Στην πραγματικότητα
αποτελούν την πλειονότητα. ήμερα γνωρίζουμε ότι η διαφορά εντοπίζεται στο
έκτο αμινοξύ της β-πολυπεπτιδικής αλυσίδας, όπου το γλουταμινικό οξύ
αντικαθίσταται από βαλίνη. Η μεταλλαγμένη αιμοσφαιρίνη συμβολίζεται ως HbS.
Η αλλαγή στην ακολουθία των αμινοξέων είναι αποτέλεσμα μιας γονιδιακής
μετάλλαξης στην τριπλέτα που κωδικοποιεί το γλουταμινικό οξύ. Στην κωδική
αλυσίδα του DNA δηλαδή, αλλάζει μία βάση και το φυσιολογικό κωδικόνιο GAG,
πουΕικόνα 6.1 Η δρεπανοκυτταρική αναιμία δημιουργείται από μια μετάλλαξη του
γονιδίου που κωδικοποιεί τη β-πολυπεπτιδική αλυσίδα της αιμοσφαιρίνης, α.
Στο μοντέλο του μορίου της αιμοσφαιρίνης φαίνεται η θέση της μετάλλαξης, β.
φυσιολογικό ερυθροκύτταρο, επάνω και δρεπανοειδές ερυθροκύτταρο, κάτω.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C112/52/390,1509/
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι, όπως συμβαίνει
και με την εποχική γρίπη, έτσι και με τον κοροναϊό, η άνοδος της
θερμοκρασίας θα έχει ως αποτέλεσμα να περιοριστεί η μεταδοτικότητα του ιού,
η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα.
ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ
ΟΙ ΙΟΙ;
Κατά γενική αποδοχή οι ιοί μεταλλάσσονται και
εξελίσσονται, αν και δεν υπάρχει γενική συμφωνία για το αν μπορούν να
θεωρηθούν έμβια συστήματα.
Η μελέτη του γενετικού υλικού διαφόρων ιών έδειξε
περισσότερες ομοιότητες με το γενετικό υλικό των ξενιστών τους παρά με το
γενετικό υλικό άλλων ιών. Ακόμη το γεγονός ότι τα γονιδιώματα των ιών έχουν
σημαντικές ομοιότητες με ορισμένα κυτταρικά γενετικά στοιχεία, όπως τα
πλασμίδια και τα μεταθετά στοιχεία, υποδεικνύει ότι οι ιοί προέρχονται από
τμήματα κυτταρικού νουκλεϊκού οξέος με εξειδικευμένη δομή
ΑΝΑΠΗΡΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ
ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ
. Ως προς τη δομή τους οι ιοί είναι σωματίδια που αποτελούνται από ένα
πρωτεϊνικό περίβλημα, μέσα στο οποίο υπάρχει το γενετικό τους υλικό. Αυτό
είναι συνήθως ένα μόριο νουκλεϊκού οξέος, (DNA, ή RNA) που μπορεί να είναι
με μονό ή διπλό κλώνο, κυκλικό (αλυσίδα), γραμμικό ή και σε χωριστά τμήματα.
To πρωτεϊνικό περίβλημα ονομάζεται καψίδιο, είναι ποικίλου σχήματος
(ελικοειδές, ραβδοειδές, πολυεδρικό ή συνδυασμός) και αποτελείται από πολλές
υπομονάδες ενός είδους πρωτεΐνης S , Οι πρωτεΐνες είναι απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για το ανθρώπινο σώμα.
Είναι δομικά στοιχεία των ιστών του σώματος, και ως πηγές ενέργειας
αποδίδουν όσο ... Η πρωτεΐνη S είναι μια ουσία που προλαμβάνει τη θρόμβωση
στο αίμα. Για να εξακριβωθεί το κατά πόσο η πρωτεΐνη αυτή υπάρχει στο αίμα
σας απαιτείται αιματολογικός έλεγχος.
Οι λειτουργίες των .ενώ η διάμετρός του ποικίλλει
μεταξύ 10 και 300 νανομέτρων. Μερικοί ιοί που προσβάλλουν ζωϊκά κύτταρα
έχουν εξωτερικά του καψιδίου ένα μεμβρανώδες περίβλημα (έλυτρο), που
αποτελείται τόσο από υλικό του ιού όσο και του ξενιστή, δηλαδή από λιπίδια,
πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, όπου σε μερικά συνυπάρχουν και προεξοχές που
μοιάζουν με αγκάθια.
Μερικοί από τους ιούς που προσβάλλουν κύτταρα βακτηρίων
(βακτηριοφάγοι ή απλά φάγοι) έχουν πιο περίπλοκα καψίδια, που αποτελούνται
από πολύπλοκες κεφαλές και ουρές, με τις οποίες προσκολλώνται στα βακτήρια.
Αναπαραγωγή
Η ζωή των ιών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από τα κύτταρα
που προσβάλλουν.αρα είναι χαζοί
διότι όταν πεθάνει το
κύτταρο πεθαίνουν κι αυτοί. Οι
έρευνες του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο που προσβάλλεται από
έναν ιό (ξενιστής) περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών πληροφοριών του ιού.
Γίνεται κατά κάποιον τρόπο κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα
απαιτούμενα υλικά για την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Τα
νέα τμήματα των ιών που παράγονται απελευθερώνονται τελικά από το
κύτταρο,και με το αίμα
οδεύουν προς άλλα ζωτικά όργανα, ενώ το ίδιο αποσυντίθεται δημιουργώντς
φλεγμονή.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιοί δεν
αυτοδιπλασιάζονται, χαρακτηρίζονται ως ενδοκυτταρικά παράσιτα, το γενετικό
υλικό των οποίων κατευθύνει τα ένζυμα και τα ριβοσώματα, χρησιμοποιώντας τα
δομικά συστατικά του κυττάρου-ξενιστή για να συνθέσει πολλαπλά αντίγραφα του
γονιδιώματος του ιού και του καψιδίου του. Αυτά τα δομικά υλικά
αυτοσυγκροτούνται σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αντίγραφα του αρχικού ιού, που
ελευθερώνονται από το κύτταρο-ξενιστή, έτοιμα να μολύνουν ένα νέο ξενιστή.
Η είσοδος του ιού
Για να μολύνουν έναν ανθρώπινο ξενιστή, οι ιοί πρέπει
να μπορούν να εισέλθουν σε μεμονωμένα ανθρώπινα κύτταρα. Χρησιμοποιούν τους
μηχανισμούς αυτών των κυττάρων για να παράγουν αντίγραφα τους, τα οποία στη
συνέχεια με το αίμα προχωρούν
και εξαπλώνονται σε νέα κύτταρα
αλλων ζωτικών οεργάνων.
Στις 19 Φεβρουαρίου στο επιστημονικό περιοδικό Science
μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τέξας
στο Όστιν περιγράφει το μικροσκοπικό μοριακό κλειδί που δίνει την είσοδο του
ιού SARS-CoV-2 στο κύτταρο. Αυτό το κλειδί ονομάζετtai πρωτεΐνη spike, ή
S-πρωτεΐνη.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Zhou και η ομάδα του
περιέγραψαν το υπόλοιπο «παζλ», δηλαδή, τη δομή της πρωτεΐνης-υποδοχέα ACE2
(η οποία βρίσκεται στις επιφάνειες των κυττάρων του αναπνευστικού) και πώς
αλληλεπιδρούν. Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό
Science στις 4 Μαρτίου.
«Αν σκεφτούμε το ανθρώπινο σώμα ως σπίτι και το
2019-nCoV (άλλο όνομα για το SARS-CoV-2) ως ληστή, τότε το ACE2 θα είναι το
πόμολο της πόρτας του σπιτιού. Μπορεί να εισέλθει στο σπίτι», δήλωσε ο Liang
Tao, ερευνητής στο πανεπιστήμιο Westlake.
Ο Zhou και η ομάδα του χρησιμοποίησαν ένα εργαλείο που
ονομάζεται «cryo electron microscopy», το οποίο χρησιμοποιεί κατεψυγμένα
δείγματα και δέσμες ηλεκτρονίων για να απεικονίσει τις μικρότερες δομές των
βιολογικών μορίων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο μοριακός δεσμός μεταξύ της
πρωτεΐνης του SARS-CoV-2 και του ACE2 μοιάζει αρκετά με το μοτίβο δέσμευσης
του κορωναϊού που προκάλεσε το ξέσπασμα του SARS το 2003. Ωστόσο, υπάρχουν
μερικές διαφορές στα αμινοξέα που χρησιμοποιούνται για να δεσμεύουν το
SARS-CoV-2 σε αυτόν τον υποδοχέα ACE2 σε σύγκριση με τον ιό που προκαλεί
SARS, ανέφεραν οι ερευνητές.
