Αριστείδης Στεφάνου Σκυλίτσης
Ο Αριστείδης Στεφάνου Σκυλίτσης θεωρείται από πολλούς δημότες του Πειραιά ως ο περισσότερο δημιουργικός Δήμαρχος, αλλά και μέγας αναμορφωτής του σύγχρονου Πειραιά.
Ας δούμε, όμως, πρώτα την οικογένεια Σκυλίτση, η οποία έχει τις ρίζες της στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ιωάννης Σκυλίτσης, βυζαντινός χρονογράφος έζησε κατά τον 11ον αιώνα. Και ο Γεώργιος Σκυλίτσης, επιγραμματοποιός, τον 12ον αιώνα. Η οικογένεια Σκυλίτση ή τουλάχιστον ένα κλάδος από αυτήν εγκαταστάθηκε στη Χίο, όπου από τον 17ο αιώνα συναντάται το επώνυμο. Μία διακλάδωση αυτής είναι και οι Στεφάνοβικ Σκυλίτσηδες. Στη διακλάδωση αυτή ανήκε και η σύζυγος του Ελευθερίου Βενιζέλου, η Ελενα. Εκ του εις Χίον κλάδου προέρχονται και οι κάτωθι οι οποίοι είχαν δικό τους οικόσημο:
Πέτρος Ομηρίδης Σκυλίτσης
Ο Πέτρος Ομηρίδης Σκυλίτσης (1784-1872) γεννήθηκε στη Σμύρνη. (Ήταν αδελφός του παππού του δημάρχου της επταετίας Αριστείδη Σκυλίτση). Καταγόταν από Βυζαντινή αριστοκρατική οικογένεια της Χίου.
Μυήθηκε από νωρίς στη Φιλική Εταιρία και έλαβε μέρος στην Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Εστάλη ως απόστολος αυτής στην Κωνσταντινούπολη και την Κρήτη. Τον Απρίλιο του 1822 ανέλαβε την διοίκηση της Κρήτης και διατέλεσε πρόεδρος της συνέλευσης στους Αρμένους, η οποία ψήφισε το προσωρινό πολίτευμα του νησιού. Αλλά διώχθηκε από τους Τούρκους και κατέφυγε στα Ψαρά.
Μετά την κήρυξη της Επανάστασης πήγε στην Υδρα, τις Σπέτσες και το Αργος και συνεργάστηκε με το Μαυροκορδάτο και το Νέγρη για την οργάνωση της πολιτείας.
Μετά την απελευθέρωση εστάλη ως ειρηνοδίκης στις Σπέτσες, και κατόπιν πρόεδρος του Δικαστηρίου των Βορείων Κυκλάδων.
Μεταξύ άλλων αναμείχθηκε στα πράγματα Πόρου, Υδρας, Σπετσών, και ετάχθη εναντίον του Καποδίστρια το 1831, ο οποίος τον εξόρισε στη Σμύρνη. Επανήλθε επί Οθωνος και διορίστηκε εφέτης. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά και εκλεγόταν Δήμαρχος από τον 1840 ως το 1856 (1841-1845 & 1848-1854).
Επί δημαρχίας του κατασκευάστηκε ο πρώτος ναός της Αγίας Τριάδος που γκρεμίστηκε κατά το βομβαρδισμό του 1944, το Α' Σχολαρχείο και η Α' Δημοτική Βιβλιοθήκη. Από την θέση του δημάρχου έστειλε επιστολή στον Κωνσταντίνο Ιωνίδη για να τον πείσει να συνεισφέρει στην ίδρυση σχολείων στον Πειραιά. Από αυτή την πρωτοβουλία ιδρύθηκε η Ιωνίδειος Σχολή. Επίσης διετέλεσε μέλος της Φιλεκπαιδευτικής εταιρείας και της Ριζαρείου Σχολής. Το 1831 δημοσίευσε την μελέτη «Συνοπτική ιστορία των 3 ναυτικών νήσων».
Ήταν παντρεμένος με την Μαριγώ Ράλλη, κόρη του Στέφανου Ράλλη και αδελφή των ιδρυτών του εμπορικού οίκου Ράλλη.
