ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, Ο ΠΕΡΙΚΑΛΛΗΣ ΝΑΟΣ

Ξαναλειτουργεί 22/10/13 μετά από 14 χρόνια, ανανεωμένο το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το στολίδι της πόλης, αντίγραφο του θεάτρου του Μπολσόι. Μόνο που το δικό μας έχει 4 κίονες στην είσοδο, ενώ του Μπολσόι 8. Ιδιαίτερα προσεγμένη είναι η εσωτερική του διαρρύθμιση, με πρότυπο το «Theatre d’ Odeon» των Παρισίων και θαυμάσια η ακουστική του. Και φυσικά μεγάλη η ιστορία του ως περικαλλούς ναού της Εβδομης Τέχνης και όχι μόνο.

Το "Μπολσόϊ"

Στο Δημοτικό Θέατρο εμφανίστηκαν, κατά καιρούς, οι γνωστότεροι ελληνικοί θίασοι, με κορυφαίους ηθοποιούς, πολλοί ξένοι μελοδραματικοί θίασοι, τo «Βασιλικό»-«Εθνικό Θέατρο», «Η Εθνική Λυρική Σκηνή» , το ΚΘΒΕ κ.α., και γενικά επί έναν επιπλέον αιώνα υπήρξε και προβλέπεται να εξακολουθήσει να είναι το κέντρο καλλιτεχνικής ζωής. Τόσα και τόσα έχουν γραφτεί γι αυτό, για το ένδοξο παρελθόν του, πρόσφατα δε από το ΠΕΙΡΑΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ του Σταύρου Καραμπερόπουλου.

Οι πρώτες παραστάσεις

Αμέσως μετά τα εγκαίνια της 9ης Απριλίου 1895, το θέατρο παραχωρήθηκε στους δύο θιάσους Δ. Αλεξιάδη και Ταβουλάρη για αξιοπρεπή παρουσίαση θεατρικών έργων. Έτσι τα πρώτα έργα που ανεβάστηκαν με μεγάλη επιτυχία ήταν τα: "Μαρία Δοξαπατρή" του Δ. Βερναδάκη, "Προμηθεύς" του Ι. Καλοστύπη, "Κρίσπος" του Αντωνιάδη, "Βασίλειος Βουλγαροκτόνος" του Γ. Στρατήγη, "Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας" του Δ. Κορομηλά, "Το πρώτον πυρ" του Μ. Λάμπρου, "Ο Γενικός Γραμματεύς" του Καπετανάκη, "Η Νίκη του Λεωνίδα" του Χ. Αννίνου κ.ά.

Στη συνέχεια ο θίασος του Κ. Χρηστομάνου με επίσης πολύ καλές παραστάσεις μεταξύ των οποίων η οπερέτα "Μπεφάνα" , ο "Άμλετ" του Σαίξπηρ, η τραγωδία "Εκκλησιάζουσες", στη δημοτική γλώσσα, του Π. Δημητρακόπουλου, και το δράμα "Μπροστά στους ανθρώπους" του Μάρκου Αυγέρη.

Το Δημοτικό Θέατρο συγκέντρωνε πάντα την αφρόκρεμα της Πειραϊκής και Αθηναϊκής κοινωνίας. Διότι και ο Πειραιάς τα παλιότερα χρόνια είχε την αριστοκρατία του, τη μεγάλη δική του πνευματική κίνηση και ζωή, τις δικές του μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά. Τότε που δεν ήταν άχρωμο πολύβουο μελίσσι, όλα ξεχώριζαν.

