Προσαρτημένο στο http://www.koutouzis.gr/oikonomiki-troizinias.htm
Ο Δενδροκομικός Σταθμός Πόρου
Μετά το τέλος της κατοχής
περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, έκταση
6.000 στρ αγροτικής γης, εκ των οποίων 1.000 περίπου στρ. παρεχώρησε στο
Υπ.Γεωργίας, με σκοπό τη γεωργική τους αξιοποίηση.
Έτσι κατά το 1949 δημιουργείται το Κρατικό Φυτώριο Πόρου με σκοπούς:
=== Την παροχή γεωργικής γνώσης στους αγρότες της περιοχής.
=== Σαν φυτώριο την διάθεση φυτωριακού υλικού αυθεντικού για την ανάπτυξη της
γεωργίας της χώρας με βελτιωμένες ποικιλίες.
=== Στην εύρεση εργασίας στη δύσκολη εποχή μετά τον πόλεμο 40 ατόμων.
Η αξιοποίηση των 1000στρ., στα επόμενα 15 περίπου χρόνια είχε σαν
αποτέλεσμα την δημιουργία μητρικών φυτειών εσπεριδοειδών, πυρηνοκάρπων ακόμα και
κηπευτικών, την παροχή επιστημονικής γνώσης και φυτικού υλικού.
Η μετεκπαίδευση γεωπόνων κατά την δεκαετία του ’70 στο εξωτερικό στην κλωνική επιλογή και στις ιώσεις των εσπεριδοειδών και πυρηνοκάρπων είχε σαν αποτέλεσμα την επιστημονική αναβάθμιση του Σταθμού την παροχή στους φυτωριούχους αλλά και στους αγρότες καλλιεργητές πολλαπλασιαστικού υλικού αυθεντικού και υγιούς, πρωτίστως από ιολογικές ασθένειες.
Στη δεκαετία αυτή το βάρος δόθηκε στα εσπεριδοειδή και ξεκίνησε ο έλεγχος των ιώσεων με φυτά δείκτες, τα οποία ο Σταθμός προμηθεύτηκε από πειραματικούς σταθμούς της Γαλλίας.
Για το σκοπό αυτό κατασκευάστηκαν δύο γυάλινα θερμοκήπια ένας εντομοστεγής κλωβός και ένα σκίαστρο τα οποία φιλοξένησαν τα φυτά-δείκτες για τον έλεγχο των ιώσεων.
Το ένα εξ αυτών χρησιμοποιήθηκε για τον πολλαπλασιασμό, μέσω των σπόρων, των νέων υποκειμένων των εσπεριδοειδών, για την αντιμετώπιση της σοβαρής ίωσης Τριστέτσας. (CITRUS TRISTEZA VIRUS) η οποία έχει καταστρέψει ολόκληρες καλλιέργειες σε άλλες χώρες και τώρα βρέθηκε και στην Ελλάδα.
Ο δενδροκομικός σταθμός Πόρου, όπως
μετονομάστηκε αργότερα, ήταν το μόνο ίδρυμα στην Ελληνική επικράτεια που
διέθετε στους φυτωριούχους και παραγωγούς σπόρους των υποκειμένων αυτών (των
νέων) καθώς και σπορόφυτα για τον εμβολιασμό των διαφόρων νέων ποικιλιών και
κλώνων. Παράλληλα γινόταν και αξιολόγηση των νέων υποκειμένων σε συνδιασμό με
ξένες και ντόπιες ποικιλίες.
Αυτός ο σκοπός επιτελείται μέχρι και τώρα.
Επίσης υπάρχει συλλογή νέων ποικιλιών Βερικοκιάς που αξιολογούνται για την αντοχής τους σε μια άλλη ίωση, τη ‘’Σάρκα’’, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας.
Δέον να μη ξεχαστεί ότι όλη αυτή η πολύχρονη προσπάθεια είχε σαν αποτέλεσμα και την εξεύρεση μιας ποικιλίας λεμονιάς με το όνομα ‘Αδαμοπούλου’’, σχετικά ανθεκτικής στην κορυφοξήρα και απολύτως άσπερμης (χωρίς σπόρους) και η οποία κατέλαβε ένα μέρος της καλλιέργειας της λεμονιάς όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, μιάς ποικιλίας μανταρινιάς την κλημεντίνη Πόρου, μιάς ποικιλίας πορτοκαλιάς της Βαλέντσια Πόρου, καθώς και μιας ποικιλίας βερικοκιάς υπερπρώιμης (ωρίμανσης Μάιο).