ΣΚΥΛΙΤΣΗΣ ή ΣΚΥΛΙΤΖΗΣ
│ │
Αριστείδης Πέτρος
│ │
Δημοσθένης Στέφανος + Αικατερίνη + Χατζηπέτρος
1855-1935 │ Ι
│ Ι
Αριστείδης-Αλέξανδρος Αλέξανδρος Χατζηπέτρος
1907 - 2006
Δήμαρχος της Επταετίας
Ο Αριστείδης Ομηρίδης Σκυλίτσης καταγόταν από Βυζαντινή αριστοκρατική οικογένεια της Χίου και ήταν αδερφός του Πέτρου Ομηρίδη Σκυλίτση. Διετέλεσε δήμαρχος Πειραιά από το 1883 έως το 1887. Επί θητείας του θεμελιώθηκε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Γιοι του ήταν οι Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης, και Στέφανος Ομηρίδης Σκυλίτσης, και εγγονός του ο Αριστείδης Σκυλίτσης.
Ο Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του Πειραιά την περίοδο 1907-1914 κερδίζοντας τον ιατρό και προηγούμενο δήμαρχο Παύλο Δαμαλά. Ήταν γιος του δημάρχου Αριστείδη Σκυλίτση του πρεσβύτερου και θετός πατέρας του μετέπειτα δημάρχου της πόλης επί επταετίας Αριστείδη Σκυλίτση. Το 1912 ο Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης αναγκάζεται να αφήσει προσωρινά τον δημαρχιακό θώκο της πόλης για να πολεμήσει στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο και δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο.
Ο Αριστείδης Στεφάνου Σκυλίτσης (φυσικός του πατέρας ήταν ο Στέφανος Σκυλίτσης) γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1907 ή το 1908.
Ομως ο πατέρας του πέθανε νωρίς και τον υιοθέτησε ο θείος του Δημοσθένης. Ο Αριστείδης ήταν γραμμένος στο Δήμο Αθηναίων, στη μερίδα των Στεφάνου και Αικατερίνης(;) Σκυλίτση με αριθμό 0405306/1-που σημαίνει ότι ήταν το μοναδικό παιδί. Ηταν κάτοικος Ψυχικού Βασ. Παύλου 64.
Η μητέρα του παντρεύτηκε δύο ακόμη φορές, τη μία με τον Χατζηπέτρο και απόκτησε τον Αλέξανδρο Χατζηπέτρο αρχηγό της ΚΥΠ, και μία ακόμη. Τρεις φορές παντρεύτηκε τρεις φορές χήρεψε.
*** Αδιευκρίνιστα παραμένουν, ποιός ήταν ακριβώς ο Στέφανος Σκυλίτσης που ενδιαφέρθηκε, όπως οι Κων/νος Ζάππας, ο Γ. Ζαρίφης κα, να αγοράσουν κάμπους στη Θεσσαλία, όταν μεγαλογαιοκτήμονες Τούρκοι τσιφλικάδες, διαβλέποντες την αρχή του τέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ζώντες με αβεβαιότητα για το μέλλον της παρουσίας τους στο Θεσσαλικό κάμπο, έσπευδαν να εκποιήσουν τις τεράστιες γεωργικές εκτάσεις τους για να μετακινηθούν σε ασφαλέστερα μέρη του Οθωμανικού κράτους,
όπως επίσης ποιός ήταν ακριβώς στα 1877 ο Στέφανος Σκυλίτσης που ήταν φίλος με τον Κ. Καβάφη και τον Μικέ Ράλλη και φοιτούσαν μαζί στο λύκειο «Eρμής», της Αλεξάνδρειας.
Αυτοί οι φίλοι του Καβάφη πέθαναν ο μεν Στέφανος Σκυλίτσης το 1886 και ο Ράλλης το 1889.
Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του ο Αριστείδης Στεφάνου Σκυλίτσης ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διαφήμιση και έγινε ιδιοκτήτης της διαφημιστικής εταιρίας "Γκρέκα", που είχε ιδρύσει το 1924 ο υπουργός του Ιωάννη Μεταξά, ο Κώστας Κοτζιάς.