Ετσι η πολύχρονη προσφορά του Δημοτικού Θεάτρου δεν αναφέρεται μόνο σε θεατρικές παραστάσεις θιάσων, ελληνικών και ξένων, αλλά και στη γενικότερη πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση του Πειραιά. Από τη σκηνή του δίδαξαν με το ταλέντο τους και πολλοί Πειραιώτες, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Κουνελάκης, ο Κουν, ο Σολομός, ο Καραντινός και οι μεγάλοι ηθοποιοί Αιμίλιος Βεάκης, Αλέξης Μινωτής, Κατίνα Παξινού, Γιάννης Πρινέας, Ζάχος Θάνος, Αδαμάντιος Λεμός, Απόστολος Αυδής, Μίμης Φωτόπουλος, Δημήτρης Χόρν, κ.α.

Προπολεμικά - μεταπολεμικά

Εγώ εδώ θα αναφερθώ με όσα στοιχεία συγκέντρωσα ως τώρα στο μακρινό παρελθόν του Δημοτικού Θεάτρου, αλλά κυρίως στα χρόνια από το 1947 και μετά, και μέχρι το 1981 που υπέστη ζημιές από τους σεισμούς, - πολλά όπως τα έζησα-, οπότε και το πήρε, καλλιτεχνικά, η κάτω βόλτα. Το διάστημα 1960-1980 θεωρείται η χρυσή εποχή του.

Τα χρόνια αυτά το Δημοτικό Θέατρο ζει τις μεγάλες δόξες του. Η πόλη και γενικότερα η περιοχή της πρωτεύουσας έχει μεγαλώσει, ο κόσμος έχει πληθύνει, το φιλοθεάμον κοινό είναι μεγαλύτερο. Πολλοί μεγάλοι θίασοι και ηθοποιοί εκτός των προαναφερθέντων εμφανίζονται σ αυτό: Μπέμπα Δόξα (Πειραιώτισσα), Δάφνη Σκούρα, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Μάνος Κατράκης, Βασίλης Διαμαντόπουλος (Πειραιώτης)- Μαρία Αλκαίου, Ντίνος Ηλιόπουλος, και πολλοί άλλοι.

Παράλληλα συνεχίζουν να δίνονται συναυλίες, εμφανίσεις καλλιτεχνών (Μαρινέλα, Νταλάρας) γίνονται διάφορες άλλες εκδηλώσεις, παιδικό θέατρο και στο φουαγιέ εκθέσεις ζωγραφικής.

Προπολεμικά, από τα στοιχεία που βρήκαμε:

== Μάρτη του 1901, για δέκα περίπου μέρες, δίνει παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά ο «Ηλεκτρικός Γαλλικός Κινηματογράφος»,

== 1920.- Στη Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά πρωτοεμφανίζεται ως ηθοποιός του λυρικού θεάτρου η μεγάλη Πειραιώτισσα Κατίνα Παξινού, στην όπερα «Αδελφή Βεατρίκη» του Δημήτρη Μητρόπουλου.

== 1931. Ο Κόκκινος Αθανάσιος Μουσουργός της Εθνικής Σχολής, μαέστρος και δραστήριος οργανωτικός παράγοντας της ελλ. μουσικής ζωής, πρωτοεμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ως σολίστ βιολιού.

== Την περίοδο 1932 - 33, παίζει τον πρώτο του ρόλο, κάνοντας τον υπηρέτη στη «Λοκαντιέρα», ο Μίμης Φωτόπουλος. – μαθητής ακόμη στη σχολή Μιχάλη Κουνελάκη.

Μετά την Κατοχή:

== Το 1947 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς εμφανιζόταν ο θίασος οπερέτας των Ζ. Νταλμάς, Ι. Ιατρού, Ι. Στυλιανόπουλου, Λ. Σκορδούλη και Τ. Κάσση. Συμμετείχε ο Γιάννης Στεφάνου.

== 2/1947 - 14/01/1948 29/11/1949 - 04/12/1949 14/03/1950 «Ο πειρασμός» του Γρηγορίου Ξενόπουλου από το Εθνικό Θέατρο.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ροντήρης Σκηνογραφία: Κλεόβουλος Κλώνης
Ενδυματολόγος: Αντώνης Φωκάς.

