Συνημμένο στο http://www.koutouzis.gr/ekpaideusi.htm
Η «ΤΑΞΗ–ΦΑΝΤΑΣΜΑ»,
ΤΟΥ 1963... ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ !!!
Η... περίφημη πλέον Ογδόη τάξη του 1963 στο Γυμνάσιο Πόρου «ξαναχτύπησε» φέτος. Στις 12 Αυγούστου 2011, ημέρα Παρασκευή συγκεντρώθηκαν τα τρομερά... παιδιά στο Γαλατά, στην ταβέρνα του Βασιλακόπουλου και ξαναθυμήθηκαν την εποχή που τέλειωσαν το σχολείο.
Από τα σχόλια και τις αναμνήσεις πέρασαν όλοι οι καθηγητές που δίδαξαν, με ιδιαίτερη αναφορά στην Υπαπαντή Μαγκλάρα, με την οποία όλα τα αγόρια ήταν... ερωτευμένα. Αυτή η νεαρή τότε καθηγήτρια σε κοίταζε με τα υπέροχα γαλάζια και μεγάλα μάτια της και αμέσως μάθαινες... Λατινικά!
Όλοι εντυπωσιάστηκαν με τις αναμνήσεις του Νίκου Σκούρτη και απόρησαν πώς θυμάται τόσες λεπτομέρειες αυτό το... παιδί.
Λέγεται ότι «το πιο μισητό άτομο στις συγκεντρώσεις παλιών συμμαθητών είναι εκείνος που έχει και λεφτά και μαλλιά.»
Εν τούτοις στο Νίκο Δαρσινό που διαθέτει άφθονα και από τα... δύο, δεν είπε κανείς τίποτα. Απλώς τον κοίταζαν όλοι κάπως περίεργα... Βλέπεις υπερίσχυσε η αγάπη από τη ζήλια.
Για πρώτη φορά «ξεσάλωσε» ο Πέτρος Γουβιώτης, που είναι ο πρωτεργάτης αυτών των συγκεντρώσεων. Είπε πολλά ανέκδοτα και γέλασε πάρα πολύ... ο ίδιος με αυτά που έλεγε. Οι άλλοι, άλλοι χαμογελούσαν συγκαταβατικά και άλλοι έκαναν πως δεν άκουσαν. Πάντως τα αστεία του Πέτρου ήταν κατάλληλα για τη ζεστή αυτή βραδιά του Αυγούστου. Ο Πέτρος πάντα φροντίζει την τάξη του 1963.
Τι να πει κανείς για τη Μυρσίνη Νικολαϊδου; Πήρε όλους στο τηλέφωνο, πάρα πολλές φορές- έτσι γίνεται συνήθως- επέλεξε την ταβέρνα, διάλεξε το τραπέζι, το διακόσμησε με ωραία κεράκια, με διάφορα σχήματα, νοιάστηκε κυριολεκτικά και απάγγειλε και ένα υπέροχο ποίημα που έγραψε η ίδια, ειδικά για εκείνη τη βραδιά.
Άλλο ένα ποίημα με τίτλο «Αλυκή» ερμήνευσε η Θάλεια Καραμητσοπούλου. Είναι φοβερή στις απαγγελίες της ομολογουμένως. Την έχουμε απολαύσει και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Συλλόγου Γυναικών Πόρου.
Αυτό το ποίημα άρεσε και στο Νίκο Κατσίγκρα που θέλησε να το αποδώσει ακόμα πιο καλά, όπως είπε, και το ξαναδιάβασε, αλλά λόγω του χαμηλού φωτισμού και της μειωμένης οπτικής οξύτητας της ηλικίας μας, υποσχέθηκε ότι την άλλη φορά θα έρθει... διαβασμένος, ή θα έχει και τα γυαλιά του μαζί! Η πρόθεσή του πάντως ήταν αγαθή, ενώ το ποίημα- που είναι και μελοποιημένο από αυτόν που το έχει γράψει- το είχαμε ακούσει, έτσι κι αλλιώς:
«Φθινόπωρο στην Αλυκή / στην αμμουδιά μονάχη περπατάς / λατρεία μυστική μέσα στα χρώματα / Χειμώνιασε την Κυριακή / τις συννεφιές στα χέρια σου κρατάς / είμαστε όλοι εκεί, λείπουν τα σώματα», κλπ
Ο Λάκης Κουτουζής πάντα σταθερός στις έξυπνες δημοσιογραφικές ατάκες του, στο χιούμορ- όχι σαν του Πέτρου- και στην καλοσύνη του να πάει την πάντα όμορφη Ζέττα Παπαγεωργίου στο σπίτι της με το ΙΧ του και να μην αργήσει καθόλου να...επιστρέψει.