Αν και οι διαφορές είναι ελάχιστες θα μπορούσαν να
αποδειχθούν πολύ σημαντικές όσον αφορά τη δύναμη με την ο οποία κολλάει ο
ιός, σύμφωνα με τον Γκάλαχερ. Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει το πόσο εύκολα
μεταδίδεται ο ιός από το ένα άτομο στο άλλο.
Υπάρχουν άλλοι κορωνοϊοί που κυκλοφορούν τακτικά,
προκαλώντας λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού και οι περισσότεροι
άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι κοινό κρυολόγημα. Αυτοί οι κορωνοϊοί δεν
αλληλεπιδρούν με τον υποδοχέα ACE2, δήλωσε ο Γκάλαχερ, αλλά μάλλον
εισέρχονται στο σώμα χρησιμοποιώντας άλλους υποδοχείς ανθρώπινων κυττάρων.
Επιπλοκές δομής του Covid-19
Η δομή του «κλειδιού» του SARS-CoV-2 και της «εισόδου»
του σώματος θα μπορούσε θεωρητικά να αποτελέσει στόχο για αντιϊκά φάρμακα,
που θα εμπόδιζαν τον ιό να εισέλθει σε νέα κύτταρα. Τα περισσότερα αντιϊκά
φάρμακα που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά επικεντρώνονται στην παρεμπόδιση της
αντιγραφής του ιού μέσα στο κύτταρο, οπότε ένα φάρμακο που στοχεύει στην
είσοδο του ιού θα είναι κάτι νέο, δήλωσε ο Γκάλαχερ.
Οι ιοί διπλασιάζονται ανάλογα με το είδος του γενετικού
υλικού. Αν το γενετικό υλικό είναι δίκλωνο DNA, η αντιγραφή του γίνεται από
τον μηχανισμό του κυττάρου-ξενιστή. Ορισμένοι ιοί, όμως, διαθέτουν ως
γενετικό υλικό μονόκλωνο κυκλικό DNA. Όταν το κυκλικό αυτό DNA εισχωρήσει
στο κύτταρο, ένα κυτταρικό ένζυμο συνθέτει μια συμπληρωματική αλυσίδα.3
Έτσι, ο μονόκλωνος κύκλος γίνεται δίκλωνος και συνεχίζει η αναπαραγωγή με τη
δίκλωνη μορφή. Με την παρέλευση σύντομου χρονικού διαστήματος ορισμένοι
κύκλοι αρχίζουν να συνθέτουν μονόκλωνους κύκλους που εξελίσσονται σε πλήρεις
ιούς. Μέσω αυτού του μηχανισμού τοποθετείται η ίδια, μονόκλωνη αλυσίδα στους
απογόνους.
Οι RNA ιοί, επειδή όπως είναι γνωστό το κύτταρο δε
διαθέτει μηχανισμούς για τη σύνθεση RNA από RNA ή DNA από RNA, έχουν
εξελιχθεί ώστε να διαθέτουν το απαιτούμενο ένζυμο για τον διπλασιασμό του
γενετικού τους υλικού. Ο ιός της πολιομυελίτιδας, για παράδειγμα, λειτουργεί
ως εξής: Όταν ο ιός μολύνει ένα κύτταρο, το RNA του λειτουργεί σαν μήνυμα
για τη σύνθεση του ενζύμου διπλασιάση που μπορεί να αντιγράψει το RNA του
ιού συνθέτοντας αρχικά μια συμπληρωματική αλυσίδα RNA και έπειτα καινούργιες
αλυσίδες RNA του ιού.
Περίπλοκη είναι η διαδικασία διπλασιασμού των ρετροϊών.
Οι ρετροϊοί είναι μια κατηγορία RNA ιών που προκαλούν καρκίνο στα ζώα και
στον άνθρωπο. Εκτός από μονόκλωνο RNA περιέχουν και ένα ένζυμο, την
αντίστροφη μεταγραφάση, που μπορεί να συνθέσει DNA με μήτρα το RNA. Μαζί με
τo RNA ενός τέτοιου ιού εισέρχεται στο κύτταρο και η αντίστροφη μεταγραφάση.
To ένζυμο συνθέτει μια αλυσίδα DNA συμπληρωματική με τo RNA και
δημιουργείται έτσι ένα υβρίδιο DNA-RNA. Κατόπιν παράγεται και η δεύτερη
αλυσίδα DNA. Με αυτόν τον τρόπο το κύτταρο αποκτά τον ιό με τη μορφή
δίκλωνου DNA. To DNA αυτό μπορεί να ενωθεί με τo DNA των χρωμοσωμάτων του
κυττάρου, συνιστώντας με αυτόν τον τρόπο αιτία μεταμόρφωσης των φυσιολογικών
κυττάρων σε καρκινικά.
Ιοί ζώων
Οι ιοί των ζώων συχνά περιβάλλονται από ένα
μεμβρανοειδή φάκελλο που επιτρέπει εύκολη είσοδο και έξοδο μέσω της
πλασματικής μεμβράνης των κυττάρων. Ο ιός εφάπτεται ενός ζωικού κυττάρου,
γίνεται συγχώνευση του μεμβρανοειδούς φακέλου του με την πλασματική μεμβράνη
του κυττάρου και είσοδος του καψιδίου του ιού στον ξενιστή. Tο καψίδιο
αποδομείται και το RNA του ιού (+) λειτουργεί ως μήτρα για τη σύνθεση της
συμπληρωματικής του RNA αλυσίδας (-). Αυτό το συμπληρωματικό RNA λειτουργεί
και σα μήνυμα RNA για τις πρωτεΐνες του ιού αλλά και σαν μήτρα για τη
σύνθεση του RNA του ιού. To συστατικά του ιού αυτοσυγκροτούνται σε νέα
καψίδια, τα οποία με «εκβλάστηση» εξέρχονται από το κύτταρο, περιβαλλόμενα
με μεμβρανώδη φάκελο.
Μερικοί ιοί που το γενετικό τους υλικό είναι διπλή
αλυσίδα DNA, όπως π.χ. ο ιός του έρπητα, αναπαράγονται μέσα στον πυρήνα του
κυττάρου - ξενιστή, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό ενζύμων ιογενούς και
κυτταρικής προέλευσης για το διπλασιασμό και την μεταγραφή του DNA τους. Ο
μεμβρανοειδής φάκελλος αυτού του ιού προέρχεται από την πυρηνική και όχι την
πλασματική μεμβράνη του κυττάρου. Όσο το DNA του ιού βρίσκεται μέσα στον
πυρήνα μπορεί να ενσωματωθεί σε κάποιο χρωμόσωμα τον ξενιστή υπό μορφή
προϊού και να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση. Κατά καιρούς, φυσική
καταπόνηση, όπως εγκαύματα από τον ήλιο ή ψυχογενής καταπόνηση, μπορεί να
προκαλέσει αρχή του αναπαραγωγικού κύκλου του ιού, πράγμα που έχει σαν
αποτέλεσμα δυσάρεστα συμπτώματα.
Ιώσεις
Κατά τη διαδικασία της μόλυνσης ορισμένοι ιοί μπορεί να
θανατώσουν τα κύτταρα, απελευθερώνοντας πιθανώς υδρολυτικά ένζυμα από τα
λυσοσώματα. Τα μολυσμένα κύτταρα μπορεί, με τη σειρά τους, να παράγουν
τοξίνες. Οι βλάβες που μπορεί να προκαλέσει δυνητικά ο ιός εξαρτώνται
μερικώς από την αναγεννητική ικανότητα του μολυσμένου ιστού μέσω της
κυτταρικής διαίρεσης. Αν για παράδειγμα ασθενήσουμε από κρυολόγημα, η
θεραπεία είναι πλήρης, καθώς οι ιοί μολύνουν τον επιθηλιακό ιστό της
αναπνευστικής οδού, που μπορεί να αναπλαστεί αποτελεσματικά. Σε άλλες
περιπτώσεις προσβάλλονται μη αναπλάσιμα κύτταρα - π.χ. τα νευρικά κύτταρα
από την πολιομυελίτιδα - και, συνεπώς, προκαλείται μόνιμη βλάβη.