Παίζουν Νίκος Παρασκευάς Σαπφώ Αλκαίου Αθανασία Μουστάκα Ελένη Παπαδάκη Νίκος Δενδραμής Μιράντα Μυράτ Μήτσος Μυράτ Γιάννης Βεάκης Βάσω Μανωλίδου Ηλίας Δεστούνης Γεώργιος Ταλάνος Νέλλη Μαρσέλλου.

== 9-10-1948 "Καινούργια ζωή" του Δημήτρη Μπόγρη από το Εθνικό Θέατρο.

== Το 1952 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά εμφανίστηκε και η Ρένα Βλαχοπούλου με το θίασο Ορέστη Μακρή-Μπέμπας Δόξα-Σπύρου Πατρικίου. Χαλάνε κόσμο οι οπερέτες Σακελλαρίδη- Χατζηαποστόλου- Ριτσιάρδη «Χαλιμά» και «Εν πλω».

== 1953 -1954 1^η παράσταση 14 Οκτωβρίου 1953 «Ό κατά φαντασίαν ασθενής» από το Βασιλικό Θέατρο, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Εκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο σε ηλικία 20 ετών, με Χρ. Νέζερ, Τιτίκα Νικηγοράκη, Α.Βαλάκου, Α.Δεληγιάννη,Α. Φιλιππίδη, Α.Βλαχόπουλο, Χρ. Ευθυμίου, Γκίκα Μπινιάρη, Ν. Βλαχόπουλο, Α.Γιαννούλη, Καίτη Λαμπροπούλου και Μ.Μπούχλη.

== 1954 Βασιλικό Θέατρο, Αντιγόνη Βαλάκου – Ανδρέας Φιλιππίδης στη «Σπασμένη Στάμνα» του Κλάϊστ.

== Χειμώνας 1954-1955, Δημοτικό, «Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη με Ι.Αποστολίδη, Μιράντα, Ελλη Βοζικιάδου, Αντιγόνη Βαλάκου, Στέλιο Βόκοβιτς, Γρηγ. Βαφιά, Ι.Αυλωνίτη, Βασίλη Κανάκη, Γιάννη Γκιωνάκη, Π.Κοντού, Πίτσα Καπιτσινέα, Βεν Κασσαβού.

== Στις 30/11/1955 ανέβηκε στο «Δημοτικό θέατρο» Πειραιά από τον θίασο του Μάνου Κατράκη το έργο του Νίκου Τσεκούρα «Ο Μονοσάνταλος».

== 1955-1956 Ο Θίασος κας Κατερίνας [Ανδρεάδη] στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά και η Ελεάνα Απέργη.

== Το 1959 η Κυβέλη Μυράτ ίδρυσε το Παιδικό Θέατρο και στέγασε τον θίασό της, μέχρι το 1961 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς, όπου εμφανίστηκε και αργότερα με τη «Λαϊκή Σκηνή».

== To 1961 o Βαγγέλης Λυκιαρδόπουλος αναλαμβάνει την Πειραϊκή Λυρική Σκηνή και ανεβάζει στο Δημοτικό φαντασμαγορικά σε ελεύθερες διασκευές του τη «Χαλιμά» και τη «Γκρεμισμένη Φωλιά» του Νίκου Χατζηαποστόλου στην οποία πρωταγωνιστεί η Μπέμπα Δόξα.

== 1962-1963 «Λυρική Σκηνή Πειραιώς», με τις οπερέτες: «Αυτοκρατορικές βιολέτες», «Ραντεβού μεσ’ στη νύχτα», κ.λπ. Συμμετείχε ο Ευάγγελος Σάκαινας.