Ο Κώστας Στάϊκος, ο καπετάνιος μας με τη βαθιά επιβλητική φωνή, που θυμίζει ήρωα του Νίκου Καββαδία, σε έκανε να νιώθεις ότι το πλοίο των αναμνήσεων έπλεε με ασφάλεια και είχε καλό κουμάντο.
Η βραδιά είχε και κάπως τιμητικό χαρακτήρα για το Θανάση Μπάκα, από το Μπάφι, (Αγία Ελένη λέγεται σήμερα), που ζει στην Αυστραλία και έρχεται στην Ελλάδα κάθε 10 χρόνια, ο καλός μας φίλος.
Οι ειδικοί λένε πως ο άνθρωπος ψηλώνει μέχρι τα είκοσι πέντε χρόνια του. Ο Θανασάκης όμως, που ήταν πάντοτε ένα χαμηλών τόνων και ύψους παιδί φαίνεται πως ...ψηλώνει ακόμα και ήδη έχει μεταμορφωθεί σε ... γίγαντα, τόσο σε ύψος και σε πλάτος, όσο σε προσωπικότητα και... πολυλογία, αλλά ωραία πολυλογία, αν και κάπως...ηχηρή. Βλέπεις η χαρακτηριστική καλοσύνη της ψυχής του έχει παραμείνει αναλλοίωτη, ενώ έχει πλαισιωθεί και από μια αγνότητα και μια φινέτσα.
Ο Πέτρος Γουβιώτης, που εξακολουθεί να είναι χωρίς πολλά κιλά είπε και μια φοβερή ατάκα στο Θανάση Μπάκα:
Δικαιολογημένα τα ονόματά μας, του είπε . Εσύ με τις κοιλιές σου λέγεσαι Μπάκας κι εγώ με γούβα στο στομάχι... Γουβιώτης.
Μπράβο σου Πετράκη. Αυτό μάλιστα! Είναι πραγματικό και έξυπνο αστείο!
Γνωρίσαμε και δύο από τα τέσσερα παιδιά του Θανάση: τη Θεοδώρα, ένα υπέροχο πλάσμα, όλο χαμόγελο και κοινωνικότητα και το Βασίλη, έναν τζέντλεμαν της εποχής μας. Όλα τα παιδιά του Θανάση, γεννήθηκαν στην Αυστραλία, αλλά μιλάνε άπταιστα ελληνικά. Σήμερα 16/8/2011 η Θεοδώρα έχει τα γενέθλιά της και όλοι τής ευχόμαστε υγεία και πρόοδο και καλή επάνοδο στο σπίτι τους.
Στο απουσιολόγιο της τάξης επίσης, σήκωσαν το χέρι και γράφτηκαν παρόντες:
Ο Νίκος Τζίτζης, μεγάλος μπαλαδόρος και εκκλησιαστικός επίτροπος. Κρίμα που δεν ασχολείται και με τα Κοινά του Δήμου, γιατί, κατά τη γνώμη όλων, διαθέτει εμφανώς τα σπάνια χαρίσματα της τιμιότητας, αφιλοκέρδειας και κοινής λογικής, που τόσο πολύ τα έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Η Δέσποινα Βέττα, καθηγήτρια που δίδαξε και στον Πόρο, γεμάτη ζωντάνια και άριστη εμφάνιση, μας θύμισε κι αυτή πολλές λεπτομέρειες και πολλά ευτράπελα, από τη νεανική μας ζωή, στο νησί και στο σχολείο.
Η Άρτεμη Ρούσσου, διαθέτει στο κέντρο του Γαλατά το πιο εύγευστο, απλό, φιλόξενο και καθόλου ακριβό ουζάδικο. Δήλωσε δε ότι του χρόνου, πρώτα ο Θεός, η ίδια θα προσφέρει το δείπνο στους συμμαθητές της. Πρότεινε να βάλει μια λαμαρίνα με αρνί και πατάτες στο φούρνο και μαζί με σαλάτες και τυριά, να μαζευτούνε όλοι στα... τραπεζάκια του μαγαζιού της, στην παραλία του Γαλατά, με θέα τον Πόρο. Το δέχτηκαν όλοι, αλλά βέβαια «ρεφενίζοντας και μη αμαρτάνοντας», ως συνήθως.