Αντιμετώπιση των ιώσεων
Η αντιμετώπιση των ιώσεων γίνεται κυρίως με ειδικά
εμβόλια, που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα κατά της μόλυνσης. Υπάρχουν
αποτελεσματικά εμβόλια εναντίον της πολιομυελίτιδας, της ερυθράς, της
παρωτίτιδας και της ιλαράς κ.α. Σχετικά πρόσφατη εξέλιξη στην φαρμακευτική
τεχνολογία είναι η χρήση διάφορων αντι-ιϊκών φαρμακευτικών σκευασμάτων,
χημικών κυρίως αναλόγων νουκλεοτιδίων πουρινών, που παρεμβαίνουν στη σύνθεση
του νουκλεϊκού οξέος του ιού.
Ιντερφερόνες
Η σύγχρονη Βιοτεχνολογία άνοιξε νέους ορίζοντες στην
παραγωγή εμβολίων και ορισμένων άλλων φυσικών αντι-ιϊκών παραγόντων όπως οι
ιντερφερόνες. Υπάρχουν αρκετοί τύποι ιντερφερονών ο κάθε ένας από τους
οποίους παράγεται από ένα ορισμένο τύπο κυττάρου. Αν και οι ιντερφερόνες
είναι πρωτεΐνες που παράγονται σε μικρές ποσότητες από το σώμα, η τεχνολογία
του ανασυνδυασμένου DNA έκανε δυνατή την παραγωγή τους σε μεγάλες ποσότητες.
Οι ιντερφερόνες ελέγχονται κλινικά από το 1980 για την αντιμετώπιση των
ιώσεων και του καρκίνου. Τα αποτελέσματα όμως δεν είναι τόσο σημαντικά όσο
αναμενόταν.
Ένας τύπος ιντερφερόνης πιστεύεται ότι αντιμετωπίζει
τις ιώσεις με τον εξής τρόπο: όταν για πρώτη φορά μολυνθούν από ιό κύτταρα
θηλαστικών, ο ιός κατά κάποιο τρόπο θέτει σε λειτουργία τα γονίδια
ιντερφερόνης και τα κύτταρα τελικά την παράγουν. Η ιντερφερόνη δεν μπορεί να
σώσει ένα μολυσμένο κύτταρο, αλλά διαχέεται στα γειτονικά κύτταρα τα οποία
και προστατεύει από την μόλυνση από τον ιό. Επομένως ένα μολυσμένο κύτταρο
βοηθά στην προστασία μη μολυσμένων κυττάρων. Η άμυνα δεν είναι ειδική
εναντίον ενός ιού. Ιντερφερόνη που παράγεται ως αντίδραση στη μόλυνση από
ένα στέλεχος ιού, προσφέρει ανθεκτικότητα σε άλλους ιούς. Όμως, οι
ιντερφερόνες εξειδικεύονται σε σχέση με τον ξενιστή. Η ιντερφερόνη που
παράγεται σε ποντικό, για παράδειγμα, δεν προσφέρει ανθεκτικότητα όταν
ενεθεί σε άλλα θηλαστικά.
Ιοί και καρκίνος
Οι ιοί συνδέθηκαν από παλιά με την αιτιολογία της
καρκινογένεσης, καθώς υπάρχουν αρκετοί ιοί που προκαλούν καρκίνους σε ζώα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι ιοί προκαλούν
ορισμένους τύπους καρκίνου στον άνθρωπο όπως οι ιοί (ηπατίτιδας Β,
Epstein-Barr, ιός μολυσματικής μονοπυρήνωσης Οι ρετροϊοί αντιπροσωπεύουν τη
γνωστότερη κατηγορία ιών που προκαλούν καρκίνο. Ο ρετροϊός HTLV-1 είναι
γνωστό ότι προκαλεί σε ενήλικες λευχαιμία τύπου Τ, ενώ ένας άλλος ρετροϊός,
ο HIV, προκαλεί το AIDS, που εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνει
την ευαισθησία στον καρκίνο και διάφορες μολύνσεις.
Όλοι οι καρκινογόνοι ιοί μεταμορφώνουν τα κύτταρα σε
καρκινικά, μέσω ενσωμάτωσης του νουκλεϊκού τους οξέος στο DNA των
χρωμοσωμάτων του ξενιστή (αυτή η ενσωμάτωση είναι μόνιμη). Ο προϊός δεν
αποσχίζεται όπως ο προφάγος). Οι DNA καρκινογόνοι ιοί, ενσωματώνουν τo DNA
τους άμεσα. Οι ρετροϊοί πρέπει πρώτα να συνθέσουν DNA από τo RNA με την
δράση της αντίστροφης μεταγραφάσης. Η μόνιμη αυτή ενσωμάτωση τον DNA του ιού
σε ένα χρωμόσωμα του ξενιστή δίνει το έναυσμα για την έκφραση ογκογονιδίων
που υπάρχουν στο DNA του ιού αλλά και σε φυσιολογικά κύτταρα πολλών ειδών.
Σε μερικές περιπτώσεις ο ογκογόνος ιός δεν έχει ογκογονίδια, αλλά
μεταμορφώνει το κύτταρο σε καρκινικό, προκαλώντας την έκφραση ή αυξάνοντας
την έκφραση ενός ή περισσότερων κυτταρικών ογκογονιδίων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στον ιό Epstein-Barr, ο
ξενιστής, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ιό μετακινεί τμήμα του 13ου
ζεύγους χρωμοσωμάτων στο 9ο και αντίστροφα. Η νέα αυτή γειτνίαση προκαλεί
την ενεργοποίηση του ογκογονιδίου που εστιάζεται στο 13ο χρωμόσωμα, το οποίο
μέχρι πριν την μετάθεση ήταν ανενεργό, μεταβάλλοντας έτσι το κύτταρο σε
καρκινικό.
Οι ιοί δεν αναπτύσσονται, δεν μεγαλώνουν δεν αναπνέουν,
δεν τρώνε, δεν ζουν;;;;;μόνοι τους. Πολλαπλασιάζονται μόνο μέσα
σε ζωντανά κύτταρα. τι λέει ο
τούρκος.
Ενας ίός εγκαθίσταται
στον άνθρωπο και
κατατρώγει το
αναπνευστικό του
σύστημαξεκινώντας από τι
ρινική και
στοματική κοιλότητα, κυρίως
τους πνεύμονες
αναζητώντας πιθανότατα οξυγόνο
για να ναδιαρηθεί οι
ιοι δεν αναπνέουν - είναι παράσιτα.
ΠΟΣΟ ΖΕΙ
ΕΚΤΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όλοι αυτοί οι
μικροοργανισμοί παραμένουν στον αέρα για διάφορα χρονικά διαστήματα (από
μερικά δευτερόλεπτα έως ημέρες) και ύστερα καταλήγουν σε διάφορες
επιφάνειες, τις οποίες επίσης μπορεί να μολύνουν.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%8C%CF%82
ΠΩΣ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΟΙ;
Ο ιός είναι παθογενετικός παράγοντας που δρα
μολύνοντας,κατακτώντας, τακύτταρα ενός οργανισμού,
ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και
χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής,
μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου, όπως και τα περισσότερα ένζυμα που
χρειάζεται για την επιβίωση του.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΙΟΥ
Ο ημισυντηρητικός μηχανισμός της αντιγραφής του DNA ...
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%8C%CF%82
ΠΟΣΟ
ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ
Ο ιός που
προκαλεί τον Covid-19 πιστεύεται ότι επιβιώνει για μεγαλύτερο χρονικό
διάστημα σε σκληρές επιφάνειες, παρά σε υλικά όπως το χαρτόνι.