*** Οι Απάχηδες των Αθηνών Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς Θίασος: Μενέλαου Θεοφανίδη (στο ρόλο του Κατσουλίνο ο Βαγγέλης Πλοιός)

== 1963-1964 « Πέντε στρέμματα παράδεισος» των Γεράσιμου Σταύρου- Ανδρέα Φραγκιά, από το θίασο Β. Διαμαντόπουλου(Πειραιώτης)- Μαρίας Αλκαίου. Συμμετέχουν Λήδα Πρωτοψάλτη(Πειραιώτισσα), Καίτη Λαμπροπούλου Γιώργος Δήμος, Θόδωρος Κατσαδράμης, Θανάσης Μυλωνάς, Πέτρος Φώσκολος, Θανάσης Παπαγεωργίου, Στράτος Παχής, Γρηγόρης Μασαλάς, Θανάσης Πλιάκας, Μαίρη Σολδάτου, Αντώνης Θησέας, Τάσος Λαμπράκος, Δημήτρης Χρυσομάλλης, Στέλιος Λιονάκης, Μίτση Κωνσταντάρα, Χριστίνα Κουτσουδάκη, Ελένη Κριτή, Σιμώνη Ξινοπούλου(Πειραιώτισσα),, Διονύσης Καραθανάσης Εύα Γαλάνη, Κάτια Τσαλίνοβα, Καίτη Χρονοπούλου, Λευτέρης Βουρνάς, Ελένη Καρπέτα. (αυτόγραφο του Λευτέρη Βουρνά).

== Το 1963 στο Δημοτικό στεγαζόταν το παιδικό θέατρο του Μπάμπη Κράλιοβιτς. Σ αυτόν διακρίνονται η Αγγέλα (Τέτα) Καζακίδου και ο Τόλης Πολλάτος.

== 1964 «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» Μαρία Αλκαίου και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος

== Περίοδος 1964- 1965 η Μαρία Αλκαίου και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος παρουσιάζουν το «Νησί της Αφροδίτης του Αλέξη Πάρνη» (Πειραιώτης). Διανομή: Μαρία Αλκαίου, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Καίτη Παπανίκα, Λήδα Πρωτοψάλτη, Στράτος Παχής, Χριστίνα Κουτσουδάκη κα.

== 1965-1966 ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, σε διασκευή της Αλίκης Γεωργούλη, η οποία συμμετέχει στις εμφανίσεις, και σκηνοθεσία του Γ. Σεβαστίκογλου.

Το χειμώνα εκείνο περνάμε όμορφες μέρες με τον αείμνηστο Αλέκο, την Αλίκη Γεωργούλη, το Στράτο Παχή και άλλους ηθοποιούς με τον "μηχανικό σκηνής" Γιώργο Ψαράκη να λέει σπαρταριστά ανέκδοτα.

Στο έργο έπαιζε και ο Βύρων Σεραϊδάρης .

Η περίοδος της Δικτατορίας

Μετά τον ερχομό της Δικτατορίας ο νέος Δήμαρχος Αριστείδης Σκυλίτσης, φροντίζει για τα θεάματα. Φέρνει κυρίως μουσικά συγκροτήματα αλλά και πρόζα.

== 1969-70: «Η λέσχη των τρελών» του Ντίνου Ηλιόπουλου Θίασος Ντίνος Ηλιόπουλος.

== 1970 «Ο δήμαρχος της Συνοικίας Σανιτά» από το Εθνικό Θέατρο.

Μάρτιο- Απρίλιο 71 εμφανίστηκαν Λαϊκά Αμερικανικά μπαλέτα, ενώ έδωσαν παραστάσεις ο θίασος Προσκήνιο και η Λυρική Σκηνή.

== Τον Οκτώβριο του 1971 παίζει στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά η Κατερίνα Βασιλάκου στο πλευρό της Ελλης Λαμπέτη, της ηθοποιού πού λάτρευε. Επαιξε μαζί της στις «Πέντε θεατρικές μορφές», «Η ψεύτρα», «Την έχασα», «Η Ανθρώπινη φωνή», του Στρίντμπέργκ «Η πιο δυνατή» και της Κάθρην Μάνσφηλντ «Μίς Μπρίλ». Ο ρόλος ήταν μικρός. Της έφτανε όμως που ήταν κοντά στην Ελλη.