Διετέλεσε Δήμαρχος Πειραιά από τις 5 Αυγούστου 1967 έως τις 18 Σεπτεμβρίου 1974. Θεωρείται ως ο πιο επιτυχημένος Δήμαρχος Πειραιώς για μία σειρά έργων, από τον τομέα της καθαριότητος, την οικονομική διαφάνεια έως τις πολιτιστικές υποδομές της πόλεώς μας.
Ποικίλα έργα και ημέραι
Κατά τη διάρκεια της θητείας του προχώρησε στην κατεδάφιση διαφόρων κτιρίων μεταξύ των οποίων η Ράλλειος Σχολή, το ιστορικό Ρολόι του Πειραιά, το θεατράκι του Τσίλερ στο νέο Φάληρο, η βίλα Ζαχαρίου για να κτισθεί το νέο κτίριο, τα ανθοπωλεία της πλατείας Κοραή, προέβη στην απαλλαγή των ναών του Αγίου Σπυρίδωνος και του Αγίου Νικολάου από τα προ και γύρω απ' αυτούς κτίσματα κ.α., σημεία αναφοράς της τοπικής συνείδησης τα οποία συνδέονταν με το όνομα των προηγούμενων δημάρχων της πόλης.
Στην θητεία του ολοκληρώθηκε το σημερινό Δημαρχιακό Μέγαρο (1969), δημιουργήθηκε το υπαίθριο θέατρο του Προφήτη Ηλία (1969) Σκυλίτσιο - Βεάκειο, έγιναν το Δελφινάριο- Μενάνδρειο-, το χειμερινό θέατρο κωμωδιών «Πειραιεύς» το θερινό Πειραϊκό Λυρικό Θέατρο, το Σινεάκ, το Μουσείο Ζωγραφικής και Σκηνογραφίας Αραβαντινού. Παράλληλα, τέθηκαν οι βάσεις για την δημιουργία Ελληνικού Ναυτιλιακού Σίτυ, στον Πύργο του Πειραιώς. Έκτοτε κανείς δεν πρόσθεσε σε αυτό το μέρος κάτι περισσότερο. Το φάντασμά του στοιχειώνει ακόμα. Όπως επίσης και το Δημαρχιακό μέγαρο στο χώρο της Ραλλείου.
Ακόμη απάλλαξε τον Πειραιά από την Τρούμπα, το 1968, ανακαίνισε το Δημοτικό Θέατρο, δημιούργησε τα «νερά που χορεύουν» στη Ζέα.
Στις 20 Ιουνίου 1969 έγιναν τα εγκαίνια του «Σκυλίτσειου» Θερινού Θεάτρου Πειραιά, με παράσταση της όπερας «Ναμπούκο» του Βέρντι από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Δείτε το βίντεο.
*** Το 1970, έκανε Καρναβάλι.
*** Στις 15-9-1970 έγινε η ανάδειξη της "Μις Ευρώπη 1970" στο Σκυλίτσειο.
*** 21 Απριλίου 1972, με πρωτοβουλία του Αριστείδη Σκυλίτση γίνεται στην Αγία Τριάδα ο ομαδικός γάμος 54 απόρων κοριτσιών. 54 νύφες, 54 γαμπροί, 54 κουμπάροι, 54 ιερείς με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Πειραιώς Χρυσόστομο, και 40.000 προσκεκλημένοι. Κάθε ζευγάρι πήρε δώρο 50.000 δραχμές.
Ενας μύθος γύρω από το όνομά του
Ο Σκυλίτσης κατάφερε να δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομά του διοργανώνοντας καρναβάλια, δημιουργώντας κούνιες, πλαζ, επιβάλλοντας ομοιόμορφα τραπεζοκαθίσματα, στολίζοντας με χριστουγεννιάτικα δέντρα και λαμπιόνια τους δρόμους στις γιορτές, διοργανώνοντας γιορτές και ντύνοντας τους οδοκαθαριστές με άσπρες στολές και γαλότσες.
Ηταν ένας ακούραστος άνθρωπος που έλεγε, ξεκουράζομαι όταν τελειώσω αυτά που έχω στο μυαλό μου. Και είχε πολλά, άλλα αρεστά και άλλα που επικρίνονταν.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που αντιτάχθηκε σε σχέδια του «αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και υπουργού Εσωτερικών» Στυλιανού Παττακού, τα οποία αφορούσαν την πόλη του Πειραιά. Στις αφισοκολλήσεις του και στις παρελάσεις για την…21η Απριλίου 1967.