Μια πτυχή που είναι ασαφής είναι το πόσο ακριβώς καιρό ο SARS-CoV-2,
το όνομα του ιού που προκαλεί την ασθένεια Covid-19, μπορεί να επιβιώσει έξω
από το ανθρώπινο σώμα. Μερικές μελέτες σχετικά με άλλους κορωνοϊούς,
συμπεριλαμβανομένων των Sars και Mers, διαπίστωσαν ότι μπορούν να επιβιώσουν
σε μέταλλο, γυαλί και πλαστικό για διάστημα εννέα ημερών, εκτός εάν
απολυμαίνονται σωστά. Κάποιοι μπορούν να παραμείνουν εκεί για περίπου 28
ημέρες σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Οι κορωνοϊοί είναι γνωστό ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί όσον αφορά
το πού και πώς μπορούν να επιβιώσουν. Και οι ερευνητές αρχίζουν τώρα να
κατανοούν περισσότερα για το πώς αυτό επηρεάζει την εξάπλωση του νέου
κορωνοϊού. 17.3.2020 Γιατί τα ποσοστά θανάτων από κορωνοϊό δεν είναι αυτά που φαίνονται
Ο Neeltje van Doremalen, ιολόγος στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (NIH)
και οι συνεργάτες του στα εργαστήρια Rocky Mountain Laboratories στη
Μοντάνα, διεξήγαγαν μερικές από τις πρώτες δοκιμές για το πόσο μπορεί να
επιζήσει ο SARS-CoV-2 σε διαφορετικά επιφάνειες. Η μελέτη τους, η οποία δεν
έχει ακόμη δημοσιευθεί σε επιστημονικό περιοδικό, δείχνει ότι ο ιός θα
μπορούσε να επιβιώσει στα σταγονίδια για έως και τρεις ώρες μετά την
εκτόξευσή του στον αέρα. Λεπτά σταγονίδια μεγέθους 1-5 micrometres (περίπου
30 φορές μικρότερα από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας) μπορούν να
παραμείνουν στον αέρα για αρκετές ώρες.
Αυτό σημαίνει ότι ο ιός που κυκλοφορεί σε συστήματα κλιματισμού χωρίς
φίλτρο, θα επιβιώσει μόνο για μερικές ώρες το πολύ, ειδικά καθώς τα
αερολύματα τείνουν να εγκαθίστανται σε επιφάνειες ταχύτερα, σε διαταραγμένο
αέρα. Αλλά, η μελέτη
διαπίστωσε ότι ο ιός SARS-CoV-2 επιβιώνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε
χαρτόνι - έως και 24 ώρες - και 2 με 3 ημέρες σε επιφάνειες από πλαστικό και
ανοξείδωτο χάλυβα. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο ιός μπορεί να επιβιώσει
τόσο στις λαβές των θυρών, στις επικαλυμμένες με πλαστικό ή λαμινέιτ
επιφάνειες εργασίας και σε άλλες σκληρές επιφάνειες. Οι ερευνητές βρήκαν,
ωστόσο, ότι οι επιφάνειες χαλκού είχαν την τάση να σκοτώνουν τον ιό σε
περίπου τέσσερις ώρες. Ωστόσο, υπάρχει μια πιο γρήγορη επιλογή εξόντωσης: η έρευνα έδειξε ότι οι
κορωνοϊοί μπορούν να αδρανοποιηθούν μέσα σε ένα λεπτό μετά από απολύμανση
επιφανειών με διάλυμα που περιέχει 62-71% αλκοόλη ή 0,5% λευκαντικό
υπεροξείδιο του υδρογόνου ή οικιακό λευκαντικό που περιέχει 0,1%
υποχλωριώδες νάτριο. Υψηλότερες θερμοκρασίες και υγρασία τείνουν επίσης να
σκοτώνουν άλλους κορωναϊούς πιο γρήγορα, αν και η έρευνα έχει δείξει ότι
ένας σχετικός κορωνοϊός που προκαλεί το Sars θα μπορούσε να σκοτωθεί σε
θερμοκρασίες άνω των 56 βαθμών Κελσίου (θερμοκρασά υψηλότερη από αυτή που
έχει ένα λουτρό που ζεματίζει αρκετά για να προκαλέσει τραυματισμό) με ρυθμό
περίπου 10.000 ιικών σωματιδίων κάθε 15 λεπτά.
Παρόλο που δεν υπάρχουν στοιχεία για το πόσα σωματίδια του ιού
βρίσκονται σε ένα μόνο σταγονίδιο από μολυσμένο άτομο, η έρευνα για τον ιό
της γρίπης υποδηλώνει ότι τα μικρότερα σταγονίδια μπορεί να περιέχουν πολλές
δεκάδες χιλιάδες αντίγραφα του ιού της γρίπης. Ωστόσο, αυτό μπορεί να
ποικίλει ανάλογα με τον ίδιο τον ιό, το πού στην αναπνευστική οδό βρίσκεται
και σε ποιο στάδιο της λοίμωξης βρίσκεται το άτομο.
15.3.2020 Κορωνοϊός: Τι κάνουμε με ρούχα και παπούτσια και πού δεν
ακουμπάμε - Οι οδηγίες του ΙΣΑ Σε ρούχα και άλλες επιφάνειες που είναι πιο
δύσκολο να απολυμανθούν, δεν είναι ακόμη σαφές πόσο μπορεί να επιβιώσει ο
ιός. Αν και εξακολουθούν να γίνονται δοκιμές σε ρούχα, οι απορροφητικές
φυσικές ίνες μπορεί να προκαλέσουν γρήγορο «στέγνωμα» του ιού, εκτιμά ο
Vincent Munster, επικεφαλής του τμήματος οικολογίας των ιών στο Rocky
Mountain Laboratories και ένας από τους οδηγούς της μελέτης NIH.
«Πιθανολογούμε πως λόγω του πορώδους υλικού, στεγνώνει γρήγορα και
μπορεί να κολλήσει στις ίνες», λέει. Οι μεταβολές της θερμοκρασίας και της
υγρασίας, ενδέχεται επίσης να επηρεάσουν το πόσο καιρό μπορεί να επιβιώσει
και έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί ήταν λιγότερο σταθερή η μέτρηση στα
αιωρούμενα σταγονίδια στον αέρα, καθώς είναι περισσότερο εκτεθειμένα.
Η ικανότητα του ιού να παραμένει για τόσο πολύ καιρό, υπογραμμίζει τη
σημασία της υγιεινής των χεριών και του καθαρισμού των επιφανειών, σύμφωνα
με τον Munster. «Υπάρχει πιθανότητα να μεταδοθεί αυτός ο ιός μέσω διαφόρων
οδών
Οι διαφορές και οι ομοιότητες μεταξύ βακτηρίων και ιών
Βακτήρια
Το μέγεθός τους είναι μεγάλο.
Διαθέτουν κυρίως γενετικό υλικό δίκλωνο DNA.
Έχουν ως δευτερεύον γενετικό υλικό τα πλασμίδια.
Περιλαμβάνουν κυτταρικό τοίχωμα.
Μερικά από τα βακτήρια έχουν κάψα.
Αποτελούνται από μαστίγια, ψευδοπόδια ή βλεφαρίδες
για την κίνησή τους.
Περιέχουν ριβοσώματα.
Σχηματίζουν ενδοσπόρια.
Έχουν κυτταρική δομή.
Κάνουν κυτταρική αναπνοή.
Κινούνται αυτοτελώς.
Αναπαράγονται μόνα τους.
Δεν είναι υποχρεωτικά παράσιτα.
Δεν είναι όλα παθογόνοι οργανισμοί.
Ioί
Το μέγεθός τους είναι μικρό.
Διαθέτουν DNA ή RNA.
Δεν περιέχουν πλασμίδια.
Δεν περιλαμβάνουν κυτταρικό τοίχωμα.
Άνευ καψιδίου.
Δεν διαθέτουν μαστίγια ή βλεφαρίδες για την κίνησή
τους.
Δεν περιέχουν ριβοσώματα.
Ο σχηματισμός των ενδοσπορίων δεν υφίσταται.
Δεν διαθέτουν κυτταρική δομή.
Δεν πράττουν κυτταρική αναπνοή.
Ανεπάρκεια στην αυτοτελή κίνηση.
Η αναπαραγωγή τους γίνεται μόνο με κύτταρο ξενιστή,
μηχανισμοί αναπαραφή/.
Είναι υποχρεωτικά παράσιτα.