== 1971 Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ανεβάζει στο Δημοτικό θέατρο το έργο του «Τα παιδιά των αγκαθιών».

Παρενθετικά να πούμε ότι αργότερα ο Ντίνος ανεβάζει στον Πειραιά:

1983 "Η γυναίκα μου η ΕΟΚ" του Ν. Ελευθερίου Πειραϊκό Λυρικό.

1983 "Βασικά την πατήσαμε" του Γιώργου Λαζαρίδη Σπλέντιτ, Θίασος Ντίνου Ηλιόπουλου- Νινής Τζάνετ- Γιώργου Κάππη.

== 4/1/1972 Παράσταση του θεατρικού συγκροτήματος των εταίρων της Κομεντί Φρανσαίζ, στο Δημοτικό. mam.avarchive.gr

== 1973 Συναυλία με ζωντανή μετάδοση της Μαρινέλλας - ΚΡΑΤΑ ΜΑΝΑ (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) LIVE 1973

Μεταδικτατορικά

Μετά τη δικτατορία αρχίζει νέος κύκλος. Αλλά δεν είναι το ίδιο «ζωντανός». Μεταξύ άλλων:

== 1977-1978 «Γυμνός έρωτας» από το θίασο Κώστα Πρέκα-Γκέλυς Μαυροπούλου, με συμμετοχή Μαρίνας Γρίβα, Ζωής Ρίζου, Μάριου Λαέρτη, Αρη Τσιούνη, Γιάννη Τσίκη.

Ακολουθεί ο σεισμός του 1981, παθαίνει ζημιές αλλά οι παραστάσεις συνεχίζονται.

== Το χειμώνα 1997-1998 η Κατερίνα Βασιλάκου παρουσιάζει στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά και σε περιοδεία τα μονόπρακτα "Μίλα μου σαν την βροχή" του Τένεσι Ουίλιαμς, "Το φάντασμα της Μασαλίας", "Την έχασα" του Κοκτώ, "Όλια μια ψυχούλα", "Η κυρία με το σκυλάκι" του Τσέχωφ, "Ένα ηλιόλουστο πρωινό" του Κιντέρο.

== 1998 «Αρχαιόνον» Χορόδραμα στηριγμένο πάνω σε κείμενα του Ευριπίδη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Έπαιξαν: Αλεξία Τζαμικόσογλου, Ναταλί Μακρυγιάννη.

== 1998-1999 Η Αλκηστις Πρωτοψάλτη Δημοτικό θέατρο του Πειραιά για δύο συνεχόμενες χρονιές με ζωντανή ηχογράφηση.

== Μάιος 1999 «Το φάντασμα της Μασσαλίας» του Ζαν Κοκτώ, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μιχελή με τη Θεατρική εταιρία «Μίμησις Πράξεως». Μετέχει η Πειραιώτισσα Αλεξία Γαβρίλη.

== Ιούνιος 1999 «Ο Ματωμένος Γάμος» του Φ.Γ.Λόρκα, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μιχελή.

Γίνεται όμως ο σεισμός του Σεπτέμβρη του 1999 οπότε οι ζημιές είναι πιο επικίνδυνες. Ωστόσο κάποιες παραστάσεις γίνονται.

== Οκτώβριος 2000 «Η Αυλή των θαυμάτων» Ιακ. Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μιχελή, από τη Θεατρική εταιρία «Μίμησις Πράξεως». Μαζί και ο Πειραιώτης Σπύρος Μπιμπίλας.

== Μάιος 2002 «Η Γυναίκα της Ζάκυθος» Διονυσίου Σολωμού, δραματοποιημένο, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μιχελή. Στο ρόλο της Μεσολογγίτισσας η Αλεξία Γαβρίλη. Συμμετέχει και ο Παναγιώτης Μαρίνος.