Παλαίμαχοι δημοσιογράφοι αφηγούνται σήμερα ότι ο Σκυλίτσης τους έλεγε: "Εγώ δεν έχω σχέση με τη Χούντα, μου είπαν να αναλάβω δήμαρχος Πειραιά και ανέλαβα για το καλό του".
Ο Σκυλίτσης προσπάθησε να δημιουργήσει τοπική συνείδηση για αναγέννηση του Πειραιά - το σύνθημά του ήταν ότι θα ξανακάνει τον Πειραιά πρώτη πόλη της Μεσογείου.
Το 1968 ένωσε το Δήμο Νέου Φαλήρου με τον Πειραιά.
Το όνομά του συνδέθηκε με μία δημιουργική περίοδο για τον Πειραιά. Σήμερα αναγνωρίζεται ότι παρά τα όποια λάθη του η Δημαρχία του ήταν επωφελής για την πόλη μας. Ο Αρ. Σκυλίτσης αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος Δήμαρχος Πειραιώς, αλλά ταυτόχρονα πολεμήθηκε. Κατηγορήθηκε ότι δεν ήταν αιρετός Δήμαρχος, οι αντίπαλοί του τον ονόμαζαν περιφρονητικά «ο Δήμαρχος της χούντας». Διότι πράγματι ήταν.
Ο Αρ. Σκυλίτσης δεν ήταν αιρετός, όπως δεν ήταν αιρετός ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1944, και ο Καποδίστριας το 1827. Όπως δεν ήταν αιρετοί και τόσοι «σοσιαλιστές ηγέτες» της Αν. Ευρώπης. Αυτό όμως δεν μειώνει το καλό έργο του. Απλά τονίζει το κακό.
Η συμμετοχή του στις Δημοτικές εκλογές
Ο Αριστείδης Σκυλίτσης, προσπάθησε, αλλά δεν έγινε αιρετός δήμαρχος, διότι η καλπονοθεία των δημοτικών εκλογών του 1978 δεν έχει προηγούμενο στην εποχή μας. Την πρώτη Κυριακή έλαβε 48,70% έναντι του Γ. Κυριακάκου ακόμα και όταν του έβγαζαν τα άκυρα με τις χούφτες. Τότε που ο Κωστής Στεφανόπουλος - βουλευτής της Ν.Δ. - ούρλιαζε σε ομιλία του επάνω από την «Ρεγγίνα», στην Βασ. Γεωργίου, προκειμένου να μην εκλεγεί - δημοκρατικά πλέον - ο Αρ. Σκυλίτσης.
Η προεκλογική κατάσταση στον Πειραιά είχε γίνει ακόμα πιο δύσκολη από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία δεν έδωσε το χρίσμα σε κάποιον υποψήφιο. Έτσι ο Α. Σκυλίτσης κατέλαβε προνομιακή θέση, αντλώντας ψήφους από το χώρο του κυβερνητικού κόμματος. Η "ουδέτερη" αυτή στάση της Νέας Δημοκρατίας δικαιολογήθηκε με την πάγια τακτική της να μην επεμβαίνει στις δημοτικές εκλογές και να μην αναμειγνύεται στην ανάδειξη των τοπικών αρχόντων.
Μπροστά σ
αυτόν τον κίνδυνο η αντιπολίτευση συσπειρώθηκε σε συνδυασμό, που επικεφαλής
του τέθηκε ο Γεώργιος Κυριακάκος, ο προ της δικτατορίας δήμαρχος, που είχε
αποτύχει να εκλεγεί με την υποστήριξη του ΚΚΕ το 1975.
Εκτός από το ευρύ μέτωπο που σχηματίστηκε, ο Α. Σκυλίτσης βρέθηκε
αντιμέτωπος και με έναν ιδεολογικό συγγενή του υποψήφιο: τον τέως αρχηγό της
Αστυνομίας Πόλεων κατά την τελευταία φάση της δικτατορίας, το Σπύρο Μιχελή. Ο Σπ.