Μετά καταστρέφουν το κύτταρο ξενιστή(παθογόνοι).Και
αποδυναμώνεται ο οργανισμός
αφού πεθαίνουν
τα οργανικά
κύτταρά του
Η ζωή των ιών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από τα κύτταρα
που προσβάλλουν. Οι έρευνες του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο
που προσβάλλεται από έναν ιό (ξενιστής) περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών
πληροφοριών του ιού. Γίνεται
κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα απαιτούμενα υλικά για
την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Τα νέα τμήματα των ιών
που παράγονται ΜΕ ΤΟΥΣ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΙΩΝ απελευθερώνονται τελικά από το κύτταρο, ενώ το ίδιο αποσυντίθεται.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιοί δεν
αυτοδιπλασιάζονται μόνοι
τους, χαρακτηρίζονται ως ενδοκυτταρικά παράσιτα, το γενετικό υλικό
των οποίων κατευθύνει…… τα ένζυμα και τα ριβοσώματα, χρησιμοποιώντας τα
δομικά συστατικά του κυττάρου-ξενιστή για να συνθέσει πολλαπλά αντίγραφα του
γονιδιώματος του ιού και του καψιδίου του. Αυτά τα δομικά υλικά
αυτοσυγκροτούνται σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αντίγραφα του αρχικού ιού, που
ελευθερώνονται από το κύτταρο-ξενιστή, έτοιμα να μολύνουν ένα νέο ξενιστή.
Οι ιοί διπλασιάζονται ανάλογα με το είδος του γενετικού
υλικού. Αν το γενετικό υλικό είναι δίκλωνο DNA, η αντιγραφή του γίνεται από
τον μηχανισμό του κυττάρου-ξενιστή. Ορισμένοι ιοί, όμως, διαθέτουν ως
γενετικό υλικό μονόκλωνο κυκλικό DNA. Όταν το κυκλικό αυτό DNA εισχωρήσει
στο κύτταρο, ένα κυτταρικό ένζυμο συνθέτει μια συμπληρωματική αλυσίδα. Έτσι,
ο μονόκλωνος κύκλος γίνεται δίκλωνος και συνεχίζει η αναπαραγωγή με τη
δίκλωνη μορφή. Με την παρέλευση σύντομου χρονικού διαστήματος ορισμένοι
κύκλοι αρχίζουν να συνθέτουν μονόκλωνους κύκλους που εξελίσσονται σε πλήρεις
ιούς. Μέσω αυτού του μηχανισμού τοποθετείται η ίδια, μονόκλωνη αλυσίδα στους
απογόνους.
Οι RNA ιοί, επειδή όπως είναι γνωστό το κύτταρο δε
διαθέτει μηχανισμούς για τη σύνθεση RNA από RNA ή DNA από RNA, έχουν
εξελιχθεί ώστε να διαθέτουν το απαιτούμενο ένζυμο για τον διπλασιασμό του
γενετικού τους υλικού. Ο ιός της πολιομυελίτιδας, για παράδειγμα, λειτουργεί
ως εξής: Όταν ο ιός μολύνει ένα κύτταρο, το RNA του λειτουργεί σαν μήνυμα
για τη σύνθεση του ενζύμου διπλασιάση που μπορεί να αντιγράψει το RNA του
ιού συνθέτοντας αρχικά μια συμπληρωματική αλυσίδα RNA και έπειτα καινούργιες
αλυσίδες RNA του ιού.
Περίπλοκη είναι η διαδικασία διπλασιασμού των ρετροϊών.
Οι ρετροϊοί είναι μια κατηγορία RNA ιών που προκαλούν καρκίνο στα ζώα και
στον άνθρωπο. Εκτός από μονόκλωνο RNA περιέχουν και ένα ένζυμο, την
αντίστροφη μεταγραφάση, που μπορεί να συνθέσει DNA με μήτρα το RNA. Μαζί με
τo RNA ενός τέτοιου ιού εισέρχεται στο κύτταρο και η αντίστροφη μεταγραφάση.
To ένζυμο συνθέτει μια αλυσίδα DNA συμπληρωματική με τo RNA και
δημιουργείται έτσι ένα υβρίδιο DNA-RNA. Κατόπιν παράγεται και η δεύτερη
αλυσίδα DNA. Με αυτόν τον τρόπο το κύτταρο αποκτά τον ιό με τη μορφή
δίκλωνου DNA. To DNA αυτό μπορεί να ενωθεί με τo DNA των χρωμοσωμάτων του
κυττάρου, συνιστώντας με αυτόν τον τρόπο αιτία μεταμόρφωσης των φυσιολογικών
κυττάρων σε καρκινικά.
Ιοί ζώων
Οι ιοί των ζώων συχνά περιβάλλονται από ένα
μεμβρανοειδή φάκελλο που επιτρέπει εύκολη είσοδο και έξοδο μέσω της
πλασματικής μεμβράνης των κυττάρων. Ο ιός εφάπτεται ενός ζωικού κυττάρου,
γίνεται συγχώνευση του μεμβρανοειδούς φακέλου του με την πλασματική μεμβράνη
του κυττάρου και είσοδος του καψιδίου του ιού στον ξενιστή. Tο καψίδιο
αποδομείται και το RNA του ιού (+) λειτουργεί ως μήτρα για τη σύνθεση της
συμπληρωματικής του RNA αλυσίδας (-). Αυτό το συμπληρωματικό RNA λειτουργεί
και σα μήνυμα RNA για τις πρωτεΐνες του ιού αλλά και σαν μήτρα για τη
σύνθεση του RNA του ιού. To συστατικά του ιού αυτοσυγκροτούνται σε νέα
καψίδια, τα οποία με «εκβλάστηση» εξέρχονται από το κύτταρο, περιβαλλόμενα
με μεμβρανώδη φάκελο.
Μερικοί ιοί που το γενετικό τους υλικό είναι διπλή
αλυσίδα DNA, όπως π.χ. ο ιός του έρπητα, αναπαράγονται μέσα στον πυρήνα του
κυττάρου - ξενιστή, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό ενζύμων ιογενούς και
κυτταρικής προέλευσης για το διπλασιασμό και την μεταγραφή του DNA τους. Ο
μεμβρανοειδής φάκελλος αυτού του ιού προέρχεται από την πυρηνική και όχι την
πλασματική μεμβράνη του κυττάρου. Όσο το DNA του ιού βρίσκεται μέσα στον
πυρήνα μπορεί να ενσωματωθεί σε κάποιο χρωμόσωμα τον ξενιστή υπό μορφή
προϊού και να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση. Κατά καιρούς, φυσική
καταπόνηση, όπως εγκαύματα από τον ήλιο ή ψυχογενής καταπόνηση, μπορεί να
προκαλέσει αρχή του αναπαραγωγικού κύκλου του ιού, πράγμα που έχει σαν
αποτέλεσμα δυσάρεστα συμπτώματα.
Κατά τη διαδικασία της μόλυνσης ορισμένοι ιοί μπορεί να
θανατώσουν τα κύτταρα, απελευθερώνοντας πιθανώς υδρολυτικά ένζυμα από τα
λυσοσώματα. Τα μολυσμένα κύτταρα μπορεί, με τη σειρά τους, να παράγουν
τοξίνες. Οι βλάβες που μπορεί να προκαλέσει δυνητικά ο ιός εξαρτώνται
μερικώς από την αναγεννητική ικανότητα του μολυσμένου ιστού μέσω της
κυτταρικής διαίρεσης. Αν για παράδειγμα ασθενήσουμε από κρυολόγημα, η
θεραπεία είναι πλήρης, καθώς οι ιοί μολύνουν τον επιθηλιακό ιστό της
αναπνευστικής οδού, που μπορεί να αναπλαστεί αποτελεσματικά. Σε άλλες
περιπτώσεις προσβάλλονται μη αναπλάσιμα κύτταρα - π.χ. τα νευρικά κύτταρα
από την πολιομυελίτιδα - και, συνεπώς, προκαλείται μόνιμη βλάβη.
Η
ΠΡΟΗΤΕΙΑ ΤΣΙΟΔΡΑ;;;;;
Προφητικά
ακούγονται σήμερα τα λόγια του λοιμωξιολόγου και εκπροσώπου πλέον της
κυβέρνησης για το θέμα του κορωνοϊού, Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος τον περασμένο
Σεπτέμβριο 2019,
μιλώντας στο CNN Greece, είχε κάνει λόγο για αναμενόμενη πανδημία μέσα στον
21ο αιώνα με βάση τα μαθηματικά μοντέλα που ακολουθεί η επιστήμη.