Σκυλίτσειο

Στις 20 Ιουνίου 1969 έγιναν τα εγκαίνια του «Σκυλίτσειου» Θερινού Θεάτρου Πειραιά, με παράσταση της όπερας «Ναμπούκο» του Βέρντι από την Εθνική Λυρική Σκηνή, παρουσία του «Αντιβασιλέα Γεώργιου Ζωιτάκη του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Στυλιανού Παττακού, του Δήμαρχου Πειραιά Αριστείδη Σκυλίτση, του Αναπληρωτή Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Ιωάννη Αγαθαγγέλου, του Υφυπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Βοβολίνη» και άλλων. Δείτε το βίντεο. Μεταξύ άλλων:

== 12-8-1969 στο Σκυλίτσειο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, πραγματοποιήθηκε συναυλία (δείτε εδώ) της Γαλλίδας τραγουδίστριας Δαλιδά. (Εδώ η Δαλιδά τραγουδάει « τα παιδιά του Πειραιά»).

== 27/08/1969 Παράσταση του μπαλέτου «Βραζιλιάνα». (mam.avarchive.gr)

== 1970 20 Ιουνίου. Kαλλιστεία για «μις Ευρώπη» (mam.avarchive.gr)

== 21/07/1970 Παράσταση των Εθνικών Μπαλέτων Σενεγάλης. (mam.avarchive.gr)

== Ιούλιος 1970 Κρατικό θέατρο Τουρκίας «Ο Βιολιστής στη στέγη».

Θίασος Τζένης Καρέζη με την κωμωδία «η Κυρία δε με μέλλει».

== 25/08/1970 Παράσταση του πολυνησιακού μπαλέτου «Μαορί».(mam.avarchive.gr)

== 3-9-1970 «Η νύφη της Κούλουρης» από το ΚΘΒΕ.

== 15/9/10 Καλλιστεία για τον τίτλο «Μις Ευρώπη 1970» στο Σκυλίτσειο Θέατρο Πειραιά mam.avarchive.gr

7/9/1970 Παρέλαση των διαγωνιζομένων σε καλλιστεία διοργανωμένα από τον Δήμο Πειραιά mam.avarchive.gr

== 28/07/1971 Παράσταση των Μπαλέτων των Φιλιππίνων.(mam.avarchive.gr)

== Καλοκαίρι του 1972 από 8 Ιουνίου 1972 "Βασίλισσα Αμαλία", Αλίκη Βουγιουκλάκη- Δημήτρης Παπαμιχαήλ.

== 31/07/1972 Παράσταση της οπερέτας «Η Εύθυμη Χήρα», από το Παγοδρομικό Θέατρο του Βερολίνου. (mam.avarchive.gr)

== 15/06/1973 Παράσταση του μιούζικαλ «Πανδοχείο το Άσπρο Άλογο» από το Παγοδρομικό Θέατρο του Βερολίνου.(mam.avarchive.gr)

== 8/6/1974 Παράσταση του Εθνικού Μπαλέτου Πολωνίας «Μαζόβσζε»(mam.avarchive.gr)

== 28/7/1976 Παράσταση των Μπαλέτων της Ρίγας mam.avarchive.gr

== Καλοκαίρι 1997 Κατερίνα Βασιλάκου - Ζαν Ανούιγ, "Μήδεια" στο "Βεάκειο" πλέον αμφιθέατρο.

== 1998 Λιογέννητη Παράσταση στο Βεάκειο. Έπαιξαν: Κυριάκος Υφαντής, Σπύρος Χαϊκάλης, Έφη Δεμεντή, Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, Ματίνα Δημητρακοπούλου Μουσική: Δημήτρης Πετσετάκης.

Θερινό Πειραϊκό Λυρικό Θέατρο

Το 1969 μαζί με το Σκυλίτσειο κατασκευάσθηκαν τα υπαίθρια θέατρα το Δελφινάριο (Μενάνδρειο) στο Νέο Φάληρο και το Πειραϊκό Λυρικό Θέατρο.