Μιχελής είχε κατέβει και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και είχε
συγκεντρώσει 12.446 ψήφους. Αυτή τη φορά συγκέντρωσε 6.758 ψήφους, που όμως ήταν
αρκετές για να αφαιρέσουν από τον Α. Σκυλίτση τη δυνατότητα να εκλεγεί δήμαρχος
από την πρώτη Κυριακή. Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής σε σύνολο 119.843
έγκυρων ψηφοδελτίων ήταν: Α. Σκυλίτσης 58.355 ψήφοι (ποσοστό 48,70%), Γ.
Κυριακάκος 54.730 (45,67%), Σπ. Μιχελής 6.758 (5,63%).
Ο ……εκλεκτός της δικτατορίας είχε χάσει προσωρινά και ήταν βέβαιος για το δεύτερο γύρο σε μία ακριβώς εβδομάδα.
Τότε διαπρεπή στελέχη της συντηρητικής παράταξης, όπως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και η εκδότρια της Καθημερινής Ελένη Βλάχου έκαναν ότι μπορούσαν για να επηρεάσουν, ώστε να αποτραπεί η επιλογή του Α. Σκυλίτση. Η Νέα Δημοκρατία, αντιλαμβανόμενη το πολιτικό κόστος που θα είχε η εκλογή ενός παράγοντα της δικτατορίας, έσπευσε να δηλώσει ότι ούτε έχει ούτε επιθυμεί να έχει σχέση με τα κατάλοιπα της χούντας.
Όμως υπήρχε
κι ένας ακόμα παράγοντας, που συνέλαβε στην τελική έκβαση της εκλογής: Στον
πρώτο γύρο, μπορεί ο Α. Σκυλίτσης να είχε αποσπάσει το 48,70%. Όμως υπήρχε και
μεγάλη αποχή, που έφτασε το 36%. Μετά από το σοκ της πρώτης Κυριακής ένα μεγάλο
μέρος αυτών των εκλογέων προσήλθε στις κάλπες.
Οι κάλπες της 22ης Οκτωβρίου 1978 έδωσαν τη νίκη στο Γ. Κυριακάκο με ποστοστό
53,43%, έναντι 46,57% του αντιπάλου του. Ο Α. Σκυλίτσης όχι μόνο δεν πήρε
παραπάνω ψήφους, αλλά έχασε και 649 από την πρώτη Κυριακή.
Ανταρσία στο Δημοτικό Συμβούλιο
Ο συνδυασμός Σκυλίτση δεν αποδέχτηκε την ήττα του και δεν αρκέστηκε
μόνο στην υποβολή ενστάσεων. Οι 10 δημοτικοί σύμβουλοι που εξέλεξε απείλησαν ότι
δε θα ορκιστούν και, συνεπώς, δε θα αναλάβουν καθήκοντα. Τελικά, όταν είδαν να
μην ευοδώνονται οι ελπίδες τους για επανάληψη των εκλογών, αποφάσισαν να
ορκιστούν. Μόνο δύο το απέφυγαν. Ο ένας ήταν ο Α. Σκυλίτσης κι ο άλλος ο
δικηγόρος Σπύρος Πατρινός που αντικαταστάθηκαν από αναπληρωματικούς.
Ο Α. Σκυλίτσης επανήλθε στις επόμενες εκλογές. Στον Πειραιά κατά τον πρώτο γύρο, στις 17 Οκτωβρίου 1982, επικρατέστερος ήταν πάλι ο Α. Σκυλίτσης, όμως με αισθητά μικρότερο ποσοστό σε σύγκριση με το 1978. Ο …..εκλεκτός της χούντας συγκέντρωσε ποσοστό 42,02%, ενώ ο "Δημοκρατικός Πειραιάς" του Γ. Παπασπύρου έφτασε το 36,72%. Το ΚΚΕ διαμόρφωσε δικό του συνδυασμό με επικεφαλής το γιατρό Δημήτρη Σαλπέα, που αναδείχτηκε τρίτος με το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 20,07%. Τέταρτος ήταν ο Βασίλης Λεβέντης με 1,20%.
Ετσι όλα είχαν κριθεί από τον πρώτο γύρο για τον Αριστείδη Σκυλίτση. Το γεγονός ότι ο συνδυασμός της παραδοσιακής Αριστεράς είχε φτάσει στο 20,07%, καθιστούσε σαφές ότι η νίκη του Γιάννη Παπασπύρου ήταν βέβαιη στο δεύτερο γύρο και δε θα χρειαζόταν ιδιαίτερες κινητοποιήσεις, όπως είχε συμβεί το 1978.