Έτσι, μέσα από τις φιλόξενες στήλες του καλού δημοσιογράφου Βασίλη Κουτουζή, αδελφού του Λάκη, ορίζουμε την επόμενη συνάντηση από τώρα, για το καλοκαίρι του 2012 στο μαγαζί της Άρτεμης. Αυτή τη φορά θα υπάρξουν και πιο πολλά δρώμενα. Και βέβαια είναι ευπρόσδεκτοι μαθητές από όλες τις τάξεις, ως ...ακροατές!
Στο απουσιολόγιο γράφτηκαν ως απόντες, άλλοι δικαιολογημένοι κι άλλοι αδικαιολόγητοι, οι εξής αγαπημένοι συμμαθητές: Χριστόφορος Παντελής, Πάνος Μπουρσινός, Καίτη Κούλη, Μοιρίτσα Βλάχου, Δέσποινα Λαζάρου, Αφροδίτη Πολλάλη και Ελένη Μπάτουλη ΄ΣΣ ΚΑΙ Ο Θανάσης Μπάκας που ζει στην Αυστραλία.
Του χρόνου, στης Άρτεμης το στέκι - που προτείνουμε να γίνει σημείο πιο τακτικών ή και ολιγομελών συναντήσεων ακόμα και για ένα απλό ουζάκι και κουβεντούλα - υποσχέθηκαν ότι θα παρευρεθούν όλοι, αν ξέρουν από πιο νωρίς την ημερομηνία συγκέντρωσης.
Εντελώς δικαιολογημένοι ήταν οι αλησμόνητοι συμμαθητές Γιάννης Αθανασίου ή «Πιλάτος», Βαγγέλης Κούλης ή «Τσαμπάσης» και Άγγελος Παπαγεωργίου ή «Πάπιας».
Τα ποτήρια τους ήταν στο τραπέζι και η παρουσία τους ανεξίτηλη στη μνήμη και μάλιστα με τα τρυφερά παρατσούκλια τους, που τους φέρνουν πάντα στο μυαλό όλων. Φυσικά όλοι οι συμμαθητές έχουν τα παρατσούκλια τους. Να είμαστε καλά να τους θυμόμαστε πάντα, με όλη μας την αγάπη.
Τελικά,
Σημείωση: Ευχαριστούμε το Βασίλη Κουτουζή και την ηλεκτρονική εφημερίδα του «Τροιζηνία», που πάντα μας συμπαρίσταται πρωτόβουλα και όχι επειδή ο αδελφός του, Λάκης, είναι στην τάξη μας.
Βασίλη, σε ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας, όχι μόνο για τη χάρη που μας κάνεις, αλλά και για όσα προσφέρεις με τη δημοσιογραφική σου πέννα, το μεράκι σου και με πλήρη ανιδιοτέλεια, στην ιδιαίτερη πατρίδα μας.
ΣΣ: Τάδε έφη τότε Αντάνης.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: από τότε έφυγαν ο Κωστής Στάικος Και τελευταία ο Νίκος Σκούρτης 23/12/2018.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την επιθυμία του Νίκου, δεν θα γίνει κηδεία, η θέλησή του ήταν να καεί και να ρίξουν την στάχτη του στην θάλασσα μπροστά στο νεκροταφείο του Γαλατά,γιατί ήθελε όλα αυτά να μεταφράζονται σε δωρεές σε ιδρύματα.
Τώρα Αντάνης έγραψε: ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ 26/12/3018 της ΟΓΔΟΗΣ ΤΑΞΕΩΣ (ΕΚΤΗΣ) ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΟΡΟΥ. ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΕΤΟΥΣ 1963
Αναστόπουλος Παναγιώτης ζει στην Αμερική,Αντάνης Αριστείδης, Βέττα Δέσποινα, Βλάχου Μοιρίτσα, Γουβιώτης Πέτρος, Δαρσινός Νίκος, Καραμητσοπούλου Θάλεια,Κούλη Καίτη,Κουτουζής Ευάγγελος, Λαζάρου Δέσποινα, Μπάκας Θανάσης ζει στην Αυστραλία,Μπάτουλη Ελένη,
Μπουρσινός Πάνος, Νικολαϊδου Μυρσίνη, Παντελής Χριστόφορος, ΠαπαγεωργίουΖέττα, ΠολλάληΑφροδίτη, Πουλάκης Γιάννης, Ρούσσου Άρτεμις,Σαραντόπουλος Νεκτάριος, Τζίτζης Νίκος.
Η τάξη του 1963 ήταν μια καλή τάξη... Και είναι ακόμα...
Αριστείδης Παν. Αντάνης