== Τον Απρίλιο του 1970 στο θέατρο «Πειραϊκό Λυρικό» ανεβαίνει το χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου με τίτλο «Η πόλη μας», σε στίχους Κωστούλας Μητροπούλου μουσική Κηλαηδόνη και σκηνοθεσία του Μιχάλη Παπανικολάου. Τραγουδάει ο Μανώλης Μητσιάς.

== 1970 Θίασος Αλίκης Βουγιουκλάκη- Δημήτρη Παπαμιχαήλ, με το έργο «Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα».

== 1970 ο Θίασος Βέμπο με επιθεώρηση

== Το 1979 ανεβαίνει το έργο του Κώστα Παπαπέτρου «Στα σαγόνια του... Ζαχαρία» , πρόζα, σε σκηνοθεσία Πέτρου Λεωκράτη.

== Το καλοκαίρι 1981 το έργο του ίδιου «Η γυναίκα μου ήθελε αλλαγή» πρόζα.

== 1983 Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ανεβάζει στο Πειραϊκό Λυρικό το έργο "Η γυναίκα μου η ΕΟΚ" του Ν. Ελευθερίου.

Χειμερινό θέατρο κωμωδιών «Πειραιεύς»

Συμπλήρωση στοιχείων.

Μενάνδρειο Θέατρο (Δελφινάριο)

Το Μενάνδρειο Θέατρο (πρώην Δελφινάριο) είναι λυόμενου τύπου, σε μορφή αρχαίου θεάτρου, σε αντιγραφή του αντίστοιχου που υπήρχε στον άλλοτε βασιλικό και σήμερα εθνικό κήπο. Βρίσκεται στη περιοχή του Νέου Φάληρου, κοντά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Σ΄ αυτό παρουσιάζονται κυρίως «επιθεωρήσεις» από μεγάλους θιάσους τους θερινούς μήνες και είναι χωρητικότητας 1.000 ατόμων.

== 22/07/1971 Παράσταση των δελφινιών «Φλίπερ» και «Φλίπερ Τζούνιορ» της εταιρείας «Μπούφελαντ Προντάξιον Σκάρπορω» στον Πειραιά mam.avarchive.gr

== 23/6/1972 Παράσταση του αμερικανικού συγκροτήματος «Αμέρικαν Γουότερ Σόου» στo Δελφινάριο Πειραιά mam.avarchive.gr

Συμπλήρωση στοιχείων.

Άλλα θέατρα

Μέχρι και τη δεκαετία του 1970 στον Πειραιά λειτουργούσαν επίσης το «Αρχαίο Θέατρο» που έδινε παραστάσεις η Δόρα Στράτου, το «ΑΥΛΑΙΑ» το θέατρο Παλλάς (χειμερινό), το θέατρο Πειραϊκού Συνδέσμου (χειμερινό), το Χριστιανικό θέατρο της Ζωής (επίσης χειμερινό), καθώς και άλλες θεατρικές σκηνές μεγάλων εκπαιδευτηρίων (Πλάτωνα, Γαλλικής Σχολής κ.λπ.) και κάποιων κινηματογράφων (π.χ. Σπλέντιτ, Αττικόν, Ολύμπιον κλπ.)

== 27/8/1961 Πανελλήνιος διαγωνισμός ελληνικών λαϊκών χορών, μουσικής και ενδυμασιών στο αρχαίο θέατρο του Πειραιά mam.avarchive.gr

ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

19-10-13

Πηγές: Προσωπικές εμπειρίες, τύπος εποχής, αναφερόμενες ιστοσελίδες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεκτή κάθε πληροφορία που μπορεί να τροποποιήσει ή να συμπληρώσει προς το καλύτερο το παρόν άρθρο.

Συναφή θέματα:

ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Κεντρική σελίδα