«Περίπου κάθε 30 χρόνια έχουμε μια πανδημία γρίπης,
φυσικά το μεσοδιάστημα διαφέρει, άρα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έχουμε
μια πανδημία γρίπης μέσα στον 21ο αιώνα», έλεγε τότε ο καθηγητής Παθολογίας
- Λοιμώξεων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.
«Συνήθως είναι ένα στέλεχος γρίπης που μεταλλάσσεται,
οπότε περιμένουμε πιθανώς να είναι αυτό. Συνήθως αυτό συμβαίνει, είτε μια
γρίπη των πουλερικών, είτε μια γρίπη των χοίρων που μεταλλάσσεται και
γίνεται πιο φιλική προς τον άνθρωπο», ανέφερε ο καθηγητής, επισημαίνοντας
ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό το ενδεχόμενο.
«Το σημαντικότερο είναι να υπάρχει ετοιμότητα να
διακρίνει κανείς γρίπη εκτός εποχής σε περίπτωση πανδημίας και να έχει
ετοιμότητα σε υποδομές και μονάδες εντατικής θεραπείας για τα σοβαρά
περιστατικά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσιόδρας, ο οποίος έχει καταφέρει
να στρέψει επάνω του την προσοχή ακόμη και διεθνών ΜΜΕ, με τη γαλλική Le
Figaro να αναφέρει ότι είναι ο λόγος για τον οποίο οι Έλληνες έχουν αποφύγει
να συνομιλήσουν με τον θάνατο.
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
Οι κορονοϊοί ή κοροναϊοί (εναλλακτική ορθογραφία; Που
έχουν πάρει το όνομά τους από τη χαρακτηριστική εμφάνισή τους στο
ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, όπου διακρίνονται εξογκώματα περιμετρικά των υλικών
σωματιδίων σαν στέμμα, το οποίο στα λατινικά λέγεται «κορόνα» (λατινικά:
corona). Οι κορονοϊοί είναι ιοί με περίβλημα και φέρουν ως γονιδίωμα ένα
μονόκλωνο RNA θετικής(+) πολικότητας.[ Το γονιδίωμα των κορονοϊών έχει
μέγεθος περίπου 26 με 32 χιλιάδες βάσεις, το μεγαλύτερο μεταξύ των ιών RNA.
Οι χαρακτηριστικές ακτίνες αποτελούνται από πρωτεΐνικά
πεπλομερή, τα οποία καθορίζουν τον τροπισμό του ιού. Για παράδειγμα, στον ιό
του ΣΟΑΣ οι πρωτεΐνες S προσκολλούνται στο μετατρεπτικό ένζυμο της
αγγειοτενσίνης Άλλες πρωτεΐνες
είναι οι Ε, στο έλυτρο, Μ, στη μεμβράνη, και Ν στο πυρηνικό καψίδιο. Το
πρωτεϊνικό στέμμα των κορονοϊών, σε αντίθεση με αυτό άλλων ιών, αντέχει στις
συνθήκες του γαστρεντερικού συστήματος.
Οι περισσότεροι κορονοϊοί προκαλούν στον άνθρωπο
συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, αλλά μπορούν να προκαλέσουν
και πνευμονία. Είναι η αιτία του 10-15% των λοιμώξεων του αναπνευστικού
συστήματος. Ένας κορονοϊός ήταν υπεύθυνος για μια έξαρση κρουσμάτων σοβαρού
οξέως αναπνευστικού συνδρόμου (ΣΟΑΣ, διεθνώς γνωστό ως SARS), η οποία άρχισε
το 2002 στη Κίνα. Ένα άλλο είδος κορονοϊού προκάλεσε το αναπνευστικό
σύνδρομο της Μέσης Ανατολής το 2012 (MERS. Μέχρι το 2019 είχαν καταγραφεί
2.468 κρούσματα με 851 θανάτους (θνητότητα περίπου 34,5%).[3] Στα τέλη του
2019, εμφανίστηκε ένας νέος κορονοϊός, o κορονοϊός της Ουχάν (γνωστός
επίσημα ως SARS-CoV-2), ο οποίος προκάλεσε πανδημία. Οι κορονοϊοί έχουν
σχετιστεί επίσης με γαστρεντερίτιδα.
Μικρόβια (Ιοί,
βακτήρια, μύκητες) και αντιμετώπιση
https://www.healthyliving.gr/2014/06/26/ioi-vakthria-mykhtes/
Τα μικρόβια που μπορούν να εισβάλουν στο σώμα μας
βρίσκονται παντού, στον αέρα, στο φαγητό και στα φυτά, μέσα και πάνω στα
ζώα, στο χώμα και στο νερό και κυριολεκτικά σε οποιαδήποτε επιφάνεια.
Κυμαίνονται από μικροσκοπικούς οργανισμούς μέχρι μεγαλύτερα παράσιτα.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δε μας
προκαλούν ασθένειες, γιατί βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ανοσοποιητικού μας
συστήματος. Αλλά, αν αποδυναμωθεί αυτό το σύστημα ή έρθει σε επαφή με κάποιο
μικροοργανισμό κατά του οποίου δεν υπάρχουν αντισώματα, τότε αρρωσταίνουμε.
Πολλά είδη μικροοργανισμών προκαλούν μολυσματικές
Τις παραγωγικές ηλικίες «προτιμά» ο κορωνοϊός στην
Ελλάδα.
Οι περιοχές της χώρας που δεν έχουν κανένα κρούσμα
Τις πιο παραγωγικές ηλικίες φαίνεται πως «προτιμά» να
μολύνει ο κορωνοϊός στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία της
έκθεσης του ΕΟΔΥ, οι άνθρωποι ηλικία από 40 έως 64 ετών γίνονται συχνότερα
στόχοι του νέου ιού σε ποσοστό 47,2%, όπως και η ηλικιακή ομάδα από 18 έως
40 ετών σε ποσοστό 26,8%. Είναι παρήγορο ότι οιηλικιωμένοι που κινδυνεύουν
περισσότερο από επιπλοκές, δηλαδή οι άνθρωποι από 65 ετών και πάνω
μολύνονται σε ποσοστό 23%, αν και ιδανικά αυτό το ποσοστό θα έπρεπε να είναι
κάτω από 10% έως μηδενικό. Τα παιδιά ηλικίας από 0 έως 17 ετών που
λειτουργούν ως ιδιαίτερα μεταδοτικοί φορείς τους ιού μολύνονται σε ποσοστό
μόλις 2.9%, αλλά σε αυτό θα πρέπει να λάβουνε υπόψη μας ότι τα παιδιά
εξετάζονται για τον κορωνοϊό πιο σπάνια από άλλες ηλικιακές ομάδες, καθώς
κατά κανόνα περνούν ήπια τη νόσο ή με καθόλου συμπτώματα. Πάντως η έως τώρα
ήπια εξέλιξη της καμπύλης των νέων κρουσμάτων και «ο βραδύτερος ρυθμός
αύξησης των νέων κρουσμάτων στη χώρα μας», όπως είπε και ο κος Τσιόδρας,
αποτυπώνεται και στο γράφημα που αφορά τα δείγματα που έχουν ελεγχθεί
εργαστηριακά από την 1η Ιανουαρίου μέχρι σήμερα, στα εργαστήρια που
διενεργούν εξετάσεις για τον νέο κορωνοϊό και που δηλώνουν συστηματικά τα
αποτελέσματα τους στον ΕΟΔΥ. Στο σύνολο των δειγμάτων που ελέγχουν (θετικά
και αρνητικά), έχουν συνολικά ελεγχθεί 15151 κλινικά δείγματα, από τα οποία
τα 970 ποσοστό 6.4% ήταν θετικά στον κορωνοϊό.
Όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή των κρουσμάτων στη
χώρα η Αττική συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο αριθμό και ακολουθούν κάποιες
περιοχές της χώρας όπως η Θεσσαλονίκη, η Καστοριά, η Ηλεία, η Κοζάνη, η
Αχαΐα και η Ξάνθη, όπου υπήρξαν εστίες νέων μολύνσεων και μεγαλύτερη απ' ότι
φαίνεται έκθεση του πληθυσμού στον ιό. Όπως αποτυπώνεται και στον σχετικό
χάρτη του ΕΟΔΥ ελάχιστες είναι πλέον οι περιοχές της χώρα όπου προς το παρόν
επισήμως δεν έχει καταγράφει κάποιο κρούσμα κορωνοϊού.
ΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ
Ο ΚΟΤΩΝΟΙΟΣ
Το μανιτάρι Γανόδερμα (Ganoderma) ή το «Μανιτάρι των
Θεών» ονομάζεται στην Κίνα «Lingjhi» που σημαίνει «μανιτάρι της αθανασίας»,
στην Ιαπωνία ονομάζεται Reishi και χρησιμοποιείτε για πάνω από 4000 χρόνια
ως φαρμακευτικό βότανο το οποίο δεν έχει παρενέργειες, ακόμα και αν
καταναλώνεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Το Ganoderma είναι ένα προσαρμογόνο βότανο που ενισχύει
το ανοσοποιητικό σύστημα, τη μακροζωία, τονώνει τη ζωτικότητα του σώματος,
βοηθά στη θεραπεία πολλών παθήσεων και συμβάλει σημαντικά στην γενικότερη
υγεία του σώματος.
Επειδή το γανόδερμα είναι τρόφιμο και δεν αλληλεπιδρά
με κανένα φάρμακο μπορεί να ληφθεί παράλληλα με οποιαδήποτε φαρμακευτική
αγωγή και να μειώσει την πιθανότητα μολύνσεων.
Περίπλοκη είναι η διαδικασία διπλασιασμού των ρετροϊών. Οι ρετροϊοί είναι μια κατηγορία RNA ιών που προκαλούν καρκίνο στα ζώα και στον άνθρωπο. Εκτός από μονόκλωνο RNA περιέχουν και ένα ένζυμο, την αντίστροφη μεταγραφάση, που μπορεί να συνθέσει DNA με μήτρα το RNA. Μαζί με τo RNA ενός τέτοιου ιού εισέρχεται στο κύτταρο και η αντίστροφη μεταγραφάση. To ένζυμο συνθέτει μια αλυσίδα DNA συμπληρωματική με τo RNA και δημιουργείται έτσι ένα υβρίδιο DNA-RNA. Κατόπιν παράγεται και η δεύτερη αλυσίδα DNA. Με αυτόν τον τρόπο το κύτταρο αποκτά τον ιό με τη μορφή δίκλωνου DNA. To DNA αυτό μπορεί να ενωθεί με τo DNA των χρωμοσωμάτων του κυττάρου, συνιστώντας με αυτόν τον τρόπο αιτία μεταμόρφωσης των φυσιολογικών κυττάρων σε καρκινικά.
Κατόπιν παράγεται και η δεύτερη αλυσίδα DNA. Με αυτόν τον τρόπο το κύτταρο αποκτά τον ιό με τη μορφή δίκλωνου DNA. To DNA αυτό μπορεί να ενωθεί με τo DNA των χρωμοσωμάτων του κυττάρου, συνιστώντας με αυτόν τον τρόπο αιτία μεταμόρφωσης των φυσιολογικών κυττάρων σε καρκινικά.
Οι ιοί των ζώων συχνά
περιβάλλονται από ένα μεμβρανοειδή φάκελλο που επιτρέπει εύκολη είσοδο και έξοδο
μέσω της πλασματικής μεμβράνης των κυττάρων. Ο ιός εφάπτεται ενός ζωικού
κυττάρου, γίνεται συγχώνευση του μεμβρανοειδούς φακέλου του με την πλασματική
μεμβράνη του κυττάρου και είσοδος του καψιδίου του ιού στον ξενιστή. Tο καψίδιο
αποδομείται και το RNA του ιού (+) λειτουργεί ως μήτρα για τη σύνθεση της
συμπληρωματικής του RNA αλυσίδας (-). Αυτό το συμπληρωματικό RNA λειτουργεί και
σα μήνυμα RNA για τις πρωτεΐνες του ιού αλλά και σαν μήτρα για τη σύνθεση του
RNA του ιού. To συστατικά του ιού αυτοσυγκροτούνται σε νέα καψίδια, τα οποία με
«εκβλάστηση» εξέρχονται από το κύτταρο, περιβαλλόμενα με μεμβρανώδη φάκελο.Μεταλλάξεις
του ιού Covid-19 αρχίζουν αμέσως μετά την εισβολή-μόλυνση στον ξενιστή και δρα
μεταλλασσόμενος, αξιοποιώντας τα γενετικά δεδομένα και τα χημικά στοιχεία του
ξενιστή. Αυτό του δίνει το χαρακτηρισμό έξυπνος χωρίς να έχει μυαλό- κέντρο
λήψης αποφάσεων, τον μεταλλάσσει δυτοκαταστροφικά τη χημική δομή του ξενιστή.
Γονιδιακή ανάλυση δειγμάτων περισσότερων των 7.500 ατόμων που έχουν προσβληθεί
από την Covid-19 δείχνει ότι ο νέος κορονοϊός που προ-υπήρχε από καιρό,
διαδόθηκε γρήγορα ανά τον κόσμο στο τέλος του περασμένου έτους και ότι
προσαρμόζεται εύκολα στους ανθρώπινους ξενιστές του, σύμφωνα με μελέτη του
Ινστιτούτου Γενετικής του University College London (UCL).
Η μελέτη εντόπισε σχεδόν 200 γενετικές μεταλλάξεις του νέου κορονοϊού
SARS-CoV-2, που σύμφωνα με τους ερευνητές δείχνουν τον τρόπο με τον οποία
εξελίσσεται με την διάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ο Francois Balloux, καθηγητής του UCL και εκ των επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε
ότι τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μεγάλο ποσοστό της γενετικής διαφοροποίησης του
SARS-CoV-2 απαντάται στις περισσότερο πληγείσες χώρες. Αυτό σημαίνει ότι ο ιός
διαδιδόταν ήδη εντατικά ανά τον κόσμο στις πρώτες φάσεις της επιδημίας.
"Ολοι οι ιοί μεταλλάσσονται με φυσικό τρόπο. Οι μεταλλάξεις καθαυτές δεν είναι
πάντα
κακό πράγμα και δεν υπάρχει κάτι που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο SARS-CoV-2
μεταλλάσσεται ταχύτερα ή βραδύτερα από το αναμενόμενο", σημειώνει ο Francois
Balloux. "Μέχρι στιγμής, δεν μπορούμε να πούμε αν ο SARS-CoV-2 γίνεται
περισσότερο ή λιγότερο θανατηφόρος ή μολυσματικός".
Περισσότερα από 3,68 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν καταγραφεί ως επιβεβαιωμένα
κρούσματα του ιού σε ολόκληρο τον κόσμο και 256.000 έχουν πεθάνει, μέχρι
στιγμής,σύμφωνα με
απολογισμό του Reuters. Κρούσματα έχουν καταγραφεί σε περισσότερες από 210 χώρες
και εδαφικές οντότητες από την εμφάνιση της νόσου στην Κίνα τον Δεκέμβριο 2019.
Η μελέτη του UCL, που δημοσιεύθηκε σήμερα στην επιθεώρηση Infection, Genetics
and Evolution επιβεβαιώνει ότι ο ιός εμφανίσθηκε στο τέλος του 2019, πριν
διαδοθεί με ταχύτητα στον κόσμο, σημειώνει ο καθηγητής.
Η μελέτη δεν κατόρθωσε να εντοπίσει το ακριβές σημείο εκκίνησης ή τον τόπο.
Δεν είναι απίθανο ο ιός που προκαλεί την Covid-19 να κυκλοφορούσε
μεταξύ των ανθρώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από τον εντοπισμό του.
Μελέτη γάλλων επιστημόνων που δημοσιεύθηκε τις τελευταίες ημέρες έδειξε ότι
άνδρας είχε προβληθεί από Covid-19 στις 27 Δεκεμβρίου, έναν σχεδόν μήνα πριν από
την επίσημη καταγραφή των πρώτων κρουσμάτων στην Γαλλία.
Ο Francois Balloux δηλώνει ότι οι 198 μικρές γενετικές αλλαγές, ή μεταλλάξεις
που εντοπίσθηκαν στην έρευνα φαίνεται ότι συνέβησαν ανεξάρτητα περισσότερες από
μία φορά. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελεί κλειδί στις προσπάθειες για την
ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων.
"Μία μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των ιών είναι ότι ένα εμβόλιο μπορεί να
μην πλέον αποτελεσματικό εάν ο ιός έχει μεταλλαχθεί", λέει ο καθηγητής του UCL .