Στις δημοτικές εκλογές του 1986 ο Πειραιάς ψήφισε Ανδρέα Ανδριανόπουλο. Τελευταία φορά που στις εκλογές παρουσιάστηκε στο προσκήνιο ο Αριστείδης Σκυλίτσης, όμως χωρίς ικανό αριθμό στελεχών. Έτσι δεν κατάφερε να συγκεντρώσει παρά 7.377 ψήφους (5,47%).
Από κει και μετά ο Αριστείδης Στεφάνου Σκυλίτσης πέρασε στην σφαίρα του μύθου και στην αρμοδιότητα της Ιστορίας. Άφησε πίσω του όλους αυτούς που έκαναν καριέρα υβρίζοντάς τον. Αλλά για πολλούς Πειραιώτες, υπήρξε ο καλύτερος Δήμαρχος του μεταπολεμικού Πειραιά!
Και ήρθε το τέλος
Απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 98 ετών. Η κηδεία του έγινε στην Αγία Τριάδα
Πειραιώς, το απόγευμα της Παρασκευής 21 Ιουλίου 2006 και η ταφή στον
οικογενειακό τάφο των Σκυλίτσηδων στο Νεκροταφείο Αναστάσεως. Μόνο 80 άτομα ήταν
παρόντα στην κηδεία του Αριστείδη Σκυλίτση, που τέλεσε ο νέος Μητροπολίτης
Πειραιώς Σεραφείμ, παρουσία του τότε Δημάρχου κ. Χρήστου Αγραπίδη και του τότε
υφυπουργού Άμυνας, κ. Βασίλη Μιχαλολιάκου. Αίσθηση προξένησε το γεγονός ότι δεν
υπήρχε ούτε ένας χουντικός στην Αγία Τριάδα κατά την νεκρώσιμο ακολουθία του
Σκυλίτση.
Ο οικογενειακός τάφος των Σκυλίτσηδων
στη μέση ο Αριστείδης Στ.Σκυλίτσης
Ο Αριστείδης Σκυλίτσης δεν άφησε απογόνους, Είχε παντρευτεί γύρω στα 1955 την Ελένη Αραβαντίνου και λίγους μήνες πριν πεθάνει την Στέλλα Μποζίκη - ο γάμος έγινε 25-2-2006 ημέρα Σάββατο ώρα 20,30 στο σπίτι του στο Παλαιό Ψυχικό.
Λίγο μετά το θάνατό του επεκράτησε μυστήριο σχετικά με την περιουσία του.
Είχε λεχθεί ότι ο πρώην δήμαρχος Πειραιά με ιδιόχειρη διαθήκη του είχε μεριμνήσει να αφήσει σημαντικά κληροδοτήματα στο Δήμο Πειραιά.
Όμως έγινε γνωστό ότι με διαθήκη που γράφτηκε 21 Μαρτίου 2006, μετά το δεύτερο γάμο του, και τροποποιεί την προηγούμενη, ο διαθέτης αφήνει όλη την τεράστια περιουσία του στην τελευταία του σύζυγο Στέλλα Μποζίκη.
Η νεότερη Διαθήκη
Μέχρι σήμερα δεν έγινε γνωστό αν άφησε και τι στο Δήμο Πειραιά.
Η περιουσία ήταν σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες:
= Κτίριο στην Οθωνος – Σύνταγμα, όπου ήταν η ΓΚΡΕΚΑ, και γραφεία αεροπορικών εταιριών, Τράπεζες κλπ..
= Μονοκατοικία στο Παλαιό Ψυχικό.
= Δύο διαμερίσματα σε τριώροφο στην Καλλιθέα.
= Ακριβά έργα τέχνης
= Μυστικές καταθέσεις
ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
22-3-2011
Πηγές: Τύπος Εποχών, Βικιπαίδεια
Προσωπικές εντυπώσεις και εμπειρίες
http://www.hadjimichalis.gr/pavlea/dimot_ekloges.html
© KOUTOUZIS.GR Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή www.koutouzis.gr .