4  Νοέμβρίου  2000

   Μια   μικρή   ιστορία   για  τον  Κ.,   το Μάκη και τους Γιαπωνέζους

   

 

      Εκείνο το Σαββατιάτικο πρωινό του Νοεμβρίου τίποτα δεν προμήνυε τη «καταιγίδα» που θα ακολουθούσε.

        Ο 48χρονος φανοποιός από τη περιοχή του Πόρου Χ.Κ. είχε πάρει τις αποφάσεις του. Τυφλωμένος από την παθολογική ζήλια του για τη γυναίκα του και αποφασισμένος να εκδικηθεί για τις προσβολές που έχει δεχθεί σύμφωνα με τη νοσηρή του φαντασία ξεκινάει οπλισμένος με μια καραμπίνα να εκτελέσει το σχέδιό του. Εκτελεί στην κυριολεξία την πεθερά του Γεωργία Σπύρου, 77 ετών στην Τακτικούπολη Πόρου και στη συνέχεια κατευθύνεται στην περιοχή του Γαλατά όπου συνεχίζοντας το καταστρεπτικό του έργο, δολοφονεί το φίλο του Σταμάτη Τακτικό, τον οποίο υποπτεύονταν ότι διατηρούσε σχέσεις με τη γυναίκα του.

      Βάζει φωτιά στο αυτοκίνητο του, δηλώνοντας έτσι ότι έχει πια διαβεί το κατώφλι της λογικής και σε μια κίνηση απελπισίας «εισβάλλει» σε ένα λεωφορείο με αθώους Ιάπωνες τουρίστες και με την απειλή του όπλου διατάζει τον οδηγό να ξεκινήσει χωρίς όμως να θέλει να πάει κάπου συγκεκριμένα. Η κινητοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. είναι δυναμική, δεκάδες περιπολικά κυκλώνουν το λεωφορείο, σχηματίζοντας μια ζώνη ασφαλείας γύρω του, απαγορεύοντας ακόμα και στους δημοσιογράφους να πλησιάσουν σε απόσταση βολής.   

     Ο ξένος Τύπος ενημερώνεται και η απαγωγή γίνεται πρώτο θέμα στα μεγαλύτερα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα και η χώρα μας δέχεται για άλλη μια φορά τις επικρίσεις για την ασφάλεια των αλλοδαπών επισκεπτών.  

     Ο Κ. πανικοβάλλεται και πυροβολεί από οπίσθιο μέρος του λεωφορείου τραυματίζοντας, ευτυχώς ελαφρά, τον ανθυπαστυνόμο Δημήτρη Γιοβανίδη, που πλησίασε με τη μοτοσικλέτα του. Από εδώ και πέρα το λεωφορείο αλλάζει συνεχώς κατεύθυνση ώσπου τελικά παίρνει το δρόμο προς την Αθήνα. Εδώ αρχίζει να εκτυλίσσεται μια δεύτερη πραγματικότητα από εκείνη που βιώνει το ελληνικό κοινό.

    Ο δράστης έχει ζητήσει τη συμμετοχή του γνωστού δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των 33 Ιαπώνων τουριστών, του Έλληνα ξεναγού και του οδηγού του τουριστικού λεωφορείου. Η απαίτησή του ικανοποιείται και μέσω κινητών τηλεφώνων αρχίζει μια μαραθώνια διαδικασία προκειμένου να πειστεί ο δολοφόνος και απαγωγέας να ελευθερώσει τους αθώους τουρίστες.

    Το λεωφορείο εισέρχεται στα πρόθυρα της πρωτεύουσας και η αγωνία κορυφώνεται καθώς πλην των αστυνομικών και του Μ.Τριανταφυλλόπουλου, κανείς δεν είναι ενήμερος για τις προθέσεις του Χ.Κ Το λεωφορείο σε μια αιφνιδιαστική κίνηση σταθμεύει έξω από τα γραφεία του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίο εργάζεται ο δημοσιογράφος και ω του θαύματος ο δράστης παραδίδεται στους αστυνομικούς χωρίς να ανοίξει... μύτη.

     Η υπόθεση ομηρίας φαίνεται ότι έχει αίσιο τέλος. Οι όμηροι παραλαμβάνονται από τις Αρχές και οδηγούνται στο ξενοδοχείο τους ενώ η κυβέρνηση μέσω του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού  τους παραθέτει γεύμα την επομένη και αναλαμβάνει να πληρώσει όλα τους τα έξοδα ως μια κάποια αποζημίωση για την ταλαιπωρία που υπέστησαν.

 Ο δράστης οδηγείται στην Ασφάλεια για ανάκριση και η επίσημη Πολιτεία δια στόματος του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλη  Χρυσοχοϊδη συγχαίρει το δημοσιογράφο για την επιτυχημένη συμβολή του στην επίλυση της υπόθεσης.

    Ωστόσο η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ καθώς ο Χ.Κ. συνειδοτοποιεί τι έχει κάνει και πνιγμένος από τις τύψεις του για το κακό που προκάλεσε, βάζει τέρμα στη ζωή του πηδώντας από τον 7ο όροφο του κτιρίου της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών.

     Ωστόσο τα ερωτήματα παραμένουν καθώς η ελληνική κοινωνία βασανίζεται από ερωτήματα του τύπου αν τα ΜΜΕ μπορούν να παρεμβαίνουν κατά τέτοιο τρόπο στην επιβολή του νόμου.

© ΤΡΟΙΖΗΝΙΑ- KOUTOUZIS.GR  Αναδημοσίευση  επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην πηγή  www.koutouzis.gr .

   Κεντρική σελίδα