"Εάν επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στα μέρη του ιού είναι λιγότερο πιθανόν
να μεταλλαχθούν, έχουμε καλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουμε φάρμακα που θα
είναι μακροπρόθεσμα αποτελεσματικά".
Να σημειωθεί ότι όπως λένε οι επιστήμονες ευεργετικά έχουν συμβάλλει τα εμβόλια της φυματίωσης. της ιλαράς, τηες γρίππης του πνευμονιόκκου, η επάρκεια βιταμινών C και D κλπ
Ο ίός κοβιτ 19 θρέφεται - ενδυναμ΄βνεται όσο βρίσκει κύτταρα=ξενιστές και αποδυναμώνεται -πεθαίνει όταν βρίσκεται εκτός αυτών. Πρώτο μέλημα η αποφυγή μόλυνσης με τήτηση των γνωστών μέτρων αποστάαεις κλπ
ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΖΕΙ
Ο ΙΟΣ ΕΚΤΟΣ ΞΕΝΙΣΤΗ;
Η Καρολίν
Ματσάμερ, κυτταρική βιολόγος που ειδικεύεται στους κορονοϊούς, έκανε έρευνα
σχετικά με τον Covid-19, μελετώντας πόσο αντέχει ο ιός σε επιφάνειες όπως το
πλαστικό.
Σύμφωνα με
πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine, ο ιός
που προκαλεί τον Covid-19, μπορεί να ζει στον αέρα και στις επιφάνειες
μεταξύ αρκετών ωρών και αρκετών ημερών.
Η μελέτη
διαπίστωσε ότι ο νέος κορονοϊός είναι βιώσιμος ως
και 72 ώρες πάνω σε πλαστικά, 48 ώρες σε ανοξείδωτο χάλυβα, 24 ώρες σε
χαρτόνι και 4 ώρες σε χαλκό. Είναι επίσης
ανιχνεύσιμο στον αέρα για τρεις ώρες.
Η Κάρολιν
Ματσάμερ, καθηγήτρια της κυτταρικής βιολογίας, της οποίας το εργαστήριο της
Ιατρικής Σχολής του Johns Hopkins έχει μελετήσει τη βασική βιολογία των
κορονοϊών για χρόνια, έδωσε απαντήσεις για τα ευρήματά της, που αναμφίβολα
ενδιαφέρουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να προστατευτούν και να μη
νοσήσουν.
Όπως ανέφερε η
ίδια, ο ιός μπορεί να επιζήσει σε
πλαστικό για 72 ώρες,
κάτι που ακούγεται πραγματικά τρομακτικό. Αλλά αυτό που είναι πιο
σημαντικό, είναι η ποσότητα του ιού που παραμένει πάνω στο πλαστικό.
Είναι λιγότερο από το
0,1% του αρχικού υλικού του ιού. Η μόλυνση είναι θεωρητικά δυνατή
αλλά είναι απίθανη στα επίπεδα που απομένουν μετά από μερικές ημέρες και οι
άνθρωποι πρέπει να το γνωρίζουν αυτό.
Αναφορικά με το
ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας,
γνωρίζοντας ότι ο ιός που προκαλεί το COVID-19 ζει σε επιφάνειες, η απάντηση
είναι πως είναι πιο πιθανό να πιάσουμε τη λοίμωξη από τον αέρα, αν
βρισκόμαστε δίπλα σε κάποιον που έχει προσβληθεί από μια επιφάνεια. Η
καθαριότητα των επιφανειών με απολυμαντικό ή σαπούνι είναι πολύ
αποτελεσματική, διότι όταν η λιπαρή επιφανειακή επικάλυψη του ιού είναι
απενεργοποιημένη, δεν υπάρχει τρόπος με τον οποίο ο ιός μπορεί να μολύνει
ένα κύτταρο ξενιστή
Οι οδηγίες
σχετικά με τον τρόπο προστασίας του εαυτού μας περιλαμβάνουν: Καθαρίστε και
απολυμάνετε τις επιφάνειες με τις οποίες έρχονται σε επαφή πολλοί άνθρωποι.
Αυτά περιλαμβάνουν τραπέζια, πόμολα, διακόπτες φώτων, πάγκους, λαβές,
γραφεία, τηλέφωνα, πληκτρολόγια, τουαλέτες, βρύσες και νεροχύτες. Αποφύγετε
να αγγίζετε τις επιφάνειες υψηλής επαφής στο κοινό. Πλύνετε συχνά τα χέρια
σας με σαπούνι και νερό
για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα αμέσως μόλις επιστρέψετε από ένα δημόσιο
χώρο, όπως η τράπεζα ή το μπακάλικο. Όταν βρίσκεστε σε ένα δημόσιο χώρο,
βάλτε απόσταση έξι ποδιών ανάμεσα στον εαυτό σας και τους άλλους. Το
σημαντικότερο είναι να μείνετε στο σπίτι αν είστε άρρωστος και επικοινωνήστε
με το γιατρό σας.
Υπήρξαν
εικασίες ότι μόλις φτάσει η καλοκαιρινή περίοδος και ο καιρός ζεσταίνεται, ο
ιός δεν θα επιβιώσει, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμα αν αυτό είναι αλήθεια. Μήπως
ο καιρός ή η εσωτερική θερμοκρασία επηρεάζει την επιβίωση του ιού στις
επιφάνειες;
"Δεν υπάρχουν
αποδείξεις ούτε για τον άλλο. Η βιωσιμότητα του ιού σε έκθεση σε θερμότητα ή
κρύο δεν έχει μελετηθεί. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δείχνει ότι η μελέτη της
New England Journal of Medicine πραγματοποιήθηκε περίπου σε θερμοκρασία
δωματίου, 21-23 βαθμούς Κελσίου", ανέφερε η κα. Ματσάμερ.
COVID - 19:
Πόσο ζει στις επιφάνειες και σε ρούχα;
Μάθετε πόσες
ώρες επιβιώνει ο κορωνοϊός, σε επιφάνειες και ρούχα και τι χρειάζεται να
κάνουμε για να προστατευτούμεΑμερικανοί και Γερμανοί επιστήμονες
διατείνονται ότι ο κορωνοϊός SARS-CoV-2, ο ιός που προκαλεί την πανδημία της
ασθένειας COVID-19, έχει
δυνατότητα επιβίωσης στον αέρα και σε επιφάνειες για αρκετές ώρες ανάλογα με
τις συνθήκες του περιβάλλοντος.
Συμπέραναν ότι
ο κορωνοϊός μπορεί να επιβιώσει ακόμη και για δύο ως τρεις ημέρες πάνω σε
πλαστικές επιφάνειες ή ανοξείδωτο χάλυβα, αλλά και έως και για 24 ώρες πάνω
σ’ένα κουτί από χαρτόνι. Στον χαλκό χρειαζόταν 4 ώρες για να καταστεί
ανενεργός. Στα ρούχα και τα υφάσματα γενικά αναφέρουν ότι ο ιός ζει μέχρι
και 6 ώρες ενώ στον άερα
μπορεί να επιβιώσει μέχρι 3 ώρες.
Με βάση τις
έρευνές τους συμπέραναν επίσης ότι ο χρόνος επιβίωσης του είναι μεγαλύτερος
σε χαμηλές θερμοκρασίες και υψηλή υγρασία περιβάλλοντος (σε
πάνω από 30°C ζει πολύ λιγότερο).
Πως καθαρίζουμε
ρούχα και επιφάνειες:
Ο ιός
εξουδετερώνεται στις επιφάνειες με τη χρήση αλκοολούχου (άνω του 40%)
διαλύματος. Όσον αφορά τα βρώμικα ρούχα, οι ειδικοί υπογραμμίζουν να μη τα
τινάζεις και μην τα ακουμπάς σε πολλά σημεία του σπιτιού. Πλύνε τα ρούχα
σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή, αλλά όσο γίνεται με πιο ζεστό νερό,
χωρίς όμως να καταστραφούν. Τα βρώμικα ρούχα από έναν άρρωστο μπορούν να
πλυθούν μαζί με εκείνα άλλων ανθρώπων χωρίς κανένα πρόβλημα.
Προσοχή:
Ο χρόνος επώασης (από την μόλυνση μέχρι την εμφάνιση συμπτωμάτων) είναι
συνήθως γύρω στις 5 ημέρες, μπορεί όμως να φθάσει και τις 14 ημέρες.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
δημοσιογράφος - Ερευνητής 29-3-2020