Μελετάται επίσης μιας ποικιλία Ιταλική
μανταρινιάς όψιμης ωρίμασης (ωρίμασης Μάρτιο-Απρίλιο) της
TARDIVO
di
CHAKOULI.
Τα τελευταία χρόνια συγκεντρώθηκαν νέες ποικιλίες άνοσων, από πλευράς ιώσεων,
από την Κορσική της Γαλλίας καθώς και από το ινστιτούτο εσπεριδοειδών
της Καλιφόρνιας της Αμερικής, οι οποίες μελετώνται και προτείνονται οι
καλύτερες εξ αυτών για τις Ελληνικές καλλιεργητικές συνθήκες.
Εκτός των ανωτέρω δημοσίευσε και αρκετές επιστημονικές εργασίες σε έντυπα της ημεδαπής, συγκεκριμένα στα ’’Γεωπονικά’’ της Θεσσαλονίκης και στο περιοδικό ‘’ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ’’, εξέδωσε δύο επιστημονικά βιβλία για τους εχθρούς των εσπεριδοειδών, τις ιώσεις και ένα για τη μανταρινιά ‘’Κλημεντίνη’’.
Κυκλοφόρησε ακόμα φυλλάδιο για την λεμονιά ‘’Αδαμοπούλου’’ στους ενδιαφερόμενους παραγωγούς και φυτωριούχους.
Έχουμε δηλ. ένα σταθμό που αν και δεν
ανήκει στα διαπεπιστευμένα ερευνητικά ιδρύματα, τα υπαγόμενα στο ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε
(εθνικό ίδρυμα γεωργικής έρευνας), δεν παρέλειψε να μελετήσει υποκείμενα και
ποικιλίες που συγκέντρωσε από τη Γαλλία και την Αμερική.
Σήμερα, απογοητεύεται κανείς που, επισκεπτόμενος το ίδρυμα με τις 11 περίπου
ανυπολόγιστης επιστημονικής και πρακτικής σημασίας μητρικές φυτείες
εσπεριδοειδών, τη φυτεία-συλλογή μελέτης βερικοκιάς, τη συλλογή βρώσιμων
ελαιών, τα δύο γυάλινα θερμοκήπια, το σκίαστρο, τον εντομοστεγή κλωβό, τον
μηχανικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό, τις εγκαταστάσεις διαμονής επιστημονικού
και εργατικού προσωπικού, αντικρίζει μια εγκατάλειψη από την Πολιτεία και μια
ερήμωση
Πριν
από 4 χρόνια σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ο Σταθμός
προχώρησε σ' ένα πρόγραμμα ελέγχου όλων των μητρικών δένδρων του, για την
παρουσία η όχι διαφόρων ιώσεων (ανακοίνωση στο XVII συνεδριο
IOCV.Adana-Turkey2007).
Όσες από αυτές βρέθηκαν ιωμένες εστάλησαν σε
αντίστοιχο Ίδρυμα της Κύπρου για κάθαρση και επανεισαγωγή στην χώρα μας.
Το μέχρι εδώ κείμενο γράφτηκε με βάση τα στοιχεία που διατέθηκαν από τους
γεωπόνους Κώστα Κεραμίδα, Γεράσιμο Μαγριπή και Θεοδώρα Αγοραστού.
****
Ο Κ. Κεραμίδας είναι συνταξιούχος γεωπόνος πρώην δ/ντής, για σειρά ετών, του
Δενδροκομικού Σταθμού και είναι ο γεωπόνος που μετέβη στην Γαλλία για να
εργαστεί σε ερευνητικό κέντρο με αντικείμενο τις ιώσεις, βασικός συντελεστής των
δραστηριοτήτων του Σταθμού που προαναφέρθηκαν.
**** Η Θεοδ. Αγοραστού είναι η, μετά τον Κ.
Κεραμίδα, δ/ντρια του Σταθμού που μαζί με τον Γεράσιμο Μαγριπή εργάζονται στο
Σταθμό για 25 περίπου χρόνια και συνέχισαν το έργο του Κ. Κεραμίδα.
**** Οι παραπάνω γεωπόνοι εκτός από το
επιστημονικό έργο επιτελούν την λογιστική και διοικητική υποστήριξη της
υπηρεσίας και λόγω του ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν διαθέτει εργάτες για το
Σταθμό, ανεβαίνουν στο τρακτέρ και χορτοκόφτουν, οργώνουν, ραντίζουν, ποτίζουν,
για να μην καταστραφεί το ανεκτίμητο υλικό.
(Τα στοιχεία ελήφθησαν από άρθρο του γεωπόνου κ. Τάσου Γκούμα της 19-5